Ik ben vast de zoveelste vrouw die hier een topic over opent, maar ik moet het toch even van me afschrijven in de hoop dat het wat oplucht. Vandaag ben ik 6.3 weken zwanger van een verse ICSI-terugplaatsing, maar ik heb weinig tot geen symptomen. Ik ben alleen wat sneller moe dan anders, slaap slecht en mijn pijnlijke tepels worden steeds minder. Afgelopen dinsdag heb ik nog een CB test gedaan en toen verscheen er ook netjes 3+. Ik was toen 5.5 weken. Diep van binnen weet ik dat kwaaltjes komen en gaan en dat het allemaal niets hoeft te zeggen, maar het maakt me ontzettend onzeker. Ik ben daarom ook erg bang voor slecht nieuws aanstaande donderdag tijdens de eerste echo. Wie helpt mij de komende dagen door en kan soortgelijke verhalen delen?
Hoort erbij, denk ook extra na een vruchtbaarheidsbehandeling omdat je weet welke weg je weer moet bewandelen als het wel mis gaat en je al zo lang geduld moet hebben. Bij mij is het 2 keer fout gegaan en ik zit in de mmm dus er staat ook veel op het spel. Maar ik weet ook dat kwalen weinig zeggen. Bij mijn bbz was ik net zo misselijk als bij mijn eerste goede zwangerschap en had ik ook goede testen (maar wel bloedverlies en gevoel dat het fout was) Dus zwangerschapstesten stellen mij ook niet extra gerust ofzo. Merk dat ik mijn gevoel het meeste vetrouw. Deze zwangerschap voelt goed, heel goed zelfs, de vorige keren niet. En de onzekerheid en angst horen er gewoon bij: ik accepteer ze. En ik weet zeker dat ik in de wachtkamer bij de gyn vrijdag weer bijna flauwval van de spanning. Hoort erbij! Verder gewoon lekker bezig blijven afleiding zoeken.
Die onzekerheid is vreselijk! Ik was rond de 6 weken er ook van overtuigd dat het niet goed zat. Voelde mij leeg en geen symptomen (meer), behalve wat krampjes. Dat lege gevoel had ik voor m'n miskraam ook gehad. Heb toen ook contact gehad met de fertiliteit maar moest helaas geduld en vertrouwen hebben tot 7.2 weken. Ik was zo zenuwachtig voor de eerste echo! Maarrrrr zie hier 14 weken en het gaat hartstikke goed met de kleine meid! Je denkt blij te zijn met een positieve test maar in werkelijkheid geeft het alleen maar meer onzekerheid en nog langer wachten Heel veel succes! Ik duim op een heel mooi gezond kindje voor je! Knuffel ♡
Ik herken je gevoel enorm! Ik had geen klachten de eerste weken (paar weken later alles dubbel en dwars ingehaald). Bij mij is het tot nu toe ook helemaal goed gegaan. Het kan echt. Ik had wel besloten in het begin ongeveer wekelijks echo's in te laten plannen, voor die geruststelling had ik echt wel wat geld over. Heel veel sterkte met wachten. Ik weet hoe je je voelt!
Dankjewel dat je je verhaal deelt en voor je bemoedigende woorden. Iets in mij zegt dat het ook wel goed zit, maar daar durf ik denk ik niet aan toe te geven. In het kader van zelfbescherming zullen we maar zeggen.. Vreselijk vind ik het. Maar goed... nog 4 dagen en dan is er hopelijk goed nieuws te melden hier!
Ik ben blij te lezen dat ik niet de enige ben die het zo ervaart! Ik voel me er zo stom over en ik moet ook niet zeuren. Maar met 2 streepjes op een test ben je er nog niet, er zijn nog zoveel stappen te nemen. Wat leuk, een meisje! ♡
Gelukkig, ik hoop stiekem ook dat ik het nog mag inhalen. Hoe stom het ook klinkt, maar het zou voor mij gewoon een bevestiging zijn. Ik heb inderdaad al wel vast echo's geboekt bij een echobureau, veel plekken waren helaas al bezet. Dus als aanstaande donderdag de echo goed is dan heb ik 19 juni een echo met 8.6 weken en de termijnecho 28 juni bij 10.1 weken. Bewust lekker vroeg de termijnecho ingepland in de hoop dat ik nog een keer terug mag komen Maar goed, bij een vruchtbaarheidsbehandeling staat de uitgerekende datum in principe vast omdat je weet wanneer alles exact is gebeurd natuurlijk. En jij bent inmiddels aan de laatste 10 weken van je zwangerschap begonnen, wat spannend!
Zo herkenbaar! En zeker de laatste dagen richting de echo. Mijn ervaring is dat als je gevoel zegt dat goed zit; het wel ok zit! Maar begrijp ook dat het moeilijk is om daar op te vertrouwen uit zelf bescherming! Ik hoop dat je wat afleiding hebt!
Hier ook geen kwaaltjes gehad, alleen heel moe overigens bij beide zwangerschappen niet.. Ik was dit keer oook erg onzeker maar hier gaat t nogsteeds goed Hoort er bij
Ja erg he, heb ik ook! Ik heb in januari een ma gehad en ik bleef bepaalde symptomen wel houden (zere borsten, vermoeidheid, opgeblazen, honger), maar de misselijkheid verdween (voordat ik wist dat t niet goed was). Nu weer zwanger (7wk) maar vrijwel niet misselijk... wel zere borsten/tepels, last van mn darmen, opgeblazen en wat vermoeider, maar niet zo verrot als de vorige keer. Bij mijn zoontje ook eerste paar weken mega misselijk geweest en geen eetlust + supermoe. Ben er ook heel onzeker over. Nog een week en dan eerste echo, ben er zo bang voor he! Aan de ene kant wil je t graag zien maar ben ook bang voor weer slecht nieuws... Hopelijk zit t bij ons allemaal goed!!!
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Je bent ‘pas’ 6 weken. Genoeg weken om nog kwaaltjes te kunnen krijgen! Geniet ervan zolang je je goed voelt. Heel veel succes bij je 1e echo!
Buiten de dingen die jij onschrijft heb ik ook niets echt anders gehad die eerste weken. Niet iedere vrouw word misselijk Succes bij de echo!
Dat stelt gerust. Het komt en het gaat en het hoeft niets te zeggen, dat weet ik wel, maar toch knaagt het Dankjewel!
Snap het hoor! Hier had ik dat ook. Eerste weken zijn zo onrealistisch lijkt het wel. 2 streepjes die zeggen dat je zwanger ben. Juist die eerste weken vond ik het forum heel fijn voor dit soort onzekerheid.