Sprak vandaag een kennis. Ze is nu 26 weken zwanger. Haar man vindt het allemaal maar eng: de zwangerschap, haar lichaam, de emoties enz. Ik herkende het niet. Wilde dat ook niet zeggen. Mijne was juist zo lief! Droeg me op handen en was zo trots. Ik vond het best sneu voor haar. Ook omdat ze het zelf best verdrietig vond. Hoe was jouw partner?
Bij de eerste minder buik aaierig omdat het nog zo abstract was voor hem, maar wel super behulpzaam. Wel moest hij enorm wennen aan emotie wisselingen, dat ik ineens hard kon huilen om een stomme reclame en hij mij daardoor ging uitlachen en ik boos werd haha. Of dat ik überhaupt boos werd omdat hij aan MIJN chocolade had gezeten. Nu is hij voorbereid erop Nu voert hij hele gesprekken met zijn ongeboren kind, zit veel aan de buik en kust de buik ook veel. Emotie wisselingen zijn nog wel een ding, maar dat snap ik wel... Ik snap er zelf ook weinig van waarom ik kan ontploffen omdat de was niet goed hangt haha Hij weet nu hoe het is om vader te zijn dus de buik is echt heilig nu. Bij nr 1 was het vooral een broedplek
@Beheer; het lukt mij niet om de titel aan te passen. Mag er ipv ‘man’, ‘partner’ staan? Niet iedereen heeft een man als partner natuurlijk.
De mijne kijkt me regelmatig aan met een dikke grijns, omdat ik me nu zo vrouwelijk gedraag. Hij is de rationele, stoïcijnse Linda gewend, waar hij gesprekken mee voert over maatschappelijke vraagstukken, criminologie, de wetenschap en politiek. Nu kijk ik voornamelijk docu’s over zwangerschap en bevallingen, baby’s en zat ik laatst zelfs te huilen bij een emotioneel stukje in 90 days to wed, the other way Zelfs dochter merkte laatst op dat ik ineens wel heel veel programma’s kijk over zwangerschap en bevallingen. Dat vindt hij dan weer grappig en aandoenlijk. Mijn ontploffingen, die gelukkig maar sporadisch voorkomen, vindt hij dan weer minder fijn. Maar het is een schat hoor. Gaat mee naar elke afspraak bij de gynaecoloog, en toen ik twee weken geleden naar het moeder kind centrum moest voor een hartfilmpje omdat ik me zorgen maakte om de harde buiken die ik de avond ervoor had gehad, heeft hij aan zijn baas gevraagd of hij eerder naar huis mocht en is hij eigen initiatief naar het ziekenhuis gekomen, terwijl ik had gezegd dat dat niet hoefde.
Heel lief en zorgzaam. Stond altijd klaar. En hij vind zwangeren vrouwen sexy. Dus ik werd goed bemind die 9 maanden.
Gek hè dat dat zo kan veranderen. Had je dat de vorige keer ook? En ging dat na de bevalling oid over?
Nee, toen was ik wel wat sneller chagrijnig maar niet zo emotioneel als nu. Maar deze zwangerschap is sowieso heel anders dan de vorige, met meer pijntjes en klachten.
- Hij vraagt vaak hoe het gaat. Onthield wanneer ik naar de vk moest en belde daarna om te vragen hoe het was gegaan. - Hij liet mij me gang gaan. Had het inmiddels opgegeven om me proberen te afremmen. - Gaat nu mee naar de afspraken bij de gynaecoloog als het lukt - Vind me ontzettend sexy als ik zwanger ben en dat krijg ik 100x per dag te horen - Hij zou nog een week buitenland rijden maar doordat ik over ben gedragen aan de gyn ivm een te hoge bloeddruk heeft hij in overleg met zijn werkgever besloten in Nederland te rijden vanaf nu en elke avond naar huis te komen. Of althans zijn werkgever had 'm al ingedeeld op Nederlandse ritten na het telefoontje dat ik een te hoge bloeddruk heb dus daar waren ze samen snel uit
Bij de eerste droeg hij mij op handen. De 2e was hij ook erg lief en zorgzaam. Nu ook wel maar toch wel anders. ( waarschijnlijk ook door de drukte ) Ik heb regelmatig het idee dat het soms vergeten word dat ik zwanger ben. Wel praat hij vaak tegen mijn buik en kust hij mijn buik. Maar aangezien deze zwangerschap wel de zwaarste is qua pijnen en vermoeidheid is dat soms niet zo fijn. Maar als ik hem wil laten voelen dat hij schopt, moet ik echt zijn hand zelf op Mijn buik leggen. ( al begint hij dat nu ook vaker zelf te doen ) Bij de bevallingen was hij een super partner, hij bleef heel rustig en heeft onze 2e dochter zelf aangepakt. Dat wil hij nu graag weer als dat kan.
We doen alles samen. Van afspraken bij de vk tot overleggen welke kleertjes we kopen. En eigenlijk vind ik dat ook niet meer dan normaal; het is evenveel zijn kind als de mijne.
De mijne is heel lief tegen mij en probeert me in alles te ontzien. Maar de baby is nogal abstract voor hem. Ook durft hij me niet meer aan te raken. 's avonds in bed krijgt mijn buik ook een kus, maar daar blijft het bij.
Ach, wat verdrietig om te lezen. Mijn man en ik waren juist echt een team tijdens de zwangerschap, maar dat zijn we eigenlijk altijd wel moet ik eerlijk zeggen. We lazen elke week samen alle updates, hebben de volledige babyuitzet gezamenlijk uitgezocht en gekocht, we hebben een cursus hypnobirthing gedaan, als hij na het werk thuiskwam groette hij eerst de buikbaby en daarna pas mij, elke avond voor het slapengaan kreeg ik een uitgebreide buikmassage met zwangerschapsolie... Ga zo maar door. Ik werd echt op handen gedragen. En net als @Meisje93 vond mijn man me woest aantrekkelijk (en ik mezelf ook ) tijdens de zwangerschap. We hebben nog nooit zoveel en zo'n goede seks gehad als tijdens die negen maanden.
Hij is altijd lief voor mij, maar in de zwangerschap is hij extra zorgzaam. Neemt veel van mij over in huis, zorgt dat ik genoeg rust krijg, “zeurt” zelfs dat ik moet drinken/eten/een jas aan moet doen buiten. Heb veel klachten, waardoor ik het regelmatig niet zie zitten, maar hij is zó blij met deze baby. Wat mij wel frustreert is dat hij geen seks durft te hebben. De vorige zwangerschap kreeg ik bloedingen en veel aanhoudende buikpijn na de tijd, dat het niet meer mocht van de VK, maar dat was pas vanaf 30 weken.. Dus wat mij betreft kunnen we er nog wel even tegenaan
Zoooo jaloers, man vindt mij prachtig nu (of nou ja, die blauwe aderen op de borsten vind ie maar bizar haha) Maar geen seksobject meer haha. Echt 0,0. Ik ben Moeder. Geen Vrouw haha. Nou ja, hij heeft zn plicht gedaan dus vooruit ben niet eeuwig zwanger gelukkig.
Haha mijn man was gewoon zichzelf. Hij is nogal nuchter en ik ben niet iemand die je verzorgd (ik wil nogal zelf doen en doorgaan) Uiteraard was hij wel lief en ging hij mee naar alle afspraken en zorgde hij dat ik rust nam. Sex hadden we ook gewoon! Mijn man was wel exht helemaal fantastisch tijdens de bevallingen! Had ik niet zonder hem gekund!