Kijk of je ze kan ondersteunen met bijv. een avondmaaltijd langsbrengen (zonder blijven hangen voor een praatje als ze daar geen zin in hebben). Een luisterend oor als ze wel behoefte hebben aan praten. Een bos bloemen met een lieve kaart.
Laten weten dat je er voor ze bent. Wij vonden het fijn om veel visite te ontvangen van iedereen die maar wilde komen. Waarom? Omdat het de enige tijd was dat we haar konden delen met anderen. En de ladingen kaartjes hebben ons ook goed gedaan. Dat hebben we heel bijzonder gevonden. Ook later er naar vragen hoe t gaat na het verlies van ... en dan de naam noemen. Dat deed mij enorm goed. Zodat je weet dat ze haar niet hebben vergeten. En het kindje ook meetellen in t gezin. Dat zijn kleine dingetjes die wmgoed doen ook in de komende tijd. Voor nu denk ik langs gaan en luisteren misschien idd met een maaltijd oud want daar staat je hoofd echt niet naar ze hebben zoveel te regelen. Misschien ook een klein kadootje voor evt andere kinderen. Wij kregen ook juist een kadootje voor ons meisje dat knuffeltje is tot op heden speciaal en gaat ook mee op de schoolfotos bijv... maar slingert ook rustig de hele tijd door t huis. Dan wil deze ermee naar bed dan wil die even knuffelen hé dat is t knuffeltje van haar hè mam... Het zijn kleine gebaren die voor ons nu groot zijn gebleken. Wat we ook hadden iemand die 4knuffeltjes had gekocht voor de oudste 3 en 1 voor ons stil geboren meisje. Voor in t kistje. Wij hebben hem uiteindelijk er niet bij in gelaten dat vonden de oudsten gek want ze kan toch niet spelen dan houden we die liever hier om aan haar te denken... maar misschien is dat ook wat. Wees vooral jezelf en schaam je niet voor tranen. Want het is een afschuwelijke tijd. Sterkte!
Idd een maaltijd die ook in de vriezer kan als ze er op dat moment geen zin in hebben. Voel je niet beledigd als ze je niet binnen willen hebben. Wat tastbare dingen: - windlichtje met naam van het kindje of een engeltje er op - knuffeltje - kaartje met daarin een mooi gedichtje geschreven (kusjes in de wind heeft mooie) - knuffeltje - hand / voetafdrukjes setje zonder inkt Verder vergeet ook niet om ze te feliciteren met de geboorte van hun kindje, dit klinkt wat gek en je hoeft het niet uitgebreid te doen natuurlijk maar ze zijn ook ouders geworden van het kind en daar zijn de ouders doorgaans ook heel trots op. En vraag of je op praktisch gebied iets voor ze kan betekenen, helpen met de uitvaart? Zorg voor eventuele andere kinderen? Boodschappen doen? Wasje draaien, whatever. Veel sterkte.
Weet je wat mijn zus het meeste trof? Dat de naam van hun stilgeboren dochter op onze verjaardagskalender staat! Verder denk ik dat je je gevoel moet volgen. Een geschenk, een gedicht, een knuffel, een maaltijd,... het maakt niet uit. Als je maar laat voelen dat je even tijd maakt, even stil staat ... Voor hen staat de wereld stil, maar hij draait voor de rest door. Het doet zo veel deugd als mensen laten merken dat je belangrijk genoeg bent om samen met jou even stil te staan en tijd te nemen om er te zijn voor elkaar, om elkaar te troosten. En ook na een maand, een jaar, 10 jaar, haar/zijn naam nog noemen en niet verwachten dat het dan 'over' is.
Dit inderdaad. En vooral vragen waar zij behoefte aan hebben, iedereen vind wat anders prettig. Ik ben zelf geen kindje verloren maar onze baby ligt op de intensive care en ik had/heb juist geen behoefte om veel te praten of in visite... Maar alle appjes, kaartjes, belletjes en bloemen doen me erg goed.
Allereerst sterkte! Ik ben zelf moeder van een stilgeboren zoon bij 26 weken. Ik heb van een aantal vrienden een kettinkje gekregen met een zilveren hanger eraan. Het hangertje daarop staan 2 ouders met in hun hand een kindje. Beetje lastig uit te leggen. Maar het heeft voor mij zoveel waarde. Ik draag hem nu 5 jaar lang al. Zo af en toe een kaartje sturen dat je aan ze denkt is ook heel fijn.
Ik ben het met de vorige schrijvers eens. Een kaartje, iets liefs, eten, allemaal welkom. Ik had zelf geen behoefte aan bezoek, ik was veel te moe van een zware bevalling en het verdriet. Wat ik zelf fijn had gevonden als mensen na een paar weken nog iets praktisch hadden willen doen als helpen het huis op orde te brengen. Mijn vriend deed zijn best, maar voor hem was het ook zwaar en ik kon het niet opbrengen, dus het huis is heel lang rommelig geweest.
Het is voor iedereen anders maar toen wij ons kindje verloren vorig jaar vond ik bezoek erg fijn. Wel van familie en goede vrienden. Maar vraag vooral waar ze behoefte aan hebben. Als je een kennis bent snap ik dat je niet zo snel langs gaat. Dat verwachten mensen dan ook niet. Ik werd wel gek van alle bloemen die ik kreeg. Het hele huis stond vol. Ik snapte toen pas waarom mensen op een rouwkaart ‘geen bloemen’ neerzetten. Dus bloemen zou ik afraden. Het maakt het mega zwaar. Wat ik wel heel mooi vond was een armbandje die ik kreeg met de naam van onze zoon erop. Maar ook dat mensen praktische dingen kwamen doen. Mn schoonmoeder kwam strijken en schoonmaken etc. Dat was gewoon erg fijn want mentaal ben je echt kapot, en lichamelijk moet je ook herstellen. Dus ik zou iets praktisch doen of iets geven als herinnering. En vergeet ook niet de naam regelmatig te noemen.
To is niet meer actief, dus reageren is zinloos. Was überhaupt zinloos aangezien ze ook op haar andere topic een slotje had laten gooien.