Natuurlijk is het belangrijk dat je dezelfde normen en waarden in een relatie hebt. En dat geldt op meerdere gebieden. We leven nu alleen wel in een tijd of maatschappij waarbij zowel mannen als vrouwen een gelijkwaardigheid tussen beide sexen nastreven. En om bij die gelijkwaardigheid te komen voor vrouwen is decennia lang gestreden. Ik ontken niet dat man/vrouw vriendschappen niet lastig zijn te vinden. Je moet moet beide enkel vriendschappelijke intenties hebben. Maar als de vriendschap werkt zonder sexuele spanning dan is er in mijn ogen geen probleem. En als ik zo’n vriendschap kan hebben kan mijn vriend dat andersom ook. Persoonlijk zou ik een vriendschap direct verbreken wanneer ik merk dat een mannelijk vriend gevoelens krijgt. En dat heb ik helaas meer dan eens gedaan. Maar die gevoelens van de andere kant ontstonden wel al heel vroeg in de vriendschap.
Ik vind het wel ouderwets. Vroeger waren rollenpatronen en vriendschappen tussen mannen en vrouwen anders dan nu. Op allerlei gebieden. Homo's waren over het algemeen nog niet uit de kast en mannen-vrouwen vriendschappen waren ook heel anders toen.
Maar het seksisme dat sommigen in dit topic tentoon spreiden is toch nooit ok? Als je dan toch over normen en waarden spreekt...
Maar over hoeveel jaar geleden heb je het dan? Mijn ouders zijn daar namelijk altijd heel vrij in geweest. Ze hebben altijd al vrienden gehad van het andere geslacht. Niemand die dat raar vind/vond. Ze zijn wel al mijn hele leven uit elkaar maar daarvoor zijn ze wel jaren samen geweest. En nog steeds bellen en zien ze elkaar zo nu en dan.
In de jaren 50 zag de wereld er compleet anders uit. Dit is pas zoetjes aan gaan veranderen in de jaren 60. Dat van gemixte vriendschappen hadden mijn ouders ook. Of vooral mijn vader. Mijn ouders zijn jeugdliefdes van elkaar en zijn nog steeds samen. Maar mn pa ging vroeger ook wel eens met vriendinnen op vakantie. En daar waren geloof ik niet altijd vriendjes bij van die vriendinnen. Mijn ma is totaal niet jaloers, die zegt gewoon als hij denkt het elders beter te krijgen moet hij vooral doen... Maar ik ben het wel echt helemaal eens met @tuc
Ik ben niet jaloers en ook niet onverschillig. Mijn man legt wel eens nieuwe 'kennis' contacten ook met vrouwen, bijvoorbeeld in de sportschool. Ik ben dan altijd wel benieuwd naar het hoe, wat en waarom. Maar ben er niet op tegen. Voel me ook absoluut niet bedreigd. Komt hij iemand tegen waar hij denkt gelukkiger mee te worden, dan is het aan hem wat hij daarmee doet. Vreemdgaan is een no go en natuurlijk wil ik graag de rest van mijn leven met hem delen. Maar wel op een manier dat we beide echt gelukkig zijn. Ik gun hem dat geluk en gun mezelf iemand die dat ultieme geluk bij mij vind. Natuurlijk zou ik heel verdrietig zijn mocht hij onze relatie verbreken.....Zoals ik zei, ik ben niet onverschillig.
Ik ben enorm jaloers en ben hier absoluut niet trots op. Helaas zo geworden door mijn vorige relaties. Laat ik wel voorop stellen dat ik mijn partner volledig vertrouw, maar vrouwen die op zijn pad komen absoluut niet. Ik merk het direct wanneer een vrouw meer wilt dan alleen maar vriendschap. In het begin van onze relatie geloofde hij dat niet, maar na het een paar keer zelf ondervonden te hebben houdt hij vrouwen gewoon af. Hetzelfde geldt voor mij, vriendschappen met mannen werkt gewoon niet, die mannen willen uiteindelijk altijd meer. Dus hij houdt het bij alleen vrienden en ik bij vriendinnen. Wij vinden het prima zo.
Je zegt dat je je man vertrouwt maar die vrouwen absoluut niet. Maar wat is dan precies het probleem? Als jij zeker weet dat jouw man niets met die vrouwen doet hoef jij daar toch verder niks mee? En daarbij, hoe weet je zo zeker dat die vrouwen iets van jouw man willen?
Ik ben niet echt jaloers. Alleen als mijn man meer tijd met een ander door zou brengen dan met mij, dan zou ik het wel lastig vinden denk ik. Maar hij gaat ook gewoon met vriendinnen om, sport er mee etc. Maak ik me niet druk om, gezellig toch? Ik heb ook heel veel mannelijke vrienden, waarvan 3 hele goede vrienden die zelfs regelmatig blijven eten. Ook als mijn man er niet is, gewoon met mij en de 2 kinderen. Maar ik kan meestal beter met mannen dan met vrouwen, altijd al zo geweest. Ik zie nu wel de andere kant, ik heb een goede vriend waar ik dus amper meer mee om ga ( mag/kan ) omdat zijn vriendin er moeite mee heeft. Ik ken hem al een jaar of 4? Zij zijn nog geen 2 jaar bij elkaar. Dat vind ik echt wel jammer, want ik mis zijn vriendschap wel.
Ja, heb ik ook een aantal keer meegemaakt. Dat is ook een van de redenen dat ik zo allergisch ben voor verbieden en beperken binnen een relatie. (en dat ik wellicht wat fel reageerde op die vriendschappen verbreken bij een nieuwe relatie. )
Ach joh als 2 dezelfde waarde en normen hebben maakt het allemaal niet uit. Pakt het goed of fout is en blijft het een verantwoording van 2 volwassenen die samen deze waarde en normen streven of het nou wel of niet ok is om vriendschappen met een ander geslacht te hebben Who cares, zoveel ellende op de wereld wrm hierom druk maken
Hoe ik weet dat die vrouwen meer wilde? Hij heeft mij berichten laten lezen die ineens te persoonlijk en seksueel getint werden om toe te geven dat ik gelijk had, hij had er niet eens aanleiding voor gegeven. Plus er is er een geweest die hem vanuit het niets ineens zei dat ze zich niet meer kon inhouden en hem zo fantastisch vond en hem vervolgens zoende, dit heeft hij dus direct afgekapt en het contact verbroken. Al die vrouwen wisten notabene dat hij een relatie had en dat is nou net waar m'n probleem zit. Waarom kunnen vrouwen een man die al iemand heeft niet gewoon met rust laten? Nogmaals hij houdt het bij alleen vrienden en ik bij vriendinnen en dat is onze eigen vrije keuze en niet opgelegd.
Maar dat gaat dan om specifieke vrouwen. Niet alle vrouwen. En dat is exact wat diegenen die aangeven niet jaloers te zijn ook al aangegeven hebben beducht voor te zijn. Maar dan moet je toch niet per se álle vriendschappen afwijzen? En dan moet je toch net meteen negatief zijn over álle vrouwen? Even iedereen over dezelfde kam scheren zeg
Dan trekt jouw man een bepaald soort vrouwen aan. Of het is toevallig zo voorgekomen. Want ik herken dat helemaal niet. Niet bij mezelf, ik bespring mijn vrienden nooit hahaha. Maar ook niet bij de vriendschappen die mijn man heeft. Wat ik wel heel erg herken is dat mijn man dan vriendinnen heeft en dan krijgen die een relatie en ineens hoort hij dan niks meer. Dat vind ik altijd heel raar. Heeft me ook vaak wel zo'n gevoel van huh jij kan wel met mijn man afspreken ondanks dat hij bij mij hoort maar nu jij een man hebt weten te strikken kan dat niet meer ofzo. Beetje jammer.
Sjonge, als je een beetje een andere mening hebt dan de meeste hier moet je je steeds meer gaan verantwoorden lijkt wel. Jammer is dat.
Dit is dan in mijn ogen dan weer een beetje een gekke vergelijking. Een groot deel van de ellende op de wereld komt namelijk door gebrek aan gelijkwaardigheid tussen mensen. En gelijkwaardigheid wordt juist door sommige mensen hier in dit topic nogal aan de kant geschoven doordat ze hun partner eigenlijk niet echt vertrouwen en als een soort willoos slachtoffer van hun sexuele drang zien.
Ik heb dit ook wel eens met vriendinnen. Dan hebben ze een vriend en wordt daarvoor alles en iedereen aan de kant geschoven. Samen op vakantie kan eigenlijk ook niet meer want dat is iets wat je met het gezin doet. Dat soort vriendschappen verwateren dan ook echt heel snel...