Temp is nog steeds 36,9 maar heb mijn plas doorgespoeld Durf het gewoon niet meer aan om nogmaals te testen
Kan altijd morgen nog afwachten, heb me er sowieso bij neergelegd dat ik niet zwanger ben, dus als mijn temp morgen nog steeds hetzelfde is kan ik altijd nog een test wagen. Voel nu eigenlijk ook geen drang om te testen....
Snap ik wel! Ik ben heel benieuwd.. er zijn toch 3 mensen hier die een streepje zien op de test in negatief. Zou inderdaad gewoon nog even aankijken.
Ja idd, vind het sowieso apart dat ze een streepje zien in negatief, ik blijf maar kijken maar kan em echt niet zien... ik reken er gewoon op dat een deze dagen mijn ongie doorbreekt... dan valt het in elk geval niet tegen haha. Heb voor mezelf besloten de aankomende ronde de thermometer aan de kant te gooien en te stoppen met teunisbloem en tarwekiem, even een maandje proberen er niet mee bezig te zijn en wat rust te creëren.
Ik zit er toch behoorlijk mee hoor. Zoveel geduld en verdriet elke keer... nu al 2 meiden in de familie zwanger, waarvan eentje het gister via fb bekend maakte, ben huilend naar boven gerend Niet omdat ik het ze niet gun, maar omdat het hier zo lastig is om zwanger te raken... doet elke keer toch weer pijn
Snap wat je bedoelt. Wij hebben ook in de mmm gezeten. Het voelt gewoon een beetje oneerlijk soms. En als het dan zo dichtbij komt raakt het extra. Dat gevoel is klote, maar mag er wel zijn. Dikke knuffel
Lief van je ❤️ En het doet nog eens extra pijn dat niemand me snapt (alleen mijn moeder en zusje weten dat wij bezig zijn) en krijg ik steeds maar te horen “je moet het loslaten” en “je bent er teveel mee bezig” of “het is de tijd nog niet”... Vind dat echt nergens op slaan, en vind dus ook nergens echt troost. Manlief zegt ook hetzelfde dus daar heb ik ook weinig aan. Daarom “vlucht” ik dus naar dit forum, hier kan ik mijn ei kwijt en begrijpen de meeste wat ik voel. Jij hebt ook al behoorlijk wat meegemaakt, heb je het al een beetje kunnen verwerken?
Aaaah, snap ik, ik heb dit ook een jaar gehad. Bij iedereen die zwanger werd tranen met tuiten. Ik hoop dat je snel je positief hebt, duim voor je♥️
En al zou het zo zijn dat je het moet loslaten, hou dat lekker voor je! Zij weten niet hoe moeilijk dat is en het helpt je gewoon totaal niet. Zo makkelijk gezegd! Ik praatte en praat ook nergens over met iemand. Mijn man dan wel, maar verder niet. De miskraam is vanmorgen begonnen, dus erg vers. Testen liepen af dus was wel voorbereid. Het is gewoon lastig allemaal. In januari was dus een spontane ongeplande zwangerschap. We dachten dat dat niet zou gebeuren aangezien wel daarvoor in de mmm zaten. Wel dus... Dus ik geloof nu zelf ook wel dat er niet mee bezig zijn helpt. Maar als je er bewust voor gaat kan je die knop niet zomaar om zetten. En deze keer was ook niet gepland, maar we wisten nu wel dat het dus zou kunnen gebeuren.. Helaas weer mis, maar gelukkig zo en niet pas na weken en dan een curretage zoals vorige keer. Het blijft moeilijk, je gaat door allerlei emoties en super korte tijd
Dankjewel, erg lief ❤️ Het zit ook allemaal zo tegen. Toen ik in het verleden in de mmm zat was ik in de 4e ronde clomid zwanger, nu dit keer in ronde 3 al allergische reactie, moest ronde 4 nog aankijken of het echt door clomid kwam (wat dus idd het geval was) dus medicatiewisseling, ik ging de mmm in met de gedachte “nu gaat het allemaal weer snel lukken” maar het valt me echt vies tegen deze keer.... maarja het moet wel, want op de natuurlijke weg maken we geen kans.
Ik geloof er ook wel in hoor, dat loslaten kan helpen, maar het is moeilijk loslaten als je in de mmm zit. Daarom ga ik voorlopig ook niet meer tempen oid en gewoon een ronde van ongeveer 33 dagen afwachten. Even nergens aan denken. Zal voor jou ook een verassing geweest zijn dat het spontaan gebeurde! (Hier helaas geen kans door ernstige pcos) Ik vind het heel erg voor je dat het nu alweer mis is gegaan En ook dat het nu dus vandaag is begonnen Kan me voorstellen dat het heel erg zwaar is, bij deze een dikke knuffel voor jou. Hopelijk ruimt je lichaam alles zelf goed op en hoef je verder geen curretage meer. Veel sterkte meid ❤️
Dan is het loslaten helemaal een domme opmerking van ze zeg. Hoe kan je het loslaten als je hulp nodig hebt bij zwanger worden. Kortzichtig gedacht. Jammer ook voor jou dat je die steun niet krijgt... Dank je! Curretage zal deze keer niet nodig zijn. Het is goed losgebarsten. Heb ook geen vk gebeld of iets. Ben blij dat het deze keer vanzelf gaat.. klinkt gek, maar na 9 weken voelde toch wel heftiger voor mij
Het is gewoon lomp om zulke opmerkingen te maken, ze weten dat ik medicijnen moet slikken, en dat ik moest tempen om bevestiging te krijgen dat mijn ei is geweest (en dus zekerheid dat de medicatie zijn werk doet) Ik lap die commentaren altijd maar aan mijn laars en ga er niet meer op in, kost me teveel moeite en ze blijven toch bij hun standpunt. Ik denk nu gewoon “laat ze maar lullen, andere mensen moeten er ook consequent mee bezig zijn (bijv mensen die moeten injecteren en dus ook “op commando” sex moeten hebben) en die raken ook zwanger!! Dus ik laat ze maar mauwen en ga er niet op in. Wel vraag ik me soms af of het überhaupt wel gaat lukken, aangezien ik nu 7jr ouder ben, te maken heb met een voor-en achterwand verzakking (lichte vorm) en omdat de pcos nu erger is dan 7jr geleden. Soms ben ik er bang voor dat een ivf of icsi traject nodig zal zijn om zwanger te worden. De gyn wou me eigenlijk al aan de injecties hebben, maar omdat ik daar zo tegenop zie ging de voorkeur naar letrozol. Dit mag ik een half jaar proberen en dan willen ze wrs een hsg als ik dan nog niet zwanger ben. Maar goed dat is nog ver weg dus hoef ik me nog niet druk over te maken. Ookal is het momenteel zwaar en emotioneel, ik ben blij dat je lichaam zelf zo goed zijn best doet om het vruchtje af te stoten. Kan me goed voorstellen dat het met 9wk zwaarder was en heftiger, maar alsnog is het nu toch ook weer een heftige emotionele rollercoaster. Ik hoop echt van harte dat je snel terug in verwachting bent van een plakkertje ❤️ Gaan jullie het nog verder zo proberen of gaan jullie terug naar het ziekenhuis om een oorzaak te achterhalen? (Of eventueel medische hulp om zwanger te blijven?)