... jeetje wat voel ik me dan rot. Buikpijn, misselijk, bang om te gaan slapen en heel emotioneel. Voel me dan zo'n slechte moeder omdat ik "bang " ben. En ik ben niet bang voor iets ernstigs ofzo. Maar bij koorts alleen al raak ik meteen in paniek dat ik niks voor ze kan doen. Ik voel me zo rot erdoor, machteloos. Weet niet goed hoe ik ermee om moet gaan. En nu.. ben ik dus alleen, ongesteld-dus migraine-, heeft de jongste 39.2 koorts. Jammeren, kreunen.. nu slaapt ze gelukkig weer. Maar ik durf dan dus niet te gaan slapen. Bang dat ik er niet voor haar ben als ze me nodig heeft. Bij elke kick of draai in dr bed zit mn hart in mn keel.
Wat vervelend dat je dochter ziek is. Beterschap voor haar. Helpt het als ze bij je in bed slaapt? Dan wordt je toch wel wakker als er iets is. Verder kun je er weinig aan doen. Pcm geven (als er verder niks aan de hand is dan) en het haar zo gemakkelijk mogelijk maken. Waarom ben je zo nerveus? Dit zal toch wel vaker gebeuren.
1 a 2keer per jaar is 1 van de kinderen ziek. Ik heb geen idee waarom ik zo nerveus ben. Wist ik het maar, dan kon ik er Iets tegen doen. Als ze naast me ligt ben ik nog onrustiger. Dochter was net wakker. Mn man was er nu, die heeft gelukkig een zetpil kunnen geven . Lukte me niet omdat ze zich zo verzette. Ze slaapt nu weer fijn. Hopelijk even paar uur doorhalen. En hopelijk gaat het morgen een stuk beter.
Snap het helemaal.. ik ben vrij nuchter maar toen mijn zoon (hij wordt onderzocht op een ernstige ziekte op dit moment) laatst begon over te geven, begon ik zelf te huilen van angst. Sterkte!
Hoe is het nu? Misschien bij haar slapen? Of je dochter bij jou in bed? Anders een babyfoon neerzetten? Misschien dat dat helpt. Beterschap. Als mijn zoontje koorts heeft ben ik ook altijd wat gestrest. Ik ben altijd bang dat de koorts erg hoog oploopt. (Ik weet dat dat heel normaal is bij kinderen, en dat het goed is als het lichaam vecht tegen de koorts etc) maar toch ben ik bang dat hij dan heel erg ziek wordt en dan hele hoge koorts krijgt ofzo. Dat het iets ergs is.. Volgens mij hoort dat wel een beetje bij ouder zijn?
Ik loop ook als moeder de gans in de rondte hoor. Helemaal wanneer er hier koorts in t spel komt, maar dat komt omdat ik zelf een hartstilstand had toen ik 6 was met hoge koorts. Geen idee waardoor, komt nagenoeg nooit voor en alles uitgesloten destijds (28 jaar terug), mja wat haar lijf doet is dus afwachten tenslotte helft van mijn genen. Dus hier ook modus high alert. Grote kans dat ik t niet tegen kan houden, maar ik doe wat ik kan. Ik geef dr pcm als ze beroerd is, bij extreme pijn ibu (is voorgeschreven voor dat soort scenarios maar is laatste redmiddel), ze mag eten en drinken wat ze wil, extra micky mouse doe ik ook niet moeilijk over. Gewoon hang daagjes, mama hangen en rustig aan uitzieken, huishouden wacht maar, werk wacht wel (ontzettend goeie werkgever ook, ziet me wel verschijnen en weet dat ik toch wel inlog als ze slaapt om dingen te regelen) Wat betreft migraine bij ongesteld, die feminax hielp mij. Jarenlang 3 dagen gestrekt gelegen met migraine, komt mn collegaatje daar mee aan. Had ik eerder moeten weten. Wel wat murf maar kan binnen mn grenzen wel functioneren. Die liquid caps naproxen natrium van de kruidvat doen t ook goed trouwens. Booster ijzer en magnesium er onder voor paar dagen en t is weer verdraagbaar.
Ik haak hier graag even op in. Ik lig ook (bijna) elke maand gestrekt tijdens de menstruatie met migraine. Wanneer slikte jij die feminax?
Maar dit vind ik anders dan een griepje of verkoudheid. Onze dochter is vorig jaar ernstig ziek geweest en voordat die diagnose kwam waren er natuurlijk al wel aanwijzingen en uiteindelijk vermoedens en alles wat er dan bij komt maakt het extra spannend. Normaal gesproken ben ik ook vrij nuchter, maar in zo'n geval ga je uiteindelijk overal wat achter zoeken (en dat is ook logisch). Heel veel sterkte, hopelijk hebben jullie snel duidelijkheid!
Die nervositeit herken ik wel, komt voort uit machteloosheid denk ik. Hier niet zo extreem dat ik er niet van kan slapen, maar kijk wel altijd extra bij hem. Meer dan extra liefde, extra drinken en paracetamol kun je vaak niet doen. Er voor ze zijn is het beste medicijnen bij griepjes etc.
Hier nog nooit echt iets ernstigs gehad, maar ik ga wel altijd in een alerte stand bij bv koorts. Ik slaap dan wel, maar word van ieder geluidje wakker bijvoorbeeld. Ik heb het maar geaccepteerd, daardoor is het ook makkelijker dan als je het idee hebt dat je wel goed zou moeten slapen bv.
Beterschap voor je meisje. En ik kan je vertellen dat ik het gevoel herken. Als mijn kinderen ziek zijn slapen ze bij mij in bed (dochter slaapt anders naast mij in haar eigen bed) maar bij ziekte delen we een 1 persoonsmatras dan slaap ik wat beter omdat ik dan zeker weet dat ik van elke kreun, pijntje of huil binnen een fractie van een seconde wakker ben.
Meestal voelde ik mn hoofd al moe worden of t in mn nek opzetten (stijfheid/spanning) vlak voordat ik ongesteld werd of net als ik ongesteld werd. Als ik dan die feminax aanhield tot 2e dag ong. dan kwam ik er mee weg. let wel naproxennatrium moet je niet met zwangerschap combineren dus wel even uit de buurt van gerichte klus periodes houden of dan juist pas nemen als je ongesteld bent. Tis een beetje puzzelen met wat voor jou de voorbodes van migraine zijn, met een volle aanval was ik in elk geval te laat dan was t gewoon uitzingen. Laatste tijd heb ik t niet nodig gehad overigens maar ik heb 21 jaar met die ellende gelopen en voor vaste medicatie ben je te "licht" qua klachten, ach gelukkig is elke werkgever ook zo begripvol elke maand...
Bedankt voor je reactie. Bij mij begint het ook in mijn nek en dat zet door naar mijn hoofd. Ik ga het komende menstruatie even proberen!