Bij mijn huidige werk kom ik dan van 6-8 smorgens om de boel op te starten en dan ga ik naar huis. Dat vinden ze prima, want ik probeer wel mee te denken en zoveel mogelijk in die 2 uur te doen. Straks bij mijn nieuwe werk zal het lastiger worden (zorg). In nood kunnen we oma vragen, maar die wil liever niet oppassen als er gespuugd wordt of als er diarree is.
Ja wat moet ze dan zeggen? Het maakt in die zin niet uit hoe je het verpakt puntje bij paaltje is de uiteindelijke boodschap dat je niet kan werken.
Stel mijn kind word midden in de nacht ziek hoe moet ik dan snachts een oppas regelen? Ik begin ook al om 7 uur en ga niet voor 7 uur mensen bellen....ik werk op een zeer zware afdeling in het zh Maar ik kan ze moeilijk alleen thuis laten of ze meenemen naar mijn werk....
Uhm, ja. Ik heb het meerdere keren gedaan. Gewoon opgebeld, mijn kind is ziek dus ik kom niet. Ik heb zelfs nog nooit naar een alternatief gezocht als ik een ziek kind had.
Heb ooit een leidinggevende gehad (homo, geen partner of kinderen) die vond dat je maar een back up voor een back up moest hebben voor het geval je gebeld werd dat je je kind moest ophalen op school/kdv enz. Toen heb ik hem eens gevraagd wat hij zelf zou doen als hij gebeld wordt dat er bij hem is ingebroken.... Vond hij totaal niet te vergelijken. Dat is typisch iemand die reageert vanuit een kinderloze positie. Heb ook een leidinggevende gehad die de kinderen groot had (als in volwassen). Die had vreemd genoeg ook totaal geen begrip. Die zei doodleuk, ik heb het vroeger ook zelf moeten regelen. En dan werkte ik voor een grote landelijke maatschappelijke organisatie.
Goed bezig. Niet zo gek dat werkgevers niet op zwangeren en moeders met kleine kinderen zitten te wachten. Ik krijg er steeds meer begrip voor.
Mijn kind en gezin gaat ten aller tijden voor me werk. Ik werk zodat ik mijn gezin kan onderhouden. Als mijn kind dus ziek is is dat het geen wat voor gaat. En als mensen dat zeggen dat je dat toch weet als je kinderen neemt of wat dan ook. Kan ik ook terug zeggen dat mijn baas bij het aan nemen van mij wist dat ik een gezin en kinderen had..
Niet iedereen heeft oppas mogelijkheden in de buurt. Mijn zoontje gaat ma & di naar de opvang. Mocht hij op maandag ziek zijn dan heb ik geen andere oppas mogelijkheden aangezien opa's en oma's ook nog werken. Als mijn baas dan zegt 'je moet komen' dan zal mijn antwoord zijn : 'prima dan neem ik mijn kind mee '. Gelukkig nog nooit voorgekomen hier, ja 1x dat de opvang gebeld had dat mijn zoontje ziek was, toen was het geen probleem bij m'n werkgever dat ik naar huis ging
Dan zeg ik, mijn kind is ziek, ik heb mijn best gedaan om opvang te regelen maar dat is niet gelukt, dus ik kom vandaag niet.
Wat zou jij doen dan? Wat als je geen andere mogelijkheid hebt voor je kind, niemand anders. Zou je je baas dan opbellen en "vragen" of je thuis kunt blijven terwijl je weet dat ook al zegt hij nee je toch thuis blijft?
Ik ben hier thuis degene die 90%van de keren zal thuis blijven of naar huis gaan bij zieken. Als ze al wat beter zijn maar nog niet fit genoeg voor school, probeer ik wel grootouders in te schakelen (die zijn nog niet thuis, dus dat lukt zeker niet altijd). Voor mijn man zijn job ligt dat anders. We gaan niet zeggen dat het niet kan maar het is toch een tikkeltje anders bij hem.
Ik ben zelf werkgever en als ik hoor van 1 van de mannen dat ze thuis zieke kinderen hebben ben ik de eerste die zegt thuis gaat voor dus als je partner deze week ook nog wil/moet werken dan kun je thuis blijven. Geven en nemen, daar krijg je een heel prettig werkklimaat van.
'Je kiest er zelf voor om te werken icm kinderen ' ... Ik werk zodat ik een leuk leven kan hebben en om ons gezin helpen te onderhouden.. Kan ook thuis gaan zitten hoor. Maar of we daar gelukkiger van worden weet ik niet (geen vakanties, geen uitjes, geen nieuwe dingen kunnen kopen) En lekker makkelijk gezegd: zijn altijd wel buren of familie die kunnen. Mijn buren werken ook gewoon, zo ook mijn (schoon)familie, mijn schoonmoeder is op leeftijd en die laat ik niet een hele dag op mijn kind passen. Plus dat ik mijn kind niet bij Jan en alleman ga achterlaten. Ik werk 8uur op een dag. Dan wil ik mijn kind ergens kunnen achterlaten waar ik het vertrouwd. Het gaat om mijn kind hè!! En natuurlijk zal ik zeker eerst proberen of iemand in mijn naaste omgeving mijn kind kan opvangen ivm ziekte, maar als dat niet lukt dan heeft mijn baas inderdaad gewoon pech en blijf ik thuis met mijn kind!
Goh als ik dit topic lees weet ik weer waarom ik gestopt ben met werken. Nu heb ik wel 2 kinderen die bij ziekte 8 van de 10 keer in het ziekenhuis belanden, maar dan nog. Wat een gedoe
Meegenomen naar het werk??? Ja zou ik dan best eens kunnen proberen, maar of ik dan nog zo productief ben weet ik niet haha.
In het scenario waar iedereen het hier over heeft zijn alle mogelijkheden om opvang te regelen al geprobeerd en niet gelukt. Als er dan uiteindelijk een keus moet worden gemaakt tussen een kind dat te jong is om alleen thuis te laten tóch alleen thuis te laten of je werk te zeggen dat je echt niet kunt komen lijkt me die keuze simpel. Uiteindelijk is mijn kind mijn probleem en dat er iemand beschikbaar is om de werkzaamheden te verrichten het probleem van mijn werkgever. Dat het hun probleem is bedoel ik letterlijk en niet op een nonchalante "kan me niet schelen" manier. Zo bot breng ik het ook echt niet naar mijn werkgever en er wordt ook nooit ergens moeilijk over gedaan. Maar als het er op aan zou komen zou ik inderdaad gewoon moeten zeggen dat ik nou eenmaal niet kan komen.
Dit klinkt al heel anders en dan heb je ook nog enige vorm van overleg en geef je uitleg maar een aantal hier zeggen heel stoer dat ze hun baas bellen met de medeldeling mijn kind is ziek en ik kom niet, einde gesprek.