punten voor als je het hele verhaal leest ik heb advies nodig. En mogelijk een objectieve mening. Korte achtergrond : pittig meisje die aanwezig kan zijn. Weet wat ze wil. En als zij iets wil wat anderen niet willen, vind ze dat soms lastig. Kan, als ze moe en gefrustreerd is, fysiek worden of "ontploffen" (boos worden, huilen etc). Vaak omdat ze het niet eerlijk vind dat zij bv nog niet met iets mag spelen als ze daarom vraagt of thuis geen snoepje krijgt. Loopt op een aantal fronten voor. Taal, rekenen, kleuter cito A+ Situatie: Ze zit dit jaar in een combi klas. Volgend jaar weer. In het eerste oudergesprek in februari hoorde wij opeens dat ze al een aantal maanden slecht gedrag vertoont, kindjes slaat, niet eerlijk is tegen de juf. Dit was nieuw voor ons en wij hebben de juf op het hart gedrukt dat ze ons moet laten weten als er wat is. Ik kan niets meer met iets wat 2 maanden geleden is voor gevallen. Juf wilde BJZ inschakelen, maar dat vond ik te voorbarig. Vooral omdat we opeens geconfronteerd werden met dit gedrag. Kom daar dan wat eerder mee. Ook hoorden we dat ze het erg lastig vind om hulp te vragen als ze iets niet snapt. Ze vind het ook heel lastig om met haar gevoel om te gaan als ze boos is of verdrietig. Afgesproken dat ze ons op de hoogte stelt als er wat is. Dat is gebeurd, en we hebben daar ook thuis actie op genomen. Regelmatig vroeg ik aan de juf hoe het ging. Vaak was het dan goed, ze heeft zich keurig gedragen, was ze lief geweest. Een aantal keer kregen we mail dat zich iets had voorgedaan. Ook daar hebben we actie op ondernomen (dachten we). Nu het rapport: Ze gaat over naar groep 3 (wederom combi met dezelfde juf). Vandaag naar rapport gekregen. En ik schrok: Het is een voornamelijk negatief verhaal (korte citaten uit het rapport) - niet open en eerlijk naar de juf - moeilijk aangeven wat er aan de hand is - reageert overdreven - dingen moeten gaan zoals ze in haar hoofd heeft - risicofactor : reageert impulsief naar juf en andere leerlingen Sociaal emotioneel: - vind het moeilijk te begrijpen dat een ander kind anders kan denken/voelen/handelen - wil de baas zijn over anderen - gaat regelmatig de discussie aan met de leerkracht ("ja, maar...") - weinig doorzettingsvermogen als iets niet lukt. Punt! En dat was het. Geen enkele positieve opmerking. Mijn dochter is geen heilige. Er zijn zeker punten waar aan gewerkt wordt. Maar dit rapport doet haast voorkomen dat ik een psychopaat in de dop aan het opvoeden ben. Ze is namelijk een zorgzaam en behulpzaam kind, met af en toe gedrag wat aandacht behoeft. Geen moeilijk kind die soms lief kan zijn. Want zo lees ik haast het rapport. Waar ze heel veel moeite mee heeft is omgaan en met haar gevoel. Dit heb ik uitgebreid besproken met de juf. Ze gaat clownen/gek doen vaak. Daar werken we thuis veel aan. Daar werd (dacht ik dus) op school ook aan gewerkt. wat mij ook zorgen baart is de dalende lijn in haar schoolwerk. Daar waar ze 1,5 jaar geleden ruim voor liep, valt ze nu opeens in het gemiddelde. Dingen worden lastiger wat begrijpelijk en normaal is, maar ze durft vaak geen hulp te vragen. Daar hebben we met de juf over gesproken en zij zou daar beter op letten. Ze is slim maar ik zie nu gewoon een stagnatie / verslechtering die er niet zou moeten zijn. Faalangst? Ik heb mezelf beloofd dat ik het op me in zou laten werken en niet direct in de pen te hangen naar de juf. Maar het laat me niet los. Wat kan ik doen om hier een omslag te maken. Als dit zich doorzet in deze lijn, dan voorzie ik een zwaar jaar groep 3 voor jaar. Met een juf die als een havik op jaar let en bij het minste haar aanpakt. We hebben overigens een maand geleden een gesprek gehad met de juf en de Ib-er maar daar is verder niets meer mee gedaan. Gefeliciteerd dat je het einde van het verhaal hebt gehaald
Zou eraan gaan denken cluster 4 school. Hoe dit gedrag beschreven wordt is echt negatief!! Op cluster 4 is ook vaak een hoge uitstroom. Maar beschrijven ze belemmerende factoren maar ook positieve dingen. Hier moet je echt niet te lang mee tobben. Cluster 4 begeleiden haar ook in haar gedrag op een positievere manier
Cluster 4 gegoogeld en dat vind ik wel heel kort door de bocht zeg. Ieder kind heeft recht om in het rapport ook positieve dingen te horen. Ik zou dit zeker in een gesprek aangeven dat je dat jammer vindt. Daarbij zou ik aan school vragen wat zij/jullie er samen aan kunnen gaan doen om dit gedrag beter te krijgen. Het moet toch ergens vandaan komen. Idd misschien onzeker, faalangst etc.
Als ik het zo lees heeft je dochter veel meer begeleiding nodig. Wellicht dat speciaal onderwijs voor haar rust zou geven omdat daar echt niet op de manier op haar gedrag gereageerd wordt als dat jij dat beschrijft. Lijkt nu een visuele cirkel door hoe ze nu met haar omgaan.
Ik praat over wat ik in je tekst zie. Ben totaal niet bekend met kinderen buiten de mijne dus ik kan zeker fout zitten hè. Maar wat ik zie uit in je bericht. Haar niveau of toch wat jij haar niveau vind. Ze zit in groep 2 en wat ik vooral hier uit op maak is dat jij vind dat ze een felle voorsprong had en nu achteruit is gegaan naar het gemiddelde. Dat kan, je kan dit correct zien maar kinderen maken vaak sprongen in mijn ogen. Dus als een kind voor loopt wil dit niet zeggen dat dit altijd zo zal zijn. Hoe ouder ze worden hoe kleiner de verschillen tussen leeftijdsgenoten worden naar mijn idee. Natuurlijk zijn er kinderen die er altijd bovenuit steken maar bij die leeftijd kan je dit vaak nog niet zeggen. Zou het kunnen dat je dochter denkt dat jullie hoge verwachtingen van haar hebben? Dat ze dit aanvoelt? Dat haar niveau nu gemiddelder is en zij dit door heeft en hierdoor onzeker wordt? Dan zouden kinderen dit gedrag denk ik wel kunnen vertonen. Het 2e wat ik zie. Als die juf zo negatief is over haar. Kan je proberen om haar in een andere klas te krijgen? Een andere juf? Kinderen voelen volwassenen feilloos aan en tja als je iemand niet vertrouwd dan kan je toch ook niet open en eerlijk zijn, dan geef je sneller op en dan ga je ook negatief gedrag laten zien. Het kan ook goed zijn dat je volkomen gelijk hebt over haar voorsprong maar als je je niet goed voelt bij een juf durf je ook niet laten zien wat je hebt. Ik persoonlijk zou met school bekijken wat mogelijk is. Andere juf zoeken als dit kan. Nog een jaar 20/25u per week met iemand opgescheept zitten die vooral negatief is zal het niet positief maken. En ook thuis op letten dat je niet met je man praat over eventuele achteruitgang in niveaus als je kind in de buurt is. Misschien vangt ze meer op dan je denkt? Ik denk dat jullie een heel gevoelig kindje hebben. Dit is puur mijn mening, of tja gedachtes die in mij opkomen. Een mening heb ik nog niet echt.
Persoonlijk ben ik van mening dat een kind met zn rapport ook naar opa en oma moet kunnen stappen, als je voelt wat ik bedoel. En die hebben hier niets mee te maken. Zo'n negatieve insteek, daar zou ik zelf zeker over in gesprek gaan. Dat hoeft niet aanvallend maar persoonlijk zou ik wel aangeven dat dit nogal onplezierig is aangekomen. Dat jullie thuis, hoewel je bepaalde dingen herkent, een ander kind hebben, dat vind ik op zich niet zo onlogisch. Onze kleuter is op school zó voorbeeldig (en dat zijn niet mijn woorden ) maar thuis.... Qua leren...misschien ook een aandachtspunt om uit te zoeken of haar neerwaartse leercurve het gevolg dan wel de oorzaak is van dit alles?
Ik kan me goed voorstellen dat je verdrietig wordt van zo'n rapport; alsof ze je dochter niet zien zoals ze is met (naast haar leerpunten) ook haar mooie kanten! Wat ik zou doen: - ga in gesprek met juf/IB-er en vertel wat dit rapport met je doet. - kijk samen in het belang van je dochter wat zij nodig heeft om uit deze negatieve spiraal te komen (die op school gezien wordt); wat vraagt dat van de leerkracht? welke aanpassingen zijn er nodig? - soms kan het ook helpend zijn om een onderzoek te doen, zodat je een objectieve onderbouwing hebt wat je kind nodig heeft. Wat is haar IQ? Wat zijn belemmerende, maar vooral stimulerende factoren? Hoe kan school daar op aansluiten? Heel veel succes! Hoop dat je er toch goed uit gaat komen, dat er echt gekeken wordt naar je dochter in haar geheel.
Eigenlijk zouden in een rapport geen verrassingen moeten staan. Als een kind opvallend gedrag vertoont, hoort een leerkracht dat tijdig en herhaaldelijk te bespreken met ouders. En met herhaaldelijk bedoel ik, aangeven of het gedrag verbetert/verandert/verslechtert e.d. Daarbij is dus een kort lijntje met ouders van belang: herkennen ouders het gedrag, wat gaat school er aan doen, wat kunnen ouders eraan doen, etc. Op die manier kan een leerkracht in een rapport hier en daar nog een kleine opmerking maken over dit gedrag, maar daarnaast juist de positieve kanten benoemen. Dus ik zou dit zeker met deze juf bespreken. Het komt op mij over als een zeer vreemde gang van zaken. Waarom had ze bjz in willen schakelen? Wat was de gedachtegang daarachter? Het niveau kan ik vanaf hier niks over zeggen, maar het is goed mogelijk dat een kind dat voornamelijk negatieve aandacht krijgt op school, stagneert in ontwikkeling. Maar het kan natuurlijk ook door iets anders komen. Heb je zelf een idee waar het gedrag van je dochter vandaan komt? Denk je dat er meer speelt dan alleen dat ze ‘een pittig meisje’ is, bv adhd oid. Het is eventueel de moeite waard om te onderzoeken waar haar gedrag vandaan komt, zodat jullie (ouders en school) op zoek kunnen naar de juiste aanpak. Op basis van wat je verteld, denk ik overigens niet dat ze naar speciaal onderwijs moet hoor. Ik denk dan eerder dat ze een juf heeft die niet goed met haar om kan gaan of de juiste aanpak kan vinden om positief gedrag te stimuleren.
Het dikgedrukte lees ik er vooral in. Mijn oudste zat op een psz waar hij vervelend gedrag ging vertonen. De juffen deden heel negatief tegen hem en de kinderen gingen hierin mee doen. Dat heeft hem toen heel bang gemaakt om naar school te gaan. Maar hij zit nu een ruime half jaar in groep 1 op een andere school. Ze gaan positief met hem om en nu vertoont hij dat gedrag niet meer. Het eerste wat ik dus zou doen is een ander systeem proberen. En als dat niet mogelijk is binnen de school, dan zou ik zoeken naar een andere school.
Als ik het rapport lees denk ik ook cluster 4. Daarmee bedoel ik niet te zeggen dat je dochter naar cluster 4 moet, maar wel dat de juf duidelijk de deur aan het open zetten is. Het eerste wat ik zou doen is het gesprek aangaan met de juf, probeer duidelijk te krijgen wat zij met dit rapport wil bereiken. Afhankelijk wat daar uit komt kun je kijken wat de mogelijkheden zijn om je dochter volgend jaar te ondersteunen. En of het verstandig is op zoek te gaan naar een nieuwe school. Tenslotte, ieder kind hoort positief benaderd te worden door de juf. Zij hoort zo professioneel te zijn dat ze niet alleen de gedragsproblemen ziet, maar ook wat de kwaliteiten van een kind zijn. Natuurlijk mag ze de problemen benoemen, maar ook een kind met problemen is in eerste instantie een kind en niet een probleem in de klas. Als een kind die laatste negatieve boodschap iedere dag meekrijgt, vind ik het niet meer dan logisch dat ze probleemgedrag gaat vertonen. Niet meer dan logisch dat je als kind dan niet meer open en eerlijk bent.
Ik snap je punt maar ik vind cluster 4 echt onnodig. Het gedrag herken ik ten dele zoals ik aangaf maar niet in de mate zoals de juf het omschrijft. En eerlijk gezegd bevestig jij mijn punt, dat het rapport zoals het er nu ligt een stoornis suggereert. Dat is niet aan de orde in mijn optiek. Haar gedrag welke ze ook wel eens thuis vertoont vind ik niet van zodanige aard dat Custer 4 überhaupt aan de orde is.
Ik vind een cluster 4 school ook te kort door de bocht als ik je verhaal zo lees. Er is ook een middenweg mocht je dochter niet verder komen op deze school. In eerste instantie zou ik kijken of een andere juf een optie is. Een juf met negatief gedrag/houding naar een kind wordt altijd door de kind opgepakt. Je mag in een rapport er vanuit gaan dan zowel negatieve als positieve dingen genoemd wordt. Dat alles vanuit een opbouwende manier en niet zoals hier vanuit een neerbuigende manier. Is een andere juf niet mogelijk en kom je er met school niet uit dan kun je kijken naar een andere school. Dat kan een ander reguliere school zijn maar een Speciaal Basisonderwijs is ook een optie. Daar zijn de klassen kleiner, er is meer begeleiding en in mijn ogen ook meer aandacht en begrip voor kinderen die meer nodig hebben dan gemiddeld. Een cluster 4 school vind ik persoonlijk niet gelijk hierbij passen persoonlijk.
Ze loopt wel voor. Haar niveau wat ze thuis vertoont zie ik niet terug in haar rapport. Ze leest, schrijft, doet sommen tot 20, maakt sprongen van 10 en telt tot 100. Spreekt erg goed Engels omdat ze dar zichzelf heeft aangeleerd. Heeft squla en doet dat op groep 3 niveau. Dat het verschil kleiner wordt dat snap ik (en ben ik eerlijk gezegd wel blij om) maar dit keldert naar beneden. En dus niet wat ik thuis ervaar met haar. Of zij hoge verwachtingen ervaart? Geen idee. Ik denk het niet want behalve "hoe was het op school en wat heb je allemaal gedaan" is de conversatie niet. Haar vader geeft aan dat hij dit ook niet doet maar ik moet heb daarop geloven. En wij hebben deze discussie doorgaans alleen op de app. Andere klas weet ik nog niet zo. Ze is destijds naar groep 2/3 gegaan juist omdat ze iets voorloopt. Omdat ze dan toch iets meer stof meekrijgt. Aan de andere kant blijft ze nu in dezelfde klas in feite, alleen verhuist ze naar de andere kant van de kast zeg maar. Ik ben wel benieuwd hoe ze haar en de andere leerlingen gaan blijven uitdagen. Ik vind het moeilijk...
Het lastige is dat wij jouw kind niet kennen en daar moeilijk iets zinnigs over kunnen zeggen. Wat wordt nl bedoeld met rapport? Hier krijgen de kleuters geen rapport dat mee gaat naar huis en je dus zoals eerder beschreven meeneemt naar opa en oma. Hier wordt de KIJK registratie gedaan en daarin worden bij opmerkingen ook problemen beschreven. Het is dus niet aan de kinderen gericht maar aan de ouders. Dat scheelt nogal vind ik qua soort rapport. Ik ben het compleet met fantykoekie eens wat ze schrijft over het presteren en voorlopen. Het lijkt nogal een ding voor je te zijn. Kleutercito's zijn compleet onzinnig en overbodig. Daar is werkelijk niks over te voorspellen. Ik vind een school ontzettend achterhaald als ze die nog doen. Een kind wat op kleutercito's allemaal A scoort kan best met een VMBO basis advies van school gaan. Kleuters die "minder scoren" gaan niet achteruit, maar dat is gewoon hoe de ontwikkeling op die jonge leeftijd verloopt. Verder is het voor ons lastig te beoordelen. Ik weet zeker dat er juffen zijn die idd ineens met iets op de proppen komen waar je als ouders compleet door verrast wordt. Daarentegen werk ik al jaren met kinderen en ouders en zijn er ook genoeg ouders die heel veel dingen niet willen horen en als er heel duidelijke taal gesproken wordt ineens komen met: "ja maar daar hebben we nooit eerder iets over gehoord". En ouders die hun kind bestempelen als "pittig kind" terwijl dat echt de lading niet dekt
We hebben besloten dat we volgende week voordat dat vakantie begint met de juf en de directrice gaan praten. Dit moeten we oppakken anders ben ik zo bang dat ze steeds slechter in die spiraal komt. Groep 1 wat een voorbeeldig rapport (voorzover zit voor groep 1 kan) en dit is gewoon zo anders... Mijn ex vind dat ze hoogdbegaafd is. Ik ben van mening van niet. Ze is slim, soms erg slim voor een meisje van 5. Misschien toch eens testen om te zien hoe het zit dan. En dat ik het dan te graag niet wil ofzo.
Ik.kijk er anders tegenaan. Ik vind cito niet zaligmakend maar het geeft een beeld van het niveau. En dit is geen discussie over wat men over cito vind. Persoonlijk snap ik dat anti niet maar das een ander verhaal. Het is ook geen "ding" voor mij, maar een indicator. En ik zie een negatieve tedens Tot afgelopen februari waren wij niet op de hoogte van haar gedrag. Dat kwam opeens terug in haar rapport. Ik schrok, want hier was niets van bekend. Juf kwam met een voorbeeld op oktober... In februari. Ik was nogal geschokt! Dus de afspraak gemaakt om ons onmiddellijk te informeren als er iets speelde. En dat is ook gebeurd. En daar hebben wij als ouders ook iets mee gedaan. Zeker 1 keer per week heb ik aan de juf gevraagd hoe het ging. En steevast kreeg ik het gaat goed. Behalve als ik een mail kreeg (en die is er sinds februari 3 keer geweest) Als ze moe was dan informerde de ik de juf daarover zodat ze daarmee om kon gaan. Vermoeidheid is namelijk een trigger bij haar. Dan is haar lontje vaak wat korter (net als bij het gros van de rest van de mensheid) Dus nee, ik ben mij zeker bewust zet mijn kind pittig KAN zijn, maar niet op deze manier. Mijn kind is geen anti- sociaal kind zonder manieren. Ze heeft een hele sliert vriendinnen waar ze regelmatig speelt. En ook daar krijg ik terug dat ze zich voorbeeldig gedraagt. Ik probeer enorm niet een blinde vlek te hebben als het op haar aankomt. Juist niet.
Dat klinkt als een goed plan. Ik zou nog niks vertellen over dit plan aan school. Als ze daar hoog uit komt dan heb je ook wat om aan te tonen in een evt zoektocht naar een school die daarmee weet om te gaan.
Eerlijk gezegd niet. Wij liggen in scheiding en doen hard ons best haar daar zoveel mogelijk uit de wind te houden. Ze heeft een aantal kindgesprekken bij een kindercoach gehad en daar is uitgekomen dat ze met beide benen op de grond staat en ondanks dat ze weet dat papa en mama niet meer bij elkaar zijn, emotioneel geen belemmeringen heeft. Papa en mama zijn niet samen is zo simpel voor haar als gras groen is zeg maar. Nul loyaliteit conflict. Godzijdank! Adhd oid... Geen idee maar dar geloof ik niet. Maar zeker weten doe ik natuurlijk niet. Ik ben het meer eens met je laatste opmerking over de juf. Een andere klas of juf is een optie die ik eigenlijk als allerlaatste in wil zetten. Hopelijk kunnen we dit ombuigen.
Mee eens! Ik vind t rapport dan ook erg opvallend als je bedenkt dat je minimaal eenmaal per week vraagt naar haar gedrag en dan t antwoord krijgt dat t goed gaat en dat slechts 3 mails over een situatie in een paar maanden tijd krijgt... Tijd voor een gesprek met de juf... ik zou er persoonlijk voor kiezen om eerst je verbazing over t rapport uit te spreken (zonder direct te oordelen of uit frustratie te spreken)... en dan kijken hoe ze reageert. Ben wel benieuwd wat de bedoeling was van de juf met zo’n rapport? Is er trouwens een IB’er oid betrokken bij je dochter? Zou fijn zijn om ook het perspectief van een ander op school te horen, behalve alleen t verhaal van de juf!