Zijn er hier mama's met vijf of meer kindjes? Hier grote twijfels over een vijfde.. Vroeger was ik zo'n meisje die er van jongs af aan al van droomde om moeder te worden. Het liefst wilde ik wel vijf kinderen! Op vrij jonge leeftijd ontmoette ik mijn huidige man en vanaf het begin wist hij dat ik graag een groot gezin wilde, en dat leek hem zelf ook wel gezellig. Uiteindelijk diende ons eerste kindje zich veel eerder aan dan we dachten, namelijk toen we 21 waren. Mijn man had net een baan, ik was nog druk met mijn thesis. Maar het gezinsleventje beviel enorm en nog voor de oudste twee werd kwam er een zusje bij.Twee kinderen was druk maar ook gezellig.. Toen de kindjes 1 en 3 waren besloten we dat een derde kindje ook meer dan welkom was. Het werden nummer 3 én 4. Even slikken want het leek ons best spannend, we moesten een grotere auto, konden we dit wel aan 4 jonge kindjes zo vlak achter elkaar enz. enz. Maar we waren ook blij, hadden we toch dat grote gezin waar ik vroeger al van droomde! Het was een hel van een zwangerschap en het eerste jaar was zó zwaar! Maar we zijn evengoed enorm dankbaar dat onze tweeling voldragen en gezond ter wereld mocht komen en dat we nu vier gezonde en heerlijke kinderen hebben. Heel eerlijk denk ik dat het bij drie kindjes was gebleven als de derde alleen was gekomen. Psychologisch is van drie (naar mijn idee best een normaal gezin) naar vier (toch een groot gezin denk ik) best een stap, en er zijn ook best praktische bezwaren.. Zo zijn de meeste auto's en huizen gericht op gezinnen met maximaal vijf personen. Maar nu begint het voor ons allebei toch te kriebelen! Dat grote gezin is er al, die auto daar is nog een plekje vrij, we zijn recent verhuisd naar een groot huis waar best nog een slaapkamertje valt te realiseren.. Dus zullen we misschien nog toch nog proberen?? Dat gedroomde gezin van vijf kindjes is er bijna.. Financieel kan het gelukkig, praktisch gezien kwa huis en auto ook, en zowel mijn man als ik denken dat een vijfde kindje welkom is (de oudste twee zeuren ook alweer een tijdje wanneer er weer een babytje bij komt haha). Maarrrrr... Het is ook al best druk as it is. Wat haal je jezelf op de hals met een vijfde kindje? Enerzijds is de was toch al eindeloos en kook ik toch al veel en denk ik, ach, wat is een extra? Aan de andere kant ben ik bang voor de quality time, realistisch gezien is er maar zoveel uur in een dag en die tijd moet verdeeld. Nu lezen we vaak meerdere kindjes tegelijkertijd voor en doen we vooral veel leuke dingen samen, dus quality time hoeft niet perse een-op-een-tijd te zijn, maar toch. Mocht het nodig zijn wil je het wel kunnen geven... En (en deze weegt voor mij best zwaar) moet je op een gegeven moment niet gewoon dankbaar zijn met wat je hebt? En geen risico's meer gaan lopen? Want ik ben me er van bewust dat elke zwangerschap ook een risico is en dat je geen garanties krijgt op een gezond kindje of een gezonde moeder aan de eindstreep. En is dit nogmaals proberen ook niet hebberig? en roekeloos? Plus: Straks worden ze ook groot, stel het lukt weer relatief snel om zwanger te raken en alles gaat goed, dan hebben we wel een leeftijdverschil van zeven jaar.. Oftewel als de oudste met veertien goed aan de puber slaat dan hebben we ook nog een basis school hommeltje van zeven. Vinden oudere kinderen dat niet vervelend? Kortom.. Ik ben heel benieuwd naar de mama's met grote gezinnen, of mama's die bijv. ondanks de wens voor een groot gezin uiteindelijk toch besloten hebben om hier niet voor te gaan. Hoe bevalt het jullie? Hebben jullie tips? Ervaringen? Meningen? Wijze raad? Het is allemaal welkom! Wij twijfelen nog even lekker verder..
Hier ook 4 kids en een twijfelende wens voor een 5e ! (En ook op cd3 nu ) Het enige verschil is dat wij geen extra kamer hebben, en dat vind ik toch wel een dingetje. Heel stom, want behalve de oudste zijn de andere 3 zeker bereid een kamer te delen en ik denk dat we in de toekomst nog wel eens wat groter willen gaan wonen. Onze auto is groot genoeg en financieel zit het ook wel prima. Al heb ik wel gezegd dat ik na een 5e wel 2jr stop met werken, wat moet kunnen. Wat jij zegt over dankbaarheid dat houd mij ook erg bezig. Bij onze 4e was er even twijfel over zijn gezondheid en toen dacht ik wel even.. zie je nou, we zijn te hebberig geweest. Gelukkig was alles in orde! En aan de andere kant.. dit had bij 2, 3 of 4 ook gekund ! Dus ik snap je twijfels heel erg en zit redelijk in hetzelfde schuitje. Ben erg benieuwd naar ervaringsverhalen! Hoe staat jouw man erin? Zelfde twijfels? De mijne is er van overtuigd dat er nog eentje bij hoort
Wat leuk! En we lopen ook gelijk haha Herkenbaar dat gevoel.. hier kreeg ik met 26 weken zwangerschap weeen en dergelijke en was er angst voor een extreem vroeggeboorte. Toen dacht ik ook echt: Zie je wel, geluk is op na twee gezonde kindjes, we zijn te hebberig geweest. Mijn man is er ook zeker van dat er nog eentje bij hoort Dat scheelt wel.. en ook hier de afspraak dat ik na een eventuele vijfde weer twee jaar thuis ben met de kindjes. Grappig! Benieuwd hoe het bij jullie gaat lopen! En heel benieuwd of er meer mama's zijn met ervaringsverhalen.. Jij hebt natuurlijk wel al de vier verschillende leeftijden, ik niet.. hier zijn ze nu 6, 4 en twee van 2. Hoe is het om vier verschillende leeftijden te hebben? Is het lastig met voorlezen? Met schooldingen, interesses enz?
Wellicht is de volgende overweging ook nog van belang, hoe sta je erin als het wederom een tweeling is? Verder kan ik je niet adviseren, ik heb teveel tegenslag gehad, waardoor deze 3e zwangerschap al een enorme uitdaging is, dus ik ben geen goed referentiekader
Wat heftig dat jullie zoveel tegenslag hebben gehad! Wat lief ook dat je dan toch nog zo vriendelijk op een berichtje als dit kan reageren.. Ik hoop dat jullie een goede zwangerschap mogen hebben en straks ook beneden twee kindjes hebben die met elkaar kunnen spelen! Ik ben me er van bewust dat we kans lopen om weer een tweeling te krijgen. Ik denk dat we dan allebei best wel even drie keer moeten slikken eerlijk gezegd.. Vooral omdat we goed beseffen wat de risico's zijn van een tweeling zwangerschap en hoe zwaar het is. We zouden na een eventuele vijfde absoluut klaar zijn (man gaat dan een afspraak maken voor sterilisatie, dat is al afgesproken). Maar mocht het een tweeling worden dan denk ik dat waar plek is voor vijf ook wel plek te maken is voor zes. En mijn ervaring (met ongeplande nummer 1 en met verrassings nummer 4) is ook wel weer dat als een kindje er eenmaal is dat je het voor geen goud meer zou kunnen missen en dat praktische zaken zoals een grotere auto of een extra slaapplaats ook uiteindelijk wel weer loslopen. Mijn zorgen zouden dan vooral gezondheidsgerelateerd zijn denk ik.
Ikzelf moet er niet aan denken maar… bij jou lees ik denk ik vooral de wens en je positieve instelling! Je hoeft ook niet NU te beslissen, maar ik denk dat jullie vooral je hart moeten volgen en vooral: blijf erover praten met elkaar zodat de keuze echt van jullie samen is, wat jullie ook besluiten! Succes met twijfelen!
Lief, dank je wel. Na mijn (spontane) tweeling zwangerschap ben ik ook 2x van een eenling zwanger geworden, dus het hoeft natuurlijk niet. En ieder zijn geluk! Als iedereen zo veel angst heeft tijdens de zwangerschap als ik, dan worden er weinig kinderen meer geboren, dat zou ook niet goed zijn. Als ik het zo lees is daar bij jullie nog genoeg ruimte voor in alle opzichten!
De verschillende leeftijden hebben voor- en nadelen. Voordelen; de oudsten zijn oud genoeg om zelf naar vriendjes te gaan of van school naar huis. Ook oud genoeg om een handjete helpen in huis of even een oogje op een brusje te houden. Overigens is dit allemaal vrijwillig, ik waak ervoor dat ze geen oppas worden. Daarnaast zijn ze vooral heel leuk met elkaar. Nadelen; toen nr 4 geboren werd zaten we al volop in het ren en vlieg schema qua sporten en afspraakjes. Die moest dus overal mee naar toe en dat was wel eens pittig. Altijd volbepakt overal heen en slaapjes vielen vaak in het water. Wat leuk dat we zoveel overeenkomsten hebben
Het is alsof ik mijn gedachte hier lees haha. Hier 4 kindjes en een wens voor een 5e. Het verschil tussen nr 3 en nr 4 is hier 7 jaar. De oudste is nu 12 jr. Dit gaat super. Wat ik wel zie hier, is dat de eerste 3 kids heel veel met elkaar spelen, optrekken enz. Op vakanties zijn ze altijd samen en ik denk wel dat nr 4 ivm het leeftijdsverschil dit straks niet heeft. De eerste 3 zijn straks stuk ouder en hebben andere interesses dan in een speeltuin spelen enz. Ze zijn alle 3 echt heel dol op de jongste. Het is bijna ruzie maken wie hem mag vasthouden Wij hebben de ruimte, financieel gaat het goed, nog een plekje in de auto over. Dus wij gaan ervoor. Al vind ik het soms ook eng, om dezelfde redenen die jij aangeeft. Maar goed beren op de weg zijn er altijd en niets is vantevoren te voorspellen.
Wat leuk om dit te lezen. Ook wij gaan voor een vijfde kindje, iets wat je niet vaak meer hoort tegenwoordig. Ik zit op 5 dpo vandaag en vind het weer reuze leuk en spannend. Wij zijn een groot huis aan het bouwen, klaar in september waarschijnlijk. Auto heeft ook nog een plekje vrij Onze kinderen zijn 17, 8, 6 en net 2 jaar en vinden het erg leuk. We gaan het zien of het ons nog gegeven is, blijft een wonder vind ik.
Dielle en Hadassa: krijgt jullie 5e dan een eigen kamer? Ik merk dat ik daar toch wel steeds tegenaan loop en toch wel lastig vind. Vooral omdat wij jongens en meisjes om en om kregen. Dus combineren op 1 kamer is wat lastiger. En huizen met 6 slaapkamers zijn schaars
Wij hebben 5 slaapkamers boven en 1 kamer beneden waar wij evt een slaapkamer van kunnen maken. Is nu in gebruik als kantoor. De eerste jaren zullen wij de jongste en de baby op 1 kamer plaatsen. We kijken later of we de kamer beneden als slaapkamer in gebruik gaan nemen of dat het miss anders gaat lopen. Bijv ander huis of oudste die op kamers gaat ivm studie.
Hier ook geen zes slaapkamers hoor. Haha. Vijf stuks, dat wel. Gewoon combinaties van kinderen matchen, wat samen werkt leg je bij elkaar en wat niet werkt hou je zo ver mogelijk bij elkaar vandaan. Geslacht speelt daarin mijns inziens pas een rol vanaf een jaar of tien.
Hier ook 5, waarvan 1 kleine en 4 ruime. Maar net niet ruim genoeg om op te breken. En ook geen uitbouw mogelijkheden. Oudste is 11, als die over 9 jaar op kamer gaat hebben we weer ruimte.. maar wat als iedereen tot zijn 30e thuis blijft
Ja dat is in principe mogelijk ja. Wij krijgen zo 6 ruime slaapkamers en hebben dan nog de hele zolder vrij. Maar dochter van 6 wilt dolgraag en perse met haar zusje van 2 op een (ruime) kamer slapen. Man werkt vanuit huis en gebruikt er 1 als kantoor. Dan nog een kamer vrij dus. We zijn ook erg blij met ons grote huis wat in aanbouw is en zeer dankbaar daarvoor. Ons zoontje baalt ervan dat hij alleen moet slapen trouwens, vind hij niks aan haha Dochter gaat studeren in september maar blijft lekker thuis wonen. Ben ik ook blij mee eerlijk gezegd, veel te gezellig!
Hier opgegroeid in een groot gezin en altijd een kamer moeten delen. Je weet niet beter en ik denk dat vooral ouders ervan maken elk kind moet een eigen kamer. Zelf vind ik het een luxe probleem en in mijn ogen echt geen schande als ze iets moeten delen. Ieder zn mening uiteraard hoor Leuk een 5e! Succes in deze spannende tijd, zelf kreeg ik ooknog een broertje toen ik 14 bijna 15 was echt supertof!
Ja hoor, vind ik ook een kamer delen is echt normaal. Ik kom uit een gezin met 8 kinderen en heb ook altijd een kamer gedeeld.
Onze eerste 3 kwamen toen we nog klein woonden.. toen maakte het mij ook niets uit. Mensen vonden het knap hoe we het deden, en wij dachten.. waar maakt iedereen zich druk om maar nu ze allemaal een eigen kamer hebben begin ik toch weer te twijfelen, en tegelijkertijd denk ik.. wat materialistisch om zo te denken
Waaraan begin je nu te twijfelen dan? Dat bij een komst van een baby er weer een kamer gedeeld moet worden? Zou me daar niet druk over maken, je weet hoe het was en dat ging toch ook prima?
Ja dat wel. Maar toen waren ze 1 en 3 en bij 5 en 7 jr kregen ze een eigen kamer. Nu gaan ze dalijk puberen