Je hypobedrag zakt ook meteen pm. Wij begonnen op 795 en zitten nu op 735 geloof ik. 60 pm krijg ik niet op de spaar. Onze rentevaste periode loopt ook pas af over 5 jaar. Hier ook gekocht met 3.75%.. Als ik had gekocht met 1.7% dan had ik hier nu echt gezeten voor 300 bruto per maand...
Van mijn salaris gaat 30% naar de spaar. Mijn man verdient meer dan het dubbele en hij spaart zo goed als niet omdat hij dingen als de vakantie, nieuwe wasmachine e.d. direct van zn betaalrekening betaalt. Als hij veel op zn betaalrekening heeft staan dan boekt hij weleens over. Als de gemeentelijke belastingen of waterschap betaald moeten worden, dan spaar ik die maand niet. Vind dat echt veel geld trouwens, we zijn daar rond de 1400 per jaar aan kwijt. De spaar wordt ook weer veel gebruikt: collegegeld, de 2e vakantie, grote reparatie aan auto. We proberen elk jaar op 1 januari 5000 euro meer op de spaar te hebben staan dan 1 januari daarvoor. Dit najaar gaan we 1/3 investeren in aandelen die niet in waarde kunnen dalen. Verder willen we over een jaar of 5 weer eens 10% aflossen. We hebben echt genoeg maar vind t leven ook echt wel steeds duurder worden...
Ik denk dat we beide 20% van ons salaris sparen. Moet wel zeggen dat ik ook wel eens een maand niet spaar. Mijn vriend is hier wat standvastiger in. We hebben nu sowieso een prima bedrag staan dus de nood is voor mijn gevoel wat minder hoog om vast te houden aan een vast bedrag sparen per maand. We willen nog wel van alles aan het huis (laten) doen, dus zullen tegen die tijd ook weer wat actiever moeten sparen.
Nee zeker niet. Zorgkosten zijn hier al 500 per maand. En met modaal inkomen (zelf afgekeurd en kleine wia uitkering en man werkt fultime). We hebben buffer voor als de hond naar dierenarts moet, wasmachine of net als laatst koelkast stuk is. Wil danwel meteen nieuwe kunnen kopen of meteen kun en regelen. Laatst hadden we bijv boven nergens stroom. Elektricien kunnen bellen. Kost dan meteen paar 100 euro, was ook nog zondag en dat kunnen we dan meteen laten doen.. Echt grote dingen hebben we wel een probleem. Maar hebben rijke oom waar ik dan wel geld leen. Leen nooit wat maar bij echt 5000/6000 euro zou ik wel moeten maar met winstindeling man en weet zeker dat hij dat geen probleem zou vinden. vakantiegeld etc en elke maand vast bedrag zou dag ook zo weer afgelost zijn.
Volgens berekening nibud zou 10.000 betere buffer zijn voor ons. Misschien toch maar gaan sparen. Vind altijd zo zonde al dat spaargeld. Ga er liever leuke dingen van doen. Maar goed dochter 11 is nu gestart op vo. Over 5/6 jaar wordt dat hbo. Gaat toch geld kosten dus moeten wel gaan starten met meer sparen
Dat laatste denk ik ook. Ik wil mijn kinderen niet met een studieschuld opzadelen, maar tel het je eens uit wat het kost. Collegegeld, boeken, evt reiskosten die niet vergoed worden, andere schoolpullen, zorgverzekering plus eigen risico, kinderbijslag valt weg enz. Wij sparen elke maand op een aparte rekening 350 euro voor de studie van de kinderen. Dat zal genoeg zijn voor bovenstaande dingen plus nog wat extra zaken. Wanneer ze op kamers willen wordt het een ander verhaal.
Wij sparen ook voor de studie van de kinderen, maar vind een studieschuld ook geen ramp hoor. Mijn man heeft ook een behoorlijke studieschuld die we elke maand afbetalen, maar heeft door zijn studie ook een prima baan, waardoor dat afbetalen geen probleem is.
Dank je! Misschien ben ik soms te veel op het zuinige af terwijl dat niet hoeft. Maar vind het een geruststellend idee dat ik niet meteen in de problemen kom bij onvoorziene kosten. En kids zijn hoe ouder vaak ook duurder dus alvast sparen is fijn.
Maar ze kunnen er toch zelf ook een baantje bij nemen; ik heb vroeger ook allerlei baantjes gehad en daar bijvoorbeeld mijn rijbewijs en verzekering van betaald.
Weet niet het hele verhaal maar komt hierop neer: De prijs van de aandelen die je bij de start koopt, krijg je sowieso terug, ligt vast in een contract. Aandelen die je later bij koopt, daar kun je wel verlies op draaien. Het eerste jaar mag je geen aandelen verkopen. Daarna krijg je 1x per jaar de kans om te verkopen. Dus we kopen alleen aandelen bij de start en daarna niet meer. Mijn man doet ook weleens iets met cripto valuta: kopen zodra ie flink gezakt is. Als ie flink gestegen is dan haalt hij het bedrag dat erin geïnvesteerd is weer terug, dan staan we dus weer quitte en laat hij alleen de winst erin staan. Ik houd absoluut niet van dat spelen met geld maargoed, hij doet het al meer dan tien jaar op deze manier en nog nooit geld echt kwijt geweest.
Mijn oudste van 15 heeft al een baantje. En hij spaart er ook van. Ik weet niet of hij er nog bij werkt als hij gaat studeren, of als hij moet stage lopen oid. Rijbewijs vind ik persoonlijk bij de opvoeding horen en betalen wij.
Ja daar komen wij wel aan. Hebben 2 spaarrekeningen. 1 waar je altijd wat vanaf kan halen. En 1 die een paar jaar vast staat. Die gaan we gebruiken als de kids naar de middelbare school gaan.
Voor mij persoonlijk zijn studie en huis eigenlijk ook de enige zaken waarvoor ik een lening acceptabel vind. Persoonlijk zou ik nooit lenen voor luxe (of electronica/meubels ofzo op afbetaling kopen). Auto kan ik me in sommige situaties een voorstelling bij maken - maar ik ben blij dat wij dat niet hebben hoeven doen.
De meeste studenten hebben een bijbaantje; ik heb destijds juist aan een stage een leuk bijbaantje over gehouden. Hier wel mijn rijbewijs zelf moeten betalen, ondanks dat mijn ouders het prima konden betalen en ik ben er niets minder van geworden en vond het eigenlijk wel fijn dat ze ons al vroeg onze eigen financiën lieten regelen. (Nu kreeg ik wel de max aan stufi en kon daar dus mijn collegegeld en boeken van betalen, maar voor zorgverzekering en rijbewijs en natuurlijk leuke dingen had ik een bijbaantje)
Dat is verder prima hoor. Wij doen zoals wij denken dat het goed is. Hij werkt nu, spaart daarvan dus als hij straks niet meer zou werken dan heeft hij spaargeld om leuke dingen van te doen.
Heb zelf vroeger echt alles moeten betalen: rijbewijs, boeken, studie enz. Vanaf 8 jaar al een krantenwijk. Toen ik 12 was kreeg ik alleen schoenen en een jas van mn ouders, de rest moest ik zelf betalen of kleding van mn zussen aan die afgedragen was. Het was gewoon niet anders. Wilde niet bijlenen (wilde geen studieschuld). Had 3 baantjes tegelijk in mn studietijd. Niet op kamers gegaan want dat kon ik niet zelf opbrengen. Dus veel reistijd maar kon meestal leren in de trein. Thesis en eindstage tegelijk gedaan zodat ik een half jaar eerder klaar was met studeren, meteen daarna een full time baan. Het was buffelen en doorzetten maar het was prima, kan nu heel goed met geld omgaan. Alleen jammer dat ik nooit echt heb genoten van het studentenleven.... En vind t moeilijk om zomaar iets leuks voor mezelf te kopen.