Meiden even een vraagje. Gaan jullie hoogzwanger nog met de trein/metro/bus? Fietsen jullie nog? Rijden jullie zelf nog auto? Autorijden doe ik al de hele zwangerschap niet omdat m'n concentratie echt ruk is! Heb ik de eerste week dat ik wist dat ik zwanger was meerdere paaltjes en objecten aangereden. Gelukkig geen mensen , maar de schrik zat er flink in. Fietsen heb ik tot week 32 ongeveer gedaan, maar daarna niet meer omdat ik in een heel drukke stad woon en ik bang werd om een stuur in m'n buik te krijgen. Met het openbaar vervoer ben ik vorige week nog gegaan, tot en met week 36 ongeveer. Maar opeens krijg ik de angst dat m'n vliezen in de trein breken of dat ik een mafkees tegen 't lijf loop ik de metro die bijvoorbeeld op m'n buik valt. Gekke angsten misschien allemaal. Maar misschien is er herkenning? Ik wil graag op visite vandaag en was van plan dit met de trein, metro en bus te doen (alledrie, moet twee keer overstappen). Maar opeens begint dat stel-je-voor stemmetje dus de kop op te steken...
Ik rij nog gewoon auto, maar 's avonds niet meer want dan durf ik af en toe wel eens licht te worden in hoofd. Openbaar vervoer zou ik geen zin meer in hebben omdat je water ofzo kan breken of omdat het oncomfortabel is. Voor rare mensen ofzo zou ik niet bang zijn. Doen wat je het best lijkt.
Rij nog steeds met de auto dagelijks zelf gister 45 heen en 45 terug wel langste vorige week zondag nog ff op fiets geweest maar wel puf er beetje uit na 45 min openbaar vervoer gebruik ik nooit woon in dorpje
Autorijden ja zeker gaat prima. Al word in en uit auto steeds meer een uitdaging Sinds half 4 wakker... Pfff pijnlijke druk op onderkant, alsof er iets scheurt. Heel apart. Harde buiken komen vaker en doen meer pijn. Maar lekker onregelmatig. Al dat gerommel... Word er moe van haha.
Omdat ze haar hele bed door crossed. Zowel wakker als in slaap. Dus daardoor lukt oa een deken nu niet. Te gevaarlijk want ze beland eronder (volledig) En in een gewone slaapzak valt ze steeds. Dus dat is geen optie helaas.
Onbewust denk je toch steeds ' zou er iets aan het gebeuren zijn?' en dan stopt het een paar uur later...
Wel herkenning hoor. Auto rijden weinig vanwege concentratie. Alleen korte stukjes dorp omdat lopen te ver is. Fietsen niet meer. Ook concentratie en te druk. Laatste x was 2 wk geleden en ben te vaak bijna omver gefietst door anderen en zelf 2x bijna stoeprand geraakt. OV gebruik ik nooit. Moet ik daarmee reizen dan verdwaal ik
Hebben jullie ook dat de onzekerheid mbt hoe bevalling zal gaan met de dag wat toeneemt cq dat je er meer tegen op ziet ?
Oh nee net het tegenovergestelde. Hier suuuper nieuwsgierig en optimistisch ingesteld. Ik denk dat een positieve mindset veel zal helpen onbewust. Zoveel vrouwen deden het al, meerdere kinderen. Dus het zal wel meevallen, nee?
Een beetje wel ja. Terwijl ik er eigenlijk al die tijd juist ZIN in had. Maar nu begin ik er toch wel tegenop te zien.
Ja die mening deel ik. Ik heb ook een hele goede snelle 1e bevalling gehad. En gek genoeg had ik veel vertrouwen maar merk dat het steeds wat afneemt nu.
Dat niet zo zeer... Maar omdat 't pijn gaat doen hoop Je wel stiekem dat 't eens door gaat zetten ipv zo blijft komen en gaan
Auto rijden hier wordt steeds lastiger. Begin na 5 min last van mijn liezen te krijgen en die pijn straalt dan door naar mijn knieën. @Asley welkom hier!! Ik begin dat gerommel zat te worden. Ik hoop echt dat ze voor volgende week maandag(dan wordt ik ingeleid) vanzelf komt. En ik zie zo niet op tegen de bevalling. Het mag van mij nu wel gebeuren. @verveling. Hier moet nog het een en ander gedaan worden maar zijn algemene dingen zoals gestofzogen, gedweild, dat soort dingetjes. Maar energie is nog ver te zoeken. Morgen laatste controle bij de vk voor maandag.
Ja super irritant is dat. De ene na de andere harde buik en dat stekende gevoel van onder en ineens een halve dag niks meer. Nu lig ik btw weer op bed met die harde buiken en stekende pijnen waarvan ik hoop dat het nou een keer doorzet...
Irritant he. Hier ook ff op Bed en ook met harde buiken die pijn doen, steken en druk... Sinds 't weekend toenemend,. Dus hoop dat niet al te lang meer duurt, dit is zo slopend...
Ik snap precies wat je voelt. Hier dus vorige week woensdag begonnen met die pijnlijke voorweeën. Dus loop er al een week mee.
Net bij de verloskundige geweest. Baby helemaal goedgekeurd. Mn bloeddruk was nog steeds iets te hoog maar niet hoger dan vorige week, dus ok. Ze gaf wel aan niet te verwachten dat ik nog weken rondloop. Ik doe eigenlijk alles nog, dus zowel fietsen (meerdere keren per dag naar basisschool) als autorijden. Bedacht wel gister vanaf nu maar ff vuilniszak op Mn stoel te gaan leggen. Weet eigenlijk niet of ik nog met openbaar vervoer zou gaan, beetje afhankelijk van afstand en of iemand mij in geval van nood nog zou kunnen ophalen. Ik twijfel meer over een bruiloft morgen. Is op een uur rijden... vooralsnog kijk ik gewoon ff hoe ik mij voel. Het is dubbel, want van de ene kant wil ik daar niet bevallen maar van de andere kant wil ik ook niet 4 weken thuiszitten mocht het nog zo lang duren. Zaterdag sowieso nog verjaardag van onze jongste dochter. Ideaal geplant ook...
Hier ook veel harde buiken trouwens maar maar doms het gevoel dat ze ook echt wat doen qua ontsluiting zeg maar