Ze schrijft zelf een hele alinea over hoe het was destijds.. Ik ga daar op in een stel een vraag. Meer niet.
Ik heb een advocaat. Zojuist gesproken, ex een app gestuurd, morgen wordt de voorbereiding voor een procedure in gang gezet. Advocaat is een goede kennis dus die kan ik ook in de avond bellen
Ja natuurlijk doet ze dat. Haar leven is ook op zijn kop gezet. Zij wilde deze situatie ook niet. En ik kan me voorstellen dat opmerkingen over hij wilde het kind niet en dan moet die arme jongen ook nog zoveel betalen want zij wil zo nodig minder gaan werken stiekem toch hard aankomen. Dus dan komt er een emotioneel verhaal bij kijken.
@TS Ik heb je verhaal door de jaren heen gevolgd. Gelezen hoe deze man je op zeer grove wijze in jullie relatie belazerd heeft. Om vervolgens te lezen dat er voor deze absolute nul dan ook nog nauwelijks consequenties aan zaten. Er kan hier een of-topic discussie gevoerd worden over hoe eerlijk alimentatie voor de betalende partner is, maar dat soort discussies zijn hier naar mijn mening niet van toepassing, om de simpele reden dat dit geen aardige kennis is wiens relatie op de klippen is gelopen en die vervolgens door de alimentatie lasten nauwelijks een nieuw leven kan opbouwen. Nee hier gaat het om een vuile vreemdganger die willens en wetens iedereen in zijn omgeving belazerd heeft. Zijn vrouw door vreemd te gaan en TS door anderhalf jaar ook tegen haar te liegen over zijn huwelijk. Dus TS, ik zou hem een bericht sturen met de mededeling dat hij én de afgesproken alimentatie weer gaat betalen én weer gaat omkijken naar zijn zoon. Doet hij dat niet, dan mag de rechter de hoogte van de alimentatie gaan bepalen.
Nee geen social media zijn vrouw ook niet. Zijn kinderen wel maar die stonden nergens met een van de ouders op de foto. Ik heb zelfs nog mensen gesproken die op dezelfde defensie kazerne hij woonden als dat hij beweerde te wonen en die zagen inderdaad met enige regelmaat zijn auto daar staan. Want ik mocht daar niet komen en hij was op zoek naar een nieuw huis sinds zn scheiding. Dus dat was tijdelijk. Ik heb wel eens vermoedens gehad maar hij had er altijd een mooie uitleg voor. We kwamen in openbaren gelegenheden, hij liep hand in hand met me, hij sliep regelmatig bij mij thuis. Dus nee ik vond dat ik voldoende research had gedaan.
Ik heb hem net een app gestuurd. De advocaat gaat er mee aan de slag. Met alles dat nog geregeld moet worden. Ik heb echt mn best gedaan om het contact warm te houden zodat zoon in elk geval de kans had om een fijn beeld te krijgen van zijn vader. Ongekleurd van heel de situatie. Maar dit is voor mij echt de druppel. Lief dat je het zo voor me opneemt. Ik ben inmiddels wel gewend de vragen te beantwoorden. Snap ook dat dit geen allerdaags verhaal is. En dat het wat uitleg behoeft. Het erge is dat ik er pas achter kwam met het huwelijk toen defensie hem er ook uit trapte omdat hij niet met zn poten van zn ondergeschikte af kon blijven. Hoewel op papier gewoon staat dat hij eervol ontslag heeft gehad. Zijn vrouw is vervolgens gewoon bij hem gebleven. Kinderen hebben psychische hulp gehad en ik zat daar 30+ weken zwanger te zijn en kreeg ook nog eens de media op mn dak met vragen. Ik was totaal lam geslagen. Ik heb gewoon nooit de moed gehad om die vrouw te benaderen en haar het ‘slechte’ nieuws te brengen. Maar bij mij is het toppunt nu echt volledig bereikt. Alles bij elkaar maar het negeren en dus ook minder gaan betalen vind ik zo vreselijk respectloos. Niet alleen naar mij maar vooral naar mijn zoon toe.
En gelijk heb je. Deze man heeft het recht niet om nog enige invloed op jouw leven te hebben. Door dit soort streken zou jij je weer moeten aanpassen aan wat hij wil. Dat komt op mij zeer onrechtvaardig over.
Behalve dat dat niet gezegd is op de manier die jij hier nu neerzet he. Je dikt het wel erg aan nu, jammer.
Ik mag hopen dat je het niet over mijn berichten hebt want die zijn nog mild. En hierin wordt niks aangedikt. Eerder afgeslankt...
Even geanonimiseerd maar vind dit best een nette app nog. Hij zal er wel weer verongelijkt op reageren of het gewoonweg negeren. ‘Hoi ... . Ik vind het jammer dat we niet tot een datum kunnen komen voor de ... . Omdat ik je verder ook niet telefonisch of per app kan bereiken zie ik mijzelf genoodzaakt om morgen contact op te nemen met mijn advocaat en de procedure op te gaan starten wanneer een concrete afspraak vanuit jouw kant uitblijft. Omwille van ... hoop ik ook dat je hem weer eens wil zien en de procedure los kan zien van het contact met ... want hij mist je heel erg en voelt zich vreselijk in de steek gelaten. Groetjes ....’
Voor wat het nog waard is..ik begrijp je gevoel volkomen. Ik heb in een soortgelijke situatie gezeten met de vader van mijn dochter. Ook hij hield er een dubbelleven op na. Ik moest hem nl niet delen met 1 vrouw maar met ..jawel..2 vrouwen. Degene met wie hij al 12 jaar samenwoonde en een scharrel die helmaal aan de andere kant van het land woonde. Waar hij de tijd vandaan haalde en hoe ik het in godsnaam allemaal over het hoofd heb kunnen zien mag Joost weten Mijn dochter heeft dan alleen het geluk gehad dat hij na jaren uiteindelijk is bijgedraaid en van een waardeloze donor (want dat was hij toen echt) in een hele leuke, zorgzame vader is veranderd. Dat scheelt natuurlijk wel. Veranderd alleen gewoon niet mijn mening over hoe ik over de wetgeving voor wat betreft kinderalimentatie denk. Dat is alles.
Dat begrijp ik.. Heel naar voor jullie. En door zijn werk kon hij dit ook zo makkelijk doen op deze manier... dat begrijp ik! Mist jouw zoontje hem? Edit: ik zie in jouw laatste post dat dit zo is.. wat naar voor hem..
Ja ineens uit het niet. Het leek hem allemaal niet zoveel te deren maar sinds vaderdag is hij ineens helemaal omgeslagen en zit hij met enige regelmaat ‘s avonds op bed te huilen. Het is echt zo vreselijk zielig. Ik heb dit nooit gewild en daarom heb ik ex ook zijn eigen keuzes laten maken met betrekking tot de omgang. Het is alleen wel of helemaal wel of helemaal niet. Zomaar uit het leven van een kind van bijna 5 verdwijnen is in mijn ogen gewoon misdadig.
Ja.. Ik heb vaker gehoord dat zulke dagen dit soort emoties losmaken.. Snap ik wel. Sterkte voor jou en jouw zoon. Het verdriet van je kind gaat je door merg en been..
In dit soort situaties hoor je het verhaal maar van 1 kant. Hij zorgt ervoor dat erop zijn spaarrekening straks wel een mooi bedrag staat? Hij betaald nog wel maar niet zoals je het voor je had gezien.
Nou top, dat maakt alles goed. Er is dus minder besteedbaar geld nu zoon opgroeit. Wat zou jij liever hebben? 5 volle dagen naar school en de BSO en een dikke spaarrekening als je 18 bent of de optie dat je wat vaker met je moeder thuis had kunnen zijn en een iets minder dikke spaarrekening. Want ik spaarde ook al voor zoon. En dan zou er toch al een behoorlijk bedrag voor hem vrijkomen. Dit is geen geld waar hij straks op zn 17de bij kan als hij wil gaan studeren of een rijbewijs halen. Of waar hij een mooi instrument van kan kopen. Dit is geld dat vast komt te staan tot hij 18 is. En dan heeft hij ineens een bedrag van 15.000 euro waar hij mee kan doen en laten wat hij wil.