Een uitspraak van mezelf vroeger bij een heel klein hondje bij de dierenarts loopt hij op batterijen ( had pas zo'n hondje gehad van sinterklaas) die meneer kon er om lachen En of de wippet bang was aangezien zijn staart tussen de benen had wist ik veel dat dat hoort bij die honden ik was 3
Mijn schoonmoeder was overleden dus we gingen naar de wake/uitvaartcentrum (hoe noem je dat in Nederland?) Maar er lag nog een overledene en daar waren ook mensen voor gekomen om te begroeten. Zoon loopt naar een man toe en zegt echt heel luid tegen die man 'meneer! Jij bent echt een bofkont! Een echte bofkont!' Toen vroeg ik me echt af wat ik moest doen. Wou toen echt doen alsof ik mijn zoontje niet kende Gelukkig kon die man er wel om lachen.
De vertaling : Ze vroeg toen ze bij de dierenarts een klein hondje zag 'of ie ook op batterijen liep' (ze had kort daarvoor zo'n speelgoedhondje op batterijen gekregen). Het baasje kon er wel om lachen. Ook vroeg ze toen ze nog in de wachtruimte van de dierenarts was of de whippet (= een soort hond) bang was aangezien hij z'n staart tussen de benen had. Ze wist als 3-jarig meisje niet dat dit zo hoort bij whippets en hij dus (waarschijnlijk ) helemaal niet bang was.
Ik snap m niet helemaal. Dacht je zoontje dat die man een bofkont was omdat je zoontje zich niet realiseerde dat die man voor een andere overledene kwam? Of dat die man een bofkont was omdat er zoveel mensen kwamen om hem "te begroeten"? Uitvaartcentrum noemen we dat hier in NL idd. De wake kan in het uitvaartcentrum gehouden worden.
Wij hebben nogal een vreemde vrouw in de straat en wij noemen haar heks. Totdat ik eens terug kwam van de winkel lopend en we haar tegen kwamen.. Kijk mama een heks!!  we zijn dus maar gestopt met bijnamen voor mensen
Vanmiddag.... Dochter (5) zit op christelijke school, veel liedjes over Jezus. We zaten vandaag op een vol terras met uitzicht op de kerk. Wie woont daar vraagt ze? Dus ik zeg: Jezus. Begint ze keihard jeeeeeezuuuuus te roepen (op een vol terras dus) en fanatiek te zwaaien naar de kerk omdat ze Jezus graag wilde zien. Awkward
Mijn zoontje kan nog niet praten. Dus ik ben benieuwd wat mij te wachten staat. Mijn man zegt vaak het gvd woord als hij zich pijn doet of iets niet lukt.. En vergeet dan dat zoontje erbij in de buurt is. Nu laatst lukte iets niet met zijn speelgoed (vormpje in de juiste vorm stoppen) riep hij ineens domme.. Oeps nu letten we er op dat we potjandori zeggen. Maar als hij eten of drinken ziet moet hij het hebben. Nu heb ik vaak dat ik aan zijn houding al kan zien dat hij van plan is om naar mensen toe te lopen om ook wat te "schooien" kan hem dus vaak genoeg tegenhouden. Alleen soms is hij ons te snel af en voordat je het weet staat hij dan bij mensen aan het bankje te schooien omdat gene wat ze vast hebben. En soms is hij zo brutaal om gewoon een chipje ofzo uit het zakje te pakken.. Nu vinden vele het niet erg dat hij het doet omdat hij nog klein is, maar soms zijn het ook mensen die niks met kinderen hebben en dan schaam ik mij echt. Hij kan ook echt reageren alsof hij thuis nooit te eten krijgt oeps. Zijn hem nu dus aan het leren dat niet al het eten en drinken automatisch ook voor hem is al is dat nog lastig met een 1,5 jarige.
Mijn oudste, al mopperend, rond de kerstperiode met een huis vol (ook gelovige) visite... "Pfff, Jezus! Jezus, Jezus, Jezus.... " Kreeg t schaamrood al op de kaken, totdat ze zei "ahhhh, daar ben je!" Ze was even wat figuren kwijt van de little people kerststal....
hahaha Mijn zus heeft eens, toen ze een kleuter was, een likje geproefd van een donkerkleurig medekleutertje, ze dacht waarschijnlijk chocolade smaak te gaan proeven.
Toen onze kinderen op de basisschool zaten had de directrice een niet heel erg vrouwelijk voorkomen. Alle nieuwe kleuters dachten altijd dat ze een man was. Zo ook die van ons....krijg je een verhaal van je kind... '...en toen hij bij ons in de klas was'...schat X is een vrouw dus dan zeg je 'toen zij in de klas was'. Inmiddels al vaker gezegd dus ze wisten het wel..theoretisch gezien dus blijkbaar...want, zo ging t verhaal verder, jáaaha en 'X kwam dus na de pauze bij ons in de klas omdat de juf even weg moest en HIJ vertelde zo'n leuk verhaal'. Het weten is dus voor jonge kinderen wat anders dan het ook daadwerkelijk zelf ook zo gaan zien hahaha.
Ooit eens geroepen "kutkat!" Toen de poes weer eens ergens in huis had lopen piesen. Op een dag een vreemde mevrouw in huis, poes komt de woonkamer in lopen en dochter zegt met een lief stemmetje "dit is onze kutkat" Oops...
We gingen met mijn oudste zwemmen , hij wou perse bij papa in het hokje. Ik een hokje alleen. Hoor ik hem in 1 keer heel hard zeggen , mijn Piemel is klein papa maar die van jou is wel heel groot. Ik kwam niet meer bij whahahaha