Niet pro homo en homohaat is inderdaad niet gelijk, gelukkig. Maar persoonlijk vind ik dat pro homo de enige optie is. Hoe kun je nu iemand beoordelen op zijn/haar geaardheid?
Ja, dat is een woordkeuze waar je over kan vallen. Maar goed, geaccepteerd worden ze niet en zeker wel veroordeeld als slechte mensen. Als je dat beter vindt klinken, ook goed.
Een bepaalde groep religieuze mensen maken een onderscheid tussen de gevoelens en de handelingen van een persoon wanneer het op homoseksualiteit aankomt. Dus ze veroordelen (of menen dat god dit doet) bijvoorbeeld wel de handelingen, maar niet de gevoelens en ze veroordelen de persoon alleen wanneer hij of zij naar de gevoelens handelt, zoiets. Allerlei clausules om homoseksualiteit niet te accepteren en toch te menen dat zij iedereen waarderen cq liefhebben en dat het de keuze van de mensen zelf is om zichzelf buiten te sluiten. Want ja, zij handelen niet naar gods wil en worden de keuze toegedicht om die zondige handelingen achterwege te laten (en bijvoorbeeld een celibatair leven te leiden). Zo ook de vrouw onderschikt achten aan de man: ze noemen het niet minderwaardig, ze noemen het een dienstbare opstelling, of een rolpatroon dat god graag ziet. Het is een soort semantiek die het allemaal zachter moet doen lijken. Maar uiteindelijk is 'Zo heeft god het niet bedoeld' natuurlijk nog steeds een verwerping van diversiteit. En ja, ik vind dat ook enorm intolerant en zelfs hatelijk, want niet alleen accepteren zij deze diversiteit niet, zij leggen hun eigen aandeel daarin compleet buiten zichzelf. Het is allemaal de wil van een goddelijke entiteit waar zij natuurlijk niet verantwoordelijk voor gehouden kunnen worden. Ik heb niet automatisch respect voor bepaalde denkbeelden, ik accepteer ze en tolereer ze.
Ik denk dat het voor de niet-gelovigen ook lastig is onderscheid te maken eerlijk gezegd. Want ook hier op zp zijn er verschillende reacties van de gelovigen op bijv. het open relatietopic. De een zegt dat het walgelijk is en totaal niet te rijmen met het geloof, terwijl de andere (ook gelovige) zegt dat die combinatie prima kan. Dan is het natuurlijk niet zo vreemd dat er verwarring ontstaat, en het gevoel dat er veroordeling is uit de christelijke hoek. En ja, daar zijn sommige gelovigen dan ook het slachtoffer van, maar dat ligt dan toch niet bij de niet-gelovigen? (Ik merk dat ik het warrig opschrijf, sorry daarvoor. )
Maar waarom zouden ze juist ondersteuning nodig hebben dan? Ze zijn niet anders en hebben geen andere behandeling nodig.
Deze methode was ijsringen tellen. De theorie is dat ieder jaar het ijs een beetje smelt en weer harder opvriest in de winter waardoor er een hardere laag ontstaat, een zogenaamde ijsring, en door het tellen van die ringen kan je achterhalen hoe lang iets al in het ijs ligt. Ik kan het helaas niet meer vinden.. is al een tijdje terug
ik geloof zelf niet in een god, wel dat er meer is dan de aarde, maar wat ik vreselijk irritant vind is dat sommige mensen hun geloof opdringen. als ik kijk op de school van mijn dochter nu dan merk ik dat er bepaalde geloven behoorlijk verheerlijkt worden en doe je daar niet aan mee dan ben je vies slecht en beland in je in de hel of word je door vuur doodgemaakt. ik leer mijn kinderen dat je iedereen moet respecteren, dat ieder zijn eigen geloof heeft, maar dat ze het niet hoeven te geloven. ik- hoop dat de wereld ooit een keer meer respect gaat tonen naar verschillende geloven en dat de mensheid elkaar respecteert en laat leven. maar of dat realistisch is?
Ja dat lijkt me ook lastig maar het zou zomaar een fase kunnen zijn. Ik zou er niet teveel aandacht aan besteden en dan waait het misschien wel weer over.
Dat is jouw mening. Wij geloven dat God het huwelijk en een seksuele relatie bedoeld heeft tussen een man en een vrouw. En twee mannen die het bed delen is een gruwel in zijn ogen. MAAR, God zegt ook, haat de zonde maar heb de zondaar lief. Hij zegt ook, wie zonder zonde is werpe de eerste steen (alleen als je zelf perfect bent mag je oordelen, en dat zijn we allemaal per definitie niet) in onze kerk wordt niet gehaat. Iedereen is een geliefd kind van God. Maar er staat ook in de bijbel dat je je medechristenen moet aanspreken op hun zondige gedrag. Dus als een homo christen is en ondanks dat toch zijn homoseksualiteit praktiseert, dan zullen we daar wat van zeggen. Op een liefdevolle manier. Tegenwoordig is iedereen zo tollerant tegen alles wat afwijkt van de traditionele denkwijze. Alles moet maar kunnen. Maar op het moment dat iemand daar anders over denkt dan moet er wel even keihard geoordeeld worden. Hypocriet
Heel simpel. Door in gesprek te gaan met iemand over zijn gevoelens. En te vragen hoe hij dat ziet in vergelijking tot wat de bijbel zegt. Door ondersteuning te bieden in zijn strijd en vooral duidelijk te maken dat het niet over hem als persoon gaat maar puur over zijn gedrag. En ja dat kan je loskoppelen. Je kan homo zijn en er niets mee doen. Overigens geldt ditzelfde ook voor vreemdgaan, echtscheiding etc. En ook als iemand pestgedrag vertoont. En dit geldt niet voor de buitenwereld, maar voor binnen de kerk.
Ik geloof niet en iedereen mag weten dat ik atheïst ben. Ik ben enkel gedoopt, geen communies gedaan. Door mijn invloed is mijn vriend ook atheïst geworden. Onze kinderen worden niet gedoopt, zullen niet naar een katholieke school gaan, geen communie, ... Zij zullen ook geheel atheïstisch opgevoed worden. Wat ik verder van religie vind, zal ik beter voor mezelf houden.
wauw mijn mond valt hiervan open en ik stop ook met dit topic na deze reactie. Strijd? Wie ben jij om te zeggen dat het een strijd is? Echt ik vind dit zo respectloos.
En ik vind het respectloos dat niemand een andere mening mag hebben dan jij. Als iemand christen is en homo dan kan je er vanuit gaan dat hij strijd beleeft.
Jammer dat door zoiets christenen in een vreemd daglicht komen, want jij haakt af op grond wat zij zegt. Maar is dat representatief voor alle christenen? Voor mij zit een verschil in christendom, door eeuwen heen ontstaan met regeltjes. En christen zijn, een relatie met God. Betreft het thema homoseksualiteit. Er zijn mensen die zelf moeite hiermee ervaren en dus niet gek als je binnen de kerk hulp biedt en erover praat. Zolang dat liefdevol gebeurd. Ik denk wel dat de bijbel er iets over zegt, maar niet zo zwart/wit als soms uitgedragen wordt. Tegelijk ben ik van mening dat mensen die er vanuit religie wel moeite mee hebben niet direct aangekeken moeten worden. De meeste willen echt wel omgaan met homo's hoor. Zijn gewoon vrienden zoals andere, alleen strookt het soms niet met hun overtuiging en zijn daarin zoekende en dat is niet per definitie slecht.