Ik zou oprecht heel teleurgesteld zijn als mijn kind op 13 jaar niet meer mee op vakantie zou willen met ons. Dan heb ik blijkbaar niet het warme gezin gecreëerd waar ik al jaren aan werk. En eerlijk gezegd: op die leeftijd zou ik ook niet accepteren dat ze dat niet meer willen.
Of ze nu willen of niet, met 13 jaar gaan ze absoluut nog mee. Met 14 en 15 ook en daarna zien we wel verder. Ik ging tot mijn 16e mee en woonde op mijn 20e samen en werd met 23 zwanger, dus het verband met lang thuis wonen zie ik niet.
Ik snap ook de link tussen zelfstandigheid en niet mee op vakantie gaan niet. Je kan toch zelfstandig zijn én graag bij je familie?
Ik snap de ophef weer niet, ik kom uit een warm gezin, maar was met 13-14 het ook wel zat om met mijn ouders op vakantie te gaan. Ik moest wel nog, maar met 15 gelukkig dus niet meer
Echt? Ik begrijp dat niet zo goed. 13 is piepjong. Edit: of beter, ik snap dat je je op 13 te stoer vindt om samen op vakantie te gaan met je ouders. Maar dat je ouders dat gewoon aanvaarden en je dan twee weken alleen laten, dat snap ik niet. Als dertienjarige vond ik ook dat ik oud genoeg was om uit te gaan. Niet dus.
Ik zou ze met 13 ook niet alleen thuis laten, maar zou het wel begrijpen als ze echt niet meer mee wilden. Nu hebben ze hier tzt elkaar nog, ik ging alleen met mijn ouders en vond dat echt niet meer leuk toen.
Nou dat dus. Mijn zoon wordt 12. Of hij het nu wil of niet, er is absoluut geen enkele mogelijkheid dat ik hem volgend jaar alleen thuis laat. Never. Snap er helemaal niks van.
Ik zou als ik jou was puur naar je kind(eren) kijken, jij kent ze als geen ander. Het ene kind van bv 8 kan veel verantwoordelijker zijn dan een ander kind van 12. Gelukkig leven we in een tijd van mobieltjes, je kunt elkaar snel bereiken.
Hier 1 van 13 maar die gaat ook gewoon mee. Wel hebben ze inspraak over de vakantie bestemming. Zelf ben ik tot mijn 16de heerlijk mee geweest met mij ouders, heb tot mijn 22 ste thuis gewoond en geloof niet dat ik er minder zelfstandig van geworden ben .
Jeetje ben ik dan zo'n overbezorgd typetje, dat durf ik echt niet hoor. Mijn zoon is wel maar pas 6 maar zelfs op z'n 10 zal ik hem nooit alleen thuis laten, zelfs niet om even naar de bakker te gaan ofzo. Vind het eerlijk gezegd wat onverantwoord, maar natuurlijk kent ieder zijn kinderen het best en met wat gezond verstand kan het in sommige gevallen wel eens, maar dan ook echt niet om een avondje op stap te gaan hoor. Misschien heeft het ermee te maken dat mijn zoon een bijna wiegendood ervaring heeft gehad. Dat maakt je als moeder ook gewoon erg bezorgd. Ik sta nog steeds elke nacht op om zijn ademhaling te controleren
Ik snap je zeker! Maar even naar de bakker moet kunnen met 10 jaar. De oudste mocht dat met 8 (dan was ik max een half uurtje weg), of de jongste dat tegen die tijd mag weet ik niet. Met 10 proberen we wat meer zelfstandigheid te geven om in die 2 jaar toe te werken naar de middelbare school. Dan moeten ze immers bijna alles zelf regelen. Nog een off topic vraag, en dat bedoel ik echt goed: heb je zelf hulp (gehad) voor je angst? Want als je echt elke nacht nog opstaat om zn ademhaling te controleren nu hij 6 is, dan lijkt mij dat dat jezelf zo beperkt.
Ooit zul je ze toch wat los moeten laten.. als je kind 10 is kun je echt wel even naar de bakker hoor. Het is ook fijn voor je kind om zelfstandiger te worden en een goede voorbereiding op de middelbare school. En ik loop ook altijd even langs als mijn kinderen slapen, maar persoonlijk vind ik ervoor opstaan wel een tikkeltje ver gaan.
Nou eens je je eigen kind hartmassage hebt moeten geven lijkt het me vrij normaal om een keer extra te controleren , zelfs jaren erna maar dat gaat off topic. Nog moeilijk te voorspellen natuurlijk hoeveel zelfstandigheid ik mijn zoon zal geven eens hij 10 is, waarschijnlijk omdat hij nu pas 6 is dat ik me dat nog moeilijk kan inbeelden.
18 en 19 is meerderjarig en volwassen. Dat zijn totaal andere leeftijden dan 13 en 14.. Ook de ontwikkeling is dan echt wel anders. Ik had met 14 ook een bijbaan en ging met 18 ook studeren en op kamers. Zelfstandig genoeg dus. Maar met 13 of 14 niet meer mee willen omdat het niet leuk is om samen te zijn met je eigen ouders? En alleen en zonder enig toezicht je kind 2 weken achterlaten terwijl je in het buitenland zit vind ik niet ok. Dat heeft ook niets met zelfstandig zijn te maken. In een warm en gezellig gezin willen ook tieners nog mee op vakantie. Dat zou aangepast kunnen worden aan ieders interesses. Als je op die leeftijd al niet meer mee wilt en je ouders dat wel prima vinden zegt dat mij iets over het type gezin. Niet iets dat ik zou nastreven.
Wat een onzin Ik kom uit een heel warm en fijn gezin, maar was vanaf 13 jaar echt klaar met samen op vakantie. Ik moest wel nog 2 jaar mee, vreselijk vond ik dat. Maar dat heeft niks te maken met ‘het type gezin’.
Maar dat ligt dan ook aan je ouders, vind ik, dat ze niet op zoek gaan naar een bestemming die ook leuk voor jou is op dat moment? Hier werd daar alleszins actief samen over beslist, een bestemming waar iedereen lol zou hebben.