Je vraagt hoe je je verzoeken aan de verloskundige kan voorleggen. Heel simpel, door het bespreekbaar te maken. Maar als tip wil ik je graag meegeven niet meteen je volledige eisenpakket op tafel te leggen, maar door je zorgen te delen. Het zijn tot nu toe jouw verwachtingen en geen feiten. De verloskundige heeft vast ervaring met zowel vrouwen met een smal bekken en vrouwen met migraine. Mijn ervaring tav zwangerschapcontrole is dat zolang alles goed gaat je bij de verloskundige loopt, maar zodra je vanwege een reden medisch wordt ga je naar de gynaecoloog. Je verwachtingen zijn nog geen werkelijkheid en dus zal je waarschijnlijk naar de verloskundige gaan, waar je overigens een stuk persoonlijker begeleid zal worden. Na 6 jaar gynaecologie is het bij mij ook wel persoonlijker geworden en ik heb mijn vaste gynaecoloog die mij goed begeleid, maar tijdens de eerste zwangerschap kwam ik bij een arts assistent en dag beviel niet. Als ik hoor wat bij een verloskundige besproken kan worden, is dat heel anders dan bij de gynaecoloog. Mocht je toch bij de gynaecoloog terecht komen zal hij/ zij naar mijn verwachting ook de zwangerschap verder afwachten voordat er keuzes over de bevalling worden gemaakt. Ik ben nu ruim 36 weken zwanger en een week geleden hebben we pas de datum voor de inleiding vastgesteld voor wanneer ik bijna 39 weken zwanger ben. Aanleiding bij mij zijn 2 overleden kinderen 6 jaar geleden.
@Wielrenster32 ik denk dat je de allereerste reactie van @Muisje2016 nog eens moet lezen. Zij geeft aan verloskundige te zijn en dat er wel degelijk mogelijkheden zijn om jou situatie met een gyn te bespreken. Dus ik zou gewoon naar de verloskundige gaan en jou situatie uitleggen (strijdbaar is niet per definitie een slechte eigenschap, maar eerst op een rustige manier). Het klinkt alsof je de afgelopen maanden veel hebt meegemaakt en in je reacties merk ik dat er boosheid en teleurstelling is. Goed dat je daar over praat met een psycholoog. Mijn ervaring, ik heb een erg empathische gyn waar ik tijdens en na mijn zwangerschap veel aan heb gehad (woon niet in Nederland, maar die zijn er vast in Nederland ook). Ik zou op zoek gaan naar zo iemand en je angsten bespreekbaar maken. Waarschijnlijk wordt er nog niet direct een ks ingepland maar als je een goede aanspreekpartner hebt dan kun je daar terecht. Ik heb een spoedkeizersnede gehad en het lichamelijke herstel ging erg voorspoedig. Ik zou er ook niet vrijwillig voor gekozen hebben maar dit bleek na 32 uur bevalling de beste keuze. Succes, als je een slotje op je topic wil dan kun je @Beheer taggen.
Ik kwam zojuist dit artikel tegen , het is misschien niet helemaal relevant aan dit onderwerp van @Wielrenster32 - maar zeker interessant genoeg om even te lezen!! https://www.gelderlander.nl/gezond/de-wetenschap-over-ptss-een-op-de-tien-ervaart-bevalling-als-traumatisch~a75cefd9/
To op een forum krijg je meningen of je dat nu wilt of niet. En bij een onderwerp als dit kunnen die ook afwijkend of negatief zijn. Wil je dat niet dan moet je niets plaatsen. Verder zitten hier vrouwen die daadwerkelijk zijn bevallen op alle mogelijke manieren. Jij hebt geen enkele ervaring op dat gebied en geen idee hoe dat echt is. De ervaringen van een paar familieleden (waarbij je niet alle gevallen benoemd waarbij het prima ging) zeggen niets over jouwindividuele gezondheid. Iedere bevalling is anders. Je kunt je wensen beter met een arts en gyneacoloog bespreken. Die kijkt of er noodzaak is. En dat is in Nederland zeker niet altijd het geval. Wellicht had je dit beter voor je zwangerschap kunnen bespreken en regelen. Een keizersnede is geen recht maar een noodzaak die door een specialist wordt bepaald. En staat los van geld (gelukkig).
Mijn moeder heeft alrijd erge hormonalen migraine gehad. Je hoeft het niet te geloven maar tijdens de zwangerschappen was het enigste moment dat ze klachten vrij was. Er is dus nog hoop dat het even weg blijft. Het licht er maar net aan hoe je op hcg reageer.
Hier hormonale migraine elke maand. 3x een heerlijke zwangerschap zonder migraine gehad Enkel rond de 18 weken wat hoofdpijn maar dat is meer door de termijn. Hier zelf een meervoudig beperkt kindje maar een keizersnede is echt nooit besproken. Wel een inleiding in mijn geval.
Hier ook gedacht over een keizersnee. Met mijn achtergrond en risico’s tijdens zwangerschap en bevalling was er geen sprake van een keizersnee hoor. Zwangerschap uiteindelijk zwaar maar prima voldragen. Bevalling ging prima. Pas bij t laatste stukje ging t minder. Dochtertje zat klem achter mn bekkenbodemspieren. Flink ingeknipt en daar was ze. Later bleek dat mijn stuit gebroken is en mijn dochtertje een nekblokkade had. Dus toen ik in t voorjaar zwanger bleek dit meteen met de vk en gyn besproken. Dit was geen directe aanleiding voor een kzs. En ik loop ook in België ivm herhaalde miskramen en ook daar worden ze wat terughoudender hoor. Ondanks dit alles kijk ik terug op een prima bevalling. Alleen het herstel van mn stuit was vreselijk pijnlijk. Als ik toch nog een tweede mag krijgen wil ik t toch natuurlijk proberen.. keizersnede heeft ook voor t kindje best wat risico’s. Zeker als ze te vroeg gehaald worden. Die laatste weken zijn zo belangrijk om je kindje klaar te maken voor de wereld. Daarbij is de vaginale flora de eerste aanraking met bacteriën etc zo belangrijk voor de weerstand. Ik hoop echt dag je inziet dat een keizersnee niet DE oplossing is. En bevallen is ook echt geweldig magisch.
Je zegt het alsof het een vaststaand feit is, maar voor sommigen is het een noodzakelijk kwaad en niks magisch aan.
Ik ken echt niemand die bevallen magisch vond, maar dat zal wel aan mijn vriendenkring liggen. Het hoort erbij is het meest positieve...
Niet misschien voor een is maar ik ben destijds op eigen verzoek ingeleid, omdat ik al maanden slaapproblemen had vanwege de rusteloze benen. Ik heb een linker spastische verlamming en heb dus ook sneller pijn aan mijn benen. Dat was voor de gyn genoeg reden om mijn verzoek tot inleiding te honoreren.
Ja dat kan het echt wel zijn hoor. Het moment dat je lichaam aangeeft dat je kindje eraan komt, je je volledig over moet geven en je lijf alles over neemt, hoe je in een bubbel terecht komt, wat een oerkracht er vrij komt en dan t moment dat je je kindje op de wereld zet is echt bijzonder hoor. En ja ik vond t magisch..
Nou zeker. Vooral als je dat met 23+6 overkomt, de verpleging aangeeft dat er geen stoppen meer aan is, de kinderarts je net heeft verteld dat het te jong is voor een 'actief' beleid, dus dat je kind zal komen te overlijden, dat het de 2e op rij is die t niet overleeft, dat je je stinkende best doet om tegen de weeën te vechten en dat je bij voorbaat al weet dat je de strijd en je kind gaat verliezen. Echt magisch man, zo'n bevalling
Klinkt als een slechte roman. Voor alsnog vind ik het hele zwanger worden/blijven gedoe eerder een nachtmerrie, dus denk dat ik er wat gekleurd in sta. Was toch liever een week gaan skieen in maart en dat de baby daarna werd afgeleverd. Maar ja dat was geen optie.
Als je goed leest was mijn zwangerschap dat ook. En als je goed leest zie je ook dat zwanger worden hier geen lolletje is.. En ja je staat er hij voorbaat als negatief in dus waarom zou je ook maar een klein beetje de andere kant op denken. Zolang een gyn geen noodzaak ziet zal je geen keizersnede krijgen. Voor moeder en kind is vaginaal bevallen ( met uitzonderingen daargelaten ) het beste.
Ik kwam juist niet in een bubbel terecht maar raakte in paniek. We wisten toen nog niet dat ik klassiek autisme heb, en dat al die verschillende stagiaires aan mijn bed mij, doordat ik voor mijn gevoel als proefkonijn mocht fungeren (het lukt haar niet om het infuus aan te leggen, waarna de verpleegkundige het moest overnemen) mij niet aan de bevalling kon overgeven. En ik dus in paniek raakte, en ik jaren niet voor een tweede durfde te gaan.
Ik lees ook wel met verbazing de negatieve reacties op een keizersnede. Ik heb 2 x een keizersnede gehad. En nee, dat is geen kleine ingreep, en er zitten zeker risico’s aan. Maar niks kunnen na een keizersnede is ook niet altijd zo. Onze zoon is nu 2,5 week en na 2 dagen kwam ik uit het ziekenhuis en kon ik gewoon zelf onze zoon verzorgen hoor. Ik ga nog geen zware dingen sjouwen natuurlijk. Maar de andere 3 kinderen verzorgen, de afwas, was, eten maken, ik doe het gewoon allemaal weer. Bij onze oudste dochter een flink trauma opgelopen door de bevalling en toen voelde ik me toch echt slechter. Vreemd genoeg ging de bevalling van de jongste dochter prima, en kwam het trauma deze zwangerschap terug.