Ik wilde vroeger graag kinderverpleegkundige intensive care worden. Daarna juf. En daarna dierenarts assistente. Dat derde is gelukt. En ik hoop echt dat ik ooit nog juf wordt. Als mn kindjes straks naar school gaan wil ik daar mee aan de slag.
Dit! Ik ook! Uiteindelijk toch wel een soort van archeoloog geworden hoor. Want alls je eens zou zien wat ik allemaal in huis vind op de meest bizarre plekken, het verbaasd me iedere keer weer. Eens een mooie halve banaan achter de kledingkast van mijn 2 jarige die er blijkbaar genoeg van had. Die was zo ontzettend beschimmeld dat het wel aardig op een fossiel leek Maar mijn echte beroep is administratief medewerkster, ook wel leuk.
Ik wou juf worden! Maar om mij te bewijzen (aan die tr*t van een leerkracht Nederlands en wiskunde toen ik 16 was) ben ik pedagogische wetenschappen gaan studeren aan de universiteit. Nu doe ik praktijkgericht onderzoek in opdracht van de overheid waardoor ik vaak voor de klas sta of op regelmatige basis (minstens 2 dagen per week) in een klas kom. En eigenlijk zijn die momenten mij het dierbaarst. Als ik het zou overdoen, werd ik gewoon juf!
Vroeger kapster, heb de diploma’s ook maar doe er niks mee. Sinds 2011 binnen de overheid werkzaam en daar heb ik het prima naar mijn zin.
Mijn droombanen: advocaat, docent geschiedenis en een eigen strandtent. Ik heb rechtsgeleerdheid gestudeerd, was niet mijn ding, dus geswitcht naar Maatschappijwetenschappen en daarna ook geschiedenis 2e-graads erbij gehaald. En tijdens mijn studies en daarna, toen ik ook al voor de klas stond, jarenlang in een strandtent gewerkt, totdat ik het echt zat was. Sta nu voor de klas als docent geschiedenis en maatschappijleer en ben decaan. Ik zal nooit meer het onderwijs uitgaan. Hooguit nog iets anders doen in het onderwijs zoals teamleider oid. maar voor nu zie ik dat ook zeker (nog) niet zitten.
Nou ja, ik ben ook altijd jaloers op die moeders die in 2 minuten een perfecte vlecht in hun dochters haar draaien of ingewikkelde kapsels kunnen maken voor feestjes. Ik wilde op de basisschool dierenarts worden, en veranderde dat aan begin van de middelbare school naar arts voor mensen. En dat laatste is gelukt. In mijn coschappen heb ik de keuze voor een specialisme nog veranderd. En bij dat specialisme werk ik nu ook
Ik wilde vroeger kraamverzorgster worden. Dat is 'm niet geworden, ben nu docent. Zou graag iets anders gaan doen, maar weet echt niet wat. Misschien wel in de kraamzorg al denk ik dat de werktijden wat onhandig zijn en ik kan er niet zo goed tegen om 's nachts te moeten werken.
Ik wilde heel lang astronaut worden, daarna architect, maar het werd docent (Duits)... 17 jaar in het onderwijs. Extra bevoegdheid gehaald, projectleider van een heel tof project en houd me vooral bezig met vernieuwingen en beleid.
Het liefst zou ik een winkel openen in baby en kinderspullen! Helaas ben ik sinds gisteren werkloos geworden. Misschien tijd om dit plan eens te onderzoeken.
Vroeger wilde ik "iets met kinderen". Uit eindelijk SPW gaan doen en in de kinderopvang gewerkt. Dat bleek uit eindelijk niets voor mij. Zit nu in de detacheringbranche. Maar ik wil al jaren bewindvoerder worden of budgetcoach oid, maar heb geen zin om nu nog een opleiding te volgen, dus dat zal altijd een droom blijven.
Ik heb het nooit echt geweten. Maar als ik nu denk wat ik toen had moeten kiezen was ik bij de Marine gegaan. Voor nu is mijn droom om ooit thuis te kunnen blijven voor de kinderen
Juf, in de bovenbouw. Ik heb het 2 jaar gedaan, de pabo, maar het bleek niks voor mij, de kinderen vond ik geweldig, de lessen niet. Het werk dat ik nu doe blijf ik ook noet eeuwig doen denk ik, er is steeds minder uitdagend werk in mijn sector te vinden, dus als de kinderen groot genoeg zijn ga ik vast wel verder leren.
Ik wilde vooral moeder worden. Later had ik geen doel voor ogen, in elk geval zeker niet de zorg in. Verpleegkunde was mijn grootste nachtmerrie...Dus ik ben bijna klaar met de hbo-v haha zou niet anders meer willen nu
O ik wilde echt van alles worden... Zoveel jaar ook tevergeefs gewacht op mijn brief voor Zweinstein In mijn tienerjaren wilde ik journalist worden. Heb een jaar Journalistiek gedaan maar was toch niets voor mij. Na een aantal omzwervingen is er iets heel anders op mijn pad gekomen
Ik wou dierenarts (vanaf de kleuterklas) of arts (brugklas) worden, maar na negatief advies om een pakket te kiezen met scheikunde en natuurkunde is dat niet doorgegaan. Gelukkig maar, tijdens een meeloopdag in het ziekenhuis waarbij ik een operatie mocht meemaken en bij niet medische handelingen mocht assisteren, ging ik bijna onderuit haha. Vond het vreselijk! Ik zei als heel jong meisje (jaar of 7) al dat ik naar de universiteit zou gaan, ben ook zo kwaad geworden op mijn meester die mij naar de mavo wou sturen. Ik moest en zou het hoogst haalbare doen (en nee absoluut niet vanuit mijn ouders, die zeiden juist: het is makkelijker op te klimmen dan te worstelen en naar beneden te vallen). Ik kreeg mijn vwo advies nav hoge cito score en heb ook na vwo de universiteit gedaan. Dus die kinderdroom is wel uitgekomen. Nu hoop ik dat ik over 2 jaar weer voorzichtig kan beginnen met werken, liefst in de HR.
Nee hoor, ik ben gestopt na ruim 10 jaar. En als mensen vragen wat ik wil. Is mijn antwoord " het enige wat ik zeker weet is dat ik (voorlopig heel lang in ieder geval) niét meer voor de klas wil."