Ja dat doe ik ook. In mijn kraamweken haalde mijn moeder ook wel eens wat boodschappen voor mij, die ik dan vervolgens keurig betaal. Maar we hebben ook allebei wel eens zoiets van ‘laat maar zitten’.
@DQueen wij zijn dus ook van die mensen die niets willen uitlenen in ieder geval niet aan mijn schoonfamilie. Want dan gaat het naar alle waarschijnlijkheid óf kapot óf komen ze het iedere dag "lenen"... Zo "leent" mijn schoonzus een paar keer per week de stofzuiger van mijn schoonvader (ze hebben echt wel het geld om er zelf een te kopen) tsja. Dat geleen steeds vind ik persoonlijk gieriger dan het niet willen uitlenen omdat je zuinig met je (dure) spullen omgaat en het niet direct kapot wil hebben. Daarom beginnen wij daar echt niet aan. Iets lenen aan vriendinnen heb ik in het verleden vaak probleemloos gedaan.
Omdat de fooien in de horeca de salarissen zo zijn dat ze het van de fooien moeten hebben.[/QUOTE] Uhm nee, dat was vroeger zo en in Amerika bijv maar dat is in NL niet het geval. Als je zo gaat kijken mag je leraren en mensen in de zorg ook wel fooi geven. Vooral die laatste want die zorgen nog voor je ook... Overigens geef ik wel fooi, als ik vind dat ze het verdienen. En ik rond sowieso altijd af.
Wat een bizarre verhalen allemaal joh... Hier worden kleertjes etc gewoon weggegeven, ik krijg er via een andere weg weer kleertjes voor terug. Voor het oppassen krijgen oma en tante aan het einde van het jaar een paar podiumkaarten omdat ze graag naar het theater gaan. Als ik met vriendinnen ga eten wordt de rekening gewoon gedeeld met fooi erbij. Zij drinken duurdere drankjes en misschien heb ik dan wel weer een keer een duurder gerecht. Heb zelfs bij mijn eigen vrijgezellenavond voor een vriendin betaald, omdat ze anders niet kon komen. Het geld groeit me echt niet op de rug, maar ik zit hier echt met plaatsvervangende schaamte te lezen hoe sommige familieleden en "vrienden" zich kunnen gedragen....
Daar zit zeker een groot verschil in inderdaad! Als ik iets niet terug krijg of kapot terug krijg (en dan uiteraard niet één keer maar vaker) dan durf ik ook gerust te zeggen dat ik dat niet meer prettig vind. Sowieso zit er een groot verschil in manier en tijd van terugbrengen. Daar laat ik t ook vaak van afhangen of ik t nogmaals doe. Wij hebben ook wel eens apparatuur uitgeleend aan iemand die dus zelf niets terug uitleent, dat vind ik niet prettig. Maar een stofzuiger elke week lenen omdat je hem zelf niet wil kopen vind ik absoluut raar. Ik zou best mn stofzuiger uitlenen om even nieuw salaris te overbruggen, ik noem maar even wat. Ik wil zelfs meehelpen voor bijv. een vriendin die geen geld heeft voor een nieuwe door op zoek te gaan naar een goede tweedehandse etc. Maar ik ga niet iets structureel voor langere tijd uitlenen aan iemand die prima zelf iets kan regelen.
Haha. Ik dacht; als het om een bende gaat dan is het stelen van fooi nog het minst erge dat 'op restaurant' valt me nu trouwens pas op
Ik ging een aantal jaren geleden met 1 ‘vriendin’ regelmatig naar dezelfde musical. Zij had geen rijbewijs en reed dan met mij mee, vanuit Overijssel naar Scheveningen. Ze betaalde mij netjes benzinegeld en ze betaalde haar eigen kaartjes. Maar ik heb ook geregeld wat voorgeschoten, zou ik later wel terug krijgen. Ik deed daar niet moeilijk over. Totdat we samen 10 dagen naar Italië zouden gaan. Ik had de aanbetaling voorgeschoten...geen probleem...maar toen puntje bij paaltje kwam had ze ineens geen geld voor haar vakantie en kon ze dus niet mee. Omdat het buiten de bouwvak om viel en iedereen al een vakantie gepland had, kon ik niemand vinden die wel mee kon en dus moest ik annuleren. Geen geldige reden, dus de aanbetaling was ik kwijt. Ik had in dat jaar mijn man leren kennen en kon ineens niet meer altijd mee naar een theatervoorstelling of musical. Andere prioriteiten zullen we maar zeggen. En zo ineens was het contact voorbij. Het geld heb ik nooit gezien.
Uit eten met een groepje vriendinnen (in totaal met zijn vieren). Er is altijd 1 vriendin die tot op het dubbeltje wil uitrekenen wie wat kwijt is. Ik denk dan, split lekker door 4. Het ook openlijk uitrekenen in een restaurant vind ik al voor schut. Moeten dan ook 4 keer pinnen omdat zij het apart wil doen.
Mijn vriendin zou rijden naar onze vakantie bestemming toen we met vriendinnen een weekend weggingen. Iets van 50 km. Zij reed omdat ze de auto van haar man meenam en dat was een lease auto met goede regels, waardoor zij er in mocht rijden en ze geen cent ervoor betaalden (Ja, standaard bijtelling, maar dus geen afschrijving en benzine). Zegt ze toen we ergens wat gingen drinken:' als jullie mijn gebakje en koffie betalen, hoeven jullie niets te betalen voor het rijden.' Ik vroeg:' huh, maar jullie rijden toch gratis?' Zij:' ja, maar ik heb toch wel gereden dat stuk, dat kost energie hoor.' Ik heb haar gebakje betaald en gezegd dat ik volgend jaar met liefde in haar auto zou rijden en dat dat dan niemand wat zou kosten.
Ik leen al 2,5 jaar geregeld de heggensnoeier van mijn ouders. Soms vergeet ik hem terug te brengen (of laat hem bewust liggen omdat ik nog niet klaar ben of over een paar weken weer moet...) Soms moet mijn vader hem dus bij ons ophalen als hij hem nodig heeft. Ik weet dat het gierig is. Maar toch, elke keer dat ik denk "Zal zo'n ding eens zelf kopen", zie ik dat een beetje goeie gauw 60 euro kost. En dan denk ik, ach... voor die paar keer per jaar leen ik hem wel. Nu moet ik zeggen dat mijn ouders dan wel weer onze hogedrukreiniger en bladblazer af en toe lenen. Alleen zij brengen het wel keurig weer terug.
Ik ben al vaker bordjes tegengekomen in restaurants dat dat dus niet kan in delen pinnen. En terecht. Wij gaan elke zomer altijd met een grote ploeg op vakantie. 7 gezinnen. Een deel daarvan is makkelijk en 2 gezinnen willen het liefst de bon uitsplitten tot op de cent. Snap ik ergens wel omdat hun altijd alleen een pizza bestellen (soms nog samen) en de rest voor 3 gangen gaat. Daar (in Italie) hebben we in diverse restaurants al jaren de afspraak dat de ober aan tafel onze bestelling in delen opneemt. Family 1, Family 2 enz. Dus bestel je tussendoor wat te drinken zeg je er even bij welke familie je bent. Zo zitten we allemaal samen aan tafel, krijgt iedereen gelijk de maaltijd en krijgt elk gezin een apparte rekening achteraf. Best handig geregeld daar. In Nederland gaan we verder nooit met deze hele ploeg uit eten dus nooit genante momenten met bonnen narekenen meegemaakt.
Ik moet bekennen dat ik ook een periode helemaal klaar was met uitlenen. Wij hebben een aannemersbedrijf en iedereen wil altijd gereedschap van ons lenen. Geen probleem als het netjes terug komt. Tot er op een gegeven moment meerdere mensen tegelijk een nieuwe woning hadden en dus tegelijk aan meerdere mensen gereedschap werd uitgeleend en er daarna meer gereedschap niet meer terug kwam. Wij weten niet meer aan wie wat is uitgeleend dus kon ook niemand er op aanspreken. Op dat soort momenten baal ik wel gigantisch en denk ik nu is het klaar of denk ik ik ga alles opschrijven maar na een tijdje ben ik dat gevoel wel weer kwijt. Jouw voorbeelden over stuk terug krijgen ben ik heel simpel in, dan kunnen ze het vergoeden (repareren of nieuw kopen) en het voorbeeld van meerdere keren per week een stofzuiger lenen vind ik gek. Dan had ik voor diegene zijn verjaardag een stofzuiger gekocht. Ik heb zelf trouwens meer moeite met lenen dan uitlenen. Mijn man leende elk jaar de hogedrukspuit van mijn ouders om de tuin schoon te maken. Als ik dan zei koop er dan 1 want je gebruikt hem 2x per jaar dan riep hij waarom zou ik er 1 kopen als je vader er 1 heeft die ik kan lenen. Je raad al wat ik voor vaderdag gekocht heb voor mijn man
Nou dit vind ik niet gierig van jullie maar ondankbaar van haar! Op onze trouw hebben wij van daggasten ook €20 no way dat ik daar iets van vind. Ik ben getrouwd. Daar draait de hele dag toch om?
De oma van mijn man (inmiddels overleden) gaf haar kleinkinderen altijd €100,- voor hun verjaardag, maar de aanhang (ik dus) kreeg geen cent met zijn/haar verjaardag. M’n schoonmoeder (dochter van die oma dus) geeft mijn man €100 met zn verjaardag en bij mij probeert ze er altijd vanaf te komen met een kadootje. Bijvoorbeeld een servettenhouder ofzo. Ik ben van huis uit iets heel anders gewend. Ik krijg €100 voor m’n verjaardag van m’n ouders, m’n man ook.
Zag het herbruiken van cadeaupapier vaak langskomen als gierig, ik doe dit juist uit milieubewust oogpunt. Zo jammer, papier wat rustig nog een keer gebruikt kan worden weggooien.
Het hangt wel af van de situatie! Ik heb een periode gehad waarin ik dus daadwerkelijk elk dubbeltje moest omdraaien. Een vriendin zat in die tijd met een door haar ex gemaakte schuld. Niks splitten dus maar gewoon je eigen deel betalen. Het openlijk uitrekenen vind ik totaal niet iets vreemds. Ik ga regelmatig (toch wel 5/6 keer per maand) uit eten met collega’s. Ik ben niet van de voorgerechten, de mannen eten vaak 2x zoveel als ik. Gewoon naar de kassa, aangeven wat je hebt gegeten, wat fooi er bij en betalen. Gaat eigenlijk altijd prima!
Ik zou mij dan zo niet gewaardeerd voelen door mijn schoonfamilie! Wat waardeloos. Voor mijn relatie kreeg ik standaard 100 euro van mijn vader. Nu met mijn vriend krijgt mijn vriend 50 euro en ik met mijn verjaardag de andere 50 euro. Ik kan er wel om lachen dat hij dit zo heeft opgelost voor zichzelf.
Ik ben absoluut niet van op de weegschaal leggen en vind het van die oma niet zo gek. Je bent immers niet haar kleinkind. Dat ze helemaal niets gaf vind ik wel raar. Mijn ouders geven (net als ik zelf doe) ook niet aan elk kind, schoonkind en kleinkind hetzelfde bedrag voor een verjaardag. Niet omdat de 1 eigen is en de ander niet maar omdat ze geven wie wat op dat moment goed kan gebruiken / graag wil hebben. Geld is vaak wel hetzelfde bedrag maar als ze het uitgeven aan kado's kan het per persoon zo €100 schelen.
Ik voel me dan idd ook niet zo gewaardeerd nee. Zeker aangezien m’n man 3 weken voor mij jarig is en ons nog vers in het geheugen ligt wat hij heeft gekregen. Maar m’n man zal er nooit wat van zeggen tegen zn moeder. Haha goed opgelost van je vader. Krijg je in elk geval allebei hetzelfde