In dat geval zijn we het eens. Mooi moment om naar bed te gaan. Ik ben ook moe! Houd mezelf te lang wakker.
Dit klopt niet . Abortus is in Nederland wel degelijk legaal. Het is geregeld in de Wet afbreking zwangerschap. Door iets bij wet te regelen maak je het juist legaal. Een gedoogbeleid is iets wat onwettig is, toch toestaan door er geen juridische consequenties aan te verbinden. Een gedoogbeleid vaststellen bij wet is een contradictio in terminis. Door het opstellen van de wet is iets niet langer onwettig en hoeft het dus niet meer gedoogd te worden want het is daardoor gelegaliseerd.
Ik geloof dat het punt is dat er een aantal mensen 100% zijn van hun geloof en het daarbij gerechtvaardigd vinden om rechten die er nu zijn in te perken en of op te heffen. Je kan het oneens zijn met het bestaan van de mogelijkheid tot abortus. Dit zijn van die dingen waar je dus absoluut geen gebruik van hoeft te maken als je het niet wil. Maar zo belangrijk zijn als optie voor als het wel nodig is. Ik ken in mijn omgeving een paar mensen die een abortus hebben laten uitvoeren. Gek genoeg waren dit (op een iemand na) allemaal hele vrome gelovige meisjes. Of meisjes met een hele vrome gelovige vriend. Een baby kan nu echt niet want we zijn niet getrouwd dit kind is onrein. Een baby kan echt niet want mn ouders die doen me wat aan want ik ben zwanger van iemand van een ander geloof of andere nationaliteit. De meiden die perongeluk zwanger werden en altijd het hardste riepen als ik ineens ongepland zwanger word laat ik het weghalen hoor. Ik kan er nu echt geen baby bij hebben. En zijn leuke moeders geworden die het kind in een liefdevolle omgeving op laten groeien.
Oh dan heb ik het destijds verkeerd begrepen. Ik ben er nogal ingedoken toen ik net zwanger was. Bij mijnwas kindje wel welkom voor de vader eigenlijk niet. Dus ja alle opties maar bekeken toen. Inmiddels een leuke vrolijke kleuter in huis Al zijn er wel dingen waar ik nu tegenaan loop waarbij ik denk. Jeetje dit had ik hem toch zo graag anders gegund.
Ik denk dat de overheid ook een belangrijke taak heeft in voorlichting om zo al een gedeelte van de ongewenste zwangerschappen te voorkomen.
Hoe bedoel je gewenst kind. Mijn zoon is in mijn familie gewoon gewenst. En niemand zal hem ooit zien als ongewenst kind. Hij zat niet in de directe planning. Dat is heel wat anders. En om antwoord op je vraag te geven. Nee dit zijn dingen die nogal specifiek zijn voor de situatie waarin zoon is geboren.
Misschien was gepland een betere term geweest. Sorry. Maar ook dan kan er van alles gebeuren, wat je misschien graag anders had gezien. Het leven is nu eenmaal niet maakbaar.
Zo zal iedereen zijn eigen 'ervaringsverhalen' hebben met vrouwen die een abortus hebben laten uitvoeren of dat juist niet hebben laten doen . Ik denk dat er altijd 'groepen' zullen zijn die t uit taboe zullen doen. De eer van de familie, de schande die ontstaat enz. Of dat altijd persé hele vrome, gelovige mensen zijn, in denk t niet. In mijn geval in ieder geval niet. Daar kwam geen God of geloof bij kijken. Ik heb daarentegen juist heel veel verhalen gehoord van vrouwen die een abortus uit hebben laten voeren omdat een baby gewoonweg niet in hun leven pastte. Ze waren met andere dingen bezig, ze wilden hun vrijheid niet opgeven enz.
Inderdaad, dat zijn meisjes die uit een ‘schande’cultuur komen: “alles mag, zolang de buurvrouw het maar niet weet” Ook goed om te weten is dat uiteraard in christelijke kringen ook veel tienerzwangerschappen voorkomen. Mijn ervaring is dat er dan geen schande over wordt gesproken, maar men de schouders eronder zetten om het om te zetten in iets positiefs. Het kindje is welkom. Maar er zullen ook daar meisjes bijzitten die het écht niet aan hun ouders durven te vertellen, dat houd je altijd..
Die ervaring heb ik ook. Speelt momenteel ook bij een gezin in onze kerkelijke gemeente. Ze worden van alle kanten geholpen. Dat is dan weer t voordeel van een kerkelijke gemeente er zijn ook genoeg meisjes die zo'n vangnet niet hebben, helaas.
View attachment 616850 Het is hetzelfde als het homo huwelijk. Ben je er tegen? Trouw dan niet met een homo. Ben je tegen abortus? Neem dan geen abortus. Het is echt heel simpel.
Zo heb ik juist weer andere ervaringen in mijn omgeving. Dat zegt dus, denk ik, niet zo veel. Ik denk dat er sowieso ( en vooral in Amerika) heel veel winst te halen is goede voorlichting om een ongewenste zwangerschap te voorkomen én in het bieden van goede alternatieven voor abortus (hulp!) als moeders hun kindje eigenlijk liever willen houden, maar geen andere uitweg zien.
Ik snap dat het leven niet maakbaar is. Er zijn alleen wel dingen die ik hem anders had gegund. Dingen die nu naarvoren komen en die ik me niet had kunnen voorstellen omdat ik ook niet alle informatie had. Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat hij nog getrouwd was.
Oh nee abdoluut. En dat was ook even uit mijn hoek. Maar goed hoeveel mensen zijn dat er bij elkaar. 4 of 5. Niet echt representatief. Was me bij de abortuskliniek opviel was vooral het hoge aantal vrouwen die echt al dik in de 30 waren die er zaten. Maar ook dat is een momentopnamen geweest. Voorlichting. En het verstrekken van gratis condooms. In Nederland is AC natuurlijk gratis voor jongeren onder de 21. Helaas is dat daar niet. En de armoede die je in Amerika kent is niet te vergelijken met armoede in bijvoorbeeld Nederland. Nederland is wereldwijd een van de rijkste landen. Dat geldt niet voor de USA.
Dat vind ik toch echt wel wat anders. Een abortus gaat nog iemand anders aan: een kind, waarvoor wordt beslist of het wel of niet een leven zal hebben. En mogelijk een vader. Homo huwelijk gaat alleen de mensen die met elkaar willen trouwen aan. Ik ben zeker niet anti-abortus, het is goed dat er keuzes mogelijk zijn en dat je als vrouw niet per definitie aan een ongewenste zwangerschap vast zit. Desondanks erger ik me altijd vreselijk aan de fanatieke pro-choice mensen (die ook in dit topic weer flink te keer gaan), waarbij het uitgangspunt lijkt te zijn dat het enige wat er toe doet de keuzevrijheid van de vrouw is. Ik vind dat ook de vader en het ongeboren kind hier een belangrijke overweging moeten zijn. Voor een man kan dat ‘klompje cellen’ misschien al echt voelen als zijn kind, zoals dat bij zoveel pril zwangere vrouwen ook het geval is. Een abortus op zijn ongeboren kind tegen zijn wil kan natuurlijk net zo ingrijpend zijn als dat is voor een vrouw die wordt gedwongen tot een abortus. Ik vind niet dat hij geen enkele zeggenschap heeft in wat met dat mogelijke kind gebeurt, ongeacht in wiens lichaam het zit. Als man en vrouw lijnrecht tegenover elkaar staan dan ben ik het er mee eens dat de uiteindelijke beslissende stem inderdaad bij de vrouw moet liggen, maar om nou te zeggen dat het puur een zaak van de vrouw en haar lichaam is vind ik echt onzin. Ook vind ik de termijn heel relevant en aan de ruime kant. Een foetus van 20 weken is natuurlijk geen klompje cellen meer, maar gewoon een baby. de grens voor abortus op niet-medische gronden zou van mij flink omlaag mogen, naar ergens tussen de 12-15 weken. De huidige grens moet natuurlijk gehandhaafd worden voor situaties waarin dit medisch wenselijk is voor kind of moeder, maar ik vind dat de beslissing of een zwangerschaps an sich gewenst is echt wel een flinke stuk eerder genomen mag worden. Want zonder direct pro-life te willen klinken: het gaat toch echt om een mensenleven. Deze wet is natuurlijk compleet absurd.
mogen we toch ik denk ook dat er veel winst te behalen is in voorlichting en goede hulp na de bevalling. En zeker in Amerika! Wij bekijken het vanuit ons Nederlands perspectief. Hier zou ik het zelf als tienermoeder wel aangedurfd hebben. In Amerika zijn veel dingen zo anders geregeld, en ook per staat weer anders. Verder eens met bovenstaande: als je tegen abortus bent: neem er zelf geen. Maar beperk anderen niet.
De VS zijn wel rijk hoor. Maar de verdeling van deze rijkdom is bizar slecht. En met de komst van Trump wordt het er wat dat betreft niet beter op.
Ook eens met dat vader ook een stem heeft! En ook dat abortus niet tot het einde zou moeten kunnen hoor. Tot 24 weken ook echt als het op medische gronden is. (Zelf zou een kindje met down zeker welkom zijn, en voor mij geen reden tot afbreken maar ik snap dat het voor anderen weer wel zo is. Ik denk dan voor mezelf echt aan zeer zware medische gronden) Wat dat betreft ben ik geen harde pro choice-er. Maar zeker in Amerika vind ik het echt heel anders dan hier.