Oh bah wat vies...gelukkig wordt je er van verlost...wat een verademing dat je ze straks niet meer heb
Het is, als ik heel eerlijk ben, ook geen open gesprek van jou kant. Een arts moet doen wat jij wilt, eigenlijk eist, en anders is het niet goed. Artsen hebben ook regels waar ze zich aan moeten houden, anders kost het hun ook hun baan, en mogen ze misschien in het uiterste geval hun vak nooit meer uitoefenen. Ik snap wel dat een arts niet klakkeloos een keizersnede op verzoek gaat uitvoeren, wanneer hier medisch gezien geen reden voor is.
Oh dat lijkt me idd frustrerend zeg. Mooi dat jullie dan morgen samen therapie hebben. Hopelijk leverd het daarna wat meer op. Heb je dit punt al geuit naar hem of wordt morgen de eerste keer?
Ja hebben we het al wel vaker over gehad, hij is ook 1 keer eerder mee geweest verder is de therapie op mij gericht. Wel fijn dat hij een keer in de zoveel tijd ook word uitgenodigd! Als we erover praten dan is het vaak wel van ja stond er niet zo bij stil maar ja kunnen beter in de ochtend doen ja
ik snap jouw punt wel inderdaad, keizersnede zal ook niet gaan gebeuren denk ik. Maar iemand kwam laatst met hands off bevallen, dat word blijkbaar vaker gedaan.. dus daarin zou de gynaecoloog wel kunnen meedenken maar misschien kan ze beter niet naar gynaecoloog en gewoon alles met verloskundige bespreken als ze hands off wilt bevallen. Zal ook niet elke verloskundige willen doen misschien, maar wel fijn als een gynaecoloog of een verloskundige haar daarin wilt helpen met zoeken naar iemand die daar verstand van heeft denk ik
Nee klopt, het is geen open gesprek van mijn kant. Maar wat moet ik dan? Een angst van tig jaar aan de kant zetten? Helaas werkt dat niet zo, al zou ik het super graag willen. Daarom wilde ik ook wachten met zwanger worden zodat we de tijd hebben. Maar iets heeft anders beslist. Ik doe of ks of ik doe het zelf, maar dat is ook niet goed. We gaan het zien
@Zonnetje19 Probeer eerst maar een band met je vk op te bouwen en als die er is en ze is als enige erbij is het dan ook een probleem? Zelf doen lijkt me niet verstandig en al helemaal niet bij een eerste je weet niet wat je kan verwachten. Ik denk dat beetje geven en nemen moet worden. Zodat jij en de vk of gyn wat dichter tot elkaar kunnen naderen. En onthou ze hebben meer gezien/verhalen mee gemaakt dan jij denkt. En willen met veel rekening houden mits het verantwoordelijk blijft natuurlijk. Ga het gesprek volgende keer neutraal in.
ohh ik dacht dat je dat wel een optie vond.. pfoe dan zou ik ook wel stressen ja.. sorry denk wel dat het dan lastig word.. ik hoop voor jou dat alles soepeltjes verloopt.. maar als je straks zover bent dat je gaat bevallen en er komen complicaties dan moet toch een verloskundige komen of een gynaecoloog en die gaan op dat moment (lullig gezegd sorry) schijt hebben dan aan jouw regels.. voor jouw veiligheid en voor veiligheid van jouw kindje.. houd er rekening mee dat dat wel kan gebeuren.. Ook niet als zij in de woonkamer zou zitten en jij bevalt in de slaapkamer? Vind wel knap hoor dat je dat zou aandurven.. ik raak al half in paniek bij de gedachte dat er geen verloskundige in de buurt zou zijn.. hopelijk komt er nog iets zinvols uit de gesprekken! Maar wat als daar niet uitkomt waar jij op hoopt?
Oh wat een moeilijke situatie. Blijf idd bij jezelf. Je baby heeft straks het meest een een rustige moeder en wanneer jij een trauma herbeleeft is dat alleen maar schadelijk en dat moet gewoon verkomen worden. Dat moeten zij nog gaan inzien. Van hun kant is het logische dat ze het niet zomaar aannemen, dat zullen ze idd ook niet meteen mogen. Ik begrijp dat je nu geen therapie meer hebt. Het jammere daarvan is dat een therapeut vaak veel meer voor elkaar krijgt en sneller serieus genomen wordt als hij/zij iets zou opstellen voor je om te gebruiken. Iets in de trant van 'schadelijke gevolgen voor jouw geestelijke gezondheid' enz.
Je komt ook niet over alsof je open staat voor therapie om je angst te gaan verwerken. En op die manier wordt het, in mijn ogen, voor elke zorgverlener heel moeilijk om jou te helpen..
Ja is het ook, heb altijd al angst gehad voor aanraking en doe niet eens uitstrijkjes enzo... Ja ik weet het maar als een therapeut niet helpt, en heb er al meerdere gehad hoor. Ik ga dit gewoon bespreken met de vk en huisarts, als ik niet een miskraam krijg door al het stress wat ik hiervan beleef. Ben echt ten einde raad Het spookt constant door me hoofd Ik moet maar even het gesprek afwachten en het voor nu loslaten anders gaat het gewoon niet goed.
Ohja heb vele gesprekken hierover gehad maar was toen aan de pil en toen kreeg ik het al warm en paniekerig toen ik er aan dacht.
Je hebt al een goed begin gemaakt door uit te gaan kijken naar de 10 weken echo en het vertellen aan mensen. Dat zijn de geweldige kanten van je zwangerschap. Je daar een voorstelling van maken doet de stress hopelijk wat dalen. En dan lekker iets gaan kijken of doen wat je afleidt. Makkelijk gezegd ik weet het. Maar je kan het!
Ja dat is de leuke kant...als ik dat red uiteraard. En voor de rest laat ik het los voor nu. Later ga ik weer stressen
Mijn schoonouders komen straks om te praten aan de hand van mijn bericht van vanmorgen. Over dat ik negatieve uitspraken van hun kant over of deze behandeling nu wel echt gaat helpen nu even niet meer kan hebben omdat ik mijn best doe om zelf positief te blijven. Mijn vriend voelt zich momenteel echt helemaal niet goed..pfff we kunnen gewoon geen gezeur hebben nu. Hopelijk valt het mee
Ik lees/leef veel mee met jullie, maar er gebeurd zoveel dat het even te veel is om op iedereen te reageren. Ik hoef nog maar 2 dagen te wachten en dan weet ik waar ik aan toe ben jeej.. enige gekke is dat ik sinds vandaag de hele dag lichte menstruatie krampen heb. T sluimert op de achtergrond zeg maar. Ook vind ik parfum luchtjes heel vies.. ik irriteerde me er heel erg aan in de supermarkt. Dit herken ik niet, maar ik sta nergens meer van te kijken dus alles kan ook wijzen op pms klachten en een voorbode op mijn menstruatie zijn. Tijd zal t leren . Maar voel me gelukkig verder prima, als in ik heb rust in wat er ook gebeurd. Helemaal goed voel ik me nl niet want ik ben soms bloedje chagrijnig haha (vooral op me kat die echt de hele dag bleef zeuren grrr).