Welkom! En wat naar dat het jullie zoveel stoort allemaal. Goed dat jullie dan even stoppen! En mochten jullie erna alsnog willen, kan dat echt wel! Heel veel succes!
Hoi dames, Ik wil me graag aansluiten bij jullie. Om een lang verhaal kort te houden, wij zijn al 2.5 jaar ongv bezig om zwanger te worden. Mijn man heeft uit zijn vorige relatie 2 kinderen en besloot toen om zich te steraliseren. Die relatie ging voorbij en ik kwam in zijn leven. Na een tijdje wouden we beide heel graag een kindje dus heeft hij het ongedaan laten maken. Een spontane zwangerschap zit er helaas niet hierdoor. Van de dokter naar 't ziekenhuis gestuurd. Daar zeiden ze dat we de 1 iui wel konden doen maar moesten er niks van verwachten en die dokter wou ons gelijk door sturen naar ivf. Ze hadden aangegeven dat de kwaliteit heel erg slecht was. Eenmaal bij het andere ziekenhuis aangekomen hebben we allerlei onderzoeken gehad en daaruit bleek dat het goed genoeg was voor iui. We waren best blij maar vroegen ons ook af hoe het kan dat ineens alles zeer goed bleek te zijn. Het is nu nog steeds een raadsel maar goed alsnog super blij natuurlijk dat we mochten beginnen met iui. De eerste 3 rondes met hormonen slikken liep op niks uit. Daarna hadden we een evaluatie en de arts zei ons dat het slim is om te beginnen met de hormonen spuiten. Dit word ronde 5 voor ons. Het is raar om jezelf een spuit te moeten geven maar het went zo snel. Zijn er hier nog meer dames die ook hormonen spuiten?
@Deesje1987 ; welkom bij de groep. Hopelijk komt er snel een succes ronde aan .. Onze gynaecoloog zei dat de controle van zaad heel subjectief gebeurd. De ene ‘onderzoeker’ is heel wat strenger dan de andere, waardoor je verschillende resultaten kan bekomen .. @Chantal1301 Idd de procenten op slaagkansen zijn een duwtje in de negatieve richting. Laten we ervan uitgaan dat wij bij de 10% horen
Wij hebben nog geen eerste ronde gehad dus dat ik ongesteld ben geworden is nog niet zo erg. Voor ons is het nu afwachten tot ik een positieve ovulatietest heb en dan kunnen we beginnen.
Welkom deesje. Wat een verhaal. Fijn dat iui toch een optie is. Hoe ver ben je in de 5e ronde? @chantal, ik heb gelezen dat na 6 behandelingen de helft zwanger is. Dat vond ik al weinig. Maar jouw getallen zijn echt om te . Dan vraag ik me een beetje af of t wel zin heeft allemaal... @Sara190, spannend. Goed om pauze te nemen dan. Dat hebben wij ook afgesproken. Relatie moet er niet onder lijden. Suc6 op t wachtbankje.
Ik had allerlei kwalen maar was helaas door progestoron... ik ga mijn kwalen en instinct niet meer vertrouwen! Hoop dat ik de komende ronde minder aan die kwalen kan denken...
Groot gelijk ! Je lichaam kan je echt voor de gek houden... Ik had trouwens alle 3 x geen kwaaltjes bij zwangerschap. Wel pijnlijke borsten, maar ik nam ook utrogestan toen. Maar ik heb ook steeds pijnlijke borsten voor menstruatie, dus zegt echt niets. Ik ben nog maar 4 dpo, maar voel mij er heel relaxt onder. Dat heb ik mezelf voorgenomen/beloofd na mijn mola zwangerschap. Stress hebben is het laatste wat ik nog wil
Hi Dames, Ook ik sluit me graag aan bij jullie. Vandaag onze eerste cryo terugplaatsing gehad, het was volgens de arts een blastocyste van topkwaliteit. Dit geeft wel weer hoop, wat best lastig is als je eenmaal in dit traject zit. Ik hoop dat ik me een beetje kan inhouden met eerder testen, over 9 dagen mag het. Heel veel succes iedereen en hoop dat er veel blijven zitten !
Hier 5 dpo ook helemaal niks alleen nog steeds beetje slijmerige afscheiding niet super erg maar wel meer dan normaal. Hoe doen jullie het met testen ik mag 15 dagen na de iui testen maar of dat lukt
Ja echt hoor... stress is ook echt heel slecht nu! De arts zei ook echt: wees zo relaxt mogelijk. Maar dat is lastig! En dat je lijf je voor de gek kan houden heb ik deze ronde wel weer ervaren! Toen we nog niet wisten dat mn vriend onvruchtbaar was had ik ook zovaak allerlei ‘kwalen’, terwijl er achteraf gezien helemaal niks gebeurde van binnen. Ja progestoron... maar verder niks. Ik had nu vanaf 4dpo allerlei krampen en een trekkend gevoel van binnen. Heel naar gevoel. Maar denk dat dit dus door de IUI zal komen, aangezien ik ongesteld werd.
Ik probeer zo laat mogelijk te testen! Van vroeg testen word ik enorm onzeker en ga ik mezelf allerlei valse hoop in zitten praten. ‘Je bent nog vroeg, het kan nog’, dat soort dingen. Als de menstruatie dan alsnog doorbreekt is de klap vele malen groter! Het voelt rustiger om het dan dus niet te doen.
Ja, dat trekkend/krampjes gevoel herken ik wel zo vroeg na IUI ! Gisteren en zelfs eergisteren op 3-4 dpo had ik dat en dat kon dus nog niet van een eventuele innesteling zijn.