Ik zeg ook niet dat ik durf te wedden en beweer dus niets op basis van mijn eigen beperkte wereldbeeld en ervaringen. Ik geef wel informatie van de Rutger stichting nav onderzoek. Waarom is abortus voor de wet geregeld? Kijk eens naar de geschiedenis in nl. Situaties die nu in sommige landen nog steeds plaatsvinden: Illegaal werden er geregeld abortussen uitgevoerd. Soms door artsen die, ondanks het feit dat ze een veroordeling en royement riskeerden, besloten de vrouwen te helpen. Vaak ook bezochten de vrouwen illegale aborteurs, in de volksmond ook wel ‘engeltjesmakers’ genoemd, die onder meer gebruik maakten van breinaalden om de zwangerschap af te breken. Sommige vrouwen ‘hielpen’ zichzelf door zich van de trap te laten vallen of te prikken met een scherp voorwerp. Ook kwam het voor dat vrouwen kinine slikten of met een rubberen spuit zeepsop in de baarmoeder spoten om de zwangerschap af te breken. Al deze methoden waren niet zonder risico en hadden soms buikwandinfecties, geperforeerde baarmoeders of zelfs de dood tot gevolg. Ik ben het zeker met je eens dat de gevoelens omtrent abortus altijd moeilijk en complex zullen blijven, maar dit betekent voor mij niet dat aan de huidige abortuswet getornd moet worden ...
Daarnaast kun je ook met prenatale diagnostiek lang niet alles voorkomen en biedt het dus eigenlijk een schijnzekerheid. Want je kind bij de geboorte wat overkomen of later of bijvoorbeeld erg autistisch zijn.
Oh dit was geen verwijt naar jou hoor. Opzich zou het wel interessante info zijn. Om het eens naast elkaar neer te leggen. Spijt van abortus/kind. Ben oprecht benieuwd wat daar uit zou komen.
Dat ben ik niet met je eens. Het is geen schijnzekerheid op een gezond kind. Het is een mogelijkheid om veel leed te beperken door vroeg in te grijpen met bepaalde kennis.
Ik denk dat dit precies het soort shit is dat zij bedoelde. Niet alle mensen met down zijn zo ‘goed’ als degenen die we op tv zien of tegenkomen op straat. In instellingen zie je ook veel naardere situaties, mensen die - vind ik - in sommige gevallen wel mensonwaardig leven. Maar die zijn ‘te slecht’ om uitjes maar de Efteling te doen en zien we dus niet, maar het is wel degelijk ook een realiteit. Voor ons zou down ook een reden geweest zijn om in ieder geval goed na te denken wat we zouden doen. Niet omdat het ons teveel zou beperken, maar omdat wij niet weten of dat het soort leven dat we willen voor ons kind. Ik weet niet wat we hadden beslist als het echt zo was geweest, maar ik erger me altijd wel een beetje aan die ‘downkinderen zijn zo schattig’-cultus. Downkinderen hebben gewoon een behoorlijke heftige beperking, die in verschillende mate van ernst kan uitpakken. Edit: ik zie dat ik nogal spuit elf ben in deze....
Je zou het ook kunnen zien als "tegenwoordig kunnen we een kind met een ernstige aandoening een hele hoop lijden besparen"." Heel bot gezegd heeft een foetus daar geen weet van, dus voor het ongeboren kind hoef je het niet te doen. Ja, misschien haal je een kind weg dat achteraf geen ernstige down heeft, maar misschien laat je ook een kind leven wiens leven alleen maar uit lijden bestaat. Niemand kan dat van tevoren vertellen, dus als ouder zul je met die twijfel een keuze moeten maken, een keuze waar je misschien nooit van zal weten of het de juiste was. En ja, misschien krijgt het kind later gedragsproblemen, dat kan. Misschien krijgt het kind tijdens de bevalling wel zuurstoftekort en is het net zo gehandicapt als een kind met ernstige down. Maar dat is toch geen argument? Of laat je je in het zkh ook niet behandelen "want misschien krijg ik later wel een ongeneeslijke ziekte". Je moet het doen met de kennis die je hebt en die je kunt krijgen. Je kan niet alles ondervangen, maar de info die we tegewoordig hebben mag je toch gebruiken om een voor jou geschikte keuze te maken? Ik ben met je eens dat je fatsoenlijk moet afwegen hoe de kwaliteit van leven is, voor een hamerteen pleeg je geen abortus. Maar als bekend is voor de geboorte dat een kind levenslang ernstig zal moeten lijden vind ik dat je als ouders moet mogen kiezen om dat je kind niet aan te doen. Waarmee ik niet wil zeggen dat die kinderen er niet mogen zijn overigens, ik vind alleen dat je dan als ouders een beslissing moet kunnen maken waar jij mee kan leven.
Maar er zijn ook genoeg Downkinderen die wel een gelukkig leven hebben en kwaliteit van leven. Dit argument gaat lang niet altijd op.
Helemaal mee eens. Ik ken kinderen met down met een schitterend leven. En ik ken ook de keerzijde van kinderen of jongvolwassenen waarvan ik me afvraag of zij ooit happy kunnen en mogen zijn. Als ouder weet je niet welke kaart je van tevoren trekt. Hij kan diep donkerrood zijn of groen. Juist daarom vind ik dat je als ouder met kunnen kiezen of je dat risico wil nemen. Voor jezelf, maar vooral voor je kind. Kun je het voor jezelf verantwoorden als je daadwerkelijk een diep donkerrode kaart trekt?
Jazeker, daarom moet elke vrouw (elk stel) die (onmogelijke) keuze maken. Dat is waar @Huismuisie ook op doelt. Als je overgaat op abortus dan neem je idd het risico om een lichte variant af te breken. Maar dat zul je nooit weten, dat is ergens ook een troost. Imo moet een vrouw altijd doen wat zij het beste acht voor haarzelf, haar gezin en het leven van het kindje. Het komt denk ik ook vaak neer op gevoel..
Maar hoe kan dit een argument zijn? Ik laat me niet behandelen voor een longontsteking "want ik kan zomaar later ook iets ernstigs krijgen waaraan ik dood ga"? Je anticipeert toch op de info die je nu hebt? Als je bij alles moet denken "ja maar het kan in de toekomst alsnog mis gaan dus doe ik nu niks" dan kun je toch niet leven? Als je voor deze keuze komt te staan weet je dat je NU kans loopt op een ernstig gehandicapt kind. Daar moet je op handelen. Dat dat kind met 5jaar onder een auto kan lopen en dan alsnog gehandicapt wordt... dat vind ik echt geen argument.
Nog even ontopic: ik weet niet of er cijfers van zijn... maar weten we in Nederland waarom er abortussen worden uitgevoerd? Wordt dat überhaupt geregistreerd zodat we weten waarover we praten? Er zijn er 30.000 per jaar. Dan ben ik wel benieuwd hoeveel daarvan bijv is te voorkomen door bijv. moeders (gezinnen) beter te begeleiden (financieel/extra zorg) enz. Ik vind het nu heel krom dat abortus voorop staat, terwijl de overheid ook een ‘alternatief’programma ernaast kan aanbieden. Hulp waar je op mag vertrouwen ipv abortus. Wat extra liefde ipv een baby’tje dat er niet mag komen.
Ben het sowieso met deze reactie eens! Verder geloof ik dat ieder kind vanaf het allerprilste begin een ziel heeft en daarmee ook gaat naar een eeuwig bestemming. Hierdoor zou ik nooit de keuze kunnen maken om het leven in de kiem te smoren, ook niet met "goede bedoelingen". Voor mij is dat valse liefde
Die cijfers zijn er gedeeltelijk. Vanwege privacy zal er nooit gepubliceerd worden waarom een zwangerschap beeindigt wordt. Maar door de cijfers te interpreteren (zkh doet meestal medische beeindigingen, tweede trimester beeindigingen zijn ook meestal medisch) kun je een beetje een beeld vormen: https://fiom.nl/kenniscollectie/abortus/cijfers-en-feiten-0 https://www.igj.nl/binaries/igj/documenten/rapporten/2019/02/07/jaarrapportage-wet-afbreking-zwangerschap-wafz-2017/Jaarrapportage+Wafz+2017+DEF20190118.pdf (2018 is denk ik nog niet gepubliceerd) In nederland worden er relatief weinig zwangerschappen afgebroken in tweede trimester vanwege een ongewenste zwangerschap. Een deel van die abortussen is ook nog door buitenlandse vrouwen, omdat bijvoorbeeld in Belgie het afbreken van een ongewenste zwangerschap na 12wkn niet meer is toegestaan.
Ik hoop dat je mijn vraag niet verkeerd opvat, maar wat ik me dan afvraag. Is het verwijderen van een foetus dan echt zo erg voor het potentiele leven? Dan komt het kindje toch direct in de hemel? Als je dan als moeder mag kiezen tussen een leven vol ellende en pijn (even uitgaande van een ernstig handicap) of de hemel, dan kies je toch voor de hemel? Ik ben niet gelovig, dus misschien is dit een hele lompe vraag, maar dan hoor ik het ook graag