Angst is vaak niet rationeel. Dus in die zin heb je geen verklaring waar de angst vandaan komt... Tenzij er een trauma ten grondslag aan ligt o.i.d. Zo zag ik eens iets op YouTube over een man met angst voor witte bonen in tomatensaus. Dan is hondenangst veel "normaler" en logischer maar in beide gevallen vind ik toch echt dat je het serieus moet nemen.
Misschien moet je beter lezen maar de moeder zei dat haar eigen kind zich aanstelde, ik heb dat nooit gezegd.
Lees je eigen woorden maar eens terug. Ik zie nu dat het woordje "ik" mist. Ik las dus: die zeg ik ronduit dat het kind zich aanstelt. Maar door te zeggen dat je het irritant gedrag vindt impliceer je dat ook. En blijkbaar ben ik niet de enige die het zo las.
Dan toch maar beter lezen i.p.v. direct te roepen dat ik het heb gezegd. En ja een kind wat moord en brand gaat gillen wanneer ze een slapende hond ziet is nogal storend en ook niet nodig. Vooral wanneer ze even later wel aan mijn eettafel zit te knutselen met de hond op een paar meter afstand en daarom noemde haar moeder haar een aansteller.
Ik had haar ook van tevoren gezegd dat er een hond in huis is en dat vond ze wel een beetje spannend en daarom had ik de hond bij thuiskomst ook even apart gehouden. Op een gegeven moment gingen ze buitenspelen en heb ik de hond weer naar de woonkamer gedaan en ging die in zijn mand slapen. Toen ze thuiskwamen vertelde ik ook dat de hond nu wel in de woonkamer was en dat ze anders ook nog even boven konden spelen maar het meisje wilde zelf beneden spelen maar toen ze hem zag begon ze ineens te gillen en te huilen en dat vond ik niet zo leuk temeer omdat ik het van tevoren had gezegd. Nu voelt onze hond kinderen enorm goed aan en die verblikt of verbloost niet en zoekt dan ook geen toenadering. Het mooie is wel dat ze toch in de woonkamer is gebleven met de hond in haar buurt maar die had helemaal geen interesse in haar.
Tandarts en ik ben er zo klaar mee dat ik binnenkort onder narcose ga. De grens is bereikt met al die goedbedoelde adviezen maar ik wil niet meer iedere keer bang zijn dat er vanalles moet gebeuren dus nu alles in keer goed en dan weer eens een keer naar de tandarts zonder gaatje vullen of dit of dat ...
Clowns(ook mensen met maskers..) met de auto te water raken, en onweer. Voor dat laatste ga ik niet onder de tafel zitten maar vind het gewoon niet fijn. En wat clowns enzo betreft, als we in Amsterdam zijn en de dam over moeten loop ik heeeeeel snel langs al die mensen met maskers enzo want ik vind het echt verschrikkelijk..
Heeft m'n vriend ook gedaan en was super tevreden. Ik heb zoveel angst voor de tandarts dat ik dat nog niet eens durf. Mij zullen ze thuis onder narcose moeten brengen om me dan naar de tandarts vervoeren vrees ik.
Och meis ik doe het omdat ik niks anders kan ... ik ben in Nijmegen geweest en vond dat zo'n uitkomst moet eerst met psych gaan praten en dan als ik toestemming krijg nog zeker 6 maanden op narcose via daar te wachten. Ik betaal wel ik wil er vanaf zijn ... maar goed dat moet je wel kunnen betalen ... Heb je veel last?
Voor m’n amendeloperatie had ik zoveel stress dat ik afbelde toen kreeg ik via de huisarts oxazepam en ging ik er redelijk relaxt naar toe. Misschien is dat een idee?
Geesten, haaien, inbrekers in huis en het horrorscenario dat je een of andere idioot tegen komt die je iets aan wil doen (a la Anne Faber) Maar écht bang ben ik voor dat mijn man of kinderen iets zou overkomen. Dingen als de tandarts vind ik heel onprettig en ik ga er met flinke tegenzin naartoe, maar echt bang ben ik er niet voor.
Ik ben overigens ook heel bang dat er word ingebroken snachts. Als mijn vriend niet thuis is ga ik ook niet meer naar beneden zodra ik boven ben. Als ik iets hoor tril ik als een rietje. Ik heb ook altijd gezegd dat zodra ik de hond hoor ik mijn kinderen uit bed haal en ons opsluit in de badkamer. Dan bel ik 112. Gisteren het telefoonnummer van de buurman gekregen toen die dat hoorde. Zodat ik hem altijd kan bellen als er iets is, dan komt hij wel even kijken. Stelt me wel gerust.
Heb alleen hoogtevrees maar verder ben ik eigenlijk nergens bang voor. Natuurlijk wil ik niet dat mijn kinderen wat gebeurt ofzo maar ik ben een heel nuchter persoon dus maak mij niet zo snel zorgen over dingen.