Btw misschien moet ik na dit alles gelezen te hebben ook eens wat minder braaf worden, meen ik serieus hoor en niet sarcastisch want ook voor mij geldt 10 anderen.
Jeetje wat heftig zeg...je zou indd denken dat ze het in de zorg dan wel begrijpen, wat erg dat ze nog zo moeilijk doen over zorgverlof in zo'n situatie..
Ik denk niet dat het te maken heeft met "braaf" zijn, maar meer met je eigen inlevings vermogen en hoe jij de wereld ziet. Ik vind het erg zwart wit om te zeggen dat werkende mensen zelf gekozen hebben voor kinderen en dat de werkgever daar gaan "last" van hoeft te hebben, had je niet aan kinderen moeten beginnen. De wereld is niet zo zwart wit. Sommige mensen hebben nu eenmaal geen back up voor de back up omdat dat er gewoon niet is. Dat jij blijkbaar een back voor de back up zijn back up hebt wil niet zeggen dat andere mensen slecht zijn omdat ze niet gaan/kunnen werken als hun kind ziek is.
Opvang voor je kind is ook niet altijd makkelijk, helemaal niet als het als een dood vogeltje op de bank ligt. Mijn zieke kind heeft voor mij hogere prioriteit dan een werkgever die vindt dat een buurvrouw wel even op kan passen. Want zeg nou zelf, als ziek kind wil je toch gewoon het liefst door je eigen vader/moeder verzorgd worden? Zij kunnen je de liefste knuffels geven, weten het best op welke manier je op schoot wil liggen, weten wat elk kreuntje en steuntje betekenen. Edit, als een werkgever vindt dat je alsnog moet komen al heb je geen omvang voor je kind kunnen regelen, dan vind ik dat hetzelfde als dat de werkgever zegt dat je zieke kind de pot op kan. Daar pas ik dan weer voor en zou de werkgever van mij een fy krijgen.
Als je geen andere opties hebt zal je wel moeten. En het gaat niet om zomaar wegblijven van werk, het gaat om een ziek kind. Of moeten mensen hun kind dan maar bij het grofvuil zetten? En ik lees nergens dat het wel makkelijk wordt weggezet. Maar als je geen andere opties hebt dan zit er niks anders op om je werkgever te bellen en te zeggen: mijn kind is ziek, ik heb helaas geen opvang kunnen regelen, daarom doe ik een beroep op calamiteitenverlof/zorgverlof. Wat is daar erg aan? En nog beter, welke oplossing kan jij aandragen voor de mensen die het in jouw ogen makkelijk wegzetten?
Als je echt geen andere optie hebt, zit er toch niks anders op? Je mag je kleine kinderen toch ook niet alleen thuis laten? Dan staat de kinderbescherming op de stoep...
Ik krijg geen vrij en kan ook niet eerder naar huis (werk in het onderwijs). Hooguit een ruildag proberen te regelen "very last-minute" met mn duopartner. Meestal bellen we eerst de grootouders, kunnen die niet, dan eventueel een ruildag voor mij. Anders probeert mijn man thuis te werken of vrij te nemen. Het is in 7 jaar tijd 2x voorgekomen dat 1 van ons zichzelf heeft ziekgemeld op het werk omdat we eigenlijk een ziek kind thuis hadden maar geen oppas.
Ik zeg dan tegen mijn werkgever dat mijn kind ziek is en ik voor hem wil zorgen. Dat ik ook had kunnen liegen en zeggen dat ik zelf ziek ben maar dit weiger ik. Dus als hij mij wil houden als werknemer heeft hij dit maar te accepteren.
Maar je snapt toch wel dat het heel luxe is wat jij hebt? Dat je moeder geen afspraken plant wanneer jij werkt?
Als onze kinderen ziek zijn neem ik gewoon zorgverlof op zonder problemen. Volgens mij is een werkgever zelfs verplicht dit gewoon te geven.
En dan neem je je zieke kind (met misschien een zware buikgriep of iets dergelijks, als je ze plots van school op moet halen, is het al snel zoiets toch) mee naar je werk, in een gezondheidscentrum? Met patienten, die misschien al niet zo’n geweldige weerstand hebben? En je baas vindt dat prima? Ik geloof dat ook deze wel weer naar het mond open val topic kan....
Ik werk ook in de zorg, zoals meerderen die reageren, en ik vind het echt not done om niet te komen vanwege een ziek kind. Ik ken ook echt niet één collega die dat wel ok vindt (en ik ken aardig wat collega’s ook privé). Mijn man zijn werk is erg flexibel en we hebben een groot vangnet. Maar als dit niet het geval zou zijn dan zou ik niet dit werk kunnen doen. Als ik zelf ziek ben, dan ben ik fysiek niet in staat om te werken, dat vind ik echt wat anders.
Dus je werkgever betaalt letterlijk en figuurlijk de rekening voor medewerkers die de zaken niet op orde hebben. Zodra je vakantiedagen gaat aftrekken of salaris gaat inhouden moet je eens zien hoe snel er oplossingen zijn. Excessen uitgesloten, maar voor ieder griepje van je kind thuisblijven, zo werkt het niet.
Ik heb werk waarbij ik dit kan doen! (onderzoeker/analyst in de chemische industrie) hoe fijn is dat. Ik kan bellen en zeggen goh ik kom vandaag niet want mijn kind is ziek. niemand die daar moeilijk over doet. geen collega die er harder door moet werken, alleen zal ik het zelf moeten inhalen, dus een dagje extra aanpoten de dag erna.
Kun je mij misschien vertellen waar ik heb gezegd dat ik mijn kind met een zware buikgriep mee naar mijn werk neem?
Ik leverde altijd vakantiedagen in als ik thuis bleef voor een ziek kind. Zorgverlof was bij ons ontbetaald dus dat was om het even.