Ik weet dat ik hier ongetwijfeld enorm veel negatieve reacties op ga krijgen en dat begrijp ik. Misschien heb ik die juist nodig om uit m'n hoofd te zetten. Ik heb 2 kindjes van 6 en 3 jaar. De eerste gekregen van mijn ex toen we 3 jaar samen waren en bewust samen voor een kindje gegaan.. Helaas veranderde hij toen het kind er was in een man die nooit meer thuis was alles aan elkaar loog en zich met zaken bezighield waar je je niet mee bezig hoort te houden. Uit veiligheid voor onze zoon en voor mijzelf heb ik met veel verdriet deze relatie beëindigd.. Vrij snel daarna kwam ik mijn andere ex tegen en waren wij na een jaar al zwanger onverwacht door de pil terwijl ik al sinds m'n 16e nooit 'n probleem gehad heb met de pil. Ook nooit vergeten dus het is nog 'n raadsel. Hij wou geen kinderen ik ook eigenlijk niet omdat ik geen 2 kids wou vn 2 mannen.. Uiteindelijk is onze zoon er toch gekomen na veel twijfelen. Onze relatie zat niet heel goed op het moment van de zwangerschap maar ik wilde en moest er voor gaan want wie wil nou zwanger zijn en al een kindje hebben van een man en dan 2 en alleenstaand zijn.. Niemnd. Uiteindelijk is toch de bom gebarsten en zijn we uit elkaar gegaan na 4 jaar. Ik heb ltijd nog een sterke kinderwens gehad maar die verberg ik, ik verdien het niet in mijn ogen en mijn kids al helemaal niet. Nu heb ik iemand leren kennen die een grote kinderwens heeft. Ik heb vanaf het begin gezegd dat ik absoluut geen Kids Meer wilde heb zelfs al een gesprek gehad vandaag voor sterralisatie.. Als ik eerlijk ben heb ik nog steeds die enorme kinderwens maar vind ik het ten 1e beschamend en ten 2e belachelijk om 3 kids van 3 vaders eventueel te hebben. Hoe gaan andere vrouwen hiermee om? Gewoon de boel doorknippen? En negeren die kinderwens? Ik zou natuurlijk sowieso niet nu meteen aan kinderen beginnen met een nieuwe partner maar eigenlijk vind ik het uit principe ook niet kunnen over 5 jaar.. Eigenlijk weet ik niet wat ik hiermee wil en teweeg breng maar moest het kwijt.. Omdat ik altijd hard roep nou neehoor 2 is genoeg! Maar eigenlijk is dat dus puur uit principe niet uit gevoel.... Beide kids hebben goed contact met hun vader en ze nemen beide hun verantwoording na roerige jaren met m'n 1e ex... Ik ben een verantwoordelijke moeder die altijd met haar kids is.
Je vraagt om een eerlijk antwoord: nee ik zou zelf zeker geen 3 kinderen van 3 verschillende mannen willen.
Wat is nou precies je vraag? Wil je reactie op de kinderwens of wil je reactie over de sterilisatie ?
Ik ook niet. Maar ik begrijp wel dat het leven ooit zo kan lopen. Je bent pas sinds kort samen met je huidige vriend? Dan zou ik het sowieso nog een paar jaar aankijken hoe het loopt. Je hoeft nu toch nog geen knopen door te hakken..
Ik zou voor nu eerst eens in mijn relatie investeren. Wanneer je over een aantal jaar nog steeds gelukkig bent samen kijk je dan hoe je er voor staat samen in jullie kinderwens. Nee het is zeker niet ideaal, 3 kinderen van 3 vaders. Toch, wanneer je een lange fijne rustige relatie hebt, kan ik best begrijpen dat jullie samen nog een kindje zouden willen. Echter gun jezelf de tijd om eerst een hele goede relatie op te bouwen. Het lijkt me echt prioriteit nr 1. Ook de kinderen moeten rust vinden in de nieuwe situatie en hem als stabiel gaan ervaren.
Mijn voorkeur zou het ook niet hebben. Je zegt ‘nu heb ik iemand leren kennen die...’ dus dat klinkt al vrij recent. Dan zou ik sowieso helemaal nog niet bezig zijn met een kinderwens en eerst eens werken aan een stabiele relatie. Definitieve beslissingen kun je dan altijd later nog maken.
Een paar jaar aankijken en dan beslissen om alsnog geen kinderen te willen is nou niet bepaald eerlijk naar haar partner toe die toch al heel duidelijk heeft aangegeven kinderen te willen. Ikzelf heb 1 dochter met mijn ex en een zoontje met mijn man. Soms lopen dingen nu eemaal anders maar heel eerlijk..3 kinderen van 3 verschillende vaders zou ik zelf niet willen. Niet zozeer om de vooroordelen die er ongetwijfeld zouden komen want daar zou ik niet wakker om liggen maar omdat ik denk dat ik mijn kinderen daar geen plezier mee zou doen. Ik zou wel open kaart spelen met je partner aangezien hij er wél heel zeker van is kinderen te willen. Ik zou hem de mogelijkheid geven zelf te beslissen of hij in een relatie wil investeren die hem mogelijk geen kinderen zal opleveren.
Ik zou die sterilisatie even uitstellen want dat is nogal definitief. Investeer in je relatie en kijk na een paar jaar nog eens hoe die relatie dan is. Hebben je zoons contact met hun vaders? En ik denk dat je eerlijk moet zijn naar jezelf. Als de wens altijd heel sterk is geweest en je een kind een goede toekomst kan geven hoeft het echt geen probleem te zijn met al die vaders. Is het het ideale Plaatje? Nee...
Mijn voorkeur zou het zeker niet hebben maar soms loopt het leven weleens anders. Ik heb het idee dat de relatie erg pril is en daar zou ik eerst maar eens in investeren, stel dat het weer misloopt dan ben je een alleenstaande moeder met drie kinderen en die hebben allemaal een andere vader. Dat lijkt me niet wenselijk en erg verwarrend voor de kinderen, Waarom direct weer een kind bij een prille relatie?
Mijn stiefvader is met mijn moeder nog voor een kind gegaan, terwijl hij al kinderen had van 2 exen. Het is niet gelukt, maar de wens was er. Is dat ideaal, 3 kinderen van 3 verschillende partners? nee. Zou mij dat tegen houden als ik nog een kinderwens had en in een stabiele relatie was met een lieve vent? echt niet, dan zou ik er vol voor gaan. Soms loopt het leven niet zoals je hoopt, dan ga je verder en maak je er het beste van. Maar het lijkt me wel wenselijk dat je echt een stabiele relatie hebt, en dat de man in kwestie ook goed ligt met je andere kinderen. Dat zou voor mij veel zwaarder wegen dan een iets groter leeftijdsverschil.
Absoluut mee eens en ik ken diegene net inderdaad en ik heb absoluut geen plannen om meteen aan kinderen te beginnen de komende jaren natuurlijk! Alleen wil wel eerlijk met hem zijn en dus niet ergens aan beginnen waar we dan al van weten dat het op dit punt stuk gaat lopen
Ik zou geen 3 kinderen willen van 3 vaders. Zelfs niet 2 van 2 vaders. Maar soms loopt het leven anders. Ik ken iemand met 3 kinderen van 3 vaders. Volgens mij heeft zij schijt aan wat mensen denken en dat is maar goed ook, ze zal vast al genoeg oordelen over zich heen krijgen. Ik zou gewoon nog even wachten, kijken wat je/jullie wens doet.
Ik wil hem niet onnodig jaren laten w8en op laten hopen juist omdat we nu nog in het begin staan vind ik het wel zo eerlijk hier een definitief antwoord in te kunnen geven. Ipv dat hij straks jaren met mij is we onze kids overal in betrekken en dan het stuk loopt op dit.. Dat we nu niet aan kinderen beginnen lijkt me logisch
3 kinderen van 3 mannen klinkt niet ideaal. Maar voor mij zou het wel uitmaken of die 3e man een blijver is. 3 kids van 3 exen lijkt me niet goed, ook afschrikwekkend voor andere toekomstige mogelijke partners
Ik snap je reactie maar dat is zeker niet m'n planning! Meer meningen over het feit 3 Kids bij 3 vaders en of mensen hun kinderwens dan overboord gooien en hoe dat te doen.. Ik zeg nergens dat ik in een prille relatie een kindje wol.
En wanneer weet je of iemand een blijver is.. 7 jaar met m'n ex d8 ik dat ook helaas. Daarom zegt mijn gevoel dus ook knip erin.
Over die sterilisatie? Dat ga je dus niet doen met deze kinderwens, en ik krijg de indruk dat je ook nog jong bent. Ik zou de optie van mogelijk ooit nog een kind echt openhouden. Verder schrik ik ervan dat je denkt geen kind meer te verdienen. Op basis van je korte berichtje ben je een hele lieve moeder die het allerbeste met haar kinderen voor heeft. Je pech met relaties maakt je geen slechte moeder! Hoe ik het zie? Jij hebt een kinderwens, hij heeft een kinderwens, jullie vinden elkaar leuk - loop niet in zeven sloten tegelijk, maar doe rustig aan, en misschien kan je je kinderen wel een heel fijn gecombineerd gezin bieden op de lange termijn!