Mijn dochter is 2 jaar en eigenlijk nog niet zo lang sociaal. Tot een paar maanden geleden had ze weinig interesse in mensen of kindjes en ging ze vooral haar eigen gang. Altijd wel nieuwsgierig; dus even kijken wat die of die doet maar verder was het niet boeiend. Nu is ze de laatste tijd dus helemaal omgeslagen en juist een beetje té sociaal. Als ze een kindje ziet in de speeltuin wat ze leuk vind gaat ze het zomaar aaien of een handje geven. Dan loopt ze ermee naar de schommel ofzo en anders gewoon een rondje lopen. Bij kindjes vind ik het niet zo erg maar bij volwassenen vind ik het wel een beetje awkward. Ze doet het niet random bij wildvreemden maar als ik bijv in de supermarkt een praatje maak en de persoon lijkt haar aardig neemt ze hem meteen bij de hand. Ze heeft die persoon dan verder nooit gezien. Dit is allemaal nieuw voor mij want mijn andere kinderen waren altijd wel sociaal maar bij vreemden wel voorzichtig of zelfs schuw. Ik wil haar leren dat het niet oké is zomaar mensen een handje te geven maar denk niet dat ze dat al snapt. Verder ben ik ergens wel erg blij dat ze nu heel sociaal dus wil het niet te groot maken. Herkent iemand dit en iemand tips wat ik kan doen het haar voorzichtig af te leren want eerlijk gezegd vind ik het bij volwassenen niet altijd prettig.
Hoort bij de leeftijd! De 1 is stik verlegen en de ander ziet nu in hoe groot de wereld is en hoe leuk. Ze krijgen vanzelf meer besef van de ik in de omgeving en zoals bij mij zoon die ook rustig bij de speeltuin een andere moeder bij de hand kon pakken en rond ging leiden; werd hij ineens met 2,5 stik verlegen. Bewustzijn begon te veranderen. Je bent er zelf bij dus er gebeurt immers niets, kind is gewoon enthousiast en onbevangen ik heb hem bewust zo gelaten, verandert snel genoeg. Als je 2 bent snap je toch nog niet hoe de wereld echt werkt. Ik heb het gelaten op dat moment, als volwassenen het zelf onprettig vonden gaven ze het wel aan maar ik vond het super aandoenlijk dat hij weer een andere moeder benaderde of oud mensje in onbevangenheid. Nu gaat ie achter mij staan.... Op de peuterspeelzaal is er ook een meisje die vanaf moment 1 mijn hand pakt om mij wat te laten zien. Zo lief
Ik zou me er niet druk om maken, gaat wel weer over. Mijn oudste was veel erger nog, kletste met iedereen, liep overal naar binnen, zat bij iedereen op schoot en op vakantie rustig een halve dag meedoen met een wildvreemd gezin (elka dag opnieuw...) op het strand en ook mee-eten enz. Kan bijna een boek schrijven over wat we met hem hebben meegemaakt Nu bijna 4 en doet hij dit al minder snel
O god ja de camping. Stonden op een open veld en hij bleef maar doorschuiven naar de buren. Waren oudere mensen die het enig vonden. En wij kregen telkens in de voortent een meisje haha, gooide gewoon de rits open en goeeedemorgen. Vaak kwam vader of moeder er al met een rood hoofd aangerend haha. Ach ik was blij dat kinderen nog een periode hebben van complete onbevangenheid Jaar erop een plek gekozen met veel meer privacy, hielp wel.
Bedankt voor jullie reacties en geruststelling. Vind het vooral zo opvallend dat het van 0 naar 100 is gegaan in een paar maanden. Daarentegen kan de ontwikkeling bij een peuter ineens een giga spurt maken; dat blijkt nu maar weer. Tegen mensen aankletsen doet ze nog niet echt maar als ze iemand aankijkt wijst ze die persoon aan en zegt ze 'mevrouw' of 'bril', dus ze benoemt wat ze dan ziet. Dat kijken wat ze eten doet ze hier ook. Laatst liepen we door het winkelcentrum en zag ze iemand een croissantje eten, vraagt ze een hapje Ik zal er verder maar niet teveel aandacht aan proberen te besteden en hopen dat de fase snel overwaait.
Pas maar op dat ze gaat praten tegen anderen, mijn toen 2,5 jarige zei vorig jaar: dat is gek! Die meneer is heel klein maar wel een meneer! Mag hij wel een ijsje eten van die mevrouw?? (Man met dwerggroei, zijn vriendin gierde het uit van het lachen, man in kwestie zelf ook haha. En ik had een rood hoofd). En tegen een zeer corpulente man: wow die meneer is enorm groot! Ja leuk zo'n sociaal kind die ook nog eens ongelooflijk goed praat. Helaas blijven die opmerkingen nog wel, maar gelukkig zijn de observaties voor 99 procent echt hilarisch.... En het overige deel heb ik plaatsvervangende schaamte. Dus bereid je maar voor, deze fase kan ook ineens daar zijn het begon bij hem als 1,5 jarige ook met benoemen van bril, snor, baard hahaha Maar is toch heerlijk dat je je nog niet druk hoeft te maken over sociaal wenselijk gedrag als je zo jong bent
Haha ze moet hier nog 2 worden en zegt in de supermarkt iedereen gedag, blijft ook staan en kijkt ze aan tot ze wat terug zeggen.
O hier hele verhalen. Ben blij dat ik m'n pincode niet heb verteld want ze heeft geen enkel filter. Waar we wonen, wat we gaan doen, dat we op vakantie gaan, dar ze centjes heeft gekregen van oma... Alle passeert ze revu hier. Alleen hier is ze bijna 6 dus ik ben wel bezig om,het in te dammen. Niet iedereen hoeft te weten wat er gebeurd.
Oh haha dus dan staat me nog wat te wachten. Het kletsen vind ik ook totaal niet erg. Het is meer dat ik vreemd vind dat ze een vreemde zomaar de hand durft te pakken en er ook nog mee weg wil lopen. Meestal zijn peuters toch wel wat schuwer naar vreemden is mijn ervaring. Maar ik lees hier dus wel dat jullie kinders er ook wel wat van kunnen..
Hartstikke leuk toch? Ja natuurlijk haal je haar weg en zeg je : 'doe maar niet hoor.'. Maar het is ook gewoon leuk, en volgens mij vindt niemand het erg als een peutertje je een handje komt geven ♡
Waarom is het niet oké om zomaar iemand een hand te geven? Ze gaat toch niet meteen met die mensen mee naar huis? Geniet er van dat ze (nu nog) zo open en onbevangen naar mensen kunnen kijken. Ik vind het wel inspirerend dat ze zich niet tegen laten houden door wat 'normaal' is
De mijne knuffelt iedereen En hij vertelt dat jongens een piemel hebben, hij dus ook, en zijn papa een hele grote papa durft zich inmiddels bijna nergens meer te vertonen
Hoort erbij. Mijn zoontje stond opeens wildvreemde mensen in de supermarkt te kietelen...aangezien hij op kruishoogte kwam toen was dat niet heel erg handig We hebben toen (meerdere malen) rustig uitgelegd dat hij beter alleen papa, mama, opa en oma kan kietelen. Fase ging vanzelf over en nu kletst hij tegen random mensen over wat hij ziet. Zo moeten bijv 6 mensen weten dat we een paprika in het karretje hebben.
Haha ja heel mooi die onbevangenheid! Ik zie het al voor me dat ''goeeeedemorgen'' haha geweldig! Bij ons was het meer op het strand in het buitenland. Hij heeft ook een keer in het vliegtuig letterlijk bij iedereen op schoot gezeten en gekletst (was zo ontzettend gezellig!). Drie stewardessen tegelijk waren ook met hem bezig om hem te verzorgen enz, zo ontzettend lief. Was een vliegtuig met weinig Nederlanders trouwens, scheelt ook, buitenlanders reageren veel liever op kleintjes.
Mijn dochter van bijna 2 geeft het liefst iedereen een high five en als dat niet kan wordt iedereen vrolijk gedag gezegd. Ik heb er geen problemen mee. Ik merk dat zelfs de meest chagrijnige mensen vrolijk verder gaan als mijn dochter hun gedag heeft gezegd. Hoort inderdaad ook wel een beetje bij de leeftijd.