Oké dan zou ik er wel werk van maken. Dit is zo sneu voor je kind. Gewoon jammer dat ze weer in de klas komt bij die juf. Zoals ik lees wordt het gewoon touwtrekken. Ik hoop dat je de juiste oplossing hiervoor kan nemen.
Dan lijkt het mij nog steeds zinvol om te kijken waar het gedrag vandaan komt (zoals de juf het dus ziet) en of dat gedrag nou inderdaad zo opvallend is als zij beschrijft. Voor hetzelfde geld ‘veroorzaakt’ de juf het gedrag zelf door op alle slakken zout te leggen en doordat ze in een negatieve spiraal zit met je dochter. Of je dochter verveelt zich te pletter en uit zich daarom zo op school, of het valt wel mee met het gedrag en de juf heeft geen klik met haar wat zich negatief uit, oid. Dus ik ben ook wel benieuwd naar wat @MDK vraagt. Heeft de juf al een IB’er erbij betrokken? Dat zou ik dus wel hebben gedaan (in overleg met ouders) als ik een kind had met opvallend gedrag of als ik zelf handelingsverlegen was met een kind. Mocht dat niet zo zijn, dan zou ik daar in her gesprek naar vragen. Hoe kan het dat ze jouw dochter zo ziet en in een rapport neerzet en niet de IB’er inschakelt (maar wel bjz wil inschakelen toch?) Ik zou dan ook eisen (op een vriendelijke maar wel dringende manier) dat je wilt dat een paar andere ogen jouw dochter komen observeren. En ook zeker aangeven dat je je dochter niet herkent in het rapport en ook niet op de hoogte was van hoe ‘erg’ het dus blijkbaar gesteld is in de klas. Vragen waarom daar niet meer gesprekken over zijn geweest. Mijn eerste vraag als juf was eigenlijk altijd om aan ouders te vragen hoe ze het rapport vonden en of ze hun kind herkenden in het rapport. En zo heb ik als ouder ook weer de gesprekken ervaren met de leerkrachten van mijn dochters. En dan heb ik 3 totaal verschillende (schoolgaande kinderen). Het is toch altijd fijn als een leerkracht je kind ziet en ook ziet wat voor aanpak bij jouw kind hoort (niet alleen bij opvallende kinderen, maar bij alle kinderen).
Zo nee daar zou ik ook niet blij van worden. Ik herken veel in je verhaal over je dochter maar gelukkig niet in hoe ermee omgegaan wordt. Zoon heeft ook een heel sterke wil, en kan flink scène schoppen als hij zijn zin niet krijgt, zoekt soms negatieve aandacht, vertikt het soms een werkje te doen, kan zich op een negatieve manier fysiek doen gelden. Bij hem kwam er ineens een omslag toen er een juf wegging en niet gelijk vervangen werd, en de klas weken lang twee dagen in de week werd geconfronteerd met een hele stoet aan onbekende juffen, onderwijs assistenten en uiteindelijk een onzekere invalkracht. Hij zat toen net een maand of 4 op school, en de eerste maanden was hij een engeltje, dat regelmatig groep 2 werkjes meedeed. Hij heeft het nog steeds over de juf die weg ging, dat was zijn kleutercrush volgens mij. De overgebleven vaste juf is degene met wie wij gesprekken doen. En ik merk dat ze heel goed het negatieve gedrag kunnen onderscheiden van het enthousiaste, energieke en lieve ventje dat hij het grootste deel van de tijd is. Ze benaderen hem eerlijk en positief, met veel geduld, en soms moet hij de consequentie van zijn gedrag voelen. Laatst had hij een klein kindje geduwd op een fietsje omdat hij erop wilde. Nou dan mis je dus die dag het spelen bij de tso, omdat de juf je niet aan een overblijfjufkan toevertrouwen zo. Als hij weer is bijgedraaid, doet hij gewoon weer volop mee. En hij krijgt de ruimte om even te bokken als hij dat nodig heeft. En ze begrijpen goed dat ze met kleuters te maken hebben. Toen hij begin van het schooljaar weleens iets zelf uit de kast haalde, benoemden ze dat overwegend positief als onderzoekend, nieuwsgierig en initiatiefrijk, alleen je moet nog even leren dat dit niet mag In de klas. In deze wisselwerking is het negatieve gedrag het grootste deel van de tijd goed controleerbaar. En dan krijgt hij daar uiteraard ook veel complimenten over. Ik heb het gevoel dat er bij jullie een probleem in de interactie tussen juf en kind is ontstaan. Dat is geen werk voor bjz (misschien kan cjg wel helpen, zeker als de juf blijkbaar deze situatie niet aankan), en met zo'n opmerking zou ik ook not amused zijn. Ik denk dat het belangrijk is om de eigenschappen van je kind die hieraan ten grondslag liggen te zien en te waarderen, en jullie uitdaging (inclusief school) is om haar te leren deze op een positieve manier in te zetten. Je dochter heeft een sterke eigen wil, is niet op haar mondje gevallen, is extravert en onafhankelijk. En als je dit wat meer kan polijsten, kan ze hier ver mee komen. En tenslotte: als ze echt flink voorloopt, is het logisch dat ze moeite heeft om zich in haar klasgenootjes te verplaatsen, ze zitten niet op hetzelfde level en ze is nog te jong om dat te begrijpen of echt bewust af te stemmen. En een gebrek aan uitdaging leidt tot verveling wat zich ook kan uiten in clownen en klieren. Dus. Werk aan de winkel voor school! Ik zou een nieuw gesprek vragen met de ib-er. Misschien is een vorm van observatie nodig om de achtergronden van haar gedrag beter te duiden en handvatten te formuleren over hoe hiermee om te gaan. Maar dat ligt niet bij bjz. En een basiscursus feedback geven voor de juf, die misschien ook eens stil moet staan bij haar interactie met je dochter. Want als je kinderen, zeker met zo'n sterk karakter, negatief benadert (en blijkbaar kàn ze niks positiefs meer opschrijven?), dan kan je meer negatief gedrag verwachten.
Het laatste gesprek dat wij hadden met de juf (zo'n 6 weken geleden) was net de IB-er erbij. Er is daarna dus blijkbaar niet heel veel gedaan want ze zou gaan kijken of ze wellicht wat aansluiting in de plus groep kon krijgen. Dat is een groep die door de IB-er wordt begeleid. Dit is niet gebeurd. We hebben toen ook gesproken over haar gedrag. Dat vermoeidheid een triggered factor is. En daar hebben wij as gewerkt thuis natuurlijk. Ook aangegeven dat het maken van duidelijke afspraken vaak ook wel kan helpen bij haar. Vaak kijk ik haar dan goed aan en dan spreken we af dat ze goed moet gaan luisteren of als er problemen zijn dat ze naar de juf gaat. Ze beloofd me dat dan en ik zie dat dat wel helpt. Niet altijd natuurlijk maar wel vaak. Ik denk namelijk dat het allemaal in verband staat met elkaar. We hadden toe al aangegeven dat ik denk dat er wat meer uitdaging moest komen. En dat vind ik lastig, want hoeveel verdieping meer ga je geven...
Overigens zie ik dat ik gisteravond laat niet helemaal helder was. BJZ moet uiteraard zijn CJG... Duh
Dat is nogal een verschil. Het CJG lijkt mij een goede stap. Ik heb die stap zelf genomen en ben uitermate goed geholpen. Zij kunnen je kind op allerlei manieren helpen en eventueel doorverwijzen. Wat betreft cito: ik zeg niet dat cito over het algemeen onzinnig is. Maar kleutercito's wel. Dat is inmiddels allang bewezen. Jonge kinderen, waar kleuters ook nog onder vallen ontwikkelen in fasen en sprongen. Een kleuter die een half jaar alles als beste kan kan een het half jaar daarna wel gewoon gemiddeld zijn. Of ineens moeite hebben met bepaalde zaken. Dat is heel logisch en volstrekt normaal. Een kind hoeft dus niet per se voor te lopen in het algemeen als die in zo'n ontwikkelingssprong allemaal A/1 scoort.
Ik wou vrijwel hetzelfde verhaal schrijven, dus sluit me hier voor het gemak bij aan . Ik vind een rapport in groep 2 ook niet de plek voor dit soort ‘onthullingen’. Natuurlijk moeten hier de ontwikkelpunten in worden genoemd, maar - vooral op die leeftijd - ook zeker gecombineerd met de positieve kanten, want die zullen er ook gewoon zijn. Van een afstandje klinkt het toch ook een beetje alsof het niet klikt tussen de juf en jouw dochter en dat zou mij wel zorgen baren, zeker omdat het klinkt alsof jullie wel open staan voor de problemen die benoemd zijn en bereid zijn daarmee aan de slag te gaan. Ik zou zeker met de juf en IB’er in gesprek gaan hierover en je zorgen uiten. Het lijkt nu alsof deze juf zich blindstaart op al het negatieve en de goede kanten niet meer ziet. Ik kan me voorstellen dat dat ook zijn weerslag heeft op de omgang met je dochter.
Maar wat hebben de juf en de IB’er 6 weken geleden dan gezegd over haar gedrag? Komt dat overeen met wat er in t rapport staat? Ik lees met name over wat jullie hebben aangegeven en afspraken die zijn gemaakt en niet nagekomen... maar niets over hun observaties / bevindingen.
CJG is wel iets anders dan BJZ! Veel laagdrempeliger o.a. Meer gericht op vragen bij opvoeding / ontwikkeling i.p.v. problematische opvoedingssituaties volgens mij. Wat is t doel van de juf mbt het inschakelen van t CJG? Wilde ze zelf tips ofzo voor de omgang met je dochter? Of iets anders? Ik ben er overigens niet bekend mee dat een school het CJG inschakelt... ik dacht dat ze ib’ers of zorgoverleggen oid of contacten met wijkteams hadden om dergelijke situaties te bespreken... maar wrs ben ik niet goed op de hoogte of gaat dat op elke school weer anders
Het CJG kan in principe door iedereen ingeschakelt worden. Alleen moet er uiteraard altijd toestemming zijn van ouders en helaas zien niet alle ouders de problemen, dat zie ik hier op school ook gebeuren. Wij hebben in groep 3 het CJG hier thuis laten komen om te observeren. Op school werd nog niks herkend van onze zorgen. Tot ze in groep 4 kwam en de juf heel voorzichtig begon omdat zo'n gesprek meestal heel veel weerstand oproept bij ouders. Nou ik kon het mens wel kussen, eindelijk werd op school duidelijk wat wij zagen. Zij vroeg zelf aan ons hoe we dit verder wilden aanpakken en ik gaf aan dat het CJG al bij ons geweest was dus dat dat mij de handigste route leek.
Ah ok en komt t CJG dan eventueel ook op school observeren? Lijkt me idd fijn om een juf tegen te komen die je zorgen (h)erkend! En heeft t CJG voldoende kunnen ondersteunen om de zorgen weg te nemen?
Mee eens. Heel veel scholen zijn ook al gestopt met het doen van cito's in de kleuterklassen. Hier nog niet helaas. Maar ter vergelijking: mijn oudste scoorde een d/e in de kleuterklas. Nu nagenoeg alleen a. De middelste e/e, nu alleen maar a. De jongste scoorde hoog in vergelijking, maar durf toch wel met zekerheid te zeggen dat hij het meeste moeite gaat krijgen met de stof.
Ja die komen ook op school als je dat wil. Wij wilden dat graag. We hebben heel veel hulp aan het CJG gehad. De problematiek bij de oudste ging helaas verder dan waar zij konden ondersteunen. Samen met hen een gezinsplan geschreven om de zorgvraag goed te omschrijven en daarmee hebben we de doorverwijzing naar een praktijk in de buurt gekregen om verder onderzoek te doen.
Ze hebben destijds (in februari dus) aangeven dat ze bepaald gedrag hadden geconstateerd. Pas toen tijdens het oudergesprek werd dat aangegeven. Letterlijk haar eerste vraag was: "hoe vinden jullie haar gedrag thuis?" Er zijn toen afspraken gemaakt dat de juf haar meer in de gaten zou houden en haar iets meer zou ondersteunen mbt het niet vragen van hulp. Wij hebben aangegeven dat ze wel iets meer uitdaging behoeft en dat verveling naast vermoeidheid wel triggert. Er is toen aangegeven dat men CJG wilde inschakelen. Omdat zij op dat moment midden in de kindgesprekken zat en eigenlijk omdat de melding van de juf nogal uit het niets kwam heb ik aangegeven dat ik dat nog even wilde laten zitten. Eerst maar eens kijken wat wij kunnen doen. En of extra werkjes ook zouden helpen. De IB-er heeft alleen gesproken over het gedrag, niet welke acties er gedaan kunnen worden. Ja, enkel dat ze zouden kijken of ze in de plusgroep eventuele mee.kon draaien. Er zijn een concrete afspraken gemaakt. Daar baal ik nu enorm van omdat er dus eigenlijk niets is gebeurd. Ook niet door de juf.
Dat klopt, maar gezien haar ontwikkeling en van wat ik weet wat ze kan, tesamen met wat die cito (al dan niet onzinnig) aangeeft geeft wel een beeld. Als zij opeens een A+ zou hebben terwijl ik dat thuis niet herken dan sluit dat ook niet aan. Dus haar score was voor mij in de lijn der verwachting. Haar huidige ontwikkeling zoals de juf aangeeft herken ik dus totaal niet met hoe ze thuis is. En dat baart mij zorgen. Want of ze juf ziet het niet goed, of zij verveelt zich met alle gevolgen van dien. Ze heeft bv werkjes (boekjes) met opdrachten waarin je moet kleuren (bv kleur alle eendjes met dezelfde kenmerken in). Zij doet deze in 20 seconden met krast de betreffende eendjes in. Kleuren kan ik het niet noemen. Juf geeft aan dat het een teken is dat ze niet gefocused kan kleuren, ik heb aangegeven dat ze de opdrachten te simpel vind en daar dus geen moeite voor doet. Dus nee, de cito sec zegt idd helemaal.niets, maar in combi met wat wij herkennen een heleboel.
Misschien een idee om wat werkjes te laten zien die ze thuis heeft gemaakt. Ik kreeg in de kleuterklas ook krastekeningen thuis. Heb het aangekaart op school, heb laten zien wat ze thuis doet en ze stonden met hun oren te klapperen.
Het leren op school bestaat niet enkel uit cognitieve dingen. Als ik de reactie van de juf hoor op het eendjeswerkje dan denk ik dat de juf dus weet dat ze dit wel onder de knie heeft. En geconcentreerd en netjes werken/kleuren is ook een belangrijk leerproces. Dit werkje is dus voor jouw dochter ook belangrijk. Voor het ene kindje om het verschil tussen de eendjes te leren en voor haar om geconcentreerd te werken. Zo snijdt het mes aan 2 kanten.
Daar heb je ook weer gelijk in Het verschil is dan misschien dat mijn dochter bij moeilijke werkjes wel heel geconcentreerd kan werken en zich er bij makkelijke werkjes te simpel vanaf maakt. Ze keek naar klasgenoten die complimenten kregen voor hun krastekening en dacht: o, is dat de bedoeling? Dan kras ik ook gewoon
Nou, dit dus... Want ze kleurt namelijk keurig binnen de lijnen als het moet. Maar ook alleen als het haar interesseert.
Niet alles gelezen maar wat mij in de reacties opvalt dat het om school en resultaten gaat. Wat hebben jullie en school precies gedaan met haar gedrag? Dit lijkt mij een eerste stap, blijkbaar is er iets waardoor ze zich zo gedraagt en ik denk dat mogelijk resultsten daar dupe van zijn. Ik zou het eens in de zorghoek zoeken. (Ik denk directe aan pmt!)