Hoe zit het met jou man zijn vrienden!? Heeft jou man ook vrouwelijke vrienden en wat vind jij daarvan?
Ik ben niet jaloers aangelegd. Mijn man heeft naast vrienden ook vriendinnen en dat vind ik helemaal prima.
Ik ben helemaal niet jaloers. Kun je het ergens ander beter krijgen, moet je vooral gaan. Hij heeft geen vriendinnen, maar vind dat het wel moet kunnen.
Ik ben niet jaloers aangelegd. Mijn ex had veel vrouwelijke vriendinnen, met wie hij leuke dingen deed en uit ging. Ik vond het allemaal top meiden dus hij deed zn ding maar. Mijn huidige partner heeft niet veel vrouwelijke vriendinnen, puur omdat hij er geen behoefte aan heeft. Wel heeft hij vaker gedetacheerd gewerkt in andere steden met vrouwelijke collega’s. Dan verbleven ze in het zelfde hotel en trokken ze met elkaar op. Ik heb mij eigenlijk nooit afgevraagd of er “meer” aan de hand zou kunnen zijn. Vertrouw volledig in onze relatie, en mocht er toch iets uitkomen dan is dat blijkbaar nodig en zijn we niet voor elkaar gemaakt. Ik heb zelf ook mannelijke vrienden met wie ik echt een goede band heb zonder ook maar de gedachte te hebben dat er een leuker dan mijn partner is.
Jaloers aangelegd, mijn man heeft geen vrouwelijke vriendinnen. Ook hij is jaloers aangelegd en heb ik geen mannelijke vrienden. Hij heeft wel veel vrouwelijke collega’s en ze gaan regelmatig op stap, dat vind ik geen probleem.
Niet jaloers aangelegd. Mijn man heeft een beste vriendin, nota bene een ex van hem. Ze zijn afgelopen donderdag nog samen de hort op geweest. Prima! Blind vertrouwen in ons en onze relatie.
Ik heb momenteel geen relatie maar ben echt niet jaloers aangelegd. Zoals iemand hier al zei: als ie t beter kan krijgen moet ie gaan. Mag hopen dat ie dan het fatsoen heeft dat eerst bij mij te melden en het niet achter mijn rug om te doen, maar mocht dat zo zijn, doei. Vakanties met anderen of vrouwelijke vriendinnen zou ik geen moeite mee hebben
Ik ben niet jaloers aangelegd mits ik de vrouw in kwestie ken. Zou hij vandaag met de mededeling komen dat ie een leuke nieuwe vrouw heeft leren kennen en dat ze gezellig iets gaan doen samen dan zouden mijn belletjes wel gaan rinkelen. Zou ik nl erg raar vinden want zulk gedrag past totaal niet bij mijn man dus behalve jaloers zou ik er ook wantrouwig van worden. Andersom net zo trouwens.
Mijn man heeft geen vriendinnen en dat zou ik ook niet goed vinden als het wel zo was. Andersom geldt hetzelfde.
Mijn vrouw heeft een paar vriendinnen maar die ziet ze niet veel. Ik ben niet jaloers als ze met hen afspreekt, vaak gaan ze dan toch dingen doen die ik niet leuk vind Voor zover ik weet is zij ook niet jaloers op vriendschappen die ik heb met vriendinnen.
Wat bijzonder dat verschil, ik zou er juist niet wantrouwend van worden. Het feit dat je man het aan je komt vertellen getuigt bij mij al dat er niet meer achter zit. Anders zou het veel meer sneaky gaan. Ik zou het verdachter vinden als hij iemand leert kennen en het geheim houdt.
Hoewel mijn man heel sociaal is heeft hij nooit de behoefte gevoeld om die sociale contacten ook te onderhouden. Wat voor hem voornamelijk telt zijn zijn gezin en familie (en dan nog niet eens alle leden daarvan). Zou hij nu iemand leren kennen, wat op zich al heel bijzonder zou zijn aangezien hij in een mannenwereld werkt en hij voor de rest niet echt op plekken komt waar veel vrouwen zijn, zou het mij enorm verbazen als hij ook nog eens moeite zou doen om een vriendschap met de dame te onderhouden. Ik zou het hem niet verbieden, wij doen nl niet aan verbieden maar ik zou me er ook niet meteen heel prettig bij voelen nee.
M'n ex werkte net als ik in de zorg, dus hij had altijd voornamelijk vrouwelijke collega's. Wij hebben elkaar op het werk leren kennen. Toen wij getrouwd waren had hij regelmatig vriendschappelijke contact met vrouwelijke collega's of studie genoten. En nooit ben ik jaloers geweest. Tien jaar zocht ik er dus ook niets achter dat hij een nieuwe vrouwelijke collega had met wie hij leuk contact had, hij vertelde hier ook gewoon over thuis. Totdat hij dus uiteindelijk opeens aankondigde te willen scheiden en O ja hij was verliefd, het was wederzijds en ze gingen met elkaar verder...... Ja hij en die bewuste vrouwelijke collega. Als ik nu terug kijk op ons huwelijk zijn er nog wel wat zaken gebeurd met vrouwelijke collega's, opeens was het contact bijv over.... Het fijne weet ik er niet van, maar ik weet wel dat er minimaal bij 1 collega iets voorgevallen is. En daarna is hij er dus met een ander vandoor gegaan. Ik was nooit jaloers...... Maar hoe groot was dan het bord voor mijn kop??
Totaal niet jaloers, zowel mijn man als ik niet. Hij heeft een goede vriendin waar hij wel eens mee afspreekt. Met een vrouwelijke collega kan hij ook heel goed. Maakt me niets uit, ik vertrouw hem.
Goh, ik was eigenlijk nooit jaloers. Ik vertrouwde mijn man gewoon. maar ik had het niet fijn gevonden als hij met een andere vrouw gezellig uit eten zou gaan of uit zou gaan. Als hij ergens zou zijn mocht hij best met vrouwen praten, maar echt specifiek afspreken niet. Hetzelfde geld voor mij ook, hij wou ook niet dat ik met andere mannen zou afspreken. Ik heb zelf ook geen mannelijke vrienden en heb daar geen behoefte aan. Op een gegeven moment gebeurde dat dus wel. Ik zat thuis bij de kinderen en hij ging lekker uit met vrienden. Waaronder ook vrouwen. En ja ik werd daar wel jaloers van want waarom kan hij wel plezier hebben met andere vrouwen erbij en niet met mij?! Inmiddels woont hij bij een ander en is onze relatie voorbij.
Ik was het vroeger wel hoor. In mn 1e relatie. Maar daar bleek achteraf ook van alles niet goed te zitten. En bij mijn ex ben ik ook jaloers geweest op 1 grietje, en zodra wij uit elkaar waren issie praktisch de avond erna met dr het bed in gedoken. Dus als ik jaloers ben dan is dat voor mij onbewust een teken dat er iets niet goed zit.