Man en ik zijn verliefd op 1 naam, wat ons betreft dé naam voor onze tweede zoon. Maar man werkt op een klein bedrijf en 1 van de collega's heeft zijn zoon die naam gegeven (ging in zijn geval om vernoeming). Privé gaat man niet met hem om en we wonen niet in dezelfde stad. Maar t is echt een klein bedrijf met nog geen 20 werknemer. Nu zeg ik; het is geen unieke naam, het is maar werk (als man ergens anders gaat werken, is er geen probleem) dus ik zeg doen! Man: maar t is een klein bedrijf, we zien elkaar elke pauze en hebben het veel over onze kinderen. Bovendien heeft collega de naam van onze eerste van zijn short list gehaald om die reden (en zoon heeft geen unieke naam dus wij hadden geen punt gevonden als hij het wel had gebruikt). Stomme is dat ik echt geen andere naam erbij kan voorstellen. De rest voelt meer als plan B. Rottige hormonen. T is een naam die ik al mooi vond toen ik mijn klasgenoot zich voorstelde op de middelbare school. Echter bij zoon 1 andere naam gekozen omdat die beter erbij voelde passen. Wat vinden jullie?
Ik zou er voor kiezen maar vind het wel netjes als je het eerst meld aan de collega van sorry maar wij vinden .... Echt de naam . Zolang het geen zelf verzonnen naam is kan die hem niet opeisen vind ik.
Dikgedrukte vind ik echt geen reden om het niet te doen. Voor de rest: ja, lastig wel.. Die collega is natuurlijk niet for life, maar ja.. wel een klein bedrijf en dan komt het met een in het geval van die collega vernoemde naam toch al gauw over alsof je m hebt gekaapt.. Aan de andere kant: volgens mij zijn mannen hier een stuk makkelijker in dan vrouwen hoor! Dus na wikken en wegen zeg ik toch: gewoon doen!
De naam staat in de top 150 dus is een naam die iedereen wel eens gehoord heeft. Of in omgeving of via media. Overleggen zal ik zeker voorstellen
Moet erbij zeggen, dat hij onze naam had mogen gebruiken maar hij koos voor vernoeming dus in dit geval zal het ook niet als kapen voelen. Ik ben hier juist de makkelijke in,man is van nature erg onzeker (wil bv met zijn zus uitwisselen de eerste voorletter van de naam want o wee als wij dezelfde naam kiezen, ook al heeft zus compleet andere smaak). Maakt het lastig, ik ben opgegroeid in een familie van vernoemingen dus zijn meerdere neven en nichten die dezelfde naam hebben daardoor. Dus het is voor mij niet vreemd. Zus heeft zélfs haar zoon dezelfde voornaam gegeven als onze directe neef en onze tante zei daarover: groot gelijk, het is ook een mooie naam! Dus we lopen nu daarin vast....Ik snap mijn man maar mijn hormonen gillen nu dat het jammer is dat wij voor plan b kiezen wij er spijt van krijgen. Ik hoop dat man gesprek durft aan te gaan met de collega. Indien er privé contact was lag het voor mij ook anders, maar ze spreken elkaar nooit buiten het werk, Olivier was ook een grote kanshebber maar die hebben we wel weggestreept omdat we Olivier regelmatig zien. Dat kwam te dichtbij Blijft rot een naam kiezen, voor een meisje was het Hannah of Fleur geworden maar helaas daar heb ik nj niets aan haha
Dit zou ik ook doen denk ik. Daarnaast ben je 21 weken dus ik zou ook nog niet stoppen met om je heen kijken qua namen. Wie weet komt er nog iets anders voorbij
Klopt, bij zoon 1 is met 23 weken de naam verandert hihi dus ben mij daar bewust van en hebben ook wel een lijstje met oké namen. Dus wie weet is dit toch een Floris bv. Maar die andere naam laat ons beide niet los, bij nr 1 ook voorbij gekomen al. Maar wil liever wel op tijd peilen als hij echt zegt: nee, dan moet ik ook verder kijken.
Als je nu eens net doet alsof je al 2 zonen hebt waarvan één met deze naam en je moet een naam voor de derde vinden, waar zou je dan op uit komen? Of dat deze naam niet bestaat (lastig, dat snap ik) Na de tweeling dachten we dat we geen naam meer konden vinden, maar ook zoon 3 heeft een mooie naam gekregen en zoon nummer 4 ook, terwijl ik toen echt dacht dat ze op waren. Er zijn zoveel mooie namen! Misschien kan je jullie smaak delen zodat hier suggesties kunnen worden gedaan.
Andere naam kiezen. Heel heel heel zuur, maar ik vind echt dat het niet anders is. Vergeven is vergeven!
Mijn eerste dochter heeft dezelfde naam als een gastkind van mij. Wilde ik daardoor ook niet, maar he, ze is gewoon J, dus toch gedaan. Zij vonden het trouwens meer een eer dan iets anders :')
Alle namen zijn al bezet Als je man onzeker is kan hij het gesprek aangaan met die collega, en noemen dat jullie die naam al lange tijd hadden staan. Maar persoonlijk, ik zou het gewoon doen.
Ik zou het gewoon doen. Ik zou het zelf heel leuk vinden als een ander onze naam kiest, bewijs dattie leuk is Wij wilden onze derde de naam van mijn mans toenmalige collega geven. Maar mijn man vond dat toch stom, terwijl we jongensnamen zo moeilijk vonden en we het alleen over die naam eens waren. Nu heeft onze jongste een hartstikke leuke, andere, naam gekregen, maar nog steeds denken we beiden: toch had die andere naam misschien nóg wel beter gepast. En ondertussen werkt mijn man daar niet meer en was het 'probleem' er helemaal niet meer geweest. Dus ik laat me niet meer leiden door dat soort dingen. Onze tweede dochter krijgt ook een naam die raakvlakken heeft met iemand in onze omgeving. Jammer dan, wij vinden die naam leuk dus geven hem gewoon.
Ik zou met collega overleggen dat jullie die naam in gedachten hebben en wat hij er van vind. En als geen probleem is gewoon doen en miss kom je nog een andere naam tegen dat kan maar zo niet dat is dit jullie naam.
Wij hebben onze dochter dezelfde naam gegeven als een directe collega van mijn man. Hij werkt ook in een klein bedrijf van 20 mensen maar toch hebben we het eigenlijk zonder twijfel gedaan. Het is ook een populaire naam dus er zijn altijd meer mensen die zo heten en bovendien moet ik er tientallen jaren naar luisteren haha. Dus ik zou absoluut geen andere naam nemen aangezien de kinderen niet zelf dagelijks met elkaar omgaan ofzo. Het kan inderdaad voor de geruststelling van je man wel een idee zijn om het te bespreken.
Ik praat regelmatig met een vriendin/kennis over onze kinderen die hetzelfde heten en het is nooit een probleem. Bij onze tweede wel van de naam afgeweken ivm iemand in de familie die al zo heette. Ik vond het eerst jammer maar ben toch heel bij met de andere naam en denk nooit meer "Had ik hem toch maar xxx genoemd"
Kans dat de kinderen elkaar zullen tegenkomen is hooguit op een bedrijfsfeestje maar aangezien hun uitjes alleen voor de mannen zijn (geen vrouwelijk personeel überhaupt haha) zal dat ook niet gebeuren. Heb jarenlang in de klas gezeten met een jongen met die naam en komt ook vaker in de media voor dus uniek is het niet. Collega heeft de naam ook geleend van zijn neef met die naam Man heeft ook nog nooit buiten werk om contact gehad met die collega. Maar als hij er wel bezwaar tegen heeft, respecteer ik dat wel.
Als het voor jullie de naam is, zou ik het gewoon doen. Mijn collega heeft ook een zoon met de naam die wij op nr1 hebben staan. Ga het daarom niet laten.
Niemand heeft alleenrecht op een naam. Een naam “kapen” bestaat toch niet, al zou t een ‘unieke’ naam zijn. Gewoon doen