Deze week een spannende week! Eindelijk na bijna 7 jaar van kastje naar muur gestuurd te zijn horen we deze week wat zoon nu eigenlijk heeft en kunnen we handvatten krijgen. Zoon is al bijna 7 jaar behoorlijk intens. Ook op school en bij anderen. Al kan hij goddank ook goed sociaal gepast gedrag laten zien. Zoon word breed onderzocht. Ze hebben nu een IQ test gedaan, onderzocht op ADHD, ASS en een hechting stoornis. Zoon heeft bij zijn geboorte behoorlijk wat tegenslag gehad en vaak in het ziekenhuis gelegen. En nu dan eindelijk na bijna 7 jaar de uitslagen van de onderzoeken zodat we zoon nog beter kunnen begeleiden en ook op school er aanpassingen kunnen gebeuren voor zoon. Maar jeetje wat duurt het lang deze laatste week!
Je doet je nickname wel eer aan . Maar serieus, zeker heel spannend! Ik hoop dat hij met de juiste begeleiding straks beter in zijn vel zit en dat dat in zijn gedrag goed te merken. Dat het ook een beetje rust geeft als je weet waardoor het komt.
Ja op school kan hij veel meer dan hij laat zien. Mede veroorzaakt door een hele korte spanningsboog die hij heeft. Ook vaak in zijn eigen wereld zitten, bepalend gedrag etc. Het is nu inderdaad afwachten tot we de uitslag hebben en hem gericht kunnen helpen wat voor hem zeker heel fijn zal zijn want tot nu toe reageert hij op geen enkele aanpak (ook op school niet echt)
Vrijdagmiddag laat horen we de uitslag van het IQ en gaan we kijken wat we daarmee kunnen op school. Na de zomer gaat hij naar groep 4 en dat word natuurlijk nog moeilijker! De week erop alle uitslagen van de overige onderzoeken. Die mevrouw wilde ook het IQ meenemen in haar onderzoek vandaar die uitslag een week later. Daarover krijgen we donderdag te horen wanneer we moeten komen voor de uitslag (zij hebben de uitslagen van het IQ al wel om zo goed mogelijk te kunnen beoordelen.) Ik merk dat het lang ermee bezig zijn zijn tol begint te eisen. Al meer dan 6 jaar zijn we ermee bezig! En nu die laatste loodjes wegen zo zwaar. Het lijkt wel alsof nu het einde van alles nadert ik geen energie er meer voor kan opbrengen. En dut voelt zoon natuurlijk feilloos aan! Ik ben ook niet boos als zoon weer 1 van zijn bekende buien heeft. Ik ben dan gefrustreerd, ik wil hem zo graag helpen maar ik weet niet hoe nog. Dat zei ik ook tegen de onderzoekster nu vinden mensen het nog geen probleem of een stuk minder. Als zoon in zijn eigen wereld zit en niet met andere kan spelen en niets meer tot hem doordringt hoor je de kinderen ook zeggen "ohh (naam) zit weer in zijn eigen wereld. Maar als hij zo 12 jaar is dan zullen de meesten niet zo flexibel meer zijn. Ook als alles volgens zijn gedachte moet nu accepteren de meeste kinderen het nog wel of leggen hem uit dat ook andere mogen bepalen (tot grote frustratie van zoon!) maar inderdaad als hij 12 is en zo weinig flexibel dan kan hij zichzelf nog wel tegen komen. Hij zegt ook tegen ons. "mama mijn hoofd zit zo vol! en ik moet het dan gewoon vertellen en dat mag dan niet van de meester!" Ik snap zijn frustratie en zijn woede daarover. Hij is dan ook echt niet meer te sturen. Hij moet en zal het kwijt en als het dan niet lukt dan zie je de frustratie en de onmacht van hem. Alleen soms komt het echt niet uit. Dan is de meester wat aan het uitleggen. Of ikzelf ben net in gesprek etc. Hij gaat dan zowat hyperventileren van ellende! Zo enorm verdrietig om te zien dat hij hier zo mee worstelt!
Hopelijk biedt het onderzoek duidelijkheid en vooral handvatten! Want een diagnose op zich verandert natuurlijk niet zoveel, behalve dan dat je de oorzaak weet (al is soms ook dat nog niet zo helder, of hoe dingen op elkaar in werken ed), maar dat kan al een soort opluchting zijn. En dan daarna ermee aan de slag, zodat hij of dingen kan leren en/of zijn omgeving meer passend gemaakt kan worden.
Hier ook een ‘wachtende’. Wij krijgen volgende week uitslag. Spannend hè! Ik hoop zo dat er daarna deuren open gaan voor goede hulp. Niet fijn om je kind soms zo ongelukkig te zien. Sterkte met wachten!
Het is slopend!!! Kunnen we elkaar gaan steunen. Deze week alleen IQ en volgende week de rest! Jij ook heel veel sterkte met wachten!!
Wij krijgen alles in 1 keer. IQ is al een paar weken geleden afgenomen, maar zelfs bij een tussentijds gesprek liet ze er niets over los. Snap ook wel weer dat ze wellicht eerst het plaatje compleet willen hebben, maar toch...
Ja dat wachten op alles is slopend, het duurt lang en je wilt antwoorden! Nog 1 week te gaan meid dan kunnen we gericht gaan werken aan onze kinderen!
Het gaat ons ook echt om de handvatten! Het stickertje boeit ons niet in die zin dat het gewoon onze zoon blijft maar we willen wel graag handvatten hoe we hem gelukkiger kunnen maken!
Ik hoop heel erg met jullie mee dat jullie die gaan krijgen! (Hier sinds een tijdje de uitslag, helaas zonder handvatten...vandaar dat ik hoop dat het bij jullie anders gaat!)
Heel verhaal, maar nee dus. (En ja, dat is raar, vreemd, enz. Vandaar dat het een heel verhaal is. We komen er uiteindelijk wel, hoor, ik weet zelf gelukkig ook wel het eea, maar helaas ben je voor een deel toch van 'externen' afhankelijk (anders zoek je immers geen hulp).) Maar uitslag en handvatten zijn dus niet per definitie heel sterk aan elkaar verbonden.
Wat ontzettend naar dat er geen enkele hulp is! Mag ik vragen of je in Regio Den Haag woont? Hier hebben we namelijk een gezinshulp die mee kijkt en ook adviseert dus in welke handvaten we kunnen gebruiken en hebben we sowieso 2x per jaar een MDO voor zoon om te kijken waar hij nog hulp bij nodig heeft. De hulp blijft 9 maanden bij ons als gezin verbonden en helpt ons waar mogelijk. Ook met dingen zoals aanvragen extra hulp, een MDO overleg waar ze bij is. Echt een extra paar ogen en oren die meekijken en mee luisteren. Zo ja wil ik je graag mee op weg helpen want ieder kind met een "rugzakje" verdiend het om geholpen te worden!
Wat fijn dat jullie al iemand hebben! Wij hebben nu uiteindelijk wel iemand die af en toe thuis komt, alleen dat is niet echt passend/geeft dat niet echt handvatten, het is meer ‘bij gebrek aan beter’, zeg maar. We zijn er wel mee bezig, dus uiteindelijk zal er wel iets starten, het duurt alleen lang (opnieuw ergens aanmelden geeft weer een nieuwe wachtlijst).
Nog 1 nachtje slapen voor jou! Hopelijk nieuws waar je iets mee kunt en dat ze al een plan hebben bedacht voor jullie.
Morgen helaas alleen IQ en volgende week donderdag de rest! Vandaag werd ik nog gebeld door haar met nog meer vragen. Allemaal beantwoord en nog het vorig rapport doorgestuurd en nu afwachten!
O ja, das waar. Ik was weer te snel, sorry.. Wij vandaag oudergesprek op school. En het blijkt dat het gedrag waar we thuis tegenaan lopen op school toch ook wel steeds meer een ding wordt, helaas.