Ik liet jongste een bepaalde periode ook wel eens liggen. School was 13.30u uit en dat was precies slaaptijd. We woonde ook dichtbij school. Ik deed dan meestal een briefje in mijn zak met erop dat 'op dit adres ligt een peuter op bed te slapen'. Ik geloof dat ik ook nog wel eens een babyfoon had die die afstand haalde. Het was kiezen uit twee kwaden en het slapen van haar vond ik ook echt belangrijk. En weet je, er zijn zóveel meer dingen die gevaarlijk kúnnen zijn, naast dat er brand uitbreekt. De kans van brand is waarschijnlijk veel kleiner dan dat je op de fiets wordt aangereden of dat je kind verkeerd valt, verbrandt, stikt of weet ik veel wat. We maken allemaal bepaalde keuzes en de ene die minder kwalijk lijkt kan toch verkeerder uitvallen. Ik snap degene die verder weg wonen en t doen ook niet (familie van me legde kinderen op bed en gingen met een open telefoon/beeld verbinding gerust naar een verjaardag aan de andere kant van t dorp), dat zou ik zelf dan weer niet doen. Maar als zij daar vertrouwen in hebben, wie ben ik dan om daar iets van te vinden? Voor mezelf, of ik dat wel of niet zou doen, maar niet of zij slechte ouders zijn. Dat zijn ze absoluut niet, we vinden alleen andere dingen wel of niet belangrijk.
Met een tweeling kan ik mij wel voorstellen dat je meer tijd nodig hebt dan 5 a 10 minuten, al kan het misschien wel 10 minuten later. Alles klaar zetten, kinderwagen met voetenzakken, uit bed plukken, dan kunnen ze in de kinderwagen wakker worden. Alleen een poepbroek zou ik verschonen en als het al laat is zou ik hem even negeren denk ik.
Dat ben ik met je eens. Het zijn keuzes die we allemaal anders maken op basis van weloverwogen beslissingen en dat maakt niemand een slechte ouder. Niemand mishandeld / verwaarloosd haar kind dus een slechte ouder ben je niet om zo een andere keuze. Maar ik vind wel dat iedereen wat van zo een keuze mag vinden, en in dit geval mag uitspreken, omdat er hier in een topic tips over worden gevraagt. Is het de buurvrouw die je het elke dag ziet doen en jou er niets over vraagt dan mag je wat vinden maar moet je je mond houden. Maar dat is mijn mening.
Nog geen schooldag gehad.. Mijn schoonzusje heeft wel aangeboden hier af en toe even op te passen als ik de oudste ga halen. Haar zoontje vindt het erg leuk om bij ons te spelen en ze woont hier niet ver vandaan Qua slaapje is het nog puzzelen. Gisteren gingen ze er pas 13.15 uur in en sliepen ze tot 15.30.. Dat is dus voor hun een fijne tijd maar kan niet op de schooldagen... Nouja, nu heeft de oudste eerst vakantie (1,5 week} en dan puzzelen we verder.
Dat zeg ik niet. Ik viel eigenlijk over het woord panisch. Iedereen wordt gekleurd door ervaringen. Laten we zeggen dat ik door een ervaring in mijn jeugd never nooit mijn (afhankelijke) kind alleen thuis laat.
Ik maakte dochter dan gewoon wakker, maar voor deze afstand zou ik het middagslaapje in de kinderwagen / buggy houden, dan kan je met slapend kind heen en weer lopen.
Kunnen zij niet eerder naar bed en dan om kwart voor 3 wakker maken? Hier ook altijd meegenomen, was niet anders.
ik ben wel benieuwd hoe je dit eerder deed dan? Vooral vanwege de zin: mijn oudste is 5 en mag niet zomaar meer thuisblijven. Hield je hem voorheen thuis vanwege de slaapjes dan?
Ik nam mijn zoon gewoon mee, als hij echt moe was, sliep hij in de auto weer verder en daarna op mijn arm en zo weer terug haha, hij heeft de slaapgenen van papa.. hij is inmiddels twee en zijn slaapje is nu beter te plannen. Een kindje bij mij uit het dorp is vroeger van de trap gevallen terwijl mama naar school was. Hij had een behoorlijk gat in zijn hoofd en veel bloed verloren. Ik moet er niet aan denken dat zoiets bij mijn kinderen gebeurt. Natuurlijk was hij geen baby meer en niet in een ledikant. Maar ik voel me er zelf niet lekker bij om ze alleen te laten.
Je leert idd vaak van de fouten van anderen. Hier was laatst een fikse woningbrand in de straat voor ons. Dat maakt indruk en daardoor maak je andere afwegingen.
Ik zou ze meenemen. Ik kan in 1 minuut heen en weer. Ik kan mijn huis zelfs blijven zien. En toch laat ik geen van hun alleen thuis als ik heen en weer ga.
Ik doe het ook zo. En ja iedereen is hierin anders. Ieder zijn mening en ieder neemt zijn eigen verantwoording en doet wat hij het beste vindt. En nee, ik doe het alleen in het geval van halen bij school. Ik ga niet winkelen of al die extreme berichten die je leest.
Ik snap dat de reden belangrijk is als jij op dat moment de afweging moet maken. Maar eigenlijk doet het er niet toe of je 20 minuten van huis bent voor ophalen van school of het doen van een boodschappen. In beide situatie is je kind 20 minuten alleen en zijn er dezelfde risico’s. On topic. Ik zit nog niet in deze situatie. Ik zeg nu: ik zou ze niet alleen laten. Maar wie weet maak ik wel een andere keuze als het tzt zo ver is. Het is altijd makkelijker praten vanaf de zijlijn .
Ik begrijp jou reactie ook. Toen ik er 1 had zei ik ook dit nooit te doen. Voor mij werkte het in de praktijk toch anders toen nummer 2 kwam.
Vervelend he. Ik geloof ook dat dit de reden is dat onze jongste niet slaapt overdag. We zijn zo vaak onderweg. School, psz, hond uitlaten etc. Overdag ligt ze daarom nooit in haar bedje. Dat heb ik opgegeven haha. Ze slaapt nu 1 á 2x in de buggy. Ik ben al blij als ze 2x 30 minuten heeft geslapen op een dag
Tja jij hebt je keuze gemaakt. Je kiest voor je eigen gemak ipv voor veiligheid. Want een zeurend kind daar heeft niemand zin in natuurlijk. Structureel wegblijven is wat anders dan incidenteel. En jij bent echt lang weg... Het is duidelijk niet de overkant van de straat... Knap dat je 2 jarige al kan bellen naar jouw mobiel. Want verder kan je natuurlijk niets met die mobiel (behalve zien dat het fout gaat). Je kunt niet eerder weg bij school.
Precies, zoals ik al eerder zei: Ben ook een slechte moeder. Ik heb inderdaad geen zin in een zeurend kind, een kind dat bij vermoeidheid slecht eet en snel ziek wordt.
Ik zou zelf (bij mijn kinderen dus hè), 100x liever dit hebben, dan het risico lopen nooit meer een dreinend, oververmoeid kind te hebben omdat het ondenkbare gebeurt is in die "slechts 20 minuten" dat ik niet thuis was. Ik zou mezelf nooit of te nimmer meer in de spiegel willen en kunnen aankijken. Ik heb mijn zoontje heel vaak wakker moeten maken en de verleiding was er soms echt wel om hem te laten liggen. Maar heb het nooit aangedurfd.