Was op het forum aan het speuren en kwam een oud topic tegen met genante en memorabele bevallingsverhalen. Leuk om te lezen. Helaas is het gesloten dus heb ik maar een nieuwe geopend. Ik ben net zwanger dus kan er nog niet over meepraten. Maar wie wil haar verhaal delen?
Van a naar b in een rolstoel over de ziekenhuisgang, tijdens de weeën omdat ik naar de bevalkamer ging vanaf de zwangere afdeling (was nog best een stuk). Voor het beeld: benen helemaal wijdt, geen ondergoed aan, veel te kort nachthemd en in een rolstoel. Iedereen die daar liep had volledig zicht op mijn doos. Totdat een verpleegkundige aankwam met een dekentje die zei: nu boeit het jou niets, maar geloof mij later als je hieraan terug denkt zul je blij zijn met dit dekentje' Yep. Helemaal juist hahaha
Haha! Ik heb als ik terugkijk een prima bevalling gehad 5 weken geleden. Ik heb mijn vk stomme kut genoemd, toen ze mijn blaas probeerde te legen met een katheter. Dat deed pijn! En ik moest van mijn ene zij naar de andere zij, omdat mijn weeën wat waren afgezwakt. Het was al een poosje rustig, dus ik draaide mij om. Precies op een wee. Toen heb ik mijn vriend in zijn duim gebeten.
Geen hele gênante dingen maar voor mij wel memorabel 5,5 jaar geleden mijn 1e Bevalling en nu over een paar weken weer Ik kwam met 32.6 weer in het ziekenhuis ivm krampen, ik had al 3 weken voorweeen was ook al opgenomen geweest en had longrijping gehad... ik loop zelf de afdeling op kom aan het CTG en dat kreng pakt mijn krampen niet op... ik op een gegeven moment op dat knopje duwen, ik zeg ik heb weeën, verpleegkundige geloofde me niet en het toucheren van de artsassistenten lukte niet (2 verschillende)... na een half uur kom ik in een weeën storm en komt eindelijk de gynaecoloog, ondertussen zit mijn man op de familie app.. "bah weer ziekenhuiskoffie" en 1 minuut later, "Oh ik word zo papa". De gynaecoloog constateerde 8 cm en ik moest dus meteen naar de OK voor een spoedkeizersnede (tweeling in stuit) We lezen de appjes nog regelmatig terug Op de OK zeg ik tegen de anestasist "kom maar met die ruggenprik" hij reageerde dat ik wel heel enthousiast was vooraf en dat hij dat nog niet mee gemaakt had. Na de operatie vroeg de gynaecoloog of ik me al moeder voelde, dit kon ik niet beamen want de jongens had ik nog niet gezien die waren meteen opgenomen.. de volgende dag kwam ze het voor de zekerheid toch nog maar een keer vragen Wij waren om.17.15 in het ziekenhuis en om 18.48 is de eerste geboren...
Dank je, maar nu nog steeds zwanger verhaal is 5,5 jaar terug (ik zal dat er nog even duidelijk bijzetten )
Oooh geweldig dit topic ! Ben al een paar dagen het oude aan het lezen Ik vergeet nooit meer hoe ik tijdens het persen heb geschreeuwd.. IK KAN HET NIET IK KAN HET NIET.. na 3 kwartier persen riep ik.. IK KAN HET GODVERDOMME WELLL en daar was meneer. Toen ze mij aan het hechten waren durfde man even te kijken daar beneden.. ik had hem wel kunnen vermoorden. Hij zei : Ag schat , het valt wel mee hoor.. ziet er nog beter uit als eerst ! Nu kan ik er wel om lachen
Ik was vreselijk boos op mijn man. Moesten halverwege de bevalling naar ziekenhuis, wij de auto in. Had hij een broodje PINDAKAAS gegeten! Ik was woest. Zelfs de vk kwam nog even vragen wat er aan de hand was.
Ik had vanaf 5 cm persweeen. Ik heb nog nooit zo vaak in mijn leven IK MOET POEPEN!!!! Geroepen. En dat terwijl ik nooit over poepen wil praten Ook heb ik zo hard gekreund dat ik medelijden heb met iedereen die daar was...
Terwijl mijn man de auto parkeerde en een rolstoel haalde stond ik met ontploft haar, in mn trainingsbroek, op mn ( door oma gebreide) geitenwollen sokken, met mijn hoofd in een blauwe kotsemmer een wee weg te zuchten op de parkeerplaats voor het ziekenhuis. Godzijdank was het midden in de nacht en liep er verder niemand... de verloskundige stond er naast te grinniken dat het wel een mooie foto zou zijn
Ik ben van mijn 2e zo snel bevallen dat ik het ziekenhuis niet gehaald heb en thuis op de bank ben bevallen zonder verloskundige. Van mijn oudste ben ik in 4 uurtjes thuis bevallen maar omdat mijn placenta niet wilde komen en ik veel bloed was verloren moest ik voor de 2e in het ziekenhuis bevallen: 03.00 wakker worden en denken volgens mij is het begonnen 03.05 man wakker gemaakt en schoonzusje gebeld die op de oudste zou passen 03.15 schoonzusje komt en loopt met mij naar de auto, daar breken mijn vliezen en ik krijg meteen een weeenstorm en persdrang. Ik heb meteen door dat ik het ziekenhuis niet ga halen 03.20 vriend belt verloskundige, zij zal er over ongeveer 40 min zijn en het ziekenhuis wat nu te doen 03.25 ik loop rond met heftige weeen en heb echt persdrang. Ziekenhuis zegt dat wij dan maar 112 moeten bellen, dat is meteen gedaan door schoonzusje 03.35 ambulance komt en ik lig inmiddels op de bank op een matje uit het kraampakket (heeft schoonzusje gedaan) Ik mocht niet persen omdat de ambulancebroeders nog nooit een bevalling hadden gedaan totdat de verloskundige er zou zijn. Dat lukte me 10 minuten en toen is na 1 heftige perswee mijn zoon geboren om 03.46. 03.55 verloskundige komt binnen en ik lig op de bank met mijn zoon in de armen. Placenta is opgevangen in een ovenschaal en infuus is opgehangen aan een statief voor een fotocamera. Alles was goed, weinig bloedverlies maar wel naar het ziekenhuis om te hechten.
Ik werd naar een zaal gereden voor een ruggenprik. Mijn vliezen waren al gebroken. Eenmaal daar moest ik van een assistent alvast rechtop gaan zitten en daar kwam me toch een mega golf vruchtwater. Die arme man wist niet wat hem overkwam. Alles zat eronder.
T enige "hilarische" wat ik gezegd heb tijdens mn bevalling was dat de vk toch echt n koud washandje tegen mn aambeien moest drukken omdat ik bang was dat die zouden knappen tijdens t persen! (Achteraf bleken t mini aambeitjes te zijn, maar voor mijn gevoel hing daar n hele grote tros haha)
Mijn bevalling van bijna 3 jaar terug kan ik me weinig gênants over herinneren. Memorabel was misschien dat de verloskundige 2x riep dat ze een botte schaar had. Toen met de laatste perswee onze zoon geboren zou worden vroeg de vk me of ik hem aan wilde pakken waarop ik - hele bevalling doodstil - gebulderd heb, NEE, haal hem er zo snel mogelijk uit!!!
17 mei- Onze rollercoaster begon 2 min nadat we het gezellig hadden gemaakt....en ik dacht dat ik darmkrampen had. Man die de gehele zwangerschap meezwangerde had uiteraard ook last van zn darmen Uiteindelijk duidelijk dat t om weeën ging, en wat voor weeën... weeenstorm en kotsmisselijk. Vk kwam en 2cm ontsluiting. Zoveel pijn ik kon niet meer op mn benen staan. Snel naar t ziekenhuis. Gelukkig maar, want binnen 1 uur had ik 6cm ontsluiting met persweeen. Ik had mn eigen kots-bakje meegenomen die ik persé bij we wilde houden en toen de weeën te heftig werden smeet ik dat ding door de kamer heen, trouwens ook het washandje, die ik dan ook graag weer terug wilde hebben als de wee voorbij was. Ik heb alles bijelkaar geschreeuwd van de pijn, ik mocht geen pijnstilling omdat het zo snel ging. Ondertussen had ik door de persweeen die ik moest wegpuffen, het gevoel dat ik het hele bed ondergescheten had. Ik had prachtige jurkjes gekocht voor de bevalling. Lag natuurlijk poedeltje naakt op bed....schaamteloos. Het boeide me niks. Met 10cm ging t goed mis, ze zat klem. haar hartslag ging dippen en is ons meisje uiteindelijk na een mislukte vacuüm met een spoedkeizersnede onder narcose geboren. Overigens duurde dit alles vanaf begin af aan 4,5 uur en is ze op de uitgerekende datum geboren. Volgende x word het mooi een geplande keizersnede!
Ik zou thuis bevallen maar moest met 7 cm naar het ziekenhuis omdat hij in het vruchtwater had gepoept. Ik verloor dus elke x ontzettend smerig gekleurd vruchtwater! Toen we bij het ziekenhuis aankwamen was ik eigenwijs en wilde ik perse niet in een rolstoel dus liep ik al lekkend naar de lift! Ik zag in de verte een schoonmaakster lopen met een schoonmaakkar daar heb ik naar geroepen dat ze beter achter mij aan kon lopen.. Mijn vk heeft de bevalling nog wel gedaan onder de supervisie van de vk van het ziekenhuis en die stond op een gegeven moment klaar met de schaar omdat ze het persen te lang vond duren.. Daar heb ik tegen geroepen dat ik dat ding ergens zou steken waar ze er niet blij van werd
Haha, heerlijk topic! Heb van die andere ook genoten! Ik ben 4 maanden geleden van de 2e bevallen. Thuis en in bad, super blij mee! (Eerste dezelfe wens maar dat werd ziekenhuis en medisch.) Omdat het aanvankelijk best vlot leek te gaan had mn man braaf het bevalbad opgezet en met warm water gevuld. Paar uur ingezeten en toen zakte de weeen weer wat af. Dus bad weer uit, andere houdingen en ff douchen. Een paar uur later zette het wel flink door en ging ik in 45 min van 5 naar 10 cm ontsluiting. Ik stond naast het bed toen ik ineens overvallen werd door een enorme perswee. Ik wilde naar het bad (stond in de kamer ernaast) maar dat was inmiddels best afgekoeld, dus de vk zei: kom maar op bed. Ik: Nee, ik wil in dat bad! Nou, zegt de vk (en collega, dus ken haar goed) dan moet er eigenlijk even warm water bij dus dat duurt even... Ik: Ik wil NU in bad!! Vk: oké, dan gaan we naar t bad. Op de gang van de slaapkamer onderweg naar het bad weer een enorme perswee, waardoor ik op mijn hurken zak en roep: Hij komt nu! Vk, met handen onder mij: Oké, laat m maar komen, ik vang hem op. Ik: NEE! IK WIL NIET DAT HIJ OP DE GANG GEBOREN WORDT, IK WIL IN BAD!!! Nou, tussen deze en de volgende perswee wist ik razendsnel, zelfs zonder krukje, in bad te klimmen. (Was bijna een soort snoekduik over de rand.) En bij de volgende perswee werd ie (in bad) geboren Pas na een kwartier ofzo merkte ik dat het water inderdaad redelijk afgekoeld was en dat het voor de baby lekkerder was om er uit te gaan. Maar ach, ben dus wel mooi in bad bevallen
Haha, een bad is ook fantastisch, @Muisje2016 . Ik was op een gegeven moment in het bad zó zen dat ik hardop zei: goh, als je de weeën wegdenkt zou ik hier zo de Linda kunnen lezen met een kopje thee erbij. Een half uur later was de baby er al.