Ow oké....dat snapte oma hier ff niet dus XD Mooie eerste foto @Leni4 !! Ja adertje kan idd, nog 1 nachtje voor mij Ik tel vandaag alvast maar als voorbij
@Leni4 prachtige echo. Blijft altijd weer bijzonder. Voorgevoel, ik gok dit keer een jongetje. Waarom weet ik niet. Misschien omdat we al 2 meiden hebben. Ik ga het liefst ook al shoppen en alles ready maken
Goodmorning ladies. Voorgevoel.. heb ik niet echt. Ik denk dat er nu misschien een jongen aan komt. Heb 2 meiden en mijn ouders hebben beide 2 meiden en 1 zoon (ben de enige van mijn ouders samen anders was het natuurlijk logisch ) Dus dat zou zich eigenlijk een beetje moeten doorzetten. Maar goed 50/50 change...
Mijn voorgevoel is een meisje waarom weet ik niet Heb de laatste paar dagen echt een paar gemene steekjes onderin mijn buik heel erg laag bij mijn schaambot in de buurt. Best een apart gevoel .... Ben benieuwd naar dinsdag! Morgen alweer 2 echo`s veel succes alvast
Hier heel sterk gevoel voor een jongen. We hebben al 3 zoontjes dus kan ook bijna niet anders dan weer een jongen hihi. Morgen eerste echo!!
Haha precies @wepie ik denk dat ik alleen maar jongetjes kan krijgen Al kan ik me van Mn vorige zwangerschappen niet herinneren dat ik zo beroerd ben geweest! Dus misschien toch een meisje. Inmiddels heb ik de vragenlijst van de verloskundige ingevuld. Wat een vragen allemaal
@Riskama hahaha zegt nog niks hoor was bij mijn laatste zwangerschap ook heel beroerd en zo misselijk dat ik zelf medicijnen heb moeten slikken maar ook dit was een jongen
Toch zojuist de gyn gebeld. Vreselijk pijn in de buik aan de linkerkant. (De kant waar nog een eierstok zit) Bijna doortrekkend tot aan de knie. Dat het er nog door heen komt met 120 mg morfine, maakte me toch even nerveus. Heb ooit te lang met een zware nierbekontsteking gelopen omdat ik dacht dat ik gewoon iets meer pijn had dan normaal. Hing toen net op het randje van bloedvergiftiging. Het was de 41 graden koorts die er voor zorgde toen dat ik doorkreeg dat er wat anders mis was.
Ze heeft net terug gebeld. Moet morgen naar de h.a met urine en beoordelen van de buik. Als hij twijfelde dan overleg met de dienstdoende gyn. Ze zei, Ik kan geen afspraak inplannen want ik heb geen secretaresse meer hier.
Nou best raar....ik had gedacht dat je al op de seh lag eig. Het kan ook een bbz zijn nml. Als je nog meer pijn krijgt, hap bellen hoor! Sterkte!
Ja om heel eerlijk te zijn vond ik het zelf ook best raar. Maar misschien omdat mijn zenuwziekte zijn oorsprong vind in de buik? En ik niet gillend aan de telefoon hing? Hoewel ik wel aangegeven heb dat de pijn toe is genomen vanaf het moment dat ik belde. Maar een normale pijn aanval van mijn zenuwziekte is erger dan een bevalling. Dus wat dat betreft ben ik wel wat gewend voordat ik ga gillen Met de nierbekonsteking dacht ik ook dat ik met een ab kuurtje wel weer van de spoed kon wandelen. Maar dat mocht niet omdat het bloed zo slecht was. Ze vonden het wonderlijk hoe aanspreekbaar ik nog was. Dus tja... Ben na 12 jaar buikklachten daar wel in gehard. Moet ook zeggen dit is een jonge gyn. Ik had veel liever mijn oude gehad maar die gaat in oktober met pensioen.
Ja daar dacht ik ook meteen aan.. goed in de gaten houden hoor.. beter te bezorgd dan dat je te laat bent
Nou idd. En ben al 1 eierstok kwijt. Dus ik snap zelf ook ff niet waarom ze zo luchtig was. Ben dan gelijk klaar met zo iemand hè? Omdat ik me dan niet serieus genomen voel, en dat heb ik in de loop naar mijn diagnose iets te vaak gehad. Nu is pas net sinds vorige week bekend dat ik voor nu eerst uitbehandeld ben. Mijn vorm van ACNES valt onder het meest gecompliceerde. En ik moet nog gezien worden door de proffesor die het heeft ontdekt. Maar hoe vaak ik wel niet te horen heb gekregen dat ik me aanstelde,dat het een griepje was en later dat het tussen mijn oren zat, dat wil je echt niet weten!
@MissFluffy precies dat. Heb 11 jaar op een diagnose gewacht. Per toeval was er een neuroloog die mijn klachten plaatsen kon. Ik kon het werkelijk niet geloven. Ben die beste man nog net niet jankend in de armen gevallen. Het toeval kwam doordat ik in het ziekenhuis lag en keihard de diagnose van de internist weerlegde en uitdaagde om deze te verklaren op bepaalde punten. Daarna heeft hij een neuroloog erbij gehaald. Die wist toevallig wat het was want die had net een lezing gehad over de ziekte. Wat wel weer prettig is, toen men eenmaal achter mijn diagnose was, hebben ze aan de hand hier van bij meer mensen de diagnose kunnen stellen. 2018 was echt een hel. 170x op de HAP en spoed geweest. Had toen ook bijna het bijltje er bij neergegooid. Alleen wist ik dat een operatie nog uitkomst kon bieden. Nu ben ik in het expertise centrum geweest, zij gaven aan dat de operatie eigenlijk opnieuw en dieper moet. Alleen ben ik de vorige keer tijdens de operatie er 3x mee gestopt in 45 min tijd. Moest 3x weer op gang geholpen worden. Dus ik sta er niet zo om te springen. De operatie aan de rug is slechts 10x uitgevoerd. Dus ook daar zit ik niet zo om te springen. Heeft wel duidelijkheid gegeven. Voornamelijk dat er een veel groter gebied is aangedaan dan aanvankelijk gedacht. In principe is mijn hele rechterkant aangetast. Hopelijk word er de komende jaren meer bekend en kan ik uiteindelijk geholpen worden... ooit...
Verder ben ik een leuk mens hoor. Al zeg ik het zelf Bovenstaand bericht komt zo heerlijk zeikerig en zielig over
Nou vooral heftig, niet iets om lichtzinnig over te doen. Ik ben blij dat je nog een positieve uitkijk hebt ondanks alles. Maar tegelijk weet ik ook uit ervaring dat je geen keuze hebt. Het leven gaat door, opgeven bestaat niet.