Het leven is ook zeker niet te plannen hoor! Ik had het geluk heel makkelijk zwanger te worden en nooit een miskraam gehad, maar binnen mijn gezin is er ook de ervaring dat er met veel ellende 7 jaar op een eerste kindje gewacht moest worden. Ik heb de andere kant dus ook van heel dicht bij meegemaakt. We hebben uiteraard meer redenen om nog even te wachten, namelijk dat we al 2 kindjes in juni hebben. Mocht ik nu direct zwanger raken dan zit de verjaardag er weer heel dicht op. Daarnaast zijn wij net naar een nieuwbouwhuis verhuisd en zijn we nog volop aan het klussen en wil ik zelf nog een paar kilo afvallen voordat we weer een poging gaan wagen. Voor hetzelfde geld duurt het dit keer minstens een jaar voordat ik zwanger raak hoor, maar we gaan dus in elk geval niet eerder proberen dan oktober. Dat we dan waarschijnlijk gebruik kunnen gaan maken van de verlofregeling is dan een bijkomend voordeel waar ik erg naar uit kan kijken
Hier ook niet op het verlof gewacht haha. Mijn man heeft na m'n keizersnede twee weken zorgverlof gekregen en heeft daarna nog twee weken vakantie opgenomen. Ik verwacht bij de tweede eigenlijk ook wel weer een keizersnede dus dan zal hij hetzelfde doen.
Nou wij weer thuis en ook even goed gepraat over mijn onzekerheden. Mijn vriend staat er juist heel nuchter en makkelijk in. Hij zegt er echt klaar voor te zijn en vind dat we gewoon geen voorbehoedsmiddel moeten gebruiken. Als het komt dat is het welkom en anders moeten we gezegend zijn dat we drie meiden hebben. Voelde wel even fijn om te horen. Bij thuiskomt hadden we het gelijk ook wel 'gezellig' En volgens mij zit ik nu ook in mijn vruchtbare periode volgens de kalender. Had nog paar ovu testen liggen maar had geen piek gisteren en loopt juist vandaag af. Net als de vorige keer heb ik blijkbaar vrij vroeg een eisprong.
Planning: Mauzy82 - 37 jaar - 1e kindje - Augustus Pioenne - 29 jaar - 1e kindje - Aug/Sept MICH18- 28 jaar - 4e kindje - September PieterKonijn - 28 jaar - 1e kindje - September Tulpmama - 36 jaar - 3e kindje September Joyce2013 - 33 jaar - 3e kindje - Sept/Okt M00nL0ve - 28 jaar - 1e kindje - Sept/Okt MIss X - 33 jaar - 4e kindje - Juli/Aug Zus9 - 30 jaar - 3e kindje - Sept/Okt KellD - 27 jaar - 3e kindje - Okt/Nov Rhombi - 33 jaar - 4e kindje - November Stemine - 34 jaar - 2e kindje - December djoyz - 27 jaar - 1e kindje - Nov/Dec/Jan ☺ Begonnen: Tilburg - 36 jaar - 2e kindje - ronde 08 CupCake88 - 31 jaar - 3e kindje - ronde 02 Roosxxx - 26 jaar - 1e kindje - ronde 04 Pioenroos92 - 27 jaar - 3e kindje - ronde 01 Enigma - 37 jaar - 1e kindje - ronde 02 Rebo - 33 jaar - 4e kindje - ronde 02 Luisteraar - 31 jaar - 2e kindje - ronde 1 MIss X - 33 jaar - 4e kindje - ronde 02 - NOD lijstje: Pioenne - NOD 31 augustus Luisteraar - NOD 1 september CupCake88 - NOD 4 september Pioenroos92 - NOD 4 september Rebo - NOD 8 september MIssX - NOD 7 september Tilburg - NOD 16 september Roosxxx - NOD 21 september ❥ Zwanger: Leesteken - ronde 01 Sammetje83 - 36 jaar - 2e kindje - ronde 02[/QUOTE]
@PieterKonijn Het leven is ook inderdaad niet te plannen! Dus de keuze is in elke persoonlijke situatie natuurlijk op andere dingen gebaseerd. Voor mij is het een samenloop van een aantal dingen, waaronder dus de verlofregeling. Maar ook mijn lichaam is er nog niet helemaal klaar voor en eerder zou betekenen dat er misschien nog een kindje in Juli geboren zou worden.. verder vind ik minimaal 2 jaar verschil een fijn idee. Dus het is niet alleen maar de verlofregeling.. Deze is meer doorslaggevend geweest. Verder hebben we de 30% loon, dat die maand niet wordt uitbetaald, aan de kant gezet. Ik snap dat je twijfelt heel goedIn jouw geval zou ik inderdaad ook twijfelen of een verlofregeling het wel waard is om te wachten... als jullie kindje net buiten de verlofregeling valt, dan heb je nog steeds je mooie kindje en maakt dat op dat moment ook niet zoveel meer uit denk ik. En als je kindje wel binnen de regeling valt had het zo moeten zijn succes met je keuze!
Aangezien dit ons laatste kindje zal worden vind ik wachten totaal geen probleem. Zouden eigenlijk januari pas starten en dat is door rammelend eierstokken naar voren gehaald. Maar nu ik eenmaal gestopt ben met de pil heb ik al meer rust omdat ik er serieus mee bezig ben nu. Ook zal het mijn 3e keizersnede worden en met nog 2 rondlopende kids zou hulp erg fijn zijn. Vorig keer had ik door een tekort maar de helft aan kraamhulp en mijn man kon lastig vrij nemen waardoor ik te snel te veel geen ding wat mij herstel niet bevorder heeft. Hij had uiteindelijk een weekje maar pas na 4 weken ofzo. En omdat je voorheen maar 2 dagen kreeg en ik dus die 2 in het ziekenhuis doorbreng hadden we eigenlijk bijna geen tijd met elkaar in het begin. Ik weet het valt niet te plannen maar de keuze om iets langer te wachten (1 maand) zal ons hopelijk de rust geven om een goede start te maken. Ik weet dat met 39 weken de baby gehaald zal worden en verwacht niet dat het zich eerder zal aandienen. Eerste met 42 weken nog niks en de 2e met 39,2 gehaald maar ook nog steeds niet ingedaald of aanstalten op en een bevalling. Het kan altijd anders lopen maar dit voelt voor ons goed.
Kunnen jullie mannen allemaal zo lang weg van hun werk? Die van mij kan dat niet helaas.. Ik had een discussie met een vriendin maar als je zegt 2 dagen voor nod of 2 dagen voor ei dan reken je toch DE dag niet mee ik niet eigenlijk, zij vertelde mij dat je dat wel moet doen
Nou kunnen, het is wettelijk vastgelegd. En een werkgever mag het dus niet weigeren. Dus ik houd daar verder geen rekening mee met het weg kunnen. Maar denk wel dat het kan, plannen ze minder werk in het het ruim van te voren duidelijk om welke periode het ongeveer gaat. Nee klopt, ook altijd geleerd dat je de dag niet mee telt. 2 dagen tot NOD zijn de 2 dagen er voor en dus niet dat NOD op die 2 valt zeg maar. Je vriendin zit er naar mijn weten inderdaad naast.
Bij mijn man is dat niet te doen minder werk in plannen. En zo heb je natuurlijk meer functies zoals bazen ect Ik zit zelf nu bij een uitzendbureau dus het kan goed zijn dat ze me geen verlof geven maar gewoon er uit zetten.
Dat zou ik bizar vinden hoor als ze je ontslaan ! Dat zou natuurlijk ook helemaal niet mogen als je zwanger bent. Ja dan zou je man vervangen moeten worden als minder werk inplannen niet tot de mogelijkheden behoord. Ik zelf heb ook geen vervanging als ik met vakantie ben oid. Vorige zwangerschap hebben ze tijdelijk iemand op mijn plek neergezet. Geen idee hoe ze het deze keer gaan doen, maar dat is hun “probleem” denk dat het secretariaat het gaat overnemen deze keer. Ik zie het wel, laat mijn wens hierdoor niet tegenhouden. Zou het wel echt bizar vinden als ze je ontslaan hoor.. heb je geen vast contract?
We beginnen nu toch na te denken over langer wachten. We dachten dat alles in juni afgerond zou zijn en wilden dan verder in september, zodat we nog een beetje een fijne zomer konden hebben. Daardoor hield ik erg vast aan september. Alleen... nu heeft alles tot en met augustus geduurd en hebben we helemaal geen zomer gehad. Merk alleen dat ik het lastig vind om die september ook weer los te moeten laten, ik heb al zoveel moeten opgeven voor mijn gevoel, en dan is dit óók weer anders dan verwacht. Alsof ik echt niets meer in de hand kan hebben als het om mijn lichaam gaat. Aan de andere kant, mijn vriend geeft aan dat hij er echt doorheen zit. Zoveel ellende, en dan de drukte op werk, en dan straks de verhuizing. Hij ziet het niet zitten als ik dan direct weer zwanger zou zijn. Ik snap het ook wel, maar ik weet gewoon niet meer hoe ik me moet voelen nu. De wens is gewoon heel sterk door de miskraam. Ik wil eigenlijk niet nog langer wachten, en dan weer gecompliceerd moeten doen om niet zwanger te raken. Aan de andere kant... we moeten er wel samen aan willen beginnen natuurlijk... Wat zouden jullie doen? Ja, hij werkt bij de overheid. Daardoor heeft hij veel verlof, daar hebben we geluk mee. Ik heb het hem gisteren nog even gevraagd: de nieuwe regeling ziet hij als een extraatje, hij weet niet zeker of hij die dagen in zou zetten.
Hier gaat het kuisslot weer om de afgelopen dagen was hij wit maar nu lijkt de LH toe te nemen. Zou mooi zijn want dat betekend een kortere cyclus dan 32. Ben benieuwd kan ook weer afnemen natuurlijk.
@PieterKonijn dit lijkt mij zo moeilijk... je wens is zo groot, anders waren jullie er niet al aan begonnen maar door alle nare omstandigheden en lange nasleep snap ik heel goed dat dit een behoorlijke puntjepuntje situatie is. Je hart schreeuwt waarschijnlijk ja, terwijl je hoofd nu samen met nu hoe je vriend erin staat een beetje twijfelt. Het is natuurlijk ook een keuze die je beide maakt. Ik zou denk ik, hoe moeilijk ook, het heel even laten rusten. Kijken hoe je lichaam het weer oppakt qua cyclus en je vriend ook een beetje in de gaten houden. Jij hebt natuurlijk behoorlijk wat voor je kiezen gehad de afgelopen periode maar het lijkt me ook niet makkelijk voor je vriend. Hij moet ook toekijken hoeveel pijn jij hebt (mentaal en lichamelijk). Het is ook niet handig als jij straks wel zwanger bent dat hij met een burnout thuis zit. En geloof mij, als je wens zo groot is en je moet je gevoel even opzij zetten, dat is niet gemakkelijk. (Laten we het traject van jullie afgelopen periode er niet bij vergeten te rekenen..) Houd voor jezelf voor ogen dat het allemaal voor het goede doel is en geduld is een schone zaak. Over een tijdje gaan jullie er dan beide met volle teugen van genieten, dat komt vast goed. Dikke knuffel, hoop dat je dit goed opvat, het is goed bedoeld
Hoi dames. Ik probeer mee te kletsen maar het gaat best snel. Ik ben momenteel op vakantie en me kinderen hebben nog vakantie dus als de oudste weer naar school gaat kom ik wat vaker kletsen. Mijn lichaam is een beetje van slag. Had 3 aug mijn menstruatie een week later op vrijdag 9 augustus 1 pil geslikt en daarna de pil toch maar aan de kant gegooit. Met als gevolg woensdag 14 aug weer een menstruatie die duurde tot maandag 19 aug. Dinsdag 20 ste voelde ik veel krampen in mijn buik en had ik wat meer rekbaar slijm ik dacht dit kan toch niet. Toch maar een ovulatietest er tegen aan gegooit en hartstikke positief gelijk gebruik van gemaakt. En na 2 dgn was de test weer negatief. Geen idee hoe en wat. Ik zou zeggen er is een wig vrijgekomen van de menstruatie van 3 aug. Want dit is ongeveer 2 weken later en ben daarbij gewoon ongesteld geworden of heb een ei gehad heel snel ma de 2de menstruatie Ik snap er in ieder geval niets meer van maar herkende de krampen wel van toen ik.zwanger probeerde te worden van mijn andere 2 kids. Het is dus even afwachten of dit dus echt was en of ik straks wel of niet ga menstrueren. Erg spannend en ben super benieuwd.
Hoi meiden, Ook ik kom me hier weer melden. Ik heb aan het begin van het topic een tijdje meegekletst, maar omdat het nog zolang duurde even op laag pitje gezet. Ik stond toen ook op het lijstje, mag ik er weer bij? @Sammetje83 gefeliciteerd! @PieterKonijn Wat heb jij een heftige tijd achter de rug. En wat lastig die keuze, wachten of niet. Ik denk dat het enige advies wat ik je kan geven is, doen wat goed voelt. @REST succes en plezier de komende periode
@PieterKonijn begrijp je gevoel heel goed hoor. Bij ons was het ook beetje wisselvallig. Ik wilde eigenlijk heel snel weer en gewoon zwanger zijn maar wilde onszelf ook wel even rust gunnen mentaal. Terwijl het lichaam schreeuwt van verlangen. Toen ik merkte of dacht dat mijn vriend weer helemaal niet meer bezig was met zwangerschap gaf dat zoveel emoties. Later vertelde hij juist mij dat hij er wel weer klaar voor was maar dat het mijn lichaam is en ook voor mij alles een beetje op laag pitje zette. Ik was toen weer teveel bezig met plannen en kreeg ook gewoon weer de twijfels wanneer een goed moment is. Het is ook gewoon gek om te even te wachten terwijl je al zwanger was. Heel dubbel gevoel is dat. Hoop dat jullie beetje de rust erin vinden. Wie weet komt het gevoel weer sneller terug dan gedacht. Ik had verwacht dat mijn vriend even een lange pauze wilde maar juist het integendeel. Voor de mannen is kan het ook een rollercoaster zijn Voor ons voelde het dubbel ook om weer voorbehoedsmiddelen te gebruiken. Hebben nu echt zoiets van, we zien wel. Het kan maanden duren maar ook morgen. Dan heeft alles maar zo moeten zijn. De wens is er in iedergeval wel maar wanneer die in vervulling komt, dat moet de natuur maar bepalen.
@PieterKonijn meid ik kan me natuurlijk niet in jouw situatie verplaatsen maar kan me voorstellen dat het heel veel emoties ook met zich mee brengt ook de wens tijdelijk parkeren. Dat je man juist wat langer wil wachten nu geeft wel aan hoe bezorgt hij ook is om jou. Ik zou er goed samen over blijven praten, en je lijf iets meer rust gunnen kan misschien ook juist goede bijwerkingen hebben. En ook voor jullie als stel, als jullie beide straks weer sterker uitkomen en er dan echt weer samen helemaal voor gaan. Maa wat ik zei deel hoe jij hierin zit en dat jij juist door de mk je wens nog groter is, jullie komen er samen wel uit. @TulpMama snap ik hoor, denk ook dat als ik straks met vakantie ben ook minder of niet reageer. Maar wat spannend zeg misschien dus wel hartstikke raak. Je leef reageerde denk weer met bloed door de disbalans in hormonen. Ik duim voor je hoor!
Thanks voor jullie advies! Dit is precies waar ik mee zit. Ik wás al zwanger, en had me er op ingesteld dat er een kindje zou komen in 2020. En nu sta ik ineens met lege handen, en ik voel me ook gewoon leeg. Ik wil verder waar ik gebleven was, hoewel ik rationeel ook wel weet dat dit een heel andere zwangerschap zou zijn en dat ik het andere kindje er niet mee terug krijg. En nou wil meneer ineens weer wachten. Heel het jaar heb ik me hier op ingesteld, dan gaat het al zo afschuwelijk fout, en dan moet het boek ook nog ineens tijdelijk dicht. Heel stom, maar ik denk dan van: als ik het kindje gewoon had kunnen voldragen was er niks aan de hand geweest, maar nu word ik dubbel gestraft. Ik ken mezelf helemaal niet zo, normaal ben ik een hartstikke rationeel mens. Maar nu ik al zwanger was lijkt het hek gewoon van de dam.
@PieterKonijn niemand, en dus ook ik niet, kan zich in jouw plaats stellen, en ook maar inbeelden wat een klap jij en je vriend moeten verwerken. En ik zou je graag willen helpen met het ‘juiste’ advies, maar ik vrees dat dit niet bestaat. Alleen jij, en je vriend, weten wat juist is, of toch waar je je het best in kan vinden. Toch nog wachten en alles eerst in de plooi laten vallen, of toch binnenkort al opnieuw starten... Maar wat jullie samen ook kiezen zal steeds het ‘juiste’ zijn. We steunen je sowieso! Dikke knuffel!! Vandaag ook weer wat raar meegemaakt: na het vrijen ineens een hoop helder bloed verloren? Het leek ook wel onmiddellijk te stoppen, en heb geen krampen ofzo wat op een menstruatie zou kunnen wijzen? Zou ook wat vroeg zijn na mijn positieve ovulatietest, neen? Wat zou het dan kunnen zijn? Een bloedvaatje ofzo geraakt? Nog nooit meegemaakt , vriend schrok ook wel ff