Sorry ik vergeet te reageren op je laatste vraag. Ze roept constant dat ze naar de basisschool wil, maar als ik vraag wat je daar dan doet, weet ze het niet. Denk dat dat meer voor komt uit mensen die zeggen ; ooh straks ben je 4 en mag je naar de basisschool! Ze heeft gewoon nog een voorstelling van wat inhoudt. Vandaag vroeg m'n moeder door en toen zei ze, op de basisschool ga je leren. Neee oma dat ga ik thuis doen. Tja, dat heeft ze dan weer van ons gehoord, haha! Dus, we hebben het er zeker over maar ik denk niet dat ze al echt een beeld heeft en dus ook nog niet zo makkelijk kan mee beslissen.
Wij hebben ons ook een tijdje georienteerd op TO maar het is toch zo dat als je je kind hebt ingeschreven op een basisschool je heel moeilijk tot geen toestemming meer krijgt om TO te geven (in geval van jullie reden)? Dat is wat ons zo frustreerde, je kan later niet meer terug. Ik zou in jullie geval dan ook nu kiezen voor TO en kijken hoe het bevalt. Geef het 1 of 2 jaar de kans en werkt het niet dan kun je alsnog voor een basisschool kiezen. Uiteindelijk hebben wij overigens ons kind ingeschreven op een katholieke basisschool, hoewel we het liefst een openbare wilden maar de enige openbare school hier in de buurt vonden we niet goed qua kwaliteit. Ik snap jullie zoektocht en afwegingen echt heel goed, hopelijk komen jullie er uit en gaat jullie dochter een fijne tijd tegemoet, in welke onderwijsvorm dan ook.
Ik vind het heel bijzondere redenen en argumenten om de wereld van je kinderen zo te willen beperken.
Maar een school is toch veel meer dan een geloof meegeven Daar ben je als ouder toch verantwoordelijk voor Wij hebben hier in de stad ook evangelische basisscholen. Je zou misschien altijd kunnen uitwijken naar andere plaatsen? Maar mits je kind niet geschikt is qua een school( bijv qua aandoening of ziekte) zou ik nooit een kind thuis houden Ze leren zoveel buiten geloof om, en vooral het sociale aspect kan je ze thuis niet meegeven. En ik geloof echt dat je ze daar een achterstand kan meegeven voor de rest van hun leven. Er is niet voor niks een leraren opleiding.. anders zou iedereen zo wel kinderen les kunnen geven.
Mijn visie is wat gekleurd, want ik heb 4 jaar gestudeerd om kinderen te mogen onderwijzen. Dus ik vind het sowieso dan wat ‘bijzonder’ als mensen denken dat ze, waar een leerkracht voor geleerd heeft, zelf kunnen zonder die opleiding. Maar goed, dat is dan mijn vooroordeel Een kind leert ook zoveel meer op school dan alleen lezen, schrijven, rekenen, etc. En met name kleuters leren juist zo ontzettend veel op sociaal emotioneel gebied en een stuk minder op cognitief gebied. Dus als ik lees dat er aangeraden wordt om het gewoon eerst even een jaar of langer te proberen, schrik ik daar eigenlijk wel van. Want dat zou betekenen dat je kind juist alles wat een school in die kleuterleeftijd te bieden heeft mist. En dan met name dus op sociaal emotioneel gebied zoals leren samen spelen, samen werken, op je beurt wachten, voor jezelf opkomen, rekening houden met een ander, etc. etc. Maar ook op het gebied van bewegingsonderwijs, wat voor een opgroeiende kleuter ook heel belangrijk is. Het ontwikkelen van de grove motoriek is heel wat meer dan alleen buitenspelen. De basis voor de hele ‘basisschoolcarière’ (bij gebrek aan een beter woord) wordt in de kleuterjaren gelegd. De keerzijde is dat met jouw grote twijfel een kind op een basisschool inschrijven ook voor problemen kan zorgen. Ik heb 11 jr op een montessorischool gewerkt en daar ouders gezien die al met twijfels binnenkwamen. En dat betekende in veel gevallen dat ze altijd alleen maar beren op de weg zagen en de twijfels alleen maar groter werden, waardoor ze veel sneller geneigd waren om te gaan ‘schoolshoppen’ zodra het een keer niet helemaal naar hun wens verliep. Dus mocht je keuze toch op een basisschool vallen, zou ik er voor zorgen dat deze school wel je vertrouwen heeft. Want anders zul je altijd met een gekleurde blik luisteren naar de verhalen van je kind of kijken naar andere zaken die op school voorvallen.
Ik heb ook mij verdiept in thuisonderwijs, maar met een baby erbij is echt onverdeeld aandacht dan te lastig en ik ben geen didactisch specialist dus ben te bang dat kind dan toch achterstand op loopt of dat ik bv schrijven verkeerd aanleer. Dus toch ingeschreven voor de basisschool. In mijn directe omgeving (waar ik veel persoonlijk contact mee heb) doen 2 gezinnen aan thuisonderwijs. De 1 puur omdat er geen passend onderwijs was voor hun zeer hoogbegaafde maar zeer autistische kind en hun andere kind functioneerde ook niet lekker op basisschool, de ander vanwege hun kijk op de wereld. In het eerste geval hebben ouders eigen bedrijf waardoor ze ook zelf hun tijd goed kunnen indelen en de vader is ook daadwerkelijk opgeleid tot docent (voor thuisonderwijs gaf hij ook regulier les, doet hij nog steeds wel op hbo als gastdocent). Andere dus om de kijk op de wereld, maar van de 3 kids hebben nu al 2 zelf gekozen voor reguliere basisschool omdat ze het contact misten met klasgenoten. Andere kindje heeft een afwijking en durft niet naar school. 1 moest iig flink bijspijkeren, want het niveau liep achter.
Er zijn ook ouders die thuisonderwijs met onderwijsbevoegdheden die gewoon hbo of wo ervoor hebben gevolgd voordat ze kinderen kregen en überhaupt aan thuisonderwijs dachten Maar dat is dus wel de reden geweest waarom ik geen thuisonderwijs ga geven, qua kennisoverdracht zal het uitstekend lukken maar specifieke vaardigheden ontbreken gewoon bij mij. Bovendien ben ik niet in staat scheikunde te doceren, dus heb ik een gast docent nodig want als kind later wel mbo/hbo/wo wil doen moet je wel een bepaald niveau kunnen hebben. En hoewel thuisonderwijs kwalitatief goed is (ministerie van onderwijs doet regelmatig onderzoek), heb je vaak wel hulp van externen nodig voor kennisoverdracht waar je zelf moeite mee hebt. Als het puur om geloof gaat en te weinig bijbel activiteiten, is het de vraag of je daarvoor ontheffing krijgt van de overheid.....zijn zoveel scholen die wel een strenge bijbelse leer hanteren
Ja, dat zal inderdaad wel zo zijn. Maar niet altijd. En in het geval dat er wel een studie aan vooraf ging: dan denk ik eigenlijk dat diegene beter zou moeten weten wat een kind aan sociaal emotionele ontwikkeling gaat missen als het niet in een schoolomgeving tussen andere kinderen leert. Ik geloof ook wel dat er mogelijkheden zijn om daar iets van te ondervangen, zoals contactmomenten met andere kinderen in het thuisonderwijs oid, maar dat is lang niet hetzelfde als een klas vol kinderen. Kinderen leren ook zoveel van elkaar. Dus in mijn ogen blijft het een groot gemis als dat er niet (structureel) is. Edit: en daarbij ook nog het gemis van juist die vieringen/activiteiten die school extra leuk maken, zoals schoolreisjes, excursies naar musea, kinderboerderij e.d., Sinterklaasviering, kerstviering, verjaardag van de juf/meester, musical van/in groep 8 (kijken of spelen), sportdag, en noem maar op. Die zaken zijn toch anders in groepsverband dan alleen met een ouder.
Over het niet leren leren, dat was vroeger echt heel anders dan hoe het nu op school gaat. Ik heb op school ook nooit leren leren maar nu is daar zo veel meer aandacht voor. Waarom wij het toch belangrijk vonden om geen to te geven was echt het contact met andere kinderen, ook juist kinderen die anders zijn / denken en hoe daar mee om te gaan. Is het iets om te bekijken wat jullie een acceptabele afstand vinden om te rijden naar school. Dan kun je naar meerdere scholen kijken en alsnog je keuze maken voor een school of to.
Als ik kijk naar hoe mijn kinderen gegroeid zijn in de kleuterklassen, dan zie ik meteen dat dat iets is wat ik thuis niet had kunnen bewerkstelligen - ik ben juist van mening dat 5 dagen in een groep met leeftijdsgenoten heel belangrijk is voor je sociale vorming, de vorming van je normen en waarden, thuis heb je dat niet. En met een sporadische afspraak met andere TO’ers is dat ook absoluut onvergelijkbaar. Echt leren is op school natuurlijk ook heel belangrijk, en dat wordt nu volgens mij ook echt beter aangepakt dan zeg 20-30 jaar geleden. Maar die kennis zou je zelf thuis ook nog kunnen bijbrengen, als je goed kan plannen en gedisciplineerd aan de slag kan. Maar juist het hele sociale aspect zorg voor zoveel meer groei dan alleen die kennis en vaardigheden. Bv als kind leren naar de juf te stappen om hulp te vragen. Als kind in een groep je verhaal kunnen doen over een avontuur dat je hebt meegemaakt. En avonturen van anderen horen. Als kind met andere kinderen connecties aangaan, met kinderen die weer heel andere dingen van huis uit meekrijgen en daardoor zelfs bij 4-jarigen de blik al kunnen verbreden.
Ik bedank jullie voor de tijd die jullie steken in het schrijven van deze berichten, maar echt, de nadelen ken ik en krijg ik ook GENOEG te horen vanuit mijn omgeving. Het zijn allemaal afwegingen die we moeten maken, en voor veel van jullie zal TO niet jullie keuze zijn. Betekend niet gelijk dat een kind schade of achterstand oploopt, onderzoek toont inderdaad ook aan dat TO daar helemaal geen oorzaak van is. Maargoed, misschien was ik naïef en dacht ik dat mijn openingspost genoeg zou zijn om dit soort reacties te vermijden. Ik ben echt op zoek maar mensen die het geven, hebben gegeven of er over nadenken om het te geven.
Het is zo dat je een jaar vóórdat een kind leerplichtig wordt, nergens ingeschreven mag staan. Dat is bij ons nu ook het geval. Anders wordt het inderdaad, met de huidige regelgeving heel lastig! Dankjewel voor je bericht!
Je hebt gelijk, je hebt vaak hulp van externen of programma's nodig bij dat soort vakken. Je kan bij de gemeente wel bezwaar maken op de richting van een school. Dus met onze redenen is dat zeker mogelijk. De ene leerplichtambtenaar is alleen veel strenger dan de ander, en kan het je dus ook moeilijker maken.
wat goed dat je je hier zo openhartig opstelt! Ook vind ik het heel positief dat je je heel erg erin aan het verdiepen bent en een weloverwogen keuze wil maken. Ik begrijp je gevoel van je kinderen thuis willen houden. Eerlijk is eerlijk op heel veel vlakken zul je natuurlijk de eerste jaren in staat zijn om minstens evenveel te bieden als op school, op het cognitieve vlak dan. Ik begrijp ook je gevoel van dat ze door school‘ ‘veranderd‘ worden in negatieve zin. Alle vierjarigen komen ineens Thuis op een dag met de woorden poep en plas in elke zin om de haverklap haha. Je houdt ze meer ‘bij je ‘ door Thuis onderwijs en dus zullen ze zich meer naar jouw wensen gedragen. Dat is in zekere zin prettig, maar uiteindelijk denk ik dat je ze toch misschien hiermee wat tekort doet. Wat betreft je bezwaren op het leervlak: er is tegenwoordig zoveel meer oog voor de persoonlijke ontwikkeling van een kind, op heel veel vlakken buiten het cognitieve. Ook wordt de leerstof tegenwoordig veel meer op verschillende niveau’s aangeboden. Dus zo’n situatie als met je man vroeger hoef je ook niet bang voor te zijn. Situaties met andere kinderen lijken op het eerste oog misschien negatief. Maar uiteindelijk denk ik dat je kind hier vaak ook bepaalde levenslessen uit leert: hoe ga ik ermee om als iemand onaardig tegen me is, hoe reageer ik in een conflict en hoe los ik dat op? wat betreft het stukje geloof: daar zou ik me zeker geen zorgen over maken. Jullie kunnen op zoveel momenten in de week jullie geloof delen met je kinderen en zorgen dat het een essentieel onderdeel van hun leven wordt Ik denk dat het de kunst van goed ouderschap is om je kind heel veel verschillende dingen in het leven aan te bieden. Uiteindelijk zal je kind dan zijn eigen weg kiezen en die weg is niet altijd precies de weg zoals jij die misschien zou willen... Succes met je zoektocht!
School waar zoon heen gaat heeft ook een geweldig programma voor meerpresteerders en voor hoogbegaafden (laatste club gaat ook fysiek ergens anders heen 2 keer per week voor extra verdieping bij onderwijsinstelling alleen voor hoogbegaafden) aangezien mijn zoon ook cognitief voorloopt en met 1,5 al de arts van het consultatiebureau zei: je hebt een zeer intelligent kind hier. En ik ben bang dat ik hem ook te weinig kan blijven uitdagen (de alfa en gamma vakken red ik mij wel mee, maar als hij een enorme voorliefde blijkt te hebben voor de bèta kant dan is daar ook de externe voor nodig en vrij vroeg ook) , dat hij zich ook bij mij zal vervelen. Daar hebben ze er speciale begeleiding voor en zijn ervoor opgeleid om dat te detecteren en ernaar te handelen. Toen ik naar de basisschool ging was er alleen rt beschikbaar en werd er ook niet gekeken naar meerpresteerders. Je sloeg hooguit een klas over maar dat gebeurde zo sporadisch dat het in mijn tijd niet gebeurd is. Tijden veranderen, er is ook oog nu voor de kids die meer uitdaging nodig hebben. Bovendien vind ik kennis 1 ding, moeten leren omgaan met alle soorten kinderen en ook samenwerken moeten met kinderen die op een ander niveau presteren is zo belangrijk. Daar leert hij zoveel vaardigheden van, die niet in de schoolboeken staan en die je thuis niet kan nabootsen. Klas is een mini maatschappij wat dat betreft vond het wat dat betreft ook ideaal dat er op mijn zeer gematigde liberale christelijke basisschool ook kids zaten die bv niet geloofden of juist ander geloof hadden of juist super gelovig waren. Je leert daar zoveel van en geeft meer dialoog dan dat alle neuzen dezelfde kant op staan. Opent je blik op de wereld al jong. (Thuis ging ik wekelijks naar een club op de kerk voor kinderen, dus daar was het een vrij homogene samenstelling).
To: Wij zijn ook christen en wat je zegt, herken ik helemaal. Het is doordrongen met werkelijk alles. Wij hebben er voor gekozen om elke dag op en neer naar een andere stad te rijden voor een christelijke basisschool. Geen enkel moment spijt van gehad en zijn God echt dankbaar voor deze kans. (Eerder stonden we gewoon ingeschreven bij een van de lokale scholen) Een kennis van mij, uit hetzelfde dorp, geeft to op dezelfde grondslag. Zo zie je maar, dat iedereen eigen keuzes maakt. Stuur gerust eens een pb als je vragen hebt
Ik denk dat je zelf wel in kan schatten dat het groepje dat hier serieus mee bezig is geweest zeer klein is. En het stukje was @Adje en @Fuddey aa gegeven over de basis die je kind krijgt in de kleuterjaren is geen nadeel zoals jij het noemt, maar imo DE reden om nooit aan thuisonderwijs te beginnen. Want itt een andere reactie die adviseert om eerst 2 jaar thuisonderwijs te proberen "want je kunt altijd nog naar een reguliere school" denk ik dat je je kind dan een basis ontzegt. De kleuterjaren zijn imo de belangrijkste schooljaren die er zijn. Het is dus niet een kwestie van probeer het maar even.
Je schrijft dat je de nadelen genoeg te horen krijgt dus eigenlijk zoek je alleen positieve verhalen of een duim van ons. Ook al zit je hier niet op te wachten, ik denk dat de meeste mensen een basisschool beter vinden dan thuis onderwijs. Voor een enkeling zal dat niet tellen omdat hun kind overal buiten valt. Vraag me af wanneer ze konden kiezen of dat echt is wat ze willen. Het gaat soms ook om simpele dingen, wachten op de beurt, in de rij staan, sociale contacten, wat is acceptabel gedrag, dat leren kinderen enorm van elkaar, jij leert anders wat een volwassen man of vrouw acceptabel vind. Kinderen passen ook aan elkaar aan en dat is een prachtige voorbereiding op het echte leven. Zo moet je dat ook als volwassenen mensen in het echte leven (al moeilijk genoeg) Daarnaast leren kinderen niet dat elk persoon zijn eigen pluspunten heeft en eigen regels. Kinderen krijgen elk jaar (meeste scholen) een andere juf of wel 2 juffen en een stagiaire of een invaller. Dit hoort ook bij het leerproces. Probeer dat maar na te bootsen. Je zal nooit een school vinden die perfect aansluit bij jullie geloof en precies doet wat jullie graag zouden willen. Daar heb je ook tijd voor in je vrijetijd. Maak er zelf een programma van voor na het eten. Na het eten lezen we een bijbels verhaal en als dat niet voldoende is koppel je daar nog wat aan vast. Naar mijn mening kun je prima een school vinden waar je de normen en waarden overeen komen met die van jullie en daarnaast een eigen invulling aan geven. Ik ben het eens met een van mijn voorgangers dat het nog al wat is om de rol van de leerkracht op je te nemen zonder de studie. Zet de nadelen op een rij en die krijg je voldoende van ons als je omgeving en daarnaast de pluspunten. Zijn de pluspunten ook een waarde vermeerdering voor je kind. Heel veel succes!!!!
Maar ik vraag toch nergens om wat jullie vinden van onze beslissing/onze afweging? Ik merk dat ik er daarom een beetje boos van word, want ik krijg al zooveel reacties over waarom het niet goed is. Misschien dat ik daarom een beetje fel reageer. Ik snap dat dit voor jullie misschien dé reden is om nooit aan TO te beginnen, voor ons ligt dat iets genuanceerder. Verder nemen we de keuze heel serieus, niet iets wat we "even gaan proberen". Feit is en blijft wel dat je makkelijker aan TO begint zónder dat je eerst op een basisschool zit dan dat je eerst op een basisschool zit en dan van school af gaat om TO te krijgen. Je moet daarna letterlijk een jaar uitgeschreven staan uit school, en dus uit NL want je hebt leerplicht, wil je nog enige kans hebben om TO te geven.
Ik ken 2 gezinnen die aan thuisonderwijs doen. Een gezin is alternatief/antroposofisch. En die ouders zijn echt heel erg actief. Gaan meerdere malen per week op uitstap, aangesloten bij to groepen die ze wekelijks bezoeken. Zelf actief bezig met leerstof etc. Wat ik wel merk dat die kinderen niet gewend zijn aan dingen moeten doen (waar je soms geen zin in hebt), weinig doorzettingsvermogen en niet gewend aan (als voorbeeld) moeten presteren, voor een grote groep staan om iets te vertellen etc. Ook hechten ouders weinig waarde aan diploma's. Het andere gezin is zeer christelijk. Ik vind de denkbeelden en het onderwijs zeer beperkt. Ouders voeden ze natuurlijk volledig volgens eigen inzicht op. Dat merk je. Ze lijken weinig open te staan voor andere denkwijzes, andere geloven en hebben van veel zaken gewoon niet gehoord. Ik hoor hun ouders praten zeg maar. Ook hebben ze veel minder contact met andere kinderen omdat er natuurlijk minder thuisonderwijs groepen zijn die hetzelfde gedachtengoed aangangen. Ik merk bij beide gezinnen dat het veel van ouders vraagt. Je hebt immers geen onderwijs achtergrond. Het kost veel energie om het echt goed te doen als leerkracht. En veel geld (boeken, leermiddelen, uitstapjes). Ook vind ik dat je als ouder je kind tot uitzondering maakt. Ze horen er duidelijk minder bij, minder echte vriendjes of speelafspraakjes (andere to kinderen wonen verder weg). Maar ook minder gewend om om te gaan met andere kinderen, die fysiek of verbaal sterker zijn, nooit echt uitgestelde aandacht. Sport en hobby clubs vervangen dit niet (in mijn ogen). Grote vraag is wel hoe denk jik over diploma's?? Je kind to geven tot de middelbare school is zeer heftig en zwaar! Kunnen jullie echt al die docenten vervangen op vakniveau? Of hecht je weinig tot geen waarde aan een diploma?