Ik zou er wel werk van maken, maar dan vooral door de manier waarop dit gebeurd. Maar financieel zal het voor jou nu niet heel veel uitmaken. Als je een dag minder werkt krijg je meer toeslagen en het kost je een dag minder bso.
Het scheelt me dus meer dan die 90 euro. Als ik meer ga werken dan kom ik boven de toeslaggrenzen uit en moet ik ook inleveren op toeslagen. Het betreft hier kinderalimentatie geen partneralimentatie. Maar mij gaat het meer inderdaad meer de manier waarop. Die is vreselijk respectloos.
Uhm ik denk dat je schrikt van het bedrag wat ik krijg... wij hadden beiden een full time baan, hij zzp in de bouw, ik in de horeca, volgens mij niet boven modaal. Ik wou €350,- in de maand voor de meiden, hij was het daar niet mee eens... de berekening die er nu is uitgekomen is niet misselijk... ik weet zeker dat hij spijt heeft... eigen schuld dikke bult! Als ik ts haar openings post lees verdiend hij niet misselijk en daarnaast kan hij ook een spaarrekening open voor zijn kind i.p.v. het ts opdringen Of minder betalen.
Ik vind de bedragen sowieso belachelijk hoog als je bedenkt dat een alleenstaande moeder ook nog eens rond de 400 euro pm aan kindergebonden budget krijgt. Sorry, maar welk kind heeft er in godsnaam 800 a 900 euro per maand nodig? Tel daarbij ook nog eens de kinderbijslag per kwartaal. Redenen als ja maar dan kan ik minder werken..tja weet je, daar is de hele alimentatie gewoon niet voor bedoeld. Maar goed, zo denk ik er over. Voor wat betreft je rechten; Hij kan idd niet zomaar uit zichzelf bepalen dat hij minder gaat betalen. Je kan het LBIO inschakelen zodat er een verzoek tot betaling komt maar dat kan erg lang duren dus via de rechtbank is de snellere manier. Een eventuele herberekening loopt ook via de rechtbank.
Dat kan, maar als kind heb je recht op een levenstandaard ook gelijkwaardig aan die vd alimentatiebetaler. Dus ‘net rond komen’ en iig te eten hebben en schone kleren loopt dus scheef met een welvarende vader met goede baan.
Dat bedoel ik eigenlijk ook Jessy.. Als TS minder inkomsten heeft gaan haar toeslagen ook nog omhoog.. Buiten dat is het niet zo netjes dat het zomaar veranderd is natuurlijk.
Allimentatie is ervoor bedoeld dat je kind er niet op achter uit gaat in de scheiding. En ja als ik dit niet zou krijgen zou ik dus meer moeten gaan(fulltime) maar wij hebben daar toen samen voor gekozen dat ik partime ging werken, en ik vind dat als vader ze wel het plicht hebben om mee te moeten betalen. Hij woont bij mij,maar ik heb geen kind gekregen alleen maar daar hebben wij samen voor gekozen Ik moet echt wel een stuk indimmen hoor qua uitgaves en sparen als alleenstaande ouder En mijn ex voelt er weinig van met zijn salaris.
Ik vind het een beetje erg kort door de bocht door zo te oordelen over alimentatie, kind gebonden budget ect. Heb je ooit een alimentatie berekening gezien? Weet je hoe complex die rekensom is? En ja, de levensstandaard die je als gezin voorheen had is leidend in de gehele alimentatie berekening. Niet heel vreemd lijkt mij want een kind hoeft niet de dupe te worden van de scheiding. Hij/zij mag de kans hebben om bij beide ouders dezelfde levensstandaard voort te zetten. De realiteit is vaak wel dat beide ouders toch echt financiëel wel inleveren!
Maar deze situatie is anders... Niet samen gewoond, er was dus geen levensstandaard.. hij wilde het eigenlijk niet.. Ja ik vind het dan lastig maar mogelijk vindt de wet dat niet..
Zo zit het helemaal niet in elkaar. Als kind heb je recht op behoud van je levensstijl ten tijden dat paps en mams nog bij elkaar waren. In ts haar situatie is dit nooit het geval geweest. Dus zijn ze uitgegaan van de draagkracht die op dat moment geldend was . Meneer had overduidelijk meer draagkracht en waarschijnlijk is dit alleen maar meer geworden nadat ts heeft besloten minder te gaan werken. En of een vader welvarend is of niet veranderd trouwens helemaal niets aan het feit dat de bedragen gewoon belachelijk hoog zijn (vind ik). Vind dat altijd zo simpel gedacht..och hij verdiend meer dan genoeg dus moet ie maar betalen. Tuurlijk, betaald moet er worden maar als je eens zou zien wat een alimenatieplichitge vader (of moeder) overhoud onderaan de streep dan is dat nog niet eens zo gek veel meer dan de alimentatieontvanger die dus ook nog recht heeft op kindgebonden budget al dan niet met toepassing van het kopje, eventueel partneralimentatie, combinatiekorting voor alleenstaande ouders, opvang wat bijna volledig vergoed wordt en allerlei andere toeslagen en kortingen die er te verkrijgen zijn. Paar jaar terug lag het kindgebonden budget voor 1 kind rond de 120 euro per maand. En alimentatieplichtigen mochten de alimentatie aftrekken van de belasting. Toen besloot de overheid dat het kindgebonden budget wel even omhoog kon met ruim 250 pm en dat vader/moeder het niet meer mocht aftrekken en dus de volle mep kon gaan betalen. Over krom gesproken. Dus de alimentatieontvanger krijgt er even 250 bovenop waardoor haar draagkracht in feite meer wordt maar dat hoeft dan blijkbaar niet verrekend te worden met de alimentatieplichtige zodat die ook ontlast wordt. Zoals ik al zei..belachelijk systeem.
Meer dan genoeg en het is precies zoals je aangeeft..ergggg complex. Edit: en ben zelf ook nog eens alleenstaand geweest dus ook op persoonlijk vlak weet ik er best wel iets van
Dus is het normaal dat de verwekker royaal verder leeft en het kind geen enkel recht heeft? Deze verwekker is niet gedwongen door seks met TS. Anticonceptie was ook zijn verantwoordelijkheid. Dit klinkt bijna Trumpiaans. Ik zie dit als een volwassene boven een kind plaatsen.
Het gaat mij niet om de hoogte van de alimentatie en of jullie vinden dat die arme man teveel voor zijn kind moet betalen maar dat hij ineens uit het niets eigenhandig besluit om het afgesproken bedrag terug te schroeven. Een bedrag waar wij in zekere zin op rekenen. Daarnaast ben ik boos en gefrustreerd omdat hij ineens uit zoon zijn leven verdwijnt en mijn pogingen tot contact, die vriendelijk geformuleerd zijn, compleet negeert. Er wordt ook niet terug gebeld. Ex had gewoon de kans gehad om zijn handen er vanaf te trekken en dat wilde hij niet. Hij is ruim 4 jaar een frequent onderdeel geweest van zoon zijn leven en heeft zonder morren altijd de alimentatie betaald. En hij vond het ook altijd leuk om met zoon te gaan shoppen voor kleren. Alles is altijd in goed overleg geweest en gegaan en ik heb nooit moeite gedaan om meer te krijgen want het bedrag was in mijn ogen prima.
Dat is wel heel kort door de bocht! Dat zeg ik absoluut niet! Lees mijn posts maar terug.. JIJ LEGT MIJ NU WOORDEN IN DE MOND EN DAAR HOU IK NIET VAN.
Dit deel vind ik wel erg.. maar het kwam op mij meer over dat jij hem nu wel het vel over de neus wilde halen omdat je nu ean andere levensstijl aan moest gaan nemen omdat hij 40 euro minder betaalt in de maand. Dat heb ik mogelijk verkeerd geïnterpreteerd hoor.
Sterker nog, als hij gewoon eerlijk was geweest over zn huwelijk en mij niet in de waan had gelaten dat we een exclusieve relatie met toekomst hadden was er niet eens sex geweest. En ja hij logeerde regelmatig bij mij, ook in de weekenden. Mijn leven is ook volledig op zn kop gegaan. Ik had een compleet ander toekomstbeeld en dacht dus ook samen met mijn ex waar ik toen al 1,5 jaar mee samen was aan een toekomst te bouwen. Ik studeerde nog, was politiek zeer actief en was druk bezig om de beste paden voor mijn carrière te creëren. Ac gebruiken is niet 100% maar ik heb alleen sex in een relatie en ben altijd heel duidelijk geweest hoe ik over over abortus dacht. Als hij geen kinderen meer wilde had hij ook bepaalde maatregelen kunnen treffen. Bovendien was het tussen ons dan ook niks geworden want ik wilde op den duur wel kinderen. Het zijn allemaal gesprekken die we ooit gevoerd hebben waarbij we op een lijn leken te zitten. En waarin in me veilig waande om sex te hebben zonder gebruik van condooms en de foutmarge van de pil accepteerde. Mijn ex kon gewoon doorgaan met zn leven alsof er bijna niks gebeurt was. En dan zou mijn/onze zoon ook daar nog eens de dupe van moeten zijn omdat ik maar zelf een betere levensstandaard moet creëren? Dan mag ik toch ook tegemoet komen aan de behoefte van mijn zoontje en hem een dag in de week thuis houden. En de mogelijkheid hebben om leuke dingen met hem te doen. Als hij mijn beste jaren om een partner te vinden en een leven met iemand op te bouwen niet had weggekaapt met leugens had mijn leven er nu waarschijnlijk compleet anders uit gezien en dat van mijn eventuele andere kinderen ook.
Dit klinkt niet leuk maar ik heel verbitterd.. en ik begrijp dat jij spreekt uit emotie. Maar je wist 1,5 jaar lang niet dat hij getrouwd was? Geen social media/linkedin whatever? Ik kan me daar niets bij voorstellen.. Als je hem nog een brief/mail/app stuurt met jouw verzoek en dat wanneer hij niet reageert je het via de rechter gaat spelen. Dat je dat niet wil maar hij je geen keuze laat?
Hij betaald 90 euro minder. Dwz er is 90 euro minder te besteden voor ons. Hij betaald wel ‘netjes’ 60 euro naar de spaarrekening. Nee ik wil gewoon dat hij zijn aanhoudt die hij met mij heeft gemaakt. Wat notabenen zijn eigen voorstel was. Op basis van iets wat hij prima kan missen. Ik weet zeker dat hij meer dan 4000+ euro vrij te besteden heeft aan ‘leuke’ dingen. Nadat alle vaste lasten en kosten voor studies van de kinderen al betaald zijn. En dan zou hij niet eens 340 euro aan zijn bloedeigen zoon kunnen betalen en moeilijk gaan doen. Hij mag best minder gaan betalen en ik wil ook best meer gaan werken. Maar dan wil ik wel dat hij zoon een middag in de week opvangt. Dan wel eens per zoveel tijd een weekend. Mijnbaan is flexibel. Maar dat wil hij niet. Hij wil zn kind blijkbaar niet eens meer zien en dan ook nog zomaar uit het niks minder betalen.
Lijkt me niet echt nodig om haar nu aan te spreken over hoe ver ze indertijd op zoek is gegaan naar zijn achtergrond. Een laatste brief lijkt mij een goed idee. Wel even juridisch advies inwinnen van tevoren. Zodat je de juiste dingen erin zet.