Opzich niet erg dat thuis geen optie is , voor mij hoeft dat niet persee , en dat was afgelopen keer ook niet mijn wens (ik mocht toen ook niet thuis bevallen ivm placenta , maar zij wisten al dat ik dat sowieso niet wilde). Ah dat is vervelend om te lezen zeg dat zal qua mindset best wel even balen geweest zijn , bij beide - ook al was er 1 gepland. Ik vond het wel ff omschakelen en echt ff balen achteraf.
De bevalling van mijn zoon was lang, de eerste weeën begonnen op donderdag en die waren vrij snel regelmatig. Vrijdagavond had ik 2 cm ontsluiting en zondagmorgen rond 4 uur was dit 10 cm. Toen er na 2,5 uur persen nog geen kind was werd het een spoedkeizersnee. Tegen die tijd was ik zo moe dat ik alleen nog maar kon bedenken dat ik wakker moest blijven om mijn zoon te zien. Ik was zo kapot dat ik van de eerste 1,5 dag weinig heb meegekregen. Later had ik best veel moeite met het feit dat hij al gewassen/ aangekleed en gevoed was voordat ik hem voor het eerst kon vasthouden. Gelukkig was papa hier wel bij. Dus toen het bij mijn dochter een geplande werd was ik blij omdat ik de regie wat beter in handen had. Dus zij lag heerlijk smerig in papa's armen toen ik van de ok terug kwam, werd gewassen waar ik bij was etc, ook het eerste flesje kon ik zelf geven
Gezien ik na spoedsectio 1 met lege handen stond, begreep mij gyn mijn 'haast' en na een goed gesprek adviseerde hij mij iig 4 maanden te wachten. Deze zs was er sprake van placenta previa. Uiteindelijk na 6 maanden zwanger, maar bevallen met 23+6. Vervolgens zelf gekozen om te wachten en 13 maanden later weer zwanger. Ook hier spoedsectio gehad, hier geen complicaties van eerdere sectio (zat dus een kleine 3 jaar tussen). Supersnel en pijnloos herstel gehad. Toen zoon 9 maanden was opnieuw zwanger en nu een geplande keizersnede. Perfecte keizersnede, met relatief weinig littekenweefsel. Ook hier weer supersnel herstel en na 24 uur amper nog pijn gehad. Voor ons houdt het hierbij op, maar gyn had geen bezwaar tegen nóg een zwangerschap. Zou dan ook weer een ks worden.
Mij werd ook minimaal een jaar geadviseerd. Ik heb een keizersnede ivm stuitligging gehad en alles ging ‘volgens het boekje’. Ik ben na 14 maanden weer zwanger geworden. Tot nu toe geen last gehad van het litteken, hopelijk blijft dat zo!
Wat en verhaal zeg! Dat is niet waar je op hoopt als je begonnen bent. Kan goed begrijpen dat je super moe was van alles en dan ook nog een spoedkeizersnede. Fijn dat papa wel bij alles aanwezig is geweest , maar dat neemt niet het gevoel weg , uiteraard. Goed om te lezen dat je bij de geplande meer betrokken kon zijn en heerlijk kon genieten van het eerste flesje!
Ik klik dan wel op de leuk knop , maar dit vind ik niet leuk! Heel heftig wat je allemaal heb meegemaakt , jeetje!! Fijn dat je na je eerste keizersnede begrepen werd en ook een goed gesprek hebt kunnen voeren! Het is natuurlijk niet niks. Goed om te lezen dat je verder geen complicaties hebt gehad gerelateerd aan de keizersnedes. Je hebt natuurlijk al eerder gereageerd op een topic van mij , nogmaals doet het mij goed dat je herstel goed is verlopen! Ben ik nog wel nieuwsgierig naar het 1 ding. Je zegt dat je een placenta previa had , heb je hier in alle andere zwangerschappen last van gehad? Ik zie uiteraard wel je onderschrift , maar ben meer benieuwd naar het verhaal. (Mocht je die niet willen delen dan snap ik dat uiteraard).
Er word maar weinig korter dan een jaar geadviseerd zo te lezen. Fijn dat ook voor jou alles volgens het boekje ging . Goed te lezen dat jij ook geen last hebt van het litteken en ik hoop met je mee En natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap! Dat alles maar goed mag verlopen voor je de komende maanden!
6-12 maanden was het advies, maar liever 12 maanden. Ik ben drie keer na 9 maanden weer zwanger geraakt en dus na 1,5 jr een keizersnee. Dit keer zwanger na 20 maanden. In maart krijg ik mijn zesde keizersnee
Ik heb bij de eerste 2 zwangerschappen placenta previa gehad, dus bij beide overleden kinderen. De eerste was hoe dan ook een totalis, bij de 2e zwangerschap ging de arts er ook vanuit, maar dat moest nog blijken. Echter, door het scheuren van de placenta is er veel bloed in mijn buik gekomen waardoor mijn buik in 24 uur zo enorm groot is geworden, dat de placenta toch nog is verplaatst en ik natuurlijk ben bevallen. Wat ik trouwens ook nog wilde zeggen over 1 jaar niet zwanger worden na ks. Mijn gyn legde me uit dat de tijd van herstel van het litteken voor elke vrouw anders is, maar dat je er vanuit kunt gaan dat er na 1 jaar sowieso niets meer gaat herstellen. Vandaar het advies 1 jaar, hoewel je ook die vrouw kunt zijn waarbij het na een half jaar (bijv) niet méér gaat herstellen. Daarnaast liggen de risico's van een onvoldoende hersteld litteken bij een volgende zwangerschap met name op het moment van persweeën. Ga je hoe dan ook een ks krijgen, dan hoef je met die risico's geen rekening te houden.
Goed te lezen dat het ook zo kan gaan!! Ook fijn dat er geen dingen zijn die er 5 hebben tegenhouden en ook nummer 6 niet! Heb je last gehad van het litteken? Of heb je last? Fijne zwangerschap gewenst!!
Tijd is vooral van belang als je de 2e keer een vaginale bevalling wenst. Weet je dat al? Zo niet dan mag je er volgens mijn gynaecoloog vanuit gaan dat de wond zo goed als genezen is na 8 weken!! Maar zo snel was je vast niet van plan Al is elk advies wel persoonlijk denk ik. De gynaecoloog kijkt natuurlijk tijdens de keizersnede hoe alles er van binnen uitziet.
WAUW!!!!! Sterk lijf Ik krijg in december mn 3e keizersnede en vind t wel steeds spannender worden! Herstel gaat elke keer perfect en nergens last van op langere termijn ook tot nu toe. Ben benieuwd! Zo zie je maar dat het idee van "2, maximaal 3" echt achterhaald is. Ze kijken nu naar de toestand van de baarmoeder etc. Succes met je zwangerschap en 6e keizersnede!!
Heb ik eigenlijk nooit bij still gestaan! Uiteraard zou ik wel het liefst een vaginale bevalling willen spreekt bij mij voor zich denk ik Haha nee dat is me echt iets te snel Denk ook dat het heel persoonlijk is net wat je zegt. Mijn herstel is er ook echt niet 1 uit een boekje helaas . Dat lijkt me dat de gynaecoloog dat doet alleen waar ik me dus over verbaas is dat de keizersnede gedaan is door een andere gynaecoloog dan waar ik voor de tijd bij liep , en de na controle is weer door een andere gedaan. Er is mij dus echt maar heel weinig verteld en / of uitgelegd ondanks de vragen. Hier heb ik natuurlijk al veel antwoorden gehad waar ik echt wat mee kan. Maar mocht er nog wat onbeantwoord blijven dan zorg ik tzt gewoon voor en afspraak.
Dit is absoluut niet zo. Is ook als je voor een keizersnede gaat, een litteken is pas namelijk geheel genezen na een jaar vandaar het advies. En soms zeggen ze 6 maanden omdat dan al een groot gedeelte genezen is. Als je baarmoeder gaat groeien dan is het litteken een zwakke plek wat ook zou kunnen scheuren tijdens het groeien niet alleen tijdens een bevalling. Dus zelfs zonder weeën.
Ja joh.. Maar de aanhouder wint, in mijn geval. Nu 2 prachtige zonen waar ik voor mag zorgen, naast een zoon en dochter in mijn hart.
Dankjewel! Ik heb geen last van het litteken (gehad), behalve dat de huid om het litteken heen doof aanvoelt.
Klopt helemaal, ze kijken inderdaad tijdens de ks hoe het er van binnen uitziet, ook met verklevingen enzo. Mijn derde keizersnee was absoluut het pijnlijkst met het langste herstel, maar dat kwam ook door de ruwheid van de gynaecoloog. Nr 4 en 5 gingen veel beter (andere gyn ook ) Een zesde keizersnee is natuurlijk wel een beetje spannend maar we durven het aan, al komt het hier in Nederland, in tegenstelling tot bv Amerika, niet heel veel voor.. Is dit jullie laatste kindje of zou je nog een 4e willen/aandurven qua ks?
Ze weten het eigenlijk niet precies, daarom is er ook geen vast advies. Elk lijf geneest anders. Het ene litteken is sterker dan het andere litteken. Het hoeft niet perse een zwakke plek te zijn. En het scheuren van een litteken komt amper voor, helemaal tijdens de zwangerschap gebeurt dat vrijwel niet. Hier heb ik specifiek navraag naar gedaan.