Ja ben er een beetje klaar mee moet ik zeggen. Maar ja, je doet er ook niks aan. Nu eerst afwachten en hopen dat de echo meevalt. Dan krijg ik hopelijk (vooral in mijn hoofd) weer een beetje ruimte om aan mijzelf te werken. Voel me overal een beetje te kort komen momenteel. En mijn gewicht is eigenlijk wel het laatste waar ik mij nu druk om maak.
Allemaal bedankt voor de lieve reacties trouwens. Doet me even goed vandaag. Beetje rotdag gehad. Dus top!
een kleding maat kan toch geen ondergewicht aanduiden? een bepaald gewicht zorgt voor ondergewicht de maat toch niet?
Met mijn lengte zou ik te licht zijn om maat 36 te moeten passen, het klopt dat de ene 36 niet de andere 36 is maar zeggen dat het gezond is wanneer iedereen maat 36 past ipv de gemiddelde 40/42 klopt ook niet.
Mijn dochter keek vandaag in de supermarkt heel raar naar een meisje. Daarna keek ze mij heel vies aan. Ik vond het nogal onbeschoft van der maar besloot even te kijken waarom ze dan zo raar deed. Het meisje stond op der blote voeten.. voeten waren ook nog eens hartstikke vies, moeder liep een stukje verderop en er waren nergens schoenen te zien. Ik snapte gelijk waarom mijn dochter zo raar deed. Het was gewoon hartstikke vies om dat te zien. Je doet schoenen aan zodra je naar buiten gaat, laat staan naar een winkel. Ja daar viel mijn mond even van open.
Misschien is het beter om het ideaal van maat 36 gewoon te laten varen en uitgaan van gezonde bmi en lichaamlijk gezondheid . En dat kan prima in een andere confectie maat!
In Nederland? Op straat kan nog, naar ze kunnen overal kleding en schoenen krijgen (Als ze dat willen)
Waar mijn mond momenteel van open valt. Onze achterburen op de camping. Hun kind huilt (noem het gerust brullen) al voor de zoveelste nacht achter elkaar. En ik hoorde vanavond van de andere buren dat ze haar gewoon laten brullen, want ze valt vanzelf wel in slaap..... Dat je dat thuis doet prima. Maar mensen je staat in een tent op een camping, iedereen ligt wakker door jullie krijsert.
Als ze illegaal zijn dan is dat al minder makkelijk.... Maar bij Leger des Heils ofzo kunnen ze altijd kleren krijgen. Ik ken een familie die na jarenlang in Zuid-Amerika gewoond te hebben erg moest wennen aan schoenen. Zij hebben nog heel lang zo veel mogelijk op blote voeten gelopen. Ik werk al zo lang met (bijzondere) kinderen dat ik nergens meer vreemd van opkijk wat kleding of gedrag betreft. Iets kan zoveel redenen hebben. Misschien was het meisje autistisch? Licht verstandelijk beperkt? Hadden ze om een of andere reden enorme haast om naar de winkel te gaan? Of bestaat er zoiets als een blote voeten challenge?
Vanmorgen mijn middelste naar groep 3 gebracht, stik druk natuurlijk want alle ouders zijn de eerste 5 min van de nieuwe schooldag aanwezig. Mijn middelste stond verstijfd aan de kapstok en kwam niet in beweging, ik probeerde haar rustig aan te moedigen en wuifde uitnodigend naar de deur. Staat er zo’n mega gehaaste, mega shaggie moeder achter mij, trekt me aan mijn jurk aan de kant en snauwt dat ik FF UIT DE PAD MOET ZODAT ZE ER BIJ KAN! Die krijgt morgen eerst even met mij te maken en mag haar excuus aanbieden, naar mens bah.
Daar valt mn mond ook van open ja... Sneu voor het kindje ook. Een kwartiertje huilen uit koppigheid, temperament of boosheid, oke. Maar als het angst is of pijn of verdriet.. En dan zo lang, arm kind!