Ah dankjewel. Ik heb even begin gelezen: weinig tieners, weinig medisch in ziekenhuis, 91% in abortuskliniek rond de 12 weken door met name vrouwen tussen de 25 en 30 jaar. Eerlijk gezegd klinkt dit toch wel als de groep “dit past nu even niet in mijn leven”, toch?
Maar wat is er mis met de risico's beperken als je daar de kans voor hebt? Als ik mag kiezen uit een groene bal trekken uit een bak met 100 ballen waarvan er 20 rood zijn, of als ik de kans heb om er alvast 10 rode ballen uit te halen, dan weet ik wel wat ik kies.... Dat lijkt me vrij lastig om volledig te doen, maar ik ben geen onderzoeker.
Ben ik met je eens hoor. Zeker afbreken van zwangerschappen in eerste trimester zal grotendeels ongewenst zijn. Maar ik weet niet welk deel daarvan op te vangen is met wat liefde en begeleiding natuurlijk. Ik zou bijna willen zeggen dat ik blij ben dat het grootste deel van de abortussen komt door ongewenste zwangerschappen, anders zou de gezondheid van nederlandse babies ernstig in de problemen zitten. Grootste deel zijn wel overtijdbehandelingen (53%), ik zie dat als iets lichters dan "echte abortus" (bij overtijdbehandeling ben je minder dan 16dgn overtijd) en de wetgeving daar omheen is ook veel soepeler. Daarnaast lees je in de richtlijnen ook wel dat deze vrouwen iig na de abortus ondersteuning krijgen om herhaling te voorkomen. Deels mosterd na de maaltijd, maar bij een abortus (niet verplicht bij overtijdbehandeling) heb je wel bedenktijd en in klinieken zal ook met je mee gekeken worden of er geen andere oplossingen zijn dan een abortus.
Even als voorbeeld: want vrouwen van 25-30 worden niet verkracht? Lijkt mij heerlijk als je zo makkelijk een conclusie kan verbinden aan een leeftijd. Was ik een afgestudeerd zonder moeite! Oftewel; leeftijd zegt niets over de reden.
Zou kunnen, weet je nooit zeker. En niet perse naar jou hoor maar waarom maken we ons zo druk om wat een ander doet? Dat je zelf nooit voor abortus zou kiezen betekent toch niet dat helemaal niemand dat zou mogen doen?
Maar dat weet je toch niet op voorhand? Je moet dan een beslissing nemen op basis van de informatie die op dat moment tot je beschikking staat, en op basis daarvan wegen welk risico je bereid bent te nemen. En die afweging moet iedereen voor zich maken, bij voorkeur zonder dat anderen je hierbij een schuldgevoel proberen aan te praten.
Dat weet ik ook niet inderdaad. Maar inderdaad fijn dat de cijfers zo zijn. Dat betekent dat de discussie gehandicapt ja/nee wel iets minder speelt. Ik ben zelf niet zo’n voorstander van “het leven is maakbaar”, maar dat we toch ook moeten accepteren dat dingen soms anders lopen. Vrouwen willen (vind ik), vaak zoveel controle hebben. Ook uit het onverwachte kan veel prachtigs komen. Kleine blik bijv op het songfestival: zangeres van Cyprus kreeg op haar 14e al een baby van haar 16-jarige vriend, nu zangeres en stijlicoon in Griekenland. Of dichterbij huis: Minister Carola Schouten studeerde en werd zwanger van een liefde op uitwisseling, nu is ze minister.
Ik denk omdat men ook wil opkomen voor het ongeboren leven, dat heeft nu geen stem. En als je gelooft dat God ieder mens heeft gemaakt, dan wil je daar ook voor opkomen. Maar waarom Baudet of Trump hier tegen zijn begrijp ik niet, want ze zijn niet bepaald christelijk. En daarnaast nog eens: willen we wel zo’n maatschappij waarin alle mensen die ongewenst zijn worden weggerukt. Dan denk ik heel erg aan nazi’s of aan China.
Hoewel ik die verhalen echt hartverwarmend vindt zijn dat echt excessen. De realiteit is meer "truusje stopte haar studie toen ze zwanger werd op haar 16e, zocht snel een baan als schoonmaker en worstelde zich door een leven vol financiele problemen heen waardoor haar kind ook niet kon studeren." En in die categorie vind ik nog de moeder belangrijk. Ja, wat als het kind belangrijk wordt later. Maar wat als moeder zelf de nobelprijs had kunnen winnen, maar doordat zij haar opleiding moest afbreken nooit heeft kunnen studeren? Waarom is een potentieel kind dan belangrijker dan een al bestaande jonge vrouw? In Amerika vind ik het nog extra verdrietig omdat er tegelijkertijd tegen extra zorg voor deze vrouwen is gestemd. In Nederland is die zorg er gelukkig wel.
Nee, je vraag komt niet lomp over hoor! Wij geloven niet dat een kindje bij het overlijden vanzelfsprekend in de hemel komt (binnen de verschillende stromingen van het christendom ligt dit trouwens wel een beetje verdeelt). Maar ik denk dat het grootste gedeelte het sowieso wel als moord ziet. Ik weet dat velen het hier zien als een liefdedaad en dat maakt het zo ingewikkeld. Binnen onze stroming geloven wij echt dat het leven vanaf het begin tot het einde in Gods handen ligt en dat je hier niet zelf over mag besluiten. Nou moet ik zeggen dat het met de tegenwoordige medische kennis wel steeds ingewikkelder wordt, omdat grof gezegd vroeger mensen gewoon eerder overleden omdat er überhaupt niet eens mogelijkheden waren. Dat maakt de discussie nog wel iets ingewikkelder.
Kom op @nelta ben je nou serieus of zit je maar wat te voor je uit te typen? Het gaat ok informatie die je op dat moment hebt.
Jij vindt het beeindigen van een zwangerschap en daarmee een (nog) niet-levensvatbaar embryo vergelijbaar met het doden van geboren kinderen (china) of volwassenen in de gaskamers (nazi's)? Of begrijp ik je nu gruwelijk verkeerd? En waarom is het ongeboren leven belangrijker dan het leven van een jonge vrouw die ongewenst zwanger werd na verkrachting (want ook die vrouwen wordt abortus verboden in amerika)? Waarom wordt zij gedegradeerd tot levende couveuse van een kind dat zij niet wil "omdat men wil opkomen voor het ongeboren leven"? Juist het feit dat je als vrouw de keuze hebt vind ik zo belangrijk.
Omdat de Bijbel schrijft dat God leven geeft en leven neemt. Ook staat er in de 10 geboden dat je niet mag moorden en zowat elke Christen ziet het allereerste begin van een zwangerschap als als leven en mag dus niet 'vermoord' worden . (De doodstraf hebben ze (Amerikanen) dan voor zichzelf ergens wel weer goedgepraat, maar goed, 'je kan de Bijbel op verschillende manieren interpreteren he?' )
Vóór 12 weken was het volgens mij. Dat kan dus ook met 5 weken betekenen. Zoals later ook uit het onderzoek blijkt.
Dankjewel voor je eerlijke antwoors. Als je idd gelooft dat een baby niet meteen naar de hemel gaat kan ik er denk ik ookmwel begrip voor hebben dat je niet voor abortus zou kiezen (wat minder goed dat je abortus zou willen verbieden maar soit). Als ik je verhaal zo lees hangt het dus ook een beetje bij wanneer je spreekt over een "leven". Voor mij is dat heel erg het moment dat een foetus zelfstandig kan overleven. Toevallig had ik vandaag discussie met een man die vond dat abortus gedurende de hele zwangerschap moet kunnen (dus ook met 38wkn), maar voor mij zit de grens bij actief een leven moeten beeindigen (voor 24weken beeindig je de zwangerschap en de foetus kan dan niet doorfunctioneren, daarna kan de foetus dat wel en moet je dus actief dat leven beeindigen). Hoewel ik ook geen moeite heb met de wetgeving in België, waar een ongewenste zwangerschap na 12wkn niet meer beeindigd mag worden. Als je van mening bent dat dat leven al direct een echt leven is lijkt het me lastiger. Waarmee ik nog steeds pro-choice ben (en niet pro-life dus). Jij jou visie en ik de mijne vind ik.
Gelukkig hebben vrouwen controle over dit aspect in hun leven zeg! Gelukkig is het leven enigzins maakbaar.
Juist. Nederland heeft een stuk beter vangnet. Er worden hier naar ratio ook veel en veel minder abortussen gepleegd dan in america (8,5 op 1000 ten opzichte van 19,5 op 1000)
Nogmaals: weiger jij je dan ook te laten behandelen voor een longontsteking omdat je in de toekomst toch dood gaat? Omdat je de kans niet tot 0 kunt reduceren moet je maar geen keuze krijgen?