Ooooh. Schiet me nu nog een mooie te binnen van mijn nicht toen ze jonger was. Nichtje: Opa, jij bent al oud he? Opa: Ja Nichtje: oude mensen gaan dood he? Opa: ja, soms wel Nichtje: Hoe laat dan? En toen opa een keer in bad in slaap was gevallen wou mijn nicht hem een biertje brengen. Komt ze de badkamer binnen en schreeuwt vervolgens door het hele hui: Opa! Je piemel drijft!
Geweldig. Hier hebben mensen in onze omgeving lang gedacht dat wij vaak jonge kuikentjes eten. Zoonlief dacht dat aardappelkrieltjes kuikens waren.. 'we hebben zo'n pielding(braadworst), met worstels en vieze ballen(doperwten) en kuikentjes gegeten...'
Toen mijn zoontje 2 was woonde we in een heel klein dorpje. Daar woonden geen gekleurde mensen dus dat kende hij niet echt. In de stad stonden we in de supermarkt in de rij van de kassa. Er stond een man voor ons die een erg donkere huidskleur had. Ik zag mijn zoontje al een beetje stiekem zijn vingers nat maken met spuug. Maar niet echt acht op geslagen. Totdat hij bij die man de bruine kleur van zijn arm af probeerde te poetsen
Hahaaa hier ook een mooie! Een collega had een cupcake mee, vraagt een kind: "Ga jij een kutcake eten?"
Toen ik zwanger was mocht mijn pluszoontje van 3 jaar eens mee naar de gynaecoloog . We hadden hem verteld dat hij een broertje kreeg Hij had 1 prangende vraag voor de gynaecoloog : “ en waarbij nu de piemel?” Wij lagen dubbel van het lachen
Haha wat een geweldig topic! Het welbekende ‘kijk mama, zwarte piet’ naar een donkere meneer heb ik ook al eens schaamrood moeten meemaken. In onze vorige woonplaats woonde veel zwaar gelovige mensen. De overbuurvrouw liep altijd in het zwart/grijs met grijs haar in een knot. Mijn oudste was toen verzot op ‘ben en holly’ op de tv en daar kwam een heks in voor... je raad het al Na een alleraardigst praatje met de overbuurvrouw over het fantastische weer vroeg meneer; ‘bent je een heks?’ Gelukkig verstond de buurvrouw het tot twee keer toe niet. Hij was nog klein en praatte nog niet zo duidelijk. Na de tweede keer heb ik ook mijn schouders opgehaald (nadat ik al koortsachtig had nagedacht hoe ik mij hieruit ging redden) en gezegd; ‘soms is hij nog zo onverstaanbaar! Kan dr niks uithalen!’
Niet mijn kind maar de zoon van mijn vriendin, was toen een jaar of 8 geloof ik. Ik was een maand of 7 zwanger en had een behoorlijk dikke buik. Zat met zijn moeder over babykleding etc te praten. Zegt hij ineens: Krijg jij een baby dan?! Ik vond het niet echt een compliment dat hij dacht dat er blijkbaar gewoon heel veel chips in m’n buik zat ofzo
We stonden op de bus te wachten en dochterlief toen 3 jaar vroeg hoelang het nog duurde voordat de bus kwam. Na een paar x vragen was de bus uiteindelijk te laat en vertelde haar ook dat de bus te laat was. Toen de bus kwam en we instapte riep ze meteen tegen de meneer: ‘jaaa, te laat!’ We waren naar de decathlon. Vriend had nieuwe wielrenbroeken nodig en ging deze even passen. Dochter op dat moment 3 jaar ging even mee bij papa kijken. Na een paar minuten hoor je nogal hard vanuit dat hokje: ‘ohh nu is ie lang en net was ie kort’ ik weet dat het om die broeken ging maar de andere niet haha
Hmm, misschien dat juf dat erbij zei zodat pa/moe begrepen om wat voor soort heel persoonlijke dingen het gaat, zodat ze hun kind een beetje kunnen bijsturen daarin?
Hihihi oepsie Doet me denken aan mezelf als kind zijnde: M'n zus had een vriendin met een bruine huidskleur. Ik zal een jaar of 7 a 8 geweest zijn toen ik aan die vriendin vroeg: hoe kom jij eigenlijk aan die kleur? Drink jij veel chocomel ofzo?
Geweldig jullie vkinderen! Hier niet echt iets mee gemaakt wnt dochter kan nog niet praten maar dit kwam pas nog voor: We gingen samen boodschappen doen. Eenmaal in de superlange rij, zat ze wonder boven wonder braaf te wachten. Aantal mensen in de rij irriteerden zich aan een groep heren die luidruchtig stonden te lachen achter ons. Hoor je mijn dochter ineens met een mega lage stem: Ha-ha-ha en met haar voeten stampen als een olifant die aankomt lopen. Heel de rij lag in een deuk en ineens zat iedereen te lachen. Me dochter is dol op mensen immiteren. Ik maak vaker zulke dingen met haar mee. Als iemand naar haar kijkt en vertroeteld probeert ze die blik na te doen, nou... dan kan je me echt opvegen. Ze maakt haar ogen klein en trekt een heel nep lachje. Miss oftopic mijn verhaal sorry
Wij kwamen eens een keer een kleine mevrouw tegen in de stad. Ze was maar nét iets groter dan mijn toen vierjarige zoon, had een vrolijke bloemetjesjas aan maar had wel een oud gezicht. Ze liep net als hij over zo'n randje langs de bloembakken voor hem en hij dacht dat het een klein meisje was. Toen ze zich omdraaide en naar hem lachte schrok hij zich wezenloos. Hij gilde echt, begon te huilen en dook gelijk weg bij mij. Ik schaamde me wel, maar kon het me ook wel weer voorstellen.
in de laatste week voor de schoolvakantie kom ik er achter dat onze kleinste luizen heeft gelijk behandeld uiteraard. komt mijn man savonds thuis..doet hij zn hoofd naar beneden zegt ie...papa kijk es ik heb beestjes op mn hoofd..gezellig he nou de laatste schooldag heb ik hem maar thuis gehouden....hij hoeft natuurlijk niet iedereen te voorzien van deze informatie