Jeetje, wat reageer jij in dit hele topic agressief. En diverse antwoorden zijn ook al vaak gegeven, maar wordt niet echt geaccepteerd. Jij geeft aan ervaring te hebben, dan geef zelf eens antwoord op je vraag.
Wat @Syane en @RAppel al aangeven. Maar ik heb een beetje het idee dat dat niet is wat je wil horen? Misschien heb ik het mis hoor, maar de antwoorden staan er al.
Overigens had ts (heb de OP nog eens gelezen) maat heeft ts geen toestemming gegeven om.naar het buitenland te gaan. Niet dat ze niet op vakantie mochten. Ik heb ook geen toestemming gegeven vorig jaar om.naar het buitenland te gaan. Nederland prima maar daarbuiten niet. Dus pa heeft lekker z'n eigen plan getrokken en is toch naar het buitenland gegaan. Had ook prima in Apenstronkeradeel op vakantie kunnen gaan. En volgens mij had ts daar geen peobleem mee gehad. Maar dat is even een aanname mijnerzijds
Dat is nu net mijn hele punt. Het is van beiden niet ok. Niet beter slechter groter kleiner maar simpelweg niet Ok.
Waarom mag papa niet naar het buitenland? De enige reden die ik bedenken kan is dat er een kans bestaat dat pa niet terugkomt met de kinderen.
Maar waarom mogen je kinderen niet naar het buitenland? Kans op ontvoering? Want dat is voor mij de enige denkbare reden. Vader heeft daar net zoveel recht op als jij toch?
Dat doen ze toch beiden? Zij bepaalt immers al voor hem dat hij niet naar het buitenland mag met de kinderen. Wat ik snap bij risico op ontvoering, maar anders niet. Wat maakt het voor haar nu uit of hij met ze in Nederland blijft of naar Duitsland gaat? Natuurlijk had hij het niet moeten doen, maar zij had in de 1e plaats niet hoeven weigeren. Het zijn net goed zijn kinderen. Niet alleen die van haar.
Het is geen ‘jij-doet-het-niet-dus-ik-ook-lekker-niet’ spelletje. Waarom moet er toch altijd partij getrokken worden tussen de ouders? Waarom wil de één zo graag begrepen worden? Zoals ik het zie zijn er maar een paar die begrepen moeten worden en dat zijn de kinderen. Ze kunnen met beiden een leuke vakantie hebben. Buitenland of niet. Geen verschil.
Precies! Ze zijn van beide ouders en ze mogen het toch leuk hebben bij de ander? Of is het inmiddels zo dat het gewoon om principe gaat? Want daar gaat het aardig op lijken.
Eh ja. Daar ben je ouder voor. Je hebt, vanaf dat je gaat scheiden, 2 mensen. Je ex partner en dat is een narcistische l*l die het allerergste mag overkomen voor alles waar hij je ooit heeft aangedaan (ik chargeer maar om even de persoonlijke emotie duiden) en je hebt de vader van je kinderen. En die twee personae moet je heel duidelijk scheiden in je gedachten en communicatie. Dus ja, als ouder dien je alles in het belang van je kind te doen. Ook als dat betekent dat het botst met jouw persoonlijke belang in 'hoe ga ik om met mijn ex partner'. Want allereerst is hij de vader van je kinderen. En daarna pas je ex partner. Dus als dat betekent dat jij alleen maar beweegt en hij geeft geen millimeter toe dan slik je dat als het in het belang van je kinderen is. En 's avonds, als ze in bed liggen, ga je met vriendinnen en een grote fles wijn allemaal verzinnen wat je hem terecht aan zou willen doen. En de volgende dag is hij gewoon weer primair vader van je kinderen.