Ja dat is erg lastig, en ik snap dat het zoeken is naar wat werkt. Mijn tip zou zijn om het te proberen in zn eigen kamertje, in het donker. Dat hielp hier in ieder geval wel
Ja ga ik zeker doen! Heb het vanavond ook geprobeerd, maar te laat, hij was toen al erg overstuur. Vervelende is dat het begint wanneer ik nog alleen thuis ben met beide kindjes en ik kan de oudste niet alleen beneden laten. Oudste mee naar boven schiet ook niet op, want dan is er geen rust. Ik ga het dit weekend proberen wanneer mijn man er ook is op dat tijdstip. Tot die tijd: in de draagzak!
Hier sliep dochter 5 maanden lang alleen in de wandelwagen of draagzak en toen ineens wilde ze in bed op haar buik liggen en sindsdien sliep ze daar. Ik zou het tijd geven en oefenen met wandelwagen etc en dan volgt een bed vanzelf.
Ik denk persoonlijk dat je te vroeg bent om het te ‘trainen’ en dat het ook per kind verschilt. Mijn oudste heb ik nooit wakker in bed kunnen leggen, pas toen hij 8 maanden was hebben we dit met wat moeite voor elkaar gekregen. Wij hebben toen tijdelijk een luchtbed op zijn kamer gelegd en zijn er bij gaan liggen. Op die manier vonden wij het ‘makkelijker’ om hem even te laten huilen, hij was niet alleen, een van ons was bij hem, maar hij moest wel in zijn bedje blijven. Maar 5 weken vind ik persoonlijk echt te jong, wij wilden dat hij zou snappen dat hij niet alleen was, maar gewoon lekker met mama en papa. Met een dag of 3 huilde hij al niet meer en ging lekker slapen. Mijn middelste daarentegen was een droomslaper en kon ik vanaf de geboorte wakker in bed leggen. Nooit een issue geweest. De jongste is nu 10 weken en zit er een beetje tussen in: overdag gaat ze niet zelf slapen, maar wordt ze graag in slaap gewiegd. ‘s Avonds is ze makkelijker wat dat betreft. Met 5 weken zou ik je kindje gewoon nog lekker bij je houden als het daar behoefte aan heeft.
Mijn ervaring bij beide kinderen is dat het slapen rond een week of 10 beter ging. Rond die periode lukte het echt goed om ze in bed te leggen voor slaapjes/ze daar een beetje bij te helpen. Ik hield de wakkertijd goed in de gaten en bracht ze voor elk slaapje naar bed (tenzij we gingen wandelen oid), troosten in bed of in de slaapkamer maar het doel was wel in bed slapen. Na een paar dagen ging het supergoed! Die eerste weken zijn imo echt een beetje overleven qua slaap. Wees niet bang dat je 'm nu 'verkeerde' dingen aan leert, hij is nog zo jong en er is nog zo veel tijd om hem in zn bedje te leren slapen
Hier ben ik alle baby's rond de 8 weken overdag in hun ledikant gaan leggen in het donker. Vaak opletten dat ze maximaal 45-60 minuten wakker waren. Daarna ingebakerd wegleggen. Bij 2x gapen sowieso naar bed. Die wakker periode wordt dan telkens iets langer, maar ik let op glazige blik en gaapjes. Onze jongste (nu 12 weken) kan zich soms ook woedend maken. Inbakeren hebben we al afgebouwd. Maar vaak ga ik er dan bij staan en houd ik zijn handen vast op zijn borst. Soms aai ik over zijn voorhoofd of laat ik mijn hand daar rusten. Vaak wordt hij dan na 2 minuten toch rustig. Ik zorg ook altijd nu dat ik opgevouwen was boven heb staan die nog verdeeld moet worden Heen en weer lopen vindt hij fijn om te horen. En een heel enkele keer? Dan laat ik hem 5 minuten huilen. Als hij toch al kapot is. Dan help ik hem niet ook aan hem te prutsen en te frunniken, dat werkt juist averechts.
Dat advies heb ik nog nooit gehoord en zou dat zelf ook niet geven. Zou juist adviseren om je baby bij de eerste vermoeidheidssignalen in bed te leggen als ie nog wakker is. Zo voorkom je dat je te laat bent omdat je baby al over z'n slaap heen is. Daarnaast is het voor een baby/jong kind super eng om veilig tegen papa/mama aan/ met papa of mama in de buurt in slaap te vallen om vervolgens wakker te worden terwijl papa/mama niet in de buurt is (zelfs al leg je je baby te slapen in de box, hij/zij kan nog niet goed om zich heen kijken dus zal jou in eerste instantie niet zien). Wat bedoel je met opfokken? Gaat ie dan maaien met z'n handjes of wat? Ik weet niet waar je kindje slaapt en of dat in een lichte of donkere ruimte is, maar ook dat kan nog verschil maken. Oudste heeft hier lang in de box geslapen, jongste iets minder lang omdat ik merkte dat ze tijdens het slapen last had van het geluid die oudste met zich meebracht Daarnaast hebben wij de kindjes van het begin af aan overdag met de gordijnen open te slapen gelegd, zodat ze leerden onderscheiden wanneer het dag was en wanneer nacht. Bij de oudste hebben we dat heel lang vol kunnen houden (2 jaar ofzo), bij de jongste merkten we na een aantal maanden dat ze nog net even wat beter sliep als de gordijnen dicht waren. Vwb. te weinig geduld: daar ga ik niet over oordelen. Wel kan ik vertellen dat alle nieuwe dingen die je je kind aan wilt leren minimaal 2 weken nodig heeft om echt te kunnen merken of het verbetering geeft of niet. Volhouden dus. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan als je als kersverse ouder weer eens met je handen in het haar zit... Het antwoord op je onderwerp is trouwens simpel: het enige wat echt werkt, is wat bij je kindje past Maar dat zul je dus zelf uit moeten vogelen
De eerste opmerking was wat kort door de bocht geschreven, ik bedoelde niet 'half in slaap', maar inderdaad 'bij de eerste signalen'. Ik lijk die signalen voor de 2e keer helemaal te missen Na gisterenavond 3.5 uur met een oververmoeide huilende baby te hebben gezeten, heb ik mezelf voorgenomen meer op de 'wakker-tijd' te letten en een soort van ritueel te gaan maken. Het opfokken zit 'm vooral in de ademhaling; die wordt steeds sneller, zoon gaat meer en meer kreunen en meer en meer schreeuwen. Vervolgens komt er ook eten omhoog, of het nou een half uur of 2 uur na de voeding is. Nou moet ik ook zeggen dat ik net van de huisarts kom, omdat ik een vermoeden heb van reflux. Maaien met de armpjes is niet zo'n issue, omdat ie merendeels op zijn zij of buik slaapt. Op zijn buik gaat ie dan wel heel druk met zijn hoofd alle kanten op (op het moment van opfokken). De oudste heeft bij ons ook langer in de box geslapen, bij de jongste heb ik het gevoel dat ie gevoeliger is voor de geluiden en prikkels van beneden (oudste is tot 15u naar opvang, dus daar ligt het niet aan). Volgens mij is het avondprogramma van de oudste (spelen, eten, bad, fles, bed) wél te druk voor jongste, want dan is de onrust héél heftig. Slapen in bed doe ik overdag met de gordijnen dicht, gezien dit bij de gastouder ook zo gebeurt. Wel mazzel dat ie 's nachts na de voeding wel meteen doorslaapt..
Klinkt alsof je goed bezig bent met letten op de signalen van je kind Nu nog even zoeken hoe je het avondprogramma rustiger kan maken voor de jongste. Wat zei de HA over je vermoeden van reflux? Is wel iets wat mee kan tellen in het in slaap vallen/slapen natuurlijk. Wakkertijd is iets waar wij ook altijd heel erg op gelet hebben. Ben er van overtuigd dat (leren) slapen daardoor ook nooit een probleem is geweest bij beide kindjes Verder is het wel herkenbaar dat je bij een 2e kindje soms net zo hard aanmoddert als bij n eerste
Oudste is vandaag bij oma en slaapt daar ook. Het weekend is mijn man er ook de hele tijd, dus ik kan me 3 dagen echt richten op wakker-tijd en iets bedenken voor het begin van de avond. We gaan het zien. Huisarts herkent zeker refluxsymptomen, maar ik kwam daar vooral om het tongriempje en lipbandje te controleren, gezien zoon geen vacuüm kan krijgen bij de voeding (borst én fles). Spruw zijn we preventief aan het behandelen. Er spelen dus wel een paar dingen en de huisarts gaat in overleg met de kinderarts en belt me dan terug. En dat aanmodderen, zeg dat wel. Heb bij de eerste ook het idee dat ik nooit echt een oplossing heb gevonden, maar dat het vooral vanzelf is overgegaan Maar goed, ook dat geeft weer hoop
Nou, het was een intensief dagje met de hele dag klokkijken, maar het resultaat viel me niet tegen! Steeds een uur na wakker worden (en voeding) naar boven even ontspannen samen en in bed leggen en het lukte om in slaap te vallen. Zojuist had hij er meer moeite mee en heeft het bij elkaar een uur geduurd, omdat ie onrustig werd. Maar wel een rústige baby en zeker een wereld van verschil met de 3.5 uur lang huilende baby van gisteren. Heb 'm nu maar één keer uit bed hoeven halen om te kalmeren. Maar vooral, de hele dag geen oververmoeide baby Nog steeds geen signalen herkend trouwens, ik ging gewoon op de klok, maar de eerste gaap kwam al snel als we eenmaal boven waren. Tis wel intensief, maar goed, als je dan wat resultaat ziet is dat wel heel fijn. En ik maak me geen illusies, het zal vast niet elke dag zo gaan, maar ik zie wel dat het kán! Dus allen, bedankt voor het meedenken!