Hoi allemaal, Ik heb inmiddels al een hele hoop topics rondom de onderwerpen lege vruchtzak, miskraam, te klein vruchtje voor termijn etc. gelezen. Helaas is mijn verhaal een combinatie van dit alles en ik ben benieuwd of iemand ook zoiets heeft meegemaakt en wat jullie hiervan denken. Ik heb een redelijk regelmatige cyclus van 30-32 dagen. Wanneer mijn eisprong meestal is weet ik niet. Wat ik wel weer is dat ik rond 17 juli verwachtte ongesteld te worden (laatste menstruatie 16 juni). Dat werd ik niet en ik heb dezelfde dag nog getest. Positief! Onverwacht maar hartstikke welkom. Nu weet ik dat de conceptie op dag 18 of later in mijn cyclus moet zijn geweest (voor die tijd veilig gedaan). In mijn 8e week hadden we onze eerste echo bij de vk, spannend! Echter werd dit een teleurstelling. Enkel een lege vruchtzak met een dooierzakje was zichtbaar. Geen passend beeld bij 8 weken dus. Het zou een miskraam worden. Als na een week niks op gang zou komen moest ik naar de gyn. Ik kreeg gelukkig een vroege afspraak in het ziekenhuis, 6 dagen later. Voor de zekerheid werd een echo gemaakt. Tot onze grote verbazing zagen we een heel ander beeld. Een vruchtje van 2,6 mm (ca. 5,5 week volgens gyn). Ik moest een week later terug komen, met 50 % kans op een goede of slechte afloop. Van conceptiedata, menstruatiecyclus ed. Hoefde mijn gyn niks te weten. Dit is wat hij zag en daar hield hij zich aan vast. Een enorm verwarrende week ging voorbij. Ondertussen voelde me ik nog heel zwanger (al vanaf het begin). Misselijk, andere eetlust, soms hoofdpijn, steekjes en krampjes. Een week later kwamen we terug bij de gyn. Ik zou nu 6,5 week zijn. De gyn en vk waren het erover eens dat dit een tweede bevruchting heeft moeten zijn. Want de termijn klopte niet met een positieve test op 17 juli. Dus geen tussentijdse ongesteldheid of miskraam?? Weer kreeg ik een inwendige echo en na 1 seconde zei hij ‘dit is niet goed’. Het was gegroeid (4,3 mm) maar geen hartactie. Dat wilde hij nu wel zien. Dus weer de diagnose miskraam. Hij was 99,5 % zeker. Verslagen gingen we naar huis. Het voelde zo goed de afgelopen week. Eenmaal thuis borrelden de vragen pas op. Ik zou nu 6,5 week zijn, maar hoe kan de gyn die termijn zo zeker weten? Wat als het nog maar 6 weken of minder was. Dan is het niet zo gek dat er geen hartactie is. Of zijn er nog andere dingen op de echo waardoor hij zo zeker wist dat het niet goed was? Inmiddels bijna een week verder en nog steeds geen sprake van een miskraam.. wel minder misselijk. Morgen toch een echo gepland bij de vk om te dubbelchecken. Als het weer niet gegroeid is en geen hartactie dan ga ik voor medicijnen. Al met al zou ik nu al in mijn 12e week zitten vanaf het begin geteld. Ik hoop dat jullie met me mee willen denken!
Het vruchtje is en een week tijd veel te weinig gegroeid. Als je vorige week op 5.5 gezet werd had je nu echt een kloppend hartje moeten zien. Dat icm een te klein vruchtje en alles wat eraan vooraf gegaan is is geen goed teken. Ze blijven je niet achteruit zetten... Sowieso is zwanger zijn, een miskraam krijgen, meteen weer zwanger raken zonder tussentijds bloedverlies zo goed als onmogelijk.
Ik hen trouwens ook een keer ruim 12 weken rondgelopen met een dood vruchtje. Dus aan symptomen oid valt niks af te lezen
Dankjewel voor je reactie. Ik kan mij ook niet voorstellen dat dit een tweede zwangerschap is zonder merkbare miskraam of menstruatie. Maar ik vind het ook gek dat het vanaf 8-9 weken pas zichtbaar was op de echo en toen wel wat groeide. Je zou denken dat het juist in het begin groeit en dan stopt. Dan kom je er bij 8-9 weken op de echo achter dat het een missed abortion is. Inmiddels zou ik 11 weken zijn. Ik heb er overigens geen vertrouwen in dat het goed komt, maar het blijft vreemd.
Verschrikkelijk voor je.. Het valt allemaal echt niet mee. Kwam je daar op je eerste echo achter? Juist die zwangerschapssymptomen maken dat je het zo moeilijk achter je kunt laten. Ik hoop dat dat na de daadwerkelijke miskraam beter gaat.
Ik geloof er ook niet zo in dat een miskraam zonder bloedverlies gaat en je vervolgens opnieuw zwanger raakt. Heb er in ieder geval nog nooit over gehoord. Wil je wel ontzettend veel sterkte wensen. Wat een verdrietige situatie.
Ik ook niet, daarom vond ik het zo vreemd dat zowel de gyn als de vk het denken. Vanmiddag heb ik een echo, om te checken (geeft mij rust) of het 100% mis is. Dan weet ik dat ik de tabletten kan gebruiken als ik het wachten niet meer volhoud. Dankjewel!!
Kan je eerste positieve test niet gereageerd hebben op je eisprong? Ben benieuwd hoe het echobeeld vanmiddag is. Heel veel sterkte!
Pfff wat kan t soms toch raar lopen! Een tussentijdse nieuwe bevruchting lijkt mij onwaarschijnlijk. Ik denk eerder aan n late innesteling waarbij de groei vanaf t begin achterloopt en dus geen goede afloop heeft. Hoe laat heb je je echo?
Klinkt meer als een dusdanige vertraagde groei dat het een missed abortion is omdat het lichaam het uiterst traag door blijft ontwikkelen ipv afstoot. Sterkte! Hoop dat je vandaag uit de onzekerheid bent.
Dat lijkt mij inderdaad ook meer waarschijnlijk dan een tweede bevruchting... vreemd he. De verloskundige snapt er ook niks meer van zei ze.
We zijn in ieder geval 100% zeker dat er een miskraam komt nu. We hadden om 15:00 een echo. We zagen onveranderd beeld t.o.v. Vorige week. dus ondanks het verdriet is het fijn dat we het nu achter ons kunnen laten. Helaas nog wel eerst de daadwerkelijke miskraam.
wel fijn om zekerheid te hebben, maar je hebt nu al die weken voor niets met die spanning rondgelopen, zo naar! Heb je pillen mee of wacht je of t vanzelf komt? Sterkte iig!
Ik hoop het ook. Ik wacht tot max een week of het zelf op gang komt. Hiervan was op de echo nog geen sprake.. zo niet dan neem ik pillen. Dankjewel!!
Ik wacht maximaal een week.. maar de pillen zijn in huis. Nu alles zeker is en de misselijkheid minder kan ik het afwachten wellicht nog even volhouden. Ik kijk wel terug op een bizarre 11 weken. Dank jullie voor je medeleven!
Ja vreselijk gewoon! Ik ben bij mijn missed abortion ook 6 weken bezig geweest + de onzekere weken ervoor. Het hakt er echt in! Ik heb ook gewacht of t vanzelf kwam maar helaas niet. Uiteindelijk curettage gedaan. Sterkte meid!