Nou ik vind het een totaal andere situatie om eerlijk te zijn en ik vind een beste vriendin (dus niet een stel) mee op vakantie wel raar.
Dat zou ik ook niet fijn vinden idd. Al zijn ze al 20 jaar vrienden, dat is vragen om problemen lijkt me. Vakantiedag 4: wederom een heerlijke warme zomeravond, ver van huis en alle verplichtingen, een ontspannen sfeer. De realisatie: "Dit had ik nodig. Fijn Dat jij er bent om dit mee te doen." Net lekker uiteten geweest (incl onbedoelde romantische sfeer, want dat is het gewoon al gauw in vakantiedorpjes), nu terug in het huisje, nagenieten van de dag en afgelopen dagen. Wijntje erbij, beetje praten of een dieper gesprek, lachen, beetje flirten, hihi..... Nee hoor, dat is mijn plek als vrouw/vriendin van, niet die van een vriendschappelijke vriendin Opgedonderd met je stomme bikini en goede adviezen
Haha heel herkenbaar dit. Alleen wat zo jammer is die meiden van de bediening op het terras zijn echt al van die mooie jonge vrouwen. Een jongen van diezelfde leeftijd zijn echt nog een guppy’s. Dan is het dus; ja schat die heeft wel potentie. Over 10 jaar is het een lekker ding
Kijk wij wonen niet samen. Dus ons leven komt regelmatig samen maar is verder toch nog erg op ons zelf. Als je samen een gezin hebt zou ik er misschien anders naar kijken, maar misschien ook niet. Ik snap wel wat je zegt en misschien ben ik apart hierin. Hoewel ik ook echt wel eens wat geïrriteerd ben geweest. Maar dat was meer omdat ik dat moment ook totaal niet lekker in mn vel zat, zakelijk liep er vanalles spaak en dus een vakantie goed kon gebruiken. Maar dat was niet omdat ik hem niet vertrouwde. Meer omdat ik er ook graag bij was geweest. Ik zou hem in de toekomst ook gewoon met haar op vakantie laten gaan (voor zover ik vind dat ik daar wat van te zeggen heb) maar 3 weken was wel erg lang. Dat vond hij gelukkig achteraf ook wel.
Als jij hier ook achter staat dan is er geen probleem natuurlijk. Maar ik zou hier zeer zeker niet achter staan, haha. Ook niet 9 jaar geleden toen we nog niet samenwoonde maar wel al verkering hadden. Een ontspannen zonvakantie met een andere vrouw terwijl je een vriendin/vrouw hebt vind ik over de grens.. (Mijn grens dan he). Maar nog maals, als jij er geen problemen mee hebt dan is dat natuurlijk helemaal prima
Voor nu in elk geval niet. Maar als hij liever met een vriendin weg zou gaan dan met mij zou ik er wel moeite mee hebben. Dat was nu niet aan de orde gelukkig en dat maakt het voor mij gewoon acceptabel.
Drie weken zou ik echt wel een probleem vinden. Niet uit jaloersheid maar omdat ik dan drie weken hier alles draaiende moet houden in mijn eentje. Hij wilde ook kinderen..
Ja maar dat is voor ons niet aan de orde. Wanneer we samen kinderen zouden hebben dan zou ik ook moeite hebben met meer dan een week. En ook als het vaker dan 2x per jaar met vrienden wordt.
Totaal niet jaloers en mijn man ook niet gelukkig. Ik héb 2 beste vrienden ( waarvan 1 homo is). Als ik ga stappen met mijn hetero vriend dan blijf ik daar slapen ( hij heeft ook een relatie en ik slaap gewoon op de bank ) Mijn man heeft ook een beste vriendin van voor onze relatie , leuke vrouw waar ik het ook goed mee kan vinden. Ze gaan ook wel eens een avond op stap. Ik ga 1 keer in het jaar zelfs een heel weekend weg met 70 mannen , slaap ook gewoon bij hun op de kamer Wij hebben super veel vertrouwen in onze relatie en in elkaar. Ik vind dat juist een teken van zelfvertrouwen en kracht. Ik zou niet weten waarom een vriendschap met andere geslacht niet zou kunnen. Als je je niet kunt gedragen vind ik je pas zwak.
Ik vind zelf dat er wel een verschil in zit dat een man al jaren een goede vriendin heeft, of dat hij in de relatie opeens een vriendin heeft gevonden. Een vriendin die al meer dan 10 jaar in een man zijn leven is zal denk ik niet zo snel een ‘bedreiging’ zijn anders hadden ze in die tijd wel een relatie begonnen. Maar met een nieuw iemand zou ik er minder gerust op zijn.
Waarom zou iemand een jarenlange vriendschap moeten opgeven? Als jij je daar niet prettig bij voelt is dit nog altijd jouw gevoel, en dan zou jij je moeten gaan afvragen waar dat gevoel vandaan komt en wat jij daar zelf ook aan kan veranderen. Waarom moet iemand een jarenlange vriendschap gaan opgeven voor de ander? Een relatie betekend niet dat je alles maar voor elkaar moet opgeven.
Wauw! Echt gewoon wauw! Ik was echt in de veronderstelling dat we in 2019 leven. Mijn oren staan echt te klapperen bij sommige reacties. Je zult in zo'n relatie zitten zeg
Oh ik verdedig niet de stelling dat je alles op moet geven. Ik denk alleen dat je niet per se ‘aan jezelf moet werken’ als je het niet prettig vindt als je man een vriendin heeft. Als ‘geen man/vrouwvriendschappen hebben’ een gedeelde norm is met je partner lijkt het me geen enkel probleem. En als dat niet zo is, zal je inderdaad samen moeten kijken wie wat voelt/vindt en waarom en of je daaruit kunt komen.
Dat is zeker positief maar voor mij hoeft dat dan niet per sé in een vriendschap met een vrouw, dat kan ook prima met een vriend. Het gaat mij er meer om dat ik het overdreven vindt dat er hier bijna gedaan wordt alsof je in therapie moet als je geen voorstander bent van man/vrouwvriendschappen naast je huwelijk/relatie. Ik zie het meer als een bepaalde norm/gewoonte dan als een schrijnend tekort aan eigenwaarde o.i.d. Toevallig heeft mijn man hier dezelfde ideeën bij dus dat is mooi makkelijk
Mijn reactie ging over de stelling «waarom zou iedereen het prettig moeten vinden dat een man een langdurige vriendschap opgebouwd heeft met een vrouw?» Omdat dat dus bewijst dat hij attent is.
Ik vind dit heel lastig om van mezelf te zeggen. Ik ben best zelfverzekerd en voel mij niet bedreigd door andere vrouwen, maar als mijn man met iemand praat die ik niet ken wil ik altijd wel weten wie het is, en waar hij haar van kent. Dus helemaal onverschillig over contact met andere vrouwen ben ik ook niet.
Wat heeft dit te maken met de tijd waarin je leeft? Vroeger was topless zonnen heel normaal en nu minder dus je kunt niet zomaar spreken van modern of ouderwets. Wel kun je spreken van verschillende normen en waarden, opvattingen, opvoeding enz. Allemaal zaken die invloed hebben op hoe je tegen bepaalde zaken aankijkt. Het een hoeft niet perse beter te zijn dan het andere. Zolang jij en je partner maar dezelfde normen en waarden delen en niets tegen je wil gebeurt is er niks aan de hand.