Ja ikke ! Ik werk volledig om het traject heen. Af en toe een dienst geschoven maar vrij wel alles geplaatst na of tussennog voor werk tijd (thuiszorg) ben nu begonnen in een verpleeghuis en nu zal het wat lastiger worden ben ik bang. Dus goed plannen. Het werken werd de 2e week heel zwaar ivm steunkousen en andere zaken. Hopelijk loop ik daar nu niet tegen aan. Maar zal toch moeten starten willen we een kans op een wondertje hebben.
Ja ik ben gewoon aan het werk. Ik werk fulltime op kantoor en geef daarnaast ook sportlessen. Dat laatste doe ik nu dus minimaal. Op kantoor geen probleem, al merk ik de hormonen in mijn reacties wel. Ik hou daar voor mij zelf rekening mee in gesprekken en correspondentie met wederpartijen. Voor de afspraken en dergelijke wordt mij voldoende vrijheid geboden. Ik heb sowieso veel flexibiliteit in mijn werk en kan mijn eigen werktijden bepalen. Het belangrijkste is dat ik mijn werk gewoon gedaan krijg. ik vind het zelfs een hele fijne afleiding op dit moment.
Oh ja vanaf gisteren voelde ik het wel met zitten aan mijn bureau al het gespannen gevoel in mijn onderbuik.
Die tip kreeg ik van een vriendin ook. Ik begrijp dat in het buitenland wordt gewerkt met een combinatie. Ach, als de reguliere dosis 150 is en ze zetten je op 100, dan is daarmee natuurlijk ook een risico dat dat net niet genoeg is. Trial en error hoe mijn lichaam reageert op de hormonen...
Ik heb bij de afgelopen poging ook het hele traject door gewerkt (fulltime management functie). De keer daarvoor was ik vrij tijdens het zwaarste deel van de hormoon behandeling. Het ging mij eigenlijk nog best wel prima af. Merkte het ook voornamelijk in mijn stemming door de hormonen, en dat ik me soms wat opgeblazen voelde en daardoor niet heel prettig in mijn vel zat. Maar omdat ik wist waar het door kwam, kon ik me steeds herpakken voordat het anderen op ging vallen dat er iets gaande was. Ik vertelde laatst een fijne collega voor het eerst dat ik pril zwanger was, en wat het hormonen traject was dat er aan vooraf gegaan was, en zij zei nogal vol verbazing: ik heb echt helemaal niets aan je gemerkt! Vond ook de afleiding wel fijn. En gelukkig kon ik wel wat schuiven in werktijden om de echo's en zo heen Punctie heb ik een dagje vrij voor genomen. Niemand die er om vroeg waarom dat was, haha!
Ooh meiden, even een egopost hier Onze tweede Eskimo heeft het ontdooien wel overleefd en we hebben vanmiddag een terugplaatsing!! Zo blij Vooral ook een onwijze opluchting na vorige maand
zie t al voor me, op de kop foto van t piekeren en hopen en duimen Geeft wel een heul ander beeld van de wachtweken
Een veel leuker en relaxter beeld wel! Alhoewel... relaxed... die foto maken blijft een uitdaging... Ik hoor het mijn man al zeggen *kuch* “mafkees” *kuch*
Yes haha en was meteen een kouwe pijnlijke prik vanmorgen om 6:30 K was alweer ff vergeten hoe t voelde
Hihi, je vergeet zo makkelijk hoe oncomfortabel het kan zijn he? Hopelijk gaat het de moeite meer dan waard zijn, straks! Ga weer duimen!