En dit gedrag is dus inderdaad niet respectvol En de bijbel zegt niet dat we zo met andere moeten omgaan en Jezus zou dit ook niet gedaan hebben. Het gedrag van mensen is de reden voor mensen om geloof af te zweren, wat ik ook nog wel kan begrijpen. Maar uiteindelijk heeft geloof niets te maken met het gedrag van deze mensen, maar met de liefde van God. En ja, natuurlijk denk je dan waarom zo gedrag vertonen als je God dat niet wil. Tja, al die regeltjes zijn er in geslopen... ik vind het vreselijk dat we zo met elkaar omgaan en daardoor onze God in zwart daglicht zetten. Want Hij is de laatste die het zo gewild heeft.
Ik vind dat niemand een ander mag haten. Of ik door deze gedachtengang een beter persoon ben weet ik niet.
Ik geloof niet, heb wel op christelijk voortgezet onderwijs gezeten en dus wel wat onderwijs in geloof en religie gehad. Op mijn werk heb ik veel contact met Turkse ouders. Zij zijn heel open over hun geloof en best interessant Maakt het ook beter begrijpen dan de wilde cowboy verhalen over offer feest. Het gaat mij te ver wanneer religie wordt opgedrongen. Ik heb wel eens gehoord dat ik zal gaan branden in de hel omdat ik niet geloof. Oh en met groep gehandicapten in de kerk gezeten en dan wordt er doodleuk nog even gezegd dat een handicap een straf van God is. Dat vind ik persoonlijk schokkend, en als je dat vind, dikke prima ieder zijn mening hou het dan lekker voor je ipv deze mensen te lopen beledigen.
Ik geloof wel in "iets" na de dood. Ik geloof gewoon niet, dat er niks is zeg maar. Maar wat er dan is, dat weet ik niet. Ik geloof alleen niet in het nut van bidden en naar de kerk gaan en psalmen zingen enzo. Dus nee daar heb ik helemaal niks mee. Ik geloof ook niet zozeer in een god. En ook niet dat je een beter mens bent als je dat wel doet en wel naar de kerk gaat en bidt enzo. Dat vind ik echt onzin. Maar ieder die dat wel wil doen..... ga je gang! Ik respecteer daarin iedereen. Zolang je het een ander niet opdringt. Wij voeden onze kinderen niet gelovig op. Ten eerste weten we er zelf nauwelijks iets van. Maar mijn vriend gelooft helemaal in niks. Net zoals mijn moeder. Mijn vader zit wel een beetje op dezelfde lijn als ik. Onze oudste kwam op een gegeven moment thuis dat ze in god geloofde. Nou ja prima. Wel een beetje uitgelegd hoe en wat. Aanleiding was het feit dat we in ons dorp een openbare en een christelijke school hebben en zij wilde weten wat het verschil was en waarom sommige dan naar de christelijke school gingen. Bij de sport zitten namelijk wel alle kinderen bij elkaar. Tijd later kwam ze melden dat ze toch niet in god geloofde. Want als iemand doodging kon die heus niet na een paar dagen weer opstaan en zo naar de hemel vliegen. Haar woorden..... tja ben ik het wel mee eens. Veel Bijbelverhalen zijn natuurlijk fictief.
Een gelovige zal zich geen beter persoon voelen en hoeft dit ook niet te zijn (en zal dit ook nooit worden). Maar mensen haten vanuit je geloof lijkt me sowieso niet goed (en iig ook niet Bijbels)
Ik geloof wel, sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat Hij bestaat. En hoe je Hem wilt noemen, God, Allah, Boeddha of whatever, dat maakt volgens mij niet uit. Waar het (In mijn beleving) om gaat, is hoe je bent. Hoe je met anderen omgaat, mensen respecteren en in hun waarde laten. Liefde geven en kunnen vergeven. Ik ken genoeg mensen die 2 keer per zondag in de kerk zitten, maar daarnaast een heleboel dingen doen die denk ik niet de bedoeling zijn. Ik ken ook genoeg mensen die niet geloven, maar waarvan ik denk dat ze zeker een plek in de hemel verdienen.
Waar komt de homohaat in het geloof dan wel vandaan? En de extremeren waarbij vrouwen minderwaardig zijn, dat menen ze toch ook uit de bijbel te halen?
Ik vind het vooral mooi als je met respect voor elkaar samen kan zijn ook al geloof je wat anders. Toch niets mooiers als je als moslim, christen, niet- gelovige samen komt en het gezellig hebt met elkaar en normaal kan praten over het geloof zonder de ander naar beneden te halen? Vind het alleen een beetje jammer dat voor veel reformatorische mensen dit moeilijk is en ze zich daar niet voor open stellen, daardoor dragen ze niet echt een positief beeld uit van het geloof. Ik heb altijd al heel veel vragen gehad rondom het geloof die niet beantwoord konden worden.. dus vond het makkelijker om niet te geloven. Sinds ik me daarvan los heb gemaakt, voel ik me gewoon rustiger..
Eens. Ik heb een vriendin die gelovig is, ik niet. Kan prima naast elkaar bestaan wat mij betreft. Kunnen er ook prima over praten. Niemand die de ander wil overtuigen ofzo.
Wij geloven niet, en soms vind ik dat best jammer, want het lijkt me best fijn om een houvast te hebben in het leven. (Ik vind het leven soms erg moeilijk en zwaar). Maar ik kan het niet. Ik vind het het allemaal zo verschrikkelijk onlogisch en vaag, ik kan er echt helemaal niets mee. Mijn oudste (en straks ook de jongste) gaan wel naar een christelijke middelbare school, maar dat is omdat het gewoon een goede school is, én omdat ik het wel goed vind dat ze leren over de verschillende geloven en de feestdagen etc. Ze gaan ook met de kinderen naar een moskee bijvoorbeeld, er wordt ze niets opgedrongen gelukkig. Er zitten christenen, moslims en ongelovigen op die school en ik vind dat heel goed. Maar zelf geloven, nee.
Maar dat zijn toch extreme gevallen? In de meeste kerken die ik ken zullen homo’s echt niet weggepest worden (ik zou dat ook echt niet goed kunnen praten), maar juist met pastorale zorg ondersteunt.
Haat?? Ik haat homo's niet. Ik heb een gedachtengang over het aangaan van relaties tussen mensen van het zelfde geslacht. Deze gedachtengang is gegrond op de manier hoe ik de Bijbel lees en interpreteer. En vrouwen minderwaardig? Zo voel ik me niet en zo word ik niet beoordeeld.
Oh en een van mijn beste vriendinnen is gelovig, en dat heeft nog nooit ook maar enig invloed gehad op onze vriendschap. We houden van elkaar zoals we zijn en we proberen elkaar nooit te overtuigen. Ik vind het heel fijn voor haar dat ze troost en steun kan halen uit haar geloof want ze is erg ziek en ze heeft ook echt troost en steun nodig.
Ik zeg niet dat jij als minderwaardig wordt neergezet, ik zeg dat die stromingen bestaan, en dat ze dat afaik uit de bijbel halen. Had wel zo'n vermoeden dat jij inderdaad niet pro homo's bent. En dat komt dus uit de bijbel, toch? Wel leuk, hoor. Om dan te zeggen dat ze je niet haat, dat doet ze vast veel goed nadat ze niet bij je kerk mogen, niet geaccepteerd worden door en niet mogen trouwen.
Jammer dat je t zo ervaart. Dat is niet de bedoeling. Maar normaal praten over t geloof is best lastig als er al een vooroordeel over je gevormd wordt. Toen wij gingen verhuizen was de halve straat al ingelicht dat er een zwaar gereformeerd gezin kwam wonen. Dat maakte t voor ons best lastig want de vooroordelen waren al gevormd. Later waren de naaste buren wel zo eerlijk om ons te vertellen dat we 100% mee waren gevallen. En ik kan eerlijk zeggen dat we daar wel ons best voor hebben moeten doen. Ik weet ook van genoeg gezinnen uit onze kerk die dat niet doen en zich heel gesloten opstellen. Dat is niet de bedoeling.
Ik denk dat sommige dat gewoon echt niet zien, maar ook ik vind zoiets heel denigrerend. Wat als ik zou zeggen, tegen een gelovige die oprecht in god gelooft, joh ik snap dat jij er in gelooft. Het is veel makkelijker en veiliger om te denken dat er iemand alles voor je regelt, in plaats van zelf met de situatie te dealen. Om maar niet met de verantwoording en regie van je eigen leven om te gaan, omdat je bang bent dat er hierna niks is. Om te moeten erkennen dat de wereld soms niet altijd even leuk is, en dingen gewoon gebeuren omdat er klootzakken rond lopen. Tsjah, ik zou dat erg respectloos vinden als ik zoiets zou zeggen. Wie ben ik om te bepalen waar iemand in gelooft? God, jezus, allah, het vliegende spaghetti monster. Is mij om het even. Ik zal niemand gaan overtuigen om niet te gaan geloven, en ik verwacht ook dat mensen mij niet willen gaan overtuigen.
Ja, minderwaardige vrouwen zullen extremer zijn zoals ik zei, homo's weet ik eerlijk gezegd niet hoe extreem dat is. Hoor het best veel, en dan die nashvilleverklaring laatst weer.
Ik denk dat ik wel bij de stroming hoor die jij bedoeld. En daar wordt je echt niet als minderwaardig neergezet als vrouw hoor. Ik ben wel benieuwd wat je dan bedoeld. Ik ben niet pro homo. Dat kan ook niet. Homo zijn is niet een ziekte oid waar je van kan genezen. Er is, in mij ogen, wel een duidelijke Bijbelse visie, op het leven als homo.
Maar jij stelt niet pro homo gelijk aan homohaten; dat is toch niet fair? Daarnaast zijn er zowel aan de gelovige en aan de niet-gelovige kant dingen die niet goed te praten zijn. Maar al die extremen zijn niet representatief voor hoofdmoot? (Daarnaast hoef (en kan) ik ook geen foutloos leven leiden, maar dat hoef ik gelukkig ook niet, omdat ik weet dat er al voor mijn fouten is ‘betaald’ en dat is geen vrijbrief om maar alles te doen, maar geeft wel zoveel rust en vrijheid in je leven).
Ik weet zelf niet eens welke stroming dat is, haha. Vrouwen in rokken, je muil houden en de kinderen opvoeden. Maar goed, wat homo's betreft snap je mijn punt prima neem ik aan. En die visie, uit de bijbel, is dat homo's niet ok zijn toch? Ik vind dat gewoon echt een heel raar iets. Het zal mij aan mijn reet roesten of iemand met een man of vrouw iets wil, ik kan werkelijk niet begrijpen waarom er mensen zijn die dat 1. en niet vinden kunnen en er 2. zelfs mensen zijn die dat actief willen tegenhouden. Jouw leven wordt er toch niet slechter van als homo's trouwen? Waarom kan je die mensen dan niet gewoon laten? Ze trouwen niet in jouw huis, ze wonen niet in jouw huis, ze zullen ongetwijfeld ook niet in jouw hemel komen. Waarom mogen ze dan niet? Ik gebruik je en jouw, maar goed, ik praat tegen iedereen met die gedachtegang.