Hij is ons nog steeds dankbaar en komt wekelijks over de vloer Mijn vriend wist het doordat zij het hem verteld had. Hij vertelde het mij maar zei dat ie niks mocht zeggen tegen hem. Prima dan doe ik het Ik wou dat iemand dat destijds bij mij gedaan had dan had ik zelf niet maanden in onzekerheid gezeten.
Ben ik niet met je eens, een baby in je buik is toch echt heel anders dan ineens een baby hebben om voor te zorgen. Niet dat het uitmaakt voor deze discussie, maar mijn man zat direct na de geboorte in zijn vaderrol.. Bij mij duurde dat haast 2 weken.
Daar mag je het zeker mee oneens zijn. Maar wat ik schreef heb ik nog wel meer gehoord in mijn omgeving en leek mij toch een plausibele uitleg.
Eens, als er íemand is die het verdient (en nodig heeft) om na de geboorte wat tijd voor zichzelf te hebben, is het wel de moeder. Want die heeft er verdorie al 9 maanden op zitten. Is gewoon een mindset en de maatschappij werkt het in de hand.
Vreemdgaan is complex. Er wordt hier zo zwart- wit over gedaan en gedacht. De vreemdganger als ultieme bad guy (of girl). In de meeste gevallen is het een gevolg van een interactie tussen beide partijen. En nee ik keur het niet goed!! En ik hoop dat als mijn man zich aangetrokken voelt tot iemand anders (wat in iedere lange relatie gebeurt) hij er niet naar handelt en naar me toekomt. En als hij wel de fout in zou gaan, zou ik kapot zijn en weet ik niet of we erdoor komen. Maar een hele situatie reduceren tot dader/ duivel en slachtoffer en niet verder willen kijken is een te simpel wereldbeeld (in de meeste gevallen, er zijn natuurlijk ook echt narcistische klootzakken). Het meest relevante in de situatie van TO lijkt me dat het met elkaar kunnen praten over hoe je je voelt - zowel zij met hem als hij met haar (en verbinding tussen de partners) echt niet goed zit. Hij trekt zich terug en zij raakt in paniek, maar weten dat niet goed met elkaar te bespreken. Beiden hebben een behoefte in deze situatie en dan bedoel ik niet seksueel, maar emotioneel. Eventueel komen daar gevoelens voor een ander bij kijken. En of de man daar nou wel of (nog) niet naar gehandeld heeft, verandert weinig aan het basisprobleem. Het maakt hoogstens de weg terug naar verbinding veel moeilijker.
Eens! En als ik als vrouw zo zou doen na de geboorte van mn kind en mn man zo lekker zou laten zitten, dan zou ik echt afgefakkeld worden. Maar mannen moeten ineens wennen, en groeien in hun rol. Yuk. Ik moest ook wennen en groeien in mn rol hoor.
Het is wel zo de vrouw word van verwacht altijd gelijk voor die kleine er te zijn en de mannen mogen los want tja die moeten wennen. Ik kan me nog goed heugen dat ik bij mijn dochter het in het begin allemaal knap lastig vond en doodmoe was. Maarja de man mag volgens de maatschappij alles.
Nou, die van mij mocht zeker niet alles Maar die haalde zulke gekkigheid ook niet in zn hoofd gelukkig.
Hij heeft opgebiecht dat hij is vreemdgegaan. Dat hij er erg veel spijt van heeft en per direct al het contact met deze vrouw gaat verbreken. Ik heb geen idee wat ik hiermee moet hij is nu weg op mijn verzoek, ik hoef hem voorlopig even niet meer te zien.
Ach verdorie, dus toch. Wat zal je je rot voelen. Ik weet niet goed wat te zeggen, wil je veel sterkte en wijsheid wensen.
Ah nee, dus toch eenmalig of speelt het al langer? Ik wil je veel sterkte, wijsheid en kracht toewensen.
Sterkte! Waardoor kwam zijn biecht? nav jouw speurwerk? een gesprek dat jullie hadden over het onderwerp? Weet je ook met wie?
Oo jeetje. Fijn dat je nu duidelijkheid hebt maar dit is natuurlijk niet wat je had gehoopt. Sterkte! Ik weet hoe je je nu voelt. Wij zijn wel uit elkaar(hij is nu met haar), en ondanks dat ik het heb geaccepteerd en vrede met de situatie heb is het nog steeds wel pijnlijk. Ik weet verder niet wat ik moet zeggen... ik vind het echt heel rot voor je.