Gelukkig veel herkenbare reacties Mijn moeder past ook geregeld bij ons op 's avonds zodat we uit eten kunnen etc, maar we gaan dit keer echt stappen dus we zijn niet terug voor 0300 uur.. Vandaar dat hij daar gaat logeren. Maar als ik de reacties zo lees schijnt het snel te wennen, ik hoop dat ik hem over een tijdje makkelijker bij mijn ouders kan laten logeren zonder me rot te voelen. Want zelf vindt hij het altijd hartstikke leuk daar dus het zal ook vast wel goed komen
Voor mij gevoelsmatig.. Want mijn zoontje vindt het dus altijd super leuk met mijn moeder maar het is meer dat ik hem gewoon graag bij me wil houden. Maar quality time samen is ook belangrijk want hij en ik zijn uiteindelijk de basis van ons gezin.. Daar profiteert mijn zoontje ook van als wij het samen goed hebben.
Ja klopt, maar je zoontje profiteert er ook van als hij het niet alléén goed met jou heeft, maar een dergelijke band met iemand anders (bijvoorbeeld oma) heeft. Zal toch nooit dezelfde band worden, maar wel ánders, goed en aanvullend. Om maar meteen heel dramatisch te doen ,stel in het aller- allerergste geval, er gebeurt wat met jou. Dan is het voor iedereen toch fijn om te weten dat zoon een plek en persoon op de wereld heeft waar hij zich zeker en vertrouwd voelt? Misschien draaf ik een beetje door, maar het zijn wel dingen waar ik over nadenk.
Beide kinderen zijn nooit uit logeren geweest. Als we een avondje weggaan komt er een oppas aan huis. Als het laat word. Gaat de oppas gewoon in het logeerbed slapen. Heb ook nog niet de behoefte om de kids te laten logeren. Gaat prima zo. Oudste is trouwens wel bijna 1x gaan logeren bij opa en oma. Toen mijn bevalling begonnen was. Maar toen de baby geboren was en mijn ouders kwamen. Kwam dochter ook mee. Die moest naar mama toe. (23u) Ook al komt ze sowieso 2 dagen bij oma per werk. En is ze super gehecht aan haar.
Ik snap wat je bedoelt maar ik denk dat je mij verkeerd begreep ik bedoelde, quality time met mijn man is ook belangrijk, daar profiteert mijn zoontje ook van
Aaaaaaaaah ja die snap ik helemaal!! Is ook één van mijn hoofdredenen voor het uit logeren sturen! Excuus, verkeerd begrepen!
Zoon is met 10m voor het eerst een nachtje weg gegaan zonder ons. Dochter met 1,5 jaar (toen ik klaar was met de bv). Als wij naar onze ouders gaan, blijven we daar meestal ook een weekend logeren, dus mét ons al vanaf geboorte, het is niet vreemd voor ze. Mijn oudste twee tellen de dagen af naar elke vakantie, want dat betekent logeren. Ik heb ze in de afgelopen 5 weken amper thuis gehad. (Verdeeld over beide opa's en oma's en zoon nog naar zijn neefje om te logeren). Wel gaan we elke week minimaal één keer op bezoek! Wat een drukte dat heen en weer rijden want ze wonen allemaal op 1-2 uur afstand. Zoon is nu al weer thuis want die heeft nog een zomerkamp volgende week (wel thuis slapen) en dochter komt dinsdag ein-de-lijk weer thuis. Mijn hemel wat mis ik mijn kinderen! Maar die blije koppies zien via skype maakt heel wat goed. Bij opa en oma mag en kan alles natuurlijk.
Ik ben ook geen fan van logeren. Denk ook omdat ook er zelf niet mee opgegroeid ben. Mijn oudste is voor het eerst gaan logeren bij opa en oma toen ik ging bevallen. Ze hebben met z'n drieën tot 5uur wakker gelegen In de kerstvakantie heeft de oudste nog een keer bij opa en oma gelogeerd omdat ze dat zelf graag wilde. Dat ging prima. In september gaan ze beide bij opa en oma logeren omdat man en ik een feestje hebben. Bij de oudste heb ik er nu geen moeite meer mee. Omdat ze het zelf aangeeft. De jongste vind ik nog wat lastiger.