Heel eerlijk, bevallen is niet leuk. Maar als het uit jezelf komt en misschien in combi met een pompje is jet wel te doen.
Ja, nou ja en uiteindelijk moet het er toch ook weer uit he? Dus dat houd ik mezelf dan maar voor, dat je er ook niet aan ontkomt uiteindelijk. Dat, plus het idee dat duizenden vrouwen dit elke dag/week/maand doen over heel de wereld, en het gros daarvan overleeft het, dus dan probeer ik maar Pippi Langkous te zijn: "ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan"
Bij mij zijn alle bevalling binnen vier uur van eerste wee tot eruit.. had alleen geen rust tussen door alleen maar weeen.. nooit pijnbestrijding gehad. Dochter wel in ziekenhuis ivm te vroeg, andere kids thuis geboren. Ja hell is het , vooral ook de na weeen ... maargoed nog niet aan denken duurt nog even en ik heb drie dezelfde bevallingen gehad maar kan nu wel heel anders worden.. je weet het van te voren niet.
Wij hebben in totaal 40 kamers XD Bevallen doe je niet in allemaal, je hebt ook ks kamers bijv, maar bij ons kun je even vooruit
Ik heb het dan over verloskamers he.. Bevallen is geen pretje. Mijn inleiding duurde 28 uur vanaf dat ik echt weeën kreeg. Met 5 cm kreeg ik persweeën, die zijn heel fijn als je ook daadwerkelijk mag persen, maar als je ze tegen moet houden is echt niet leuk. Uiteindelijk ben ik nog flink uitgescheurd, hoefde net niet naar de OK en zag ook aan de grens met bloedverlies. Maar toen ze er eenmaal was, was het meteen goed. Ik heb geen nare gevoelens overgehouden aan de bevalling. En ik zei meteen al dat ik het zó weer zou doen. Het is niet leuk, maar het is maar even. Je gaat er doorheen en met elke wee ben je dichter bij het vasthouden van je kindje.
Ik kan niet meepraten over pijnbestrijding of wat dan ook. Bij beide thuis begonnen. Bij mijn dochter tijdens het perse met spoed naar het ziekenhuis, ben zelf thuis de trap nog af gelopen. In het ziekenhuis een knipje en ze was er met 3 min vanaf dat ik binnenkwam. Ik heb site knoop overigens niet gevoeld. Bij mijn zoon wel thuis bevallen en ja het deed zeer maar ik heb het niet ervaren als iets verschrikkelijks. Hoop deze keer weer thuis te kunnen. Misschien een bevalbad dat lijkt me wel wat
Weet iemand hoe het zit als je een keizersnede hebt gehad en daarna dus weer moet bevallen? Van sommigen hoor ik dat je dan zou mogen "kiezen" of je voor een geplande keizersnede wil gaan of het op de natuurlijke manier wil proberen
Poeh! Dat is lang zeg. Bij mij 5 uur en 42 min en 6 uur en 15 min vanaf het breken van de vliezen. Dus de weeën duurden nog korter. De oudste 20 min persen en de jongste 8 min. Ondanks de pijn was het toch een "magisch" gebeuren. En ik weet dat het misschien raar klinkt... Maar ondanks dat het pijn doet, vind ik het fantastisch als ik nog 1x mag bevallen. Helemaal omdat ik nu een partner heb die betrokken en ondersteunend is. En dat ik het dan niet helemaal "alleen" doe. Het is zo'n bijzonder gebeuren. Dus ik zou heel dankbaar zijn als ik het nog eens mag mee maken. Ik heb dan ook echt geen bevallingsangst. Waar ik wel angst voor heb is een zware/grote baby. Mijn andere 2 waren klein. 2895gr en 2570gr. Volgens de gyn kon mijn lichaam gewoon geen grote baby's aan. Eenmaal eruit groeiden ze heel goed. Maar mijn huidige man was ruim 10 pond toen hij geboren werd. Zijn vader 12 en zijn opa 14!!! Mijn plaagt me nu ook de hele tijd met 10 pond. Daar moet ik dus echt NIET aan denken!
Er zit gewn verschil in klein en groot. Alleen groot past soms niet. Dat is bij mij het geval. Alles groter dan 7/8 pond zit vast. En ik krijg dus wel grote babys, op uitzondering na. 4160 (40.3 weken) baby zat vast en met spoed vacuumpomp 2965 (39. ? weken en klein ???) 3295 (39 weken 2 aderige navelstreng) 4290 (ingeleid 39.6) baby zat vast, baby werd blauw geboren 3600 (mini inleiding 38 weken)
Vanwege het feit dat je bm kan scheuren op het oude litteken heeft de gyn de voorkeur voor een zkh bevalling. Maar als je perse thuis wilt bevallen zijn de risico’s voor jezelf. Ik mocht na mijn 1e ks kiezen wat ik wilde, een ks of een vaginale bv. Zoiets doe je in overleg met elkaar, mijn gyn gaf de voorkeur aan een ks omdat mijn bm zo lelijk is vanbinnen. Maar ik mocht zelf kiezen van haar. Ik heb bij Puber een vaginale bv gedaan en was daar zo van opgeknapt, ondanks dat dat kind door de 4kg woog en me 3 dgn heeft laten creperen XD Van een ks moet je echt langer herstellen, en zeker mijn 2e. Ik moest echt huilen van de pijn erna en ging met morfine naar huis. Er bleek 1 van de 9 lagen een stukje opengescheurd te zijn pfft. Daarom kijk mijn gyn ook zuur toen ik daar na 3 mnd weer stond XD Ze zei het zelfs ... was toch zeker niet gepland hè! Ik werk daar ook, dus we kennen elkaar wel.
Nou ik vind van wel XD Het terug op krabbelen duurt maanden. Bevallen heb je een aantal uur pijn en een ks ben je eig een jaar zoet mee. Ik deed bijv yoga, nou ik hoefde geen holle rug te maken hoor, dan voelde ik de boel nog steeds trekken. Er zijn uiteraard ook vaginale bevallingen met een totaal ruptuur of een fluxus, daar moet je ook lang van bekomen. Maar bij Puber liep ik een week erna al weer vrolijk te winkelen en dat heeft bij E echt wel een maand of 3 geduurd.
Pff... Was net even met manlief weg. Voelde ik me ineens heel slap,licht in het hoofd en trillen als een gek. Eerste gedachte: suiker. Dus eten blikje cola gepakt om de suiker een boost te geven maar het werd nou niet bepaald beter. Wat zou het nog meer kunnen zijn? Neem aan dat ik hiervoor toch niet hoef te bellen??
Je lichaam heeft meer bloed in de baarmoeder nodig, en dat aanmaken duurt even waardoor het soms uit je hoofd wegtrekt. Hoort er allemaal bij. Lage bloeddruk ook zoiets
Ja dat snap ik. Maar het is geen moment. Duurt zeker al anderhalf uur. Heb gezorgd dat ik eten,suiker en zout binnenkreeg. Maar voel me echt heel slap/raar/vreemd. Had ook echt een dronkenmansloopje zonet. Stond te zwalken op mijn benen.