Fijn dat jullie nu wel iets zien. Vind altijd prettig om te delen hier. Hoop zo dat hij donderdag donkerder is.
MWah niet echt heb rustige dagen voor de boeg maar ja kan toch niks anders haha.. voel ook echt niks maar had ik met vorige zwangerschappen ook niet echt.. en pas ronde 2.. zou wel erg snel zijn op deze leeftijd...
hoeft niks te zeggen je leeftijd! maar nog even afwachten, geen klachten zeggen ook niks.. ik ga nog voor je duimen!
Was lekker kort bij huisarts, maar helaas er is niks.. Ze zei kan wel wat geven maar ook dat zijn hormonen en dat raad ze niet aan als juist mijn hormonen in balans moeten komen. Ze snapte mijn frustratie wel, ze was zelf 3kwart jaar niet ongesteld geworden en toen dacht ze elke keer zwanger te zijn maar helaas. Dus ze kende het gevoel wel, maar ze zegt bij langdurig pilgebruik trek maar 1 a 1.5 jaar voor uit wil jouw lichaam dat weer beter gaan oppakken. Dus we doen het er maar mee Geduld is een schone zaak zeggen ze dan Verder vind ze dat mijn lichaam nog steeds tekens geeft dat ik te veel over mijn grenzen heen ga.. en dan denk ik HOE DAN nou klopt wel dat ik veeleisend ben voor mezelf, heb een schuldgevoel tegenover werk en wil eigenlijk toch wel stoppen daarom. En schuld gevoel tegenover mijn man, dat hij weer harder aan de bak moet en dat ik hem niet eens seks kan geven. Buiten penetratie om, ook niet veel zin in de rest dus vind hem dan toch wel sneu met zo'n vrouw.. en dan al die therapieën en het gaat zoooo langzaaam.. het is gewoon frustrerend.. en dan een enorme kinderwens. Dus mijn hoofd draait ook wel overuren.. maarja sorry even frustratie momentje
Ik weet nog zeker geen knaller, maar ik heb gekeken bij volgende ronde en het is wel een duidelijke streep. Vorige ronde betekende het dat mijn knaller 1 a 2 dagen later kwam.. dus ben benieuwd Heb niet meer echt vruchtbaar slijm.. dus snap er even niks van maar we wachten af
Jammer dat ze niks kan doen! Gelukkig snapt ze je wel. En kan ze je "geruststellen" dat het erbij hoort en dat helaas heel veel vrouwen er last van hebben. Idd hormonen is nu juist niet de oplossen. Gooi je frustraties er maar lekker uit hoor. Het is ook frustrerend! Ik hoop dat je steeds meer balans gaat vinden in wat je kan en in rust. En in er kunnen zijn voor je man en voor jezelf. Als je die balans vind, zal je ook minder gefrustreerd raken.
Volkomen logisch tis ook echt even balen van de HA en dan ook die vervelende shit erbij...kon het maar gewoon zijn he Maar ga lekker even zitten en weer bijkomen van de dag. Hopelijk heb je heel snel een eitje en dan sexen en een mooie plakker daarna.
Goed dat je dat uit! Vind knap dat je zo open kan zijn. Wat ik lees tussen de regels door is dat je vooral heel erg streng bent voor jezelf. Je wil alles goed doen, voor iedereen. Ik hoor geen rust en ontspanning in je woorden. Probeer eens niet te kijken naar wat je je werk en je man niet geeft maar wat je ze wel geeft. Dat maakt al zoveel verschil. Je man is niet zomaar met je getrouwd! Volgens mij ben je super lief en zorgzaam en een goede planner. Ik denk dat je veel moois te bieden heb en als seks zo belangrijk voor hem was had hij echt geen ja gezegd. Dan was hij al 10x weggeweest. Hij ziet in wat voor mooie vrouw jij bent. En je werk is werk. Voel je niet schuldig. Je doet wat kan en dat is prima. Ik denk zodra je meer loslaat en geniet die kinderwens ook een stukje vlotter zal gaan. Er is echt meer in t leven dan dat. Overigens herken ik t een en ander en strijd ik al jaren met bepaalde dingen, maar t gaat beter. Ik vind mijn leven nu zonder kindjes ook al zo fijn en mooi. Dat zag ik eerst niet in. Nu gelukkig wel. Ik hoop dat je meer rust in je koppie gaat vinden!! *knuffel*
Leeftijd maakt wel iets uit, maar niet zo veel hoor! Je bent al zwanger geweest, dus het kan zeker! Hopelijk kom je de komende dagen goed door. Zoek wel afleiding hoor! Anders duurt het zo lang!!
Ja vind haar wel echt fijn hoor, eerste arts in al die jaren die ik fijn vind ze vraagt ook gewoon wat ik van de fysio en psycholoog vind enzo dat had andere nooit gedaan. Maarja we wachten maar af, ik heb in ieder geval wel een eisprong dus in ieder geval wel een kans! Ja merk dat echt zoek is, maar misschien ook wel omdat ik het moeilijk vind te accepteren maar hoe accepteer je het komt goed
Ja het is elke keer weer opnieuw accepteren lijkt wel, voordat ik ging samenwonen was ik stabiel. Ik had voor mijn gevoel toen ook al heel veel ingeleverd en woonde thuis daardoor kon ik mijn studie ook afmaken. Sinds ik uit huis ben is de balans echt helemaal zoek, dus weer achteruitgang.. maar ik vind er wel weer een weg in, maar het is zoeken naar een speld in een hooiberg